ਉੱਤਰ-ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
"Post-Impressionism" ਸਫ਼ੇ ਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਕੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ
 
"Post-Impressionism" ਸਫ਼ੇ ਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਕੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ
ਲਾਈਨ 4:
ਉੱਤਰ-ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ (ਪੋਸਟ-ਇਪ੍ਰੈਸ਼ਨਿਜ਼ਮ) ਪਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਲਾ ਆਲੋਚਕ ਰੋਜਰ ਫ੍ਰਾਈ ਦੁਆਰਾ 1906 ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।<ref name="brettell">[https://books.google.es/books?id=v5TcYXGDeI8C&pg=PA21&dq=%22the+term+Post-impressionism%22,+%221906%22&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjIqYXYo8DMAhVLuhQKHROHBYAQ6AEIHDAA#v=onepage&q=%22the%20term%20Post-impressionism%22%2C%20%221906%22&f=false Richard R. Brettell, ''Modern Art, 1851-1929: Capitalism and Representation'', Oxford University Press, 1999, p. 21]</ref><ref name="Morrin et al">Peter Morrin, Judith Zilczer, William C. Agee, ''The Advent of Modernism. Post-Impressionism and North American Art, 1900-1918'', High Museum of Art, 1986</ref> ਆਲੋਚਕ ਫਰੈਂਕ ਰਟਰ ਨੇ ਆਰਟ ਨਿਊਜ਼ ਵਿਚ 15 ਅਕਤੂਬਰ 1910 ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਸਲਨ ਡੀ ਆਟੋਮੇਨ ਦੀ ਇਕ ਸਮੀਖਿਆ ਵਿਚ ਆਥੋਨ ਫਰੇਸਜ਼ ਦਾ "ਉੱਤਰ-ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ ਦੇ ਆਗੂ" ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ; ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦੀ ਸ਼ੋ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਇੱਕ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਵੀ ਸੀ।<ref name="bullen">Bullen, J. B. ''Post-impressionists in England'', p.37. Routledge, 1988. {{ISBN|0-415-00216-8}}, {{ISBN|978-0-415-00216-5}}</ref> ਤਿੰਨ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਰੋਜਰ ਫ੍ਰਾਈ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ 1910 ਦੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ, ''ਮੈਨੇਟ ਅਤੇ ਉੱਤਰ-ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦੀ'' ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਮੈਨੇਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕਲਾ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ। 
 
ਪੋਸਟ-ਇਮੇਜ਼ਰੀਸ਼ਨਿਸਟਸ ਨੇ ਇਸਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖਾਰਜ ਕਰਦਿਆਂ ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਕੀਤਾ: ਉਹ ਜੀਵੰਤ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਅਕਸਰ ਮੋਟੇ ਪੇਂਟ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਅਤੇ ਅਸਲੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਹ ਜਿਆਦਾਤਰ ਜ਼ੈਮੈਟ੍ਰਿਕ ਰੂਪਾਂ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਣ ਵੱਲ ਝੁੱਕਦੇ ਸਨ, ਪ੍ਰਗਟਾਉ ਦੇ ਤੱਕੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਰੂਪ ਵਿਗਾੜਨ, ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਜਾਂ ਮਨਮਾਨੀਮਨਮਾਨੇ ਰੰਗ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਸਨ। {{reflist}}
 
== ਅਵਲੋਕਨ ==
ਉੱਤਰ-ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦੀ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦੀ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਾ-ਵਸਤੂ ਦੀ ਤੁੱਛਤਾ ਅਤੇ ਸੰਰਚਨਾ ਦੀ ਕਮੀ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੇ ਰਾਹ ਬਾਰੇ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਸਨ।ਜੌਰਜ ਸੀਰਾਟ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਨੂੰ ਬਿੰਦੂਵਾਦ, ਰੰਗ ਦੇ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਧੱਬਿਆਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਸੀ। ਪੌਲ ਸੈਜ਼ੈਨ ਨੇ "ਮਿਊਜ਼ੀਅਮਾਂ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇ ਵਾਂਗ ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ ਨੂੰ ਠੋਸ ਅਤੇ ਹੰਢਣਸਾਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ", ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਵਿਵਸਥਾ ਅਤੇ ਸੰਰਚਨਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। <ref>Huyghe, Rene: ''Impressionism''. (1973). Secaucus, N.J.: Chartwell Books Inc., p. 222. {{OCLC|153804642}}</ref> ਉਸ ਨੇ ਵਸਤਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਆਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਘਟਾ ਕੇ ਇਹ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ ਦੇ ਸੰਤ੍ਰਿਪਤ ਰੰਗ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖੇ.। ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦੀ ਕਮੀਲ ਪਿਸਾਰਰੋ ਨੇ 1880 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਅਤੇ 1890 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਨਵ-ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤੇ। ਉਸ ਨੇ ਰੋਮਾਂਚਕ ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ ਤੋਂ ਅਸੰਤੁਸਟ ਹੋ ਕੇ, ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਧੇਰੇ ਪਵਿੱਤਰ ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਪਰਤਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਬਿੰਦੂਵਾਦ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਵਿਗਿਆਨਕ-ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਦ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਦੀ ਘੋਖ ਕੀਤੀ। <ref>Cogniat, Raymond (1975). Pissarro. New York: Crown, pp. 69–72. {{ISBN|0-517-52477-5}}.</ref> [[ਵਿਨਸੰਟ ਵੈਨ ਗਾਗ]] ਨੇ ਆਪਣੀ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਨੋ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ ਰੰਗ ਅਤੇ ਜਾਨਦਾਰ ਘੁੰਮਣ ਵਾਲੇ ਬਰੱਸ਼ ਛੋਹਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ।{{reflist}}
[[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:ਕਲਾ ਅੰਦੋਲਨ]]