ਯਾਕੂਬੀ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

* ਕਿਤਾਬ ਅਲਬਲਦਾਨ ((ਅਰਬੀ: عربی: كتاب البلدان, ਕਿਤਾਬ ਅਲਬਲਦਾਨ)

ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਲੇਖਕ ਯਾਕੂਬੀ ਲਿਖਦੇ ਹਨ:

ਜੋ ਚੀਨ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਸੱਤ ਸਾਗਰਾਂ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਫਾਰਸ ਦੀ ਖਾੜੀ ਜੋ ਸੈਰਾਫ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਸ ਉਲ ਜੁਮਾ ਤੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਆਬਨਾਏ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਮੋਤੀ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਦੂਜਾ ਸਮੁੰਦਰ ਰਾਸ ਅਲ ਜੁਮਾ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਲਾਰਵੀ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸਮੁੰਦਰ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਜ਼ਜ਼ੀਰਾ ਵਕਵਾਕ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜ਼ਜ਼ੀਰੇ ਹਨ ਜੋ ਜਿਸ ਜਿਸ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਹਨ ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਟਾਪੂਆਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਹਨ। ਇਸ ਸਮੁੰਦਰ ਦਾ ਸਫਰ ਕੇਵਲ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀਆਂ ਮਛਲੀਆਂ ਅਤੇ ਕਈ ਅਜੂਬੇ ਹਨ ਜੋ ਵਰਣਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ। ਤੀਜਾ ਸਮੁੰਦਰ ਹਰ ਕੰਦ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਟਾਪੂ ਸਰਾਂਦੀਪ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੀਮਤੀ ਪੱਥਰ ਅਤੇ ਯਾਕੂਤ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਦੇ ਟਾਪੂਆਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਹਨ, ਮਗਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਵੀ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਾਗਰ ਟਾਪੂ ਵਿੱਚ ਬਾਂਸ ਅਤੇ ਰਤਨ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਚੌਥੇ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਕੁਲਾਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਘੱਟ ਗਹਿਰਾ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਸੱਪਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੈ। ਕਦੇ ਕਦੇ ਤਾਂ ਇਹ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਤੈਰਦੇ ਹੋਏ ਜਹਾਜਾਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਕਾਫ਼ੂਰ ਦੇ ਦਰਖਤ ਉੱਗਦੇ ਹਨ। ਪੰਜਵੇਂ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਸਲਾਹਤ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਅਜੂਬਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਹੈ। ਛੇਵੇਂ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਕਰਦਨਜ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਅਕਸਰ ਬਰਸਾਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸੱਤਵੇਂ ਸਮੁੰਦਰ ਨਾਮ ਸਾਗਰ ਸਿੰਜੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕਨਜਲੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਚੀਨ ਦਾ ਸਾਗਰ ਹੈ। ਦੱਖਣੀ ਹਵਾਵਾਂ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਤੇ ਮਿੱਠੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਖਾੜੀ ਤੱਕ ਪੁੱਜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਕਿਲੇ ਬੰਦ ਸਥਾਨ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਹਨ, ਇੱਥੇ ਤੱਕ ​​ਕਿ ਖ਼ਾਨਫ਼ੋ ਆ ਜਾਵੇ।