ਚੈਰੋ ਨਾਚ ਬਾਂਸ ਦੇ ਡੰਡਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਕਰਾਸ ਅਤੇ ਲੇਟਵੇਂ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਰਦ ਨੱਚਣ ਵਾਲੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਾਂਸ ਦੇ ਡੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਤਾਲਬੱਧ ਬੀਟਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿਲਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਮਾਦਾ ਡਾਂਸਰਾਂ ਬਾਂਸ ਦੇ ਬਲਾਕਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਕੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਮਿਜ਼ੋਰਮ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਨਾਚਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ, ਚੇਰੋ ਨਾਚ ਮਿਜ਼ੋਰਮ ਦੇ ਲਗਭਗ ਹਰ ਤਿਉਹਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ।

Cheraw dance
Jampui girls performing the Cheraw dance
ਕਿਸਮFolk dance
Chapchar Kut cheraw dance in Mizoram. Chapchar Kut festival is celebrated during March after completion of their most arduous task of Jhum operation i.e., jungle-clearing (clearing of the remnants of burning).

ਆਧੁਨਿਕ ਸੋਧੋ

ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਚੈਰੋ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਗੈਰ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਕਾਰਡੀਅਨ, ਮੈਂਡੋਲਿਨ ਅਤੇ ਗਿਟਾਰ ਵਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [1]

ਚੈਰੋ ਡਾਂਸ ਦੌਰਾਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ, ਆਮ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ :

  • ਵਕੀਰੀਆ - ਬਾਂਸ ਦੀ ਬਣੀ ਇੱਕ ਮਾਦਾ ਹੈੱਡਡ੍ਰੈਸ ਹੈ ਅਤੇ ਖੰਭਾਂ, ਬੀਟਲਜ਼ ਦੇ ਖੰਭਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਰੰਗੀਨ ਵਸਤੂਆਂ ਨਾਲ ਸਜਾਈ ਗਈ ਹੈ, 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਇਹ ਮੌਜੂਦਾ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋਈ ਹੈ।
  • Kawrchei - ਚਿੱਟੇ ਲਾਲ ਹਰੇ ਕਾਲੇ ਬਲਾਊਜ਼.
  • ਪੁਆਂਚੀ - ਚਿੱਟਾ ਲਾਲ ਹਰਾ ਕਾਲਾ ਸਾਰੰਗ।

ਚੈਰੋ ਡਾਂਸ ਦੇ ਇਹ ਸਾਰੇ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਪਹਿਰਾਵੇ ਜੋਸ਼ੀਲੇ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਹੋਰ ਚਮਕਦਾਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।

  • ਖੁੰਬੂ - ਬਾਂਸ ਦੀ ਟੋਪੀ
  • ਮਿਜ਼ੋ ਸ਼ਾਲ

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. Pachuau, Joy (2015). The Camera as a witness. Cambridge. pp. 283. ISBN 9781107073395.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ ਸੋਧੋ

ਫਰਮਾ:Dance in India