ਪੂਰਨਚੰਦਰ ਤੇਜਸਵੀ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
ਛੋNo edit summary
ਛੋ clean up ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ AWB
ਲਾਈਨ 6:
| pseudonym =
| birth_date = {{Birth date|df=yes|1938|9|8}}
| birth_place = [[ ਕੂਪਲੀ]], [[ਸ਼ਿਮੋਗਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ]], [[ਕਰਨਾਟਕ]]
| death_date = {{death date and age|df=yes|2007|4|5|1938|9|8}}<ref name="deathdate">[http://mangalorean.com/news.php?newstype=local&newsid=41718 Mangalorian.com – Noted Kannada writer Poornachandra Tejasvi passes away] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070927215949/http://mangalorean.com/news.php?newstype=local&newsid=41718 |date=27 September 2007 }}</ref>
| death_place = [[ਮੁਦਿਗੇਰ]], [[ਚਿਕਮਗਲੂਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ]], ਕਰਨਾਟਕ
| occupation = ਸੁਸਮਿਤਾ ਅਤੇ ਈਸ਼ਾਨੇ
| nationality = [[ਭਾਰਤ ]]
| period = 1957-2007
| genre = ਗਲਪ, ਗੈਰ ਗਲਪ
| subject =
| movement = ਨਾਵ੍ਯ, ਬੰਦਾਯਾ
| spouse = ਰਾਜੇਸਵਰੀ ਤੇਜਸਵੀ
| children = ਸੁਸਮਿਤਾ ਅਤੇ ਈਸ਼ਾਨੇ
| signature =
| website = {{url|http://tejaswivismaya.org}}
ਲਾਈਨ 22:
| influenced =
}}
'''ਕੂਪਲੀ ਪੁਤੱਪਾ ਪੂਰਨਚੰਦਰ ਤੇਜਸਵੀ''' (8 ਸਤੰਬਰ 1938 - 5 ਅਪ੍ਰੈਲ 2007 ) ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ [[ਕੰਨੜ ਭਾਸ਼ਾ|ਕੰਨੜ]] ਲੇਖਕ, ਨਾਵਲਕਾਰ, ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ, ਚਿੱਤਰਕਾਰ, ਪ੍ਰਕਿਰਤੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਕੰਨੜ ਸਾਹਿਤ ਦੇ "ਨਵਯ" ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ-ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ''ਅਬਚੂਰੀਨਾ ਪੋਸਟ ਆਫਿਸੁ ਨਾਲ'' ''ਬੰਦਾਇਆ'' ("ਪ੍ਰੋਟੈਸਟ ਲਿਟਰੇਚਰ") ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਉਹ ‘ਰਾਸ਼ਟਰਕਵੀ ਕੁਵੇਮਪੂ’ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਵੀ ਹੈ।
 
ਆਪਣੇ ਲੇਖਕ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਅ ਤੇ ਤੇਜਸਵੀ ਨੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ [[ਨਿੱਕੀ ਕਹਾਣੀ|ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ]], ਨਾਵਲਾਂ ਅਤੇ ਲੇਖਾਂ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕੀਤਾ। ਪੂਰਨਚੰਦਰ ਤੇਜਸਵੀ ਦੀ ਲਿਖਤ ਦੀ ਇਕਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਸ਼ੈਲੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਕੰਨੜ ਸਾਹਿਤ ਵਿਚਵਿੱਚ ਇਕਇੱਕ ਨਵੇਂ ਯੁੱਗ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।<ref name="tejaswi">{{Cite web|url=http://www.hinduonnet.com/thehindu/fr/2007/04/13/stories/2007041301730100.htm|title=Flights of fancy|website=Online webpage of The Hindu|publisher=The Hindu|access-date=12 July 2007}}</ref>
 
== ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ ==
ਤੇਜਸਵੀ ਦਾ ਜਨਮ 8 ਸਤੰਬਰ 1938 ਨੂੰ [[ਕਰਨਾਟਕ|ਕਰਨਾਟਕ ਦੇ]] ਸ਼ਿਮੋਗਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਕੂਪਲੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ‘ਰਾਸ਼ਟਰਕਵੀ ਕੁਵੇਮਪੂ’ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਛਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਬਿੰਬ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ। ਦੀਵਾਲੀ ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਪ੍ਰਜਾਵਨੀ ਕੰਨੜ ਅਖਬਾਰ ਵਲੋਂ ਕਰਵਾਏ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਲਘੂ ਕਹਾਣੀ "ਲਿੰਗ ਬੰਦਾ", ਇੱਕ ਲੜਕੇ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਬਾਰਸ਼ ਵਾਲੇ [[ਪੱਛਮੀ ਘਾਟ]] 'ਤੇ ਇੱਕ ਝਾਤ ਲਈ ਤੇਜਸਵੀ ਨੂੰ ਸਰਬੋਤਮ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ। ਭਾਰਤ ਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮਹਾਰਾਜਾ ਕਾਲਜ, ਮੈਸੂਰ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਪਣੀ ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਖੇਤੀ ਵਿਚਵਿੱਚ ਰੁਚੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ, ਉਹ ਇਕਇੱਕ ਕੌਫੀ ਐਸਟੇਟ ਖਰੀਦਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚਿਕਮਗਲੂਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਮੁਦਿਗੇਰ ਤਾਲੁਕ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਸਾਹਿਤ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਹ ਪੇਂਟਿੰਗ, ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਨ ਵਿਚਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।
 
ਉਹ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਡੂੰਘਾ ਸਿੱਖ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਮਨੋਰੰਜਨ ਪੱਛਮੀ ਘਾਟ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ 5 ਅਪ੍ਰੈਲ 2007 ਨੂੰ ਤਕਰੀਬਨ 2.00 ਵਜੇ ਕਰਨਾਟਕ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਚਿਕਮਗਲੂਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਮੁਦਿਗੇਰੇ ਦੇ ਆਪਣੇ ਫਾਰਮ ਹਾਊਸ ਨਿਰੁਤਾਰਾ ਵਿਖੇ, ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਬੰਦ ਹੋਣ ਨਾਲ ਹੋਈ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ 69 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ 2 ਬੇਟੀਆਂ ਸੁਸਮਿਤਾ ਅਤੇ ਈਸ਼ਾਨੇ ਹਨ ਜੋ ਸਾੱਫਟਵੇਅਰ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਹਨ। ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਰਾਜੇਸ਼ਵਰੀ ਮੁਦਿਗੇਰ ਨਿਰੁਤਾਰਾ ਵਿਚਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
==ਹਵਾਲੇ==
{{ਹਵਾਲੇ}}
 
[[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਕਵੀ]]
[[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:ਭਾਰਤੀ ਪੁਰਸ਼ ਨਾਵਲਕਾਰ]]