|
|
|
'''ਅਲਿਫ਼''' ਪੁਰਾਣੀ ਕਿਨਾਨੀ ਅਬਜਦ (Proto-Canaanite alphabet) ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅੱਖਰ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਉਥੋਂ ਸਾਮੀ ਅਬਜਦਾਂ- ([[ਫ਼ੋਨੀਸ਼ੀਆਈ ਅਬਜਦ|ਫ਼ੋਨੀਸ਼ੀਆਈ]] [[File:phoenician aleph.svg|15px]], [[ਸੀਰੀਆਈ ਵਰਨਮਾਲਾ|ਸੀਰੀਆਈ]] {{lang|syr|'''ܐ'''}}, [[ਇਬਰਾਨੀ ਵਰਨਮਾਲਾ|ਇਬਰਾਨੀ]] {{lang|he|'''א'''}}, ਅਤੇ [[ਅਰਬੀ ਵਰਨਮਾਲਾ|ਅਰਬੀ]] {{lang|ar| '''ا'''}}) ਵਿਚੋਂ ਆਇਆ। ਫੋਨੇਸ਼ੀਅਨ ਪੱਤਰ ਨੂੰ ਇਕ ਮਿਸਰੀ ਹਾਇਰੋਗਲਿਫ਼ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਇਕ ਬਲਦ ਦਾ ਸਿਰ<ref>{{cite web|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/521235.stm|title=BBC News - Middle East - Oldest alphabet found in Egypt|work=bbc.co.uk}}</ref> ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ [[ਗ੍ਰੀਕ ਅਲਫ਼ਾ]] (Α) ਨੂੰ ਉਭਾਰਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਗਲੋਟਲ ਵਿਅੰਜਨ ਨਹੀਂ ਪਰੰਤੂ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਟਾਉਣ ਲਈ ਅਰਥ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ [[ਲਾਤੀਨੀ ਏ]] ਅਤੇ [[ਸਿਰੀਲਿਕ ਏ]] ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਫੋਨੇਟਿਕਸ ਵਿਚ ਅਲਿਫ਼ / ɑːlɛf / ਅਸਲ ਵਿਚ ਗਲੋਟ 'ਤੇ ਇਕ ਸਵਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੇਮੀਟਿਕ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵਿਅੰਜਨ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਿਰਫ਼ ਦੋ ਸੱਚੇ ਵਿਅੰਜਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਿਆਰੀ ਤਿੰਨ ਵਿਅੰਜਨ ਸੈਮੀਟਿਕ ਰੂਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
{{ਹਵਾਲੇ}}
[[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:ਅਰਬੀ ਵਰਨਮਾਲਾ]]
[[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:ਅਰਬੀ ਅੱਖ਼ਰ]]
|
