ਗੋਦੋ ਦੀ ਉਡੀਕ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

 

ਲੱਕੀ ਵਾਪਸ ਦਾਸ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਦੇਸ਼ਾਨੁਸਾਰ ਸਾਮਾਨ ਸਮੇਟਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਪੋਜੋ ਅਤੇ ਲੱਕੀ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਡਰਾਮੇ ਦੇ ਦੋਨੋਂ ਭਾਗਾਂ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਗੋਦੋ ਦਾ ਦੂਤ ਆਦਰ ਯੋਗ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗੋਦੋ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਨਹੀਂ ਪਰ ਕੱਲ ਜ਼ਰੂਰ ਆਵੇਗਾ। <ref>Beckett 1988, p. 50.</ref> ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਵਿੱਚ ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਮੁੰਡੇ ਤੋਂ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਕੱਲ ਵੀ ਆਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੋਨੋਂ ਪਾਤਰ ਅਨੰਤ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਗੋਦੋ ਦੇ ਇੰਤਜਾਰ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਨੰਤ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਇਹ ਚੱਲਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਜਾਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਵੀ ਜਾਣ ਦਾ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਪਰ ਇਸ ਪ੍ਰਤੀ ਕੋਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਅਜਿਹਾ ਦੋਨੋਂ ਭਾਗਾਂ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰਦਾ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ।

ਦੂਜੇ ਭਾਗ ਦਾ ਸ਼ੁਰੂ ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਦੁਆਰਾ ਗੀਤ ਗੁਨਗੁਨਾਣ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਡਰਾਮੇ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਦਾ ਵਿਆਪਕ ਗਿਆਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਗੀਤ ਨਾਲ ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਡਰਾਮੇ ਵਿੱਚ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਸੰਗੀਤ, ਮਨੋਰੰਜਨ ਅਤੇ ਉਤਸਵ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਹੈ। ਇਸ ਡਰਾਮੇ ਵਿੱਚ ਕੁਕਕੁਰ ਜਾਤੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੰਦਰਭਾਂ ਅਤੇ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਹੈ। ਇਸਤੋਂ ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਨੂੰ ਇਸ ਆਸ਼ੇ ਦਾ ਆਭਾਸ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਉਲਝਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਉਤਸਵਮਈ ਹੈ (ਜਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਉਤਸਵਾਂ ਦਾ ਆਭਾਸ ਹੈ)। ਉਹ ਇਹ ਸਮਝਾਉਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਲਕੀਰੀ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਕੁੱਝ ਪ੍ਰਮਾਣ ਹਨ ਤਦ ਵੀ ਉਹ ਮੂਲ ਤੌਰ ਤੇ ਨਿਜੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਦਿਵਸਾਂ ਨੂੰ ਤਥਾਵਤ ਦੋਹਰਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਵਲਾਦੀਮੀਰ ਦੇ ਗੀਤ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਯੂਜੀਨ ਵੇਬ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ<ref>See Clausius, C., 'Bad Habits While Waiting for Godot' in Burkman, K. H., (Ed.) ''Myth and Ritual in the Plays of Samuel Beckett'' (London and Toronto: Fairleigh Dickinson University Press, 1987), p 139</ref>: ਗੀਤ ਦਾ ਕਾਲ ਲਕੀਰੀ ਤੌਰ ਤੇ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਉਸ ਅੰਤਹੀਨ ਹਾਲਤ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸੰਕੇਤਕ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਇੱਕਮਾਤਰ ਸਦੀਵੀ ਅੰਤ ਹੈ: ਮੌਤ।<ref>Webb, E., ''[http://www.drama21c.net/newadds/webb01.htm The Plays of Samuel Beckett]'' (Seattle: University of Washington Press, 1974)</ref>