ਚਾਂਦੀ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

 

ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਤਜਾਰਤ ਲਈ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਸਤੇਮਾਲ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਲੇਕਿਨ ਚੀਨ ਤੋਂ ਤਜਾਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੁਲਕਾਂ ਦਾ ਮਸਲਾ ਇਹ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਚੀਨ ਆਪਣੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਖ਼ੁਦ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਦਰਾਮਦ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਤਜਾਰਤ ਦਾ ਸੰਤੁਲਨ ਰੱਖਣ ਲਈ (ਯਾਨੀ ਚੀਨ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਚਾਂਦੀ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਲਈ) ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਚੀਨ ਨੂੰ ਕੁਛ ਨਾ ਕੁਛ ਵੇਚਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ। ਉਨੀਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਬਰਤਾਨਵੀ ਹਕੂਮਤ ਨੇ ਜੋ ਚੀਨ ਤੋਂ ਚਾਹ, ਰੇਸ਼ਮ ਅਤੇ ਪੋਰਸੀਲੀਨ ਦੇ ਬਰਤਨ ਇੰਪੋਰਟ ਕਰਦੀ ਸੀ ਚਾਂਦੀ ਵਿੱਚ ਅਦਾਇਗੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ 1839 ਅਤੇ 1856 ਵਿੱਚ ਚੀਨ ਤੇ [[ਅਫ਼ੀਮ ਯੁਧ]] ਥੋਪ ਦਿੱਤੇ। ਚੀਨ ਦੀ ਇਸ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਸਤ ਦੇ ਬਾਦ ਜੰਗਬੰਦੀ ਦੇ ਮੁਆਹਿਦੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸ਼ਰਤ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ ਕਿ ਬਰਤਾਨਵੀ ਵਪਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਅਫ਼ੀਮ ਵੇਚ ਕੇ ਚਾਂਦੀ ਕਮਾਉਣ ਦੀ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਹ ਅਫ਼ੀਮ ਬਰਤਾਨਵੀ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।<ref>White, Matthew (2012) ''The Great Big Book of Horrible Things'', New York: W.W. Norton, pp. 285–286, ISBN 978-0-393-08192-3.</ref> 1858 ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਰਤਾਨਵੀ ਵਪਾਰੀਆਂ ਨੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ 4500 ਟਨ ਅਫ਼ੀਮ ਬੇਚੀ।

== ਬਾਹਰੀ ਕੜੀ ==

{{ਕਾਮਨਜ਼|Silver}}