ਬੀਕਾਨੇਰ ਦਾ ਸਭਿਆਚਾਰ

ਪਹਿਰਾਵਾ

ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਸੁਰੰਗ ਜਾਂ ਕੋਟ, ਧੋਤੀ ਅਤੇ ਦਸਤਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ . ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਕਸਰ ਪਹਿਨਣ ਪਜਾਮਾ, ਕੁੜਤਾ ਅਤੇ ਪੱਗ, Safa ਜ ਕੈਪ. ਅਮੀਰ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਪੱਗ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੱਗ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਸੇਫੇਜ਼ ਜਾਂ ਕੈਪਸ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਵਧਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਧੋਤੀ, ਬੈਗਬੰਦੀ ਅਤੇ ਮੋਟੇ ਕੱਪੜੇ ਦੀ ਫੈਟਾ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ. Ofਰਤਾਂ ਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਲਹਿੰਗਾ, ਚੋਲੀ ਅਤੇ ਦੁਪੱਟਾ ਹੈ . ਮੁਸਲਿਮ womenਰਤਾਂ ਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਤੰਗ ਪਜਾਮਾ, ਲੰਬੀ ਸੁਰੰਗ ਅਤੇ ਸਕਾਰਫ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਿਲਕ ਵੀ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ.

ਭਾਸ਼ਾ

ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਮਾਰਵਾੜੀ ਹੈ ਜੋ ਰਾਜਪੁਤਾਨਾ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਮੁੱਖ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਭਿੰਨਤਾ ਥਾਲੀ, ਬਾਗੜੀ ਅਤੇ ਸ਼ੇਖਾਵਤੀ ਦੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਨ. ਉੱਤਰੀ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਲੋਕ ਮਿਕਸਡ ਪੰਜਾਬੀ ਜਾਂ ਜਾਟਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦੇ ਹਨ. ਇੱਥੇ ਦੀ ਸਕ੍ਰਿਪਟ ਦੇਵਨਾਗਰੀ ਹੈ। ਜੋ ਅਕਸਰ ਕਰਸਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਰਾਜ ਦੇ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਹੈ।

ਹੈਂਡਕ੍ਰਾਫਟਡ

ਭੇਡਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤਾਤ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਬਲ, ਆਦਿ ਉੱਨ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਬਣਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀਆਂ ਕਾਰਪੇਟ ਅਤੇ ਨਾਲੀਆਂ ਵੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਨ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਹਾਥੀ ਦੰਦ ਦੀਆਂ ਚੂੜੀਆਂ, ਲੱਖ ਚੂੜੀਆਂ ਅਤੇ ਲੱਖ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਲੱਕੜ ਦੇ ਖਿਡੌਣਿਆਂ ਅਤੇ ਬਿਸਤਰੇ ਦੀਆਂ ਲੱਭਤਾਂ, ਸੋਨੇ-ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਗਹਿਣਿਆਂ, lਠਾਂ ਦੇ ਚਮੜੇ ਨਾਲ ਬਣੇ, ਸੁੰਦਰ ਕੂਪੇ, lਠ ਦੀ ਕਾਠੀ, ਲਾਲ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਆਦਿ ਇਥੇ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਬਣਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਬੀਕਾਨੇਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ, ਬਾਹਰੋਂ ਆਉਂਦੀ ਚੀਨੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਸਾਫ ਸੁਥਰੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਦੂਰੋਂ-ਦੂਰ ਭੇਜੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.

ਸਾਹਿਤ

ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ, ਬੀਕਾਨੇਰ ਦਾ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਸਾਹਿਤ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਚਰਨ, ਸੰਤਾਂ ਅਤੇ ਜੈਨ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਚਰਨ ਰਾਜੇ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਦੰਗਲ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦਾ ਸੀ. ਬੀਕਾਨੇਰ ਦੇ ਸੰਤ ਲੋਕ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਦੇ ਸਨ। ਬੀਕਾਨੇਰ ਦਾ ਲੋਕ ਸਾਹਿਤ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਬੀਕਾਨੇਰ ਦੇ ਰਾਜਿਆਂ ਨੇ ਵੀ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਹੈ, ਉਹ ਸਾਹਿਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਨਾਹ ਦਿੰਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜੌਹਰ ਦਿਖਾਇਆ. ਰਾਓ ਬੀਕਾਜੀ ਨੇ ਖਾਰੀ ਪਿੰਡ ਮਧੂ ਲਾਲ ਬਾਰਨ ਨੂੰ ਦਾਨ ਕੀਤਾ।

ਬਰਥਾ ਚੌਹਾਥਾ ਬੀਕਾ ਜੀ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪਰਾਨ ਕਵੀ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੀਕਾਨ ਦੇ ਬਾਰਨ ਕਵੀਆਂ ਨੇ ਬਿੱਟੂ ਸੁਜੋ ਦਾ ਨਾਮ ਬਹੁਤ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਲਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਕਵਿਤਾ 'ਰਾਓ ਜੈਤਸੀ ਕੇ ਉਲਟ' ਡਿੰਗਲ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਸਥਾਨ ਰੱਖਦੀ ਹੈ.

ਬੀਕਾਨੇਰ ਦੇ ਰਾਜ ਰਾਏਸਿੰਘ ਨੇ ਵੀ ਲਿਖਤ ਲਿਖੀਆਂ ਸਨ, ਉਸਨੇ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਵਿੱਚ ਜੋਤੀਸ਼ ਰਤਨ ਮਾਲਾ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਟਿੱਪਣੀ ਲਿਖੀ ਸੀ। ਰਾਏਸਿੰਘ ਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਰਾਜ ਰਾਠੌੜ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਦਾ ਸਿਰਮੌਰ ਕਵੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਅਕਬਰ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ 'ਕ੍ਰਿਸਨ ਰੁਕਮਣੀ ਰੀ' ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਰਚਨਾ ਲਿਖੀ ਜੋ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਦੀ ਸਰਵਉਚ ਰਚਨਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਬੀਕਾਨੇਰ ਦੇ ਜੈਨ ਕਵੀ ਉਦੈਚੰਦ ਨੇ ਬੀਕਾਨੇਰ ਦੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਨੂੰ ਗ਼ਜ਼ਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ

ਬੀਕਾਨੇਰ ਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਹਾਰਾਜਾ ਸੁਜਾਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਸੀ

ਹਵਾਲੇ

ਨਅਮਾਵਸਯ, ਅਖਤਿਜ ਫੋਕ ਫੈਸਟੀਵਲ