ਗਰਟੀ ਕੋਰੀ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ
ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
ਛੋ +link |
|||
ਲਾਈਨ 34:
ਉਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਂਝਾ ਕੰਮ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਡੱਡੂ ਦੀਆਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਮੱਧਮ ਦਰਜੇ ਦੇ ਯੋਗਿਕ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕਿ ਗਲਾਈਕੋਜਨ ਨੂੰ [[ਗਲੂਕੋਜ਼ 1-ਫਾਸਫੇਟ]] ਵਿੱਚ ਤੋੜਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਕੋਰੀ ਈਸਟਰ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਯੋਗਿਕ ਢਾਂਚਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਕਿ [[ਫਾਸਫੋਰੀਲੇਸ]] ਨਾਮ ਦੇ ਪਾਚਕ (ਐਨਜ਼ਾਇਮ) ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਹ ਰਸਾਇਣਕ ਬਣਾਵਟ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਯੋਗਦਾਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਵੀ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਰੀ ਈਸਟਰ, ਕਾਰਬੋਹਾਈਡ੍ਰੇਟ ਗਲਾਈਕੋਜਨ ਦੇ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਬਦਲਾਅ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦਮ ਹੈ। ਇਹ ਲਹੂ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਤੋਂ ਗਲਾਈਕੋਜਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਆਖਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਗਰਟੀ ਕੋਰੀ ਨੇ [[ਗਲਾਈਕੋਜਨ ਭੰਡਾਰ ਬਿਮਾਰੀ|ਗਲਾਈਕੋਜਨ ਸਟੋਰੇਜ਼ ਡਿਸੀਜ਼]] 'ਤੇ ਵੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸਦੀਆਂ ਚਾਰ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਪਾਚਕ ਦੋਸ਼ (ਐਨਜ਼ਾਇਮਿਕ ਡਿਫੈਕਟ) ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ। ਗਰਟੀ ਪਹਿਲੀ ਅਜਿਹੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਇਸ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਪਾਚਕ (ਐਨਜ਼ਾਇਮ) ਵਿਚਲੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਦੋਸ਼ਾਂ (ਡਿਫੈਕਟਾਂ) ਦਾ ਕਾਰਨ ਮਨੁੱਖੀ ਅਨਵੰਸ਼ਿਕ ਬਿਮਾਰੀਆਂ (ਹਿਊਮਨ ਜੈਨੇਟਿਕ ਡਿਸੀਜ਼) ਹਨ।
ਗਰਟੀ ਅਤੇ ਕੋਰੀ ਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕੰਮ ਰਲ ਕੇ ਹੀ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਲਈ ਗਲਾਈਕੋਜਨ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ 1947 ਵਿੱਚ ਵੀ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆ। ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਰਜਨਟੀਨੀ ਵਿਗਿਆਨੀ [[ਬਰਨਾਰਡੋ ਹੌਜ਼ੀ]] ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇ ਰੂਪ 'ਚ ਮਿਲਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਾਰਬੋਹਾਈਡ੍ਰੇਟ ਮੈਟਾਬੋਲਿਜ਼ਮ ਦੀ ਕਾਰਜ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਸ਼ੱਕਰ ਅਤੇ ਸਟਾਰਚ ਦੇ ਮੁੜ-ਪਰਤਣ (ਰਿਵਰਸੀਬਲ) ਦੇ ਵਿਕਸਤ ਢੰਗ ਅਤੇ ਡਾਇਬੈਟਿਕਸ ਦੇ ਇਲਾਜ਼ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ।
==ਸਨਮਾਨ==
| |||