ਗੋਦੋ ਦੀ ਉਡੀਕ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
ਛੋNo edit summary
ਛੋNo edit summary
ਲਾਈਨ 16:
ਅਸਟਰਾਗਨ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਉਠਾਉਂਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿ ਗੋਗਾਂ ਉਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਸਮਾਚਾਰ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਬੋਰ ਕਰੇ। ਅਸਟਰਾਗਨ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੇਸ਼ਿਆਘਰ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਪੁਰਾਣਾ ਹਾਸੇ ਭਰਿਆ ਕਿੱਸਾ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਸੁਣਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਸਾਧਨ ਨਿਯਮ ਲੈਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਉੱਤੇ ਉਹ ਇਹ ਕਿੱਸਾ ਵਿੱਚ ਵਿਚਕਾਰ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸਟਰਾਗਨ ਨਾਲ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਮਾਂ ਬਤੀਤ ਕਰਨ ਲਈ ਹੋਰ ਕੀ ਕਰੋ। ਅਸਟਰਾਗਨ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੂਲੀ ਉੱਤੇ ਲਟਕ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਦੋਨੋਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬੱਚ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਦਾ ਜੀਵਨ ਅਤਿ ਕਸ਼ਟਮਈ ਹੋਵੇਗਾ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਦੋਨੋਂ ਕੁੱਝ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਸਤਾ ਚੁਣਦੇ ਹਨ। ਅਸਟਰਾਗਨ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਇਹੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਸਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਗੋਦੋ ਆਏਗਾ ਤਾਂ ਉਹ ਕੀ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਲਈ ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਸੁਝਦਾ ਅਤੇ ਉਹ ਕੇਵਲ ਇੰਨਾ ਹੀ ਕਹਿ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ: ਕੁੱਝ ਪੱਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਅਸਟਰਾਗਨ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਹੈ ਤਾਂ ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਗਾਜਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਸਟਰਾਗਨ ਨੂੰ ਉਹ ਜਿਆਦਾ ਪਸੰਦ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਪਰ ਖਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਸਮਾਂ ਬਤੀਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇਹ ਉਪਾਅ ਵੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸਟਰਾਗਨ ਕਹਿ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕਰਨ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਹੈ।
 
===ਲੱਕੀ ਅਤੇ ਪੋਜੋ===
 
ਦੋਨੋਂ ਪਾਤਰਾਂ ਦੇ ਇੰਤਜਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਮੋੜ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਪੋਜੋ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਭਾਰ ਨਾਲ ਲਦਾ ਦਾਸ ਲੱਕੀ ਉੱਥੇ ਨਾਲ ਗੁਜਰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਦਰਦਪੂਰਨ ਰੁਦਨ ਦੇ ਨਾਲ ਲੱਕੀ ਦੇ ਆਗਮਨ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਵਿੱਚ ਰੱਸੀ ਬੱਝੀ ਹੈ। ਉਹ ਅੱਧੀ ਸਟੇਜ ਪਾਰ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਦੂਜਾ ਨੋਕ ਫੜੇ ਪੋਜੋ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਪੋਜੋ ਆਪਣੇ ਦਾਸ ਲੱਕੀ ਉੱਤੇ ਖੂਬ ਚੀਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸੂਰ ਕਹਿਕੇ ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਅਸਟਰਾਗਨ ਅਤੇ ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸੰਸਕਾਰੀ/ਸਭਿਆਚਾਰੀ ਹੈ। ਇਹ ਦੋਨੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੋਜੋ ਨੂੰ ਹੀ ਗੋਦੋ ਸਮਝ ਬੈਠਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਹਠੀ ਅਤੇ ਅਸਭਿਅ ਵਰਤਾਉ ਦੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। ਗੋਦੋ ਸਮਝੇ ਜਾਣ ਉੱਤੇ ਪੋਜੋ ਥੋੜ੍ਹਾ ਚਿੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੜਕ ਉੱਤੇ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਮਾਨ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ।
ਲਾਈਨ 46:
ਲੱਕੀ ਅਤੇ ਪੋਜੋ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹੀ ਮੁੰਡਾ (ਗੋਦੋ ਦਾ ਦੂਤ) ਫਿਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਹਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅੱਜ ਗੋਦੋ ਦੀ ਉਡੀਕ ਨਾ ਕਰੀਏ ਪਰ ਕੱਲ ਉਹ ਜ਼ਰੂਰ ਆਵੇਗਾ। ਇਸ ਉੱਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਦੋਨੋਂ ਅਸਟਰਾਗਨ ਦੀ ਬੈਲਟ ਨਾਲ ਲਟਕ ਕੇ ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਦੋਨੋਂ ਦੇ ਭਾਰ ਨਾਲ ਉਹ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਸਟਰਾਗਨ ਦੀ ਪੈਂਟ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਤੱਦ ਤੱਕ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ। ਉਹ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕੱਲ ਮਜਬੂਤ ਰੱਸੀ ਲਿਆਉਣਗੇ ਅਤੇ ਫੇਰ ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਗੇ, ਜੇਕਰ ਗੋਦੋ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
 
ਉਹ ਫਿਰ ਜਾਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਇਸਦਾ ਕੋਈ ਯਤਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।