ਆਰਥਰ ਮਿਲਰ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ
ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
Charan Gill (ਗੱਲ-ਬਾਤ | ਯੋਗਦਾਨ) ਛੋNo edit summary |
ਛੋ clean up using AWB |
||
ਲਾਈਨ 11:
| alma_mater = [[ਮਿਸ਼ੀਗਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ]]
| notableworks = ''[[ਆਲ ਮਾਈ ਸਨਜ]]'' (1947), ''[[ਡੈੱਥ ਆਫ ਏ ਸੇਲਜਮੈਨ]]'' (1949), ''[[ਦ ਕਰੂਸੀਬਲ]]'' (1953) ਅਤੇ ''[[ਏ ਵਿਊ ਫਰਾਮ ਦ ਬ੍ਰਿਜ਼]]''
| awards = [[ਡਰਾਮੇ ਲਈ ਪੁਲਿਤਜ਼ਰ ਪ੍ਰਾਈਜ਼]] (1949)<br>[[ਕਨੇਡੀ ਸੈਂਟਰ ਆਨਰਜ]] (1984)<br>[[ਪ੍ਰਾਇਮੀਅਮ
| spouse =ਮੇਰੀ ਸਲੈਟਰੀ (1940-1956); 2 ਬੱਚੇ <br>[[ਮੇਰਲਿਨ ਮੁਨਰੋ]] (1956–1961); 2 ਜਨਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਤ<br/>[[ਇੰਗੇ ਮੂਰਾਥ]] (1962–2002; ; 2 ਬੱਚੇ)
| children = ਜੇਨ<br>ਰਾਬਰਟ<br>[[ਰੇਬੇਕਾ ਮਿਲਰ|ਰੇਬੇਕਾ]]<br>ਡੇਨੀਅਲ
ਲਾਈਨ 18:
| signature = Arthur Miller signature.svg
}}
'''ਆਰਥਰ ਮਿਲਰ''' (17 ਅਕਤੂਬਰ 1915 – 10 ਫਰਵਰੀ 2005) [[ਅਮਰੀਕੀ]] [[ਨਾਟਕਕਾਰ]] ਅਤੇ [[ਨਿਬੰਧਕਾਰ]] ਸਨ। <ref>http://www.guardian.co.uk/news/2005/feb/12/guardianobituaries.artsobituaries</ref> [[ਦੂਜਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ|ਦੂਸਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ]] ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਾਮਾਜਕ ਮਜ਼ਮੂਨਾਂ ਉੱਤੇ ਡਰਾਮੇ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਮਿਲਰ ਨੇ ਬਹੁਚਰਚਿਤ [['ਦ ਅਮੇਰਿਕਨ ਡਰੀਮ']] ਯਾਨੀ 'ਅਮਰੀਕੀ ਸੁਪਨੇ' ਦੀਆਂ ਅਨੇਕ ਖਾਮੀਆਂ ਅਮਰੀਕੀ ਜਨਤਾ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਖੀਆਂ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਵੀ ਹੋਈ ਲੇਕਿਨ ਉਸਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮਾਜ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਰੱਖਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ''[[ਆਲ ਮਾਈ ਸਨਜ]]'' (1947), ''[[ਡੈੱਥ
{{ਅੰਤਕਾ}}
{{ਅਧਾਰ}}
[[
|