ਪੱਛਮ ਦੀ ਯਾਤਰਾ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

|release_date=c. 1592 (ਪ੍ਰਿੰਟ)<ref>Anthony C. Yu, translated and edited, ''The Journey to the West'' Volume I (Chicago: University of Chicago Press, 1977), p.&nbsp; 14.</ref>|english_release_date=}}

'''''ਪੱਛਮ ਦੀ ਯਾਤਰਾ''''' , 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿਚ [[ਮਿੰਗ ਰਾਜਵੰਸ਼]] ਦੇ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਇਕਇੱਕ ਚੀਨੀ ਨਾਵਲ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਕਰਤਾ ਵੁ ਚੇਂਗਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ [[ਚੀਨੀ ਸਾਹਿਤ]] ਦੇ ਚਾਰ ਮਹਾਨ ਕਲਾਸੀਕਲ ਨਾਵਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ, ਮੌਂਕੀ, ਆਰਥਰ ਵੇਲੀ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅਨੁਵਾਦ ਸੰਖੇਪ ਅਨੁਵਾਦ, ਬਹੁਤ ਆਮ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਨਾਵਲ ਹੈ। 

ਇਹ ਨਾਵਲ [[ਤੰਗ ਰਾਜਵੰਸ਼]] ਦੇ [[ਬੁੱਧ ਧਰਮ|ਬੋਧੀ]] ਭਿਕਸ਼ੂ [[ਹਿਊਨ ਸਾਂਗ]] ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਯਾਤਰਾ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰਤ ਵਰਣਨ ਸੀ।ਹਿਊਨ ਸਾਂਗ "ਪੱਛਮੀ ਖੇਤਰ", ਅਰਥਾਤ, ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਭਾਰਤ, ਬੌਧ ਧਾਰਮਿਕ ਗ੍ਰੰਥ (ਸੂਤਰ) ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕਈ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਆਇਆ। ਇਹ ਹਿਊਨ ਸਾਂਗ ਦੇ ਆਪਣੇ ਵਰਣਨ, ਪੱਛਮੀ ਖੇਤਰਾਂ ਬਾਰੇ ਗ੍ਰੇਟ ਟਾਂਗ ਰਿਕਾਰਡਾਂ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਰੂਪਰੇਖਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਮਿੰਗ ਰਾਜਵੰਸ਼ੀ ਨਾਵਲ ਨੇ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਦੇ ਅਵਿਸ਼ਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਤੱਤ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਅਰਥਾਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਗੌਤਮ ਬੁੱਧ ਨੇ ਇਹ ਕੰਮ ਭਿਕਸ਼ੂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ (ਜਿਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਤੈਂਗ ਸਾਨਜ਼ੰਗ ਦੇ ਤੌਰ ਆਇਆ ਹੈ) ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਸਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਸਚਿਤ ਵਜੋਂ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਇਹ ਚੇਲੇ ਹਨ। ਇਹ ਚੇਲੇ ਹਨ ਵੁਕੋਂਗ, ਜ਼ੂ ਬਾਜ਼ੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਹ ਵਜਿੰਗ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਡ੍ਰੈਗਨ ਪ੍ਰਿੰਸ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋ ਤੈਂਗ ਸਾਨਜ਼ੰਗ ਦੇ ਘੋੜੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਚਿੱਟਾ ਘੋੜਾ। 

ਪੱਛਮ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਦੀਆਂ ਚੀਨ ਦੇ ਲੋਕ ਧਰਮ, ਚੀਨੀ ਮਿਥਿਹਾਸ, ਤਾਓਵਾਦੀ ਅਤੇ ਬੁੱਧ ਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਬੂਤ ਜੜ੍ਹਾਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਤਾਓਵਾਦੀ ਅਮਰਨਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਬੌਧ ਬੋਧੀਸਤਵ ਅੱਜ ਵੀ ਕੁਝ ਚੀਨੀ ਧਾਰਮਿਕ ਰਵੱਈਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ, ਕਹਾਣੀ ਇਕੋ ਸਮੇਂ ਕਾਮਿਕ ਅਡਵੈਂਚਰ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਚੀਨੀ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਤੇ ਇੱਕ ਹਾਸ-ਵਿਅੰਗ ਹੈ, ਰੂਹਾਨੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸੋਮਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਰੂਪਕ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦਾ ਸਮੂਹ ਸੱਤਾ ਅਤੇ ਸਦਭਾਵਨਾ ਦੇ ਗੁਣ ਦੁਆਰਾ ਗਿਆਨ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 

ਪੱਛਮ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿਚ ਵੂ ਚੇਂਗਨ ਦੁਆਰਾ ਅਗਿਆਤ ਰੂਪ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।<ref name="intro">In the Introduction to Waley's 1942 abridgement, ''[//en.wikipedia.org/wiki/Monkey_(novel) Monkey],'' {{Cite book|title=Introduction|last=Hu Shih|work=[[Monkey (novel)|Monkey]]|publisher=Grove Press|year=1942|location=New York|pages=1–5}}</ref> ਹੂ ਸ਼ਿਹ, ਸਾਹਿਤਕ ਵਿਦਵਾਨ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਰਾਜਦੂਤ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਵੁ ਦੇ ਜੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵੁ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਕਿਹਾ, ਅਤੇ 1625 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਇਸ ਦਾ ਰਿਕਾਰਡ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ; ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਰਾਜਦੂਤ ਹੂ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ, ਜਰਨੀ ਟੂ ਵੇਸਟ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੀਨੀ ਨਾਵਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿਸ ਲਈ ਲੇਖਕ ਦਾ ਦਾਹਵਾ ਅਧਿਕਾਰਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਵਿੱਚ ਦਰਜ਼ ਹੈ। ਹਾਲੀਆ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਇਸ ਦਾਹਵੇ ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਬਰਾਊਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਚੀਨੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਦਵਾਨ ਡੇਵਿਡ ਲੈਟੀਮੋਰ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ: "ਰਾਜਦੂਤ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਿਲਕੁਲ ਅਨਿਆਂਪੂਰਨ ਸੀ. ਗਜ਼ਟੀਅਰ ਨੇ ਜੋ ਕਿਹਾ ਹੈ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਵੂ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਪੱਛਮ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਕੁਝ ਲਿਖਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਚ ਇਕਇੱਕ ਨਾਵਲ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ। ਚਰਚਾ ਵਿੱਚਲੀ ਰਚਨਾ ਸਾਡੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਰੂਪ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਲੱਗ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।<ref name="Lattimore">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1983/03/06/books/the-complete-monkey.html?pagewanted=all|title=The Complete 'Monkey'|last=Lattimore|first=David|date=6 March 1983|work=New York Times}}</ref>

ਅਨੁਵਾਦਕ W.J.F. ਜਨੇਰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਵੂ ਨੂੰ ਚੀਨੀ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦਾ ਗਿਆਨ ਸੀ, ਪਰ ਨਾਵਲ ਵਿਚ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਰਾਜਨੀਤਕ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜੋ "ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਆਮ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਨਾ ਪਤਾ ਹੋਵੇ"।<ref name="jenner">Jenner, W.J.F. (1984). "Translator's Afterword." in trans. W.J.F. Jenner, ''Journey to the West'', volume 4. Seventh Edition.</ref> ਐਂਥਨੀ ਸੀ ਯੂ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੇਖਕ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ, ਚੀਨੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਡੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ, "ਅਸਪਸ਼ਟ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ" ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਵੁ ਹਿ "ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੰਭਾਵੀ" ਲੇਖਕ ਹੈ। <ref>Anthony C. Yu, translated and edited, ''The Journey to the West'' Volume I (Chicago: University of Chicago Press, 1977), pp.&nbsp; 16, 21.</ref> ਗਲੇਨ ਡੂਡਬ੍ਰਿਜ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਵਿਸਥਾਰਿਤ ਅਧਿਐਨਾਂ ਨੂੰ ਯੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੰਦੇਹਵਾਦ ਦਾ ਆਧਾਰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। <ref>"The Hundred Chapter Hsi-yu Chi and Its Early Versions," ''Asia Major'', NS I4, Pt. 2 (1968–69), reprinted in ''[https://books.google.com/books?id=e5-n6feoyV0C&printsec=frontcover#v=onepage&q=ascription%20chiefly%20because&f=false Books, Tales and Vernacular Culture: Selected Papers on China]''. Leiden; Boston: Brill, 2005. {{ISBN|9004147705}}.</ref> ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਨਾਵਲ ਦੀ ਸਾਮਗਰੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਤਥ ਦੇ ਨਾਲ ਲੇਖਕ ਦਾ ਸਵਾਲ ਹੋਰ ਵੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।