ਫ਼ਿਲਮ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

 

ਸਿਨੇਮਾ ਦੀ ਅਪੀਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲਸਾਰਵਭੌਮਿਕ ਹੈ । ਸਿਨੇਮਾ ਨਿਰਮਾਣਦੇ ਹੋਰ ਕੇਂਦਰਾਂ ਦੀਆਂ ਉਪਲੱਬਧੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹਾਲਾਂਕਿ ਹਾਲੀਵੁਡ ਭਾਰੀ ਪੈਂਦਾ ਹੈ , ਤਦ ਵੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਫਿਲਮਾਂ ਬਣਦੀਆਂ ਹਨ । ਸਿਨੇਮਾ ਸੌਖ ਨਾਲ ਨਵੀਂ ਤਕਨੀਕ ਆਤਮਸਾਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ । ਇਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕਲਾਤਮਕ ਖੇਤਰ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਮੂਕ ਸਿਨੇਮਾ ( ਮੂਵੀਜ ) ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਵਾਕ ਸਿਨੇਮਾ ( ਟਾਕੀਜ ] ] , ਰੰਗੀਨ ਸਿਨੇਮਾ , 3ਡੀ ਸਿਨੇਮਾ , ਸਟੀਰੀਉ ਸਾਉਂਡ , ਵਾਇਡ ਸਕਰੀਨ ਅਤੇ ਆਈ ਮੇਕਸ ਤੱਕ ਕੀਤਾ ਹੈ । ਸਿਨੇਮੇ ਦੇ ਤਰ੍ਹਾਂ - ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਲੋਚਕ ਵੀ ਹਨ । ਦਰਅਸਲ ਜਦੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸਿਨੇਮਾ ਵਿੱਚ ਆਵਾਜ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ , ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ 1928 ਵਿੱਚ , ਚੈਪਲਿਨ ਨੇ ‘ਸੁਸਾਇਡ ਆਫ ਸਿਨੇਮਾ’ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਲੇਖ ਲਿਖਿਆ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਆਵਾਜ ਦੇ ਪ੍ਰਯੋਗ ਨਾਲ ਸੁਰੁਚਿਵਿਹੀਨ ਨਾਟਕੀਅਤਾ ਲਈ ਦਵਾਰ ਖੁੱਲ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਸਿਨੇਮਾ ਦੀ ਆਪਣੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕੁਦਰਤ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਖੋਹ ਜਾਵੇਗੀ । ਆਇੰਸਟਾਇਨ ( ਮੋਂਤਾਜ ) ਡੀ . ਡਬਲਿਊ . ਗਰਿਫਿਥ ( ਕਲੋਜਅਪ ) ਅਤੇ ਨਿਤੀਨ ਬੋਸ ( ਪਾਰਸ਼ਵ ਗਾਇਨ ) ਵਰਗੇ ਦਿੱਗਜਾਂ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਨਾਲ ਸੰਸਾਰ ਸਿਨੇਮਾ ਅਮੀਰ ਹੋਇਆ ਹੈ । ਦੂਜੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਤਕਨੀਕੀ ਤਰੱਕੀ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਭਾਰਤ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਨਵੇਂ - ਨਵੇਂ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਨਾਲ ਕਰ ਪਾਇਆ ਹੈ । ਸਿਨੇਮਾ ਅੱਜ ਸੰਸਾਰ ਸਭਿਅਤਾ ਦੇ ਵਡਮੁੱਲੇ ਖਜਾਨੇ ਦਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹਿੱਸਾ ਹੈ । ਹਾਲੀਵੁਡ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਭਾਰਤੀ ਸਿਨੇਮਾ ਨੇ ਆਪਣੀ ਲੰਮੀ ਵਿਕਾਸ ਯਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਹਿਚਾਣ , ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਈ ਰੱਖਿਆ ਹੈ ।

 

[[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:ਫ਼ਿਲਮਾਂ]]