ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
ਛੋ Charan Gill ਨੇ ਸਫ਼ਾ ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੂਪ ਨੂੰ ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ ’ਤੇ ਭੇਜਿਆ
No edit summary
ਲਾਈਨ 1:
{{Infobox writer
{{ਗਿਆਨਸੰਦੂਕ ਲੇਖਕ}}'''ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ''' ਜਾਂ ਜੀ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁ5 ਜੂਨ 1901 - 2 ਫਰਵਰੀ 1978) ।<ref>{{Cite book|title=ज्ञानपीठ पुरस्कार|first=डॉ॰ प्रभाकर|publisher=भारतीय ज्ञानपीठ|year=2005|location=नई दिल्ली|page=18|id=81-263-1140-1}}<code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;first1=</code> missing <code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;last1=</code> in Authors list ([[ਮਦਦ:CS1 errors#first missing last|help]])
| name = ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ
| image = G.shankarakurup.jpg
| alt = ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ ਦਾ ਚਿੱਤਰ
| caption = ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ ਦਾ ਚਿੱਤਰ
| imagesize = 190
| birth_date = {{birth date|df=yes|1901|6|3}}
| birth_place = ਨਾਇਤੋੱਟ, [[ਕੋਚੀਨ ਰਾਜ]]
| death_date = {{death date and age|df=yes|1978|2|2|1901|6|3}}
| death_place = [[Vappalassery]], [[Angamaly]], [[Ernakulam]], [[Kerala]], India
| occupation = Teacher, Poet, Essayist, Translator, Lyricist, Member of Indian Parliament
| notableworks = Odakkuzhal (1950)
}}
{{ਗਿਆਨਸੰਦੂਕ ਲੇਖਕ}}'''ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ''' ਜਾਂ ਜੀ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁ5ਕੁਰੁਪ (5 ਜੂਨ 1901 - 2 ਫਰਵਰੀ 1978) ।<ref>{{Cite book|title=ज्ञानपीठ पुरस्कार|first=डॉ॰ प्रभाकर|publisher=भारतीय ज्ञानपीठ|year=2005|location=नई दिल्ली|page=18|id=81-263-1140-1}}<code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;first1=</code> missing <code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;last1=</code> in Authors list ([[ਮਦਦ:CS1 errors#first missing last|help]])
[[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:CS1 errors: missing author or editor]]</ref> [[ਮਲਿਆਲਮ]] ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵੀ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ ਕੇਰਲ ਦੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਨਾਇਤੋੱਟ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। 3 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਉਸ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। 8 ਸਾਲ ਤੱਕ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਅਮਰ ਕੋਸ਼ ਸਿੱਧਰੁਪਮ ਸ਼ਰੀਰਾਮੋਦੰਤਮ ਆਦਿ ਗਰੰਥ ਕੰਠ ਕਰ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਰਘੂਵੰਸ਼ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਦੇ ਕਈ ਸ਼ਲੋਕ ਪੜ੍ਹ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ। 11 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮਹਾਕਵੀ ਕੁੰਜਿਕੁੱਟਨ ਦੇ ਪਿੰਡ ਆਗਮਨ ਉੱਤੇ ਉਹ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਵੱਲ ਝੁਕ ਗਿਆ। ਤੀਰੁਵਿਲਵਮਲਾ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਦਾ ਕਾਰਜ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਸਨੇ [[ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ|ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ]] [[ਭਾਸ਼ਾ]] ਅਤੇ [[ਸਾਹਿਤ]] ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ। ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਉਸ ਨੂੰ ਗੀਤ ਦੇ ਆਲੋਕ ਦੇ ਵੱਲ ਲੈ ਗਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰਚਨਾ ਓਟੱਕੁਸ਼ਲ <ref>{{Cite web|url=http://www.pustak.org/bs/home.php?bookid=567|title=ओटक्कुषल्|publisher=भारतीय साहित्य संग्रह|format=पीएचपी}}</ref> ਅਰਥਾਤ ਬੰਸਰੀ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਸਰਬਉਚ ਇਨਾਮ ਗਿਆਨਪੀਠ ਦੁਆਰਾ ਸਨਮਾਨਿਤ ਹੋਈ।<ref>{{Cite web|url=http://www.bbc.co.uk/hindi/news/story/2007/04/070407_askus_hercules.shtml|title=पहला ज्ञानपीठ पुरस्कार किसे दिया गया था|publisher=बीबीसी|format=पीएचपी}}</ref>ਇਸ ਦੀ ਕਾਵਿ ਚੇਤਨਾ ਨੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਯੁੱਗ ਬੋਧ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਜਾਗਰੁਕ ਭਾਵ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਕੁਰੁਪ ਬਿੰਬਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਦਾ ਕਵੀ ਹੈ। ਕਬੂਲ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਅਤੇ ਕਾਵਿਕ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਢੁਕਵੀਂ, ਨਵੀਂ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਸਮਰਥ 11ਬਣਾਇਆ ਹੈ।
 
== ਜ਼ਿੰਦਗੀ ==
ਨਾਇਤੋੱਟ ਦੇ ਸਰਲਜੀਵੀ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ ਦਾ ਜਨਮ ਸ਼ੰਕਰ ਵਾਰਿਅਰ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂਉਸ ਦੀ ਮਾਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਲਕਸ਼ਮੀਕੁੱਟੀ ਅੰਮਾ ਸੀ। ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਿਤਾ ਦਾ ਦੇਹਾਂਤ ਹੋ ਜਾਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦਾ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਮਾਮਾ ਨੇ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਮਾ ਜੋਤਸ਼ੀ ਅਤੇ ਪੰਡਤ ਸਨ ਜਿਸਦੇ ਕਾਰਨ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਪੜ੍ਹਨ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਹਿਜ ਰੁਚੀ ਰਹੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਕਵਿਤਾ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਸੁਦ੍ਰਿੜ ਸੰਸਕਾਰ ਮਿਲੇ। ਅੱਗੇ ਦੀ ਪੜਾਈ ਲਈ ਉਹ ਪੇਰੁਮਪਾਵੂਰ ਦੇ ਮਿਡਿਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਗਿਆ। ਸੱਤਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਮੂਵਾੱਟੁਪੁਪਾ ਮਲਯਾਲਮ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਗਿਆ। ਇੱਥੇ ਦੇ ਦੋ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਸ਼੍ਰੀ ਆਰ ਸੀ ਸ਼ਰਮਾ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀ ਐਸ ਐਸ ਨਾਇਰ ਦਾ ਉਸ ਦੇ ਉੱਤੇ ਗਹਿਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਕੋਚੀਨ ਰਾਜ ਦੀ ਪੰਡਤ ਪਰੀਖਿਆ ਕੋਲ ਕੀਤੀ, ਬੰਗਾਲੀ ਅਤੇ ਮਲਯਾਲਮ ਦੇ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਅਧਿਅਨ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਵਿਤਾ ਆਤਮਪੋਸ਼ਿਣੀ ਨਾਮਕ ਮਾਸਿਕ ਪਤ੍ਰਿਕਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਕਵਿਤਾ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਸਾਹਿਤ ਕੌਤੁਮਕਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਤੀਰੁਵਿਲਵਾਮਲਾ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਅਧਿਆਪਕ ਹੋ ਗਏ । ਗਏ। 1921 ਤੋਂ 1925 ਤੱਕ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ ਤੀਰੁਵਿਲਵਾਮਲਾ ਰਿਹਾ। 1 92151925 ਵਿੱਚ ਉਹ ਚਾਲਾਕੁਟਿ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਸਾਲ ਸਾਹਿਤ ਕੌਤੁਕਮ ਦਾ ਦੂਜਾ ਭਾਗ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ। ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਫੈਲਣ ਲੱਗੀ ਸੀ। 1931 ਵਿੱਚ ਨਾਲੇ (ਅਗਾਮੀ ਕੱਲ) ਸਿਰਲੇਖ ਕਵਿਤਾ ਨਾਲ ਉਹ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ। 1937 ਤੋਂ 1956 ਤੱਕ ਉਹ ਮਹਾਰਾਜਾ ਕਾਲਜ ਏਰਣਾਕੁਲਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਧਿਆਪਕ ਦੇ ਪਦ ਉੱਤੇ ਕਾਰਜ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਪ੍ਰਾਧਿਆਪਕੀ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀ ਲੈਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਆਕਾਸ਼ਵਾਣੀ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਬਣੇ । ਬਣਿਆ। 1965 ਵਿੱਚ ਗਿਆਨਪੀਠ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ 1967 ਵਿੱਚ ਸੋਵੀਅਤ ਲੈਂਡ ਨਹਿਰੂ ਇਨਾਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆ। ਗੋਵਿੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਕੁਰੁਪ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੰਨ 1968 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਪਦਮ ਭੂਸ਼ਣ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਾਲ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜ ਸਭਾ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਨਾਮਜਦ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਉਹ 1968 ਤੋਂ 1972 ਤੱਕ ਰਿਹਾ । ਰਿਹਾ। 1978 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਕੇਰਲ ਵਿੱਚ ਰਾਜਕੀ ਛੁੱਟੀ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਗਈ।
 
== ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਲਿਖਤਾਂ ==