ਟ੍ਰੇਨ ਟੂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ
ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
Satdeepbot (ਗੱਲ-ਬਾਤ | ਯੋਗਦਾਨ) ਛੋ clean up ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ AWB |
|||
ਲਾਈਨ 22:
}}
{{Quote box |width=265px |align=right|quoted=true |bgcolor=#FFFFF0 |salign=right
|quote
<big>ਹੱਸਦੇ-ਵੱਸਦੇ ਖਾਨਦਾਨ ਵੰਡੇ ਗਏ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਵਿਛੜ ਗਏ। ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਪਾਸਪੋਰਟ, ਵੀਜ਼ਾ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਥਾਣੇ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦੀ ਦਰਕਾਰ ਹੈ।........ 1947 ਦੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਤਕਸੀਮ ਤੋਂ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਸਬਕ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਇੰਨਾ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਅਤੇ ਇਹ ਖ਼ਵਾਹਿਸ਼ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ
|source = ਖ਼ੁਸ਼ਵੰਤ ਸਿੰਘ (<small>'ट्रेन टू पाकिस्तान' ने तय की आधी सदी, आरिफ़ वक़ार</small><ref>http://www.bbc.com/hindi/entertainment/story/2006/08/060822_khushwant_novel.shtml</ref>)
}}
ਲਾਈਨ 31:
ਰਮਨ ਰਾਜਾ ਨੇ ਇਸੇ ਸਿਰਲੇਖ ਹੇਠ ਇਸ ਦਾ [[ਤਾਮਿਲ ਭਾਸ਼ਾ|ਤਾਮਿਲ]] ਵਿੱਚ ਉਲਥਾ ਕੀਤਾ।
==ਕਥਾਨਕ==
ਇਸ ਨਾਵਲ ਦੇ ਕਥਾਨਕ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਨਾਇਕ ਜਗਤ ਸਿੰਘ ਜਾਂ ਜੱਗਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਸਿੱਖ ਸਰਦਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਫੱਕੜ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਹੈ। ਜੱਗਾ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਤਥਾਕਥਿਤ ਸੰਸਕਾਰੀ/ਸਭਿਆਚਾਰੀ ਸਮਾਜ ਦਾ ਅਗਰਗਾਮੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸਗੋਂ ਉਸਨੂੰ ਡਾਕੂ ਦੀ ਉਪਾਧੀ ਨਾਲ ਨਵਾਜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਵਰਗੀ ਚਤੁਰਾਈ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਨਾਵਲ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਪਾਤਰ ਹੈ। ਜੱਗੇ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ ਵੀ ਸਿੱਖ ਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮਾਜ ਦੀ ਅਗੁਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ,
ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਟੀਕ ਚਿਤਰਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਿੰਡ
ਫਿਰ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਘਟਨਾਕਰਮ ਬਦਲਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੀ ਘਿਣਾਉਣੀ ਘੁੰਮਣਘੇਰੀ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖਤਾ ਕਿਸੇ ਸੁੱਕੇ ਤੀਲੇ ਵਾਂਗ ਉੱਡਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਲਹਿਰ ਮਨੋ ਮਾਜਰਾ ਵੀ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਫਸਾਦਾਂ ਦਾ ਸੰਦੇਹ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੁਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਹਿੰਦੂ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਇਕੱਠੇ ਬੈਠ ਕੇ ਇਸ ਮੁਸ਼ਕਲ ਮੁੱਦੇ ਉੱਤੇ ਚਰਚਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੰਗਿਆਂ ਦੀ ਇਸ ਘੜੀ ਵਿੱਚ ਜੱਗਾ ਅਤੇ ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ ਦੋਨੋਂ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਪਏ ਹਨ, ਅਤੇ ਮਜਿਸਟਰੇਟ ਹੁਕਮਚੰਦ ਕੁੱਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਦੀ ਘੜੀ ਵਿੱਚ ਹੁਕਮਚੰਦ ਜੱਗਾ ਅਤੇ ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਘੱਟ ਵਲੋਂ ਘੱਟ ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਇਹ ਉਮੀਦ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਜਰੁਰ ਆਪਣੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਦੁਆਰਾ ਦੰਗਿਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਜਾਏਗਾ।
ਪਰ, ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਇਕਬਾਲ ਵਿਸਕੀ ਦੀ ਬੋਤਲ ਦੇ ਨਾਲ ਚਿੰਤਨ ਹੀ ਕਰਦੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫੱਕੜ ਅਤੇ ਡਾਕੂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਜੱਗਾ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਾਣ ਨਿਛਾਵਰ ਕਰਕੇ
==ਪੰਜਾਬੀ ਉਲਥਾ==
|