ਗੁਰੂਤਾ ਖਿੱਚ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

'''ਗੁਰੂਤਾ ਖਿੱਚ''' ਜਾਂ '''ਗੁਰੁਤਾਕਰਸ਼ਣ''' ਇੱਕ ਕੁਦਰਤੀ [[ਵਰਤਾਰਾ]] ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਦੁਆਰਾ ਸਾਰੀਆਂ ਭੌਤਿਕ ਵਸਤੂਆਂ ਇੱਕ -ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਤਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਵਸਤਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛਡਣਛੱਡਣ 'ਤੇ ਭੂਮੀਤਲ ਉੱਤੇ ਡਿੱਗਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੁਤਾਕਰਸ਼ਣ, ਬਿਜਲਈ, ਪਰਮਾਣੁ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਕਮਜੋਰ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ -ਨਾਲ ਕੁਦਰਤ ਦੀਆਂ ਚਾਰ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਗੁਰੁਤਾਕਰਸ਼ਣ ਇਕੋ -ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ, ਜੋ ਹਰ ਵਸਤੁਵਸਤੂ ਨੁੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਧੁਨਿਕਅਾਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਨ 'ਚ ਇਸਦੀ ਸਭ ਤੋ ਸਹੀ ਵਿਆਖਿਆ ਆਈਨਸਟਾਈਨ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ [[ਸਾਧਾਰਨ ਜਨਰਲਸਾਪੇਖਤਾ]](General ਰਿਲੇਟੀਵਿਟੀrelativity) ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜਿਸਦੇ ਆਨੂਸਾਰਅਨੁਸਾਰ ਗੁਰੁਤਾਕਰਸ਼ਣ, ਜੜ ਵਸਤਾਂ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅੰਤਰਿਕਸ਼-ਸਮਾਂਸਮੇਂ (space-time) ਦੀਦੇ ਟੇਢੇਪਣ ਦੀ ਇੱਕ ਨਤੀਜਾ ਹੈ।

[[File:GPB circling earth.jpg|thumb|300px|right|ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਦਰਵਿਅਮਾਨ ਵਲੋਂ ਅੰਤਰਿਕਸ਼-ਸਮਾਂਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਕਿਤੇ ਵਿਰੂਪਣ ਦਾ ਦੋ ਆਯਾਮੀ ਸਾਦ੍ਰਸ਼ਿਅ]]

[[file:Solar sys.jpg|350px|thumb|ਇਹ ਖਿੱਚ ਗ੍ਰਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਹੀ ਜਗਾਹਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ।]]

ਗੁਰੁਤਾਕਰਸ਼ਣ ਪਦਾਰਥ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵੱਲ ਆਕ੍ਰਿਸ਼ਟ ਹੋਣ ਦੀ ਪ੍ਰਵ੍ਰਤੀ ਹੈ । ਗੁਰੁਤਾਕਰਸ਼ਣ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕੋਈ ਗਣਿਤੀਏ ਨਿਯਮ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਆਇਜਕ ਨਿਊਟਨ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਜੋ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਤੌਰ ਤੇ ਠੀਕ ਸੀ । ਉਸ ਨੇ ਗੁਰੁਤਾਕਰਸ਼ਣ ਸਿੱਧਾਂਤ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਪਾਦਨ ਕੀਤਾ । ਨਿਊਟਨ ਦੇ ਸਿੱਧਾਂਤ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਲਬਰਟ ਆਈਨਸਟਾਈਨ ਦੁਆਰਾ ਸਾਪੇਖਤਾ ਸਿੱਧਾਂਤਸਿਧਾਂਤ ਵਲੋਂ ਬਦਲਾ ਗਿਆ ।