ਸਪੰਗੁਰ ਸੋ ਝੀਲ
ਸਪੰਗਗੁਰ ਤਸੋ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੇਨਡੋਂਗ ਤਸੋ, ਮੇਂਡੋਂਗ ਤਸੋ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਲੱਦਾਖ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਚੀਨ ਦੇ ਤਿੱਬਤ ਆਟੋਨੋਮਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਰੁਟੋਗ ਕਾਉਂਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਰੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਝੀਲ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਲੱਦਾਖ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਝੀਲ ਦੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ ਵਜੋਂ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਝੀਲ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਸਪਾਂਗੁਰ ਗੈਪ ਹੈ, ਇੱਕ ਨੀਵਾਂ ਪਾਸਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਅਸਲ ਕੰਟਰੋਲ ਰੇਖਾ ਚੱਲਦੀ ਹੈ। ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਝੀਲ ਪੈਂਗੋਂਗ ਤਸੋ ਹੈ। ਸਪਾਂਗੁਰ ਤਸੋ 4305 ਮੀਟਰ ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਖੇਤਰਫਲ 61.6 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਹੈ। ਝੀਲ ਦਾ ਔਸਤ ਸਾਲਾਨਾ ਤਾਪਮਾਨ -4 ਤੋਂ -2 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਲਾਨਾ ਵਰਖਾ 50 ਤੋਂ 75 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਝੀਲ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਹਿੱਸੇ 'ਤੇ ਭਾਰਤ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ।
ਸਪੰਗੁਰ ਸੋ ਝੀਲ | |
---|---|
ਮੈਂਡੋਂਗ ਸੋ | |
ਸਥਿਤੀ | ਰੁਤੋਗ ਕਾਉਂਟੀ, ਤਿੱਬਤ ਆਟੋਨੋਮਸ ਰੀਜਨ, ਚੀਨ |
ਗੁਣਕ | 33°32′11″N 78°54′32″E / 33.53639°N 78.90889°E |
Type | Soda lake |
ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੰਬਾਈ | 20.9 km (13.0 mi) |
ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚੌੜਾਈ | Max 4.5 km (2.8 mi) average 2.95 km (1.83 mi) |
Surface area | 61.6 km2 (23.8 sq mi) |
Surface elevation | 4,305 metres (14,124 ft) |
ਚੀਨ ਨੇ 1959 ਵਿੱਚ ਸਪੰਗਗੁਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਕੈਂਪ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ। [1] : 67 ਚੀਨ-ਭਾਰਤ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਚੀਨੀ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਨਵੰਬਰ 1962 ਵਿੱਚ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਭਾਰਤੀ ਚੌਕੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ। [1] : 176
ਨਾਮ ਸੋਧੋ
ਝੀਲ ਦਾ ਤਿੱਬਤੀ ਨਾਮ ਮੇਨਡੋਂਗ ਸੋ ਜਾਂ ਮੇਂਡੋਂਗ ਸੋ ਵੀ ਹੈ।( ਤਿੱਬਤੀ: སྨན་གདོང་མཚོ, ਵਾਇਲੀ: sman gdong mtsho) ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਦਵਾਈ ਚਿਹਰਾ ਝੀਲ"। ਲੱਦਾਖ ਵਿੱਚ, ਇਸਨੂੰ ਸੋ ਰੁਲ ("ਕੌੜੀ ਝੀਲ") ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਨਮਕੀਨ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਬਹੁਤ ਕੌੜਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਭੂਗੋਲ ਸੋਧੋ
ਚੀਨੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਸੋਧੋ
ਨੋਟਸ ਸੋਧੋ
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ 1.0 1.1 Kavic, Lorne J. (1967). India's Quest for Security. University of California Press.
ਬਿਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ ਸੋਧੋ
- Cunningham, Alexander (1854), Ladak: Physical, Statistical, Historical, London: Wm. H. Allen and Co
- Strachey, Henry (1854), Physical Geography of Western Tibet, London: William Clows and Sons