1947 ਮੀਰਪੁਰ ਕਤਲੇਆਮ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
ਛੋ ਵਧਾਇਆ
ਛੋNo edit summary
ਲਾਈਨ 6:
1947 ਵਿੱਚ ਕਸ਼ਮੀਰ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਮੀਰਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 75,000 ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਆਬਾਦੀ ਦਾ 20 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਸਬਿਆਂ ਮੀਰਪੁਰ, ਕੋਟਲੀ ਅਤੇ ਭਿੰਬਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜੇਹਲਮ ਤੋਂ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਨੇ ਮੀਰਪੁਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਨ ਲਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਿਮ ਆਬਾਦੀ 25,000 ਤੱਕ ਵਧ ਗਈ ਸੀ।
 
=== ਘਟਨਾ ===
 
ਪਹਿਲੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਜੰਗ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, 25 ਨਵੰਬਰ ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਹਮਲਾਵਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਏ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕਈ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੂਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਮਚ ਗਈ। ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਦੰਗੇ ਹੋਏ। ਘੱਟ-ਗਿਣਤੀ ਆਬਾਦੀ ਵਿੱਚੋਂ, ਸਿਰਫ 2,500 ਹਿੰਦੂ ਜਾਂ ਸਿੱਖ ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੰਮੂ ਵੱਲ ਭੱਜੇ। ਬਾਕੀ ਬਚੇ ਅਲੀ ਬੇਗ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਕੈਂਪ ਵਜੋਂ ਨਿਸ਼ਾਨਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ  ਵਰਤੋਂ ਇੱਕ ਜੇਲ੍ਹ ਦੀ ਤਰਾਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਨੇ 10,000 ਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ 5,000 ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਸਿਰਫ 5,000 ਦੇ ਕਰੀਬ ਅਲੀ ਬੇਗ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕੇ, ਪਰ ਉਹ ਜੇਲ੍ਹ ਦੇ ਗਾਰਡਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਮਾਰੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ। ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਅਤੇ ਅਗਵਾ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਖਾੜਕੂਆਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜ਼ਹਿਰ ਖਾ ਕੇ ਸਮੂਹਿਕ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਲਈ। ਮਰਦਾਂ ਨੇ ਵੀ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ। ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਮੁਤਾਬਕ ਮਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 20,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ।[1][2][3][4][7][8]
 
ਅਜ਼ਾਦ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਤਤਕਾਲੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਰਦਾਰ ਮੁਹੰਮਦ ਇਬਰਾਹੀਮ ਖਾਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਦੌਰਾਨ ਇਸ ਸਥਾਨ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ, "ਬਹੁਤ  ਸਦਮਾ ਗ੍ਰਸਤ  ਹੋ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਮੁਹੰਮਦ ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ ਨੇ "ਦਰਦ ਨਾਲ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਨਵੰਬਰ 1947 ਵਿੱਚ ਮੀਰਪੁਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦਾ 'ਨਿਪਟਾਰਾ' ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਇਸ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦਾ ਕੋਈ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਅੰਕੜੇ।"[9][a][b]
 
=== ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ===
 
ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
 
ਮਾਰਚ 1948 ਵਿੱਚ, ICRC ਨੇ ਅਲੀ ਬੇਗ ਤੋਂ ਬਚੇ ਹੋਏ 1,600 ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੰਮੂ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਹੋਰ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਵਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। 1951 ਤੱਕ, 114,000 ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਆਬਾਦੀ ਤੋਂ ਘੱਟ ਜੋ ਉੱਥੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਸਿਰਫ਼ 790 ਗੈਰ-ਮੁਸਲਿਮ ,ਅਜਿਹੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਗਏ ਸਨ ਜੋ ਆਜ਼ਾਦ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ;। ਮੁਜ਼ੱਫਰਾਬਾਦ ਅਤੇ ਮੀਰਪੁਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਜਿਹੜੇ ਛਾਪੇ ਤੋਂ ਬਚ ਗਏ ਸਨ, ਸਾਬਕਾ ਰਿਆਸਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉੱਜੜ ਗਏ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਕਿ , ਜੰਮੂ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਸਥਾਪਿਤ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਦਰਜਾ ਅਤੇ ਸੰਬੰਧਿਤ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਹਨ।
 
25 ਨਵੰਬਰ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ ਭਾਰਤ-ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਿਤ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਮੀਰਪੁਰ ਦਿਵਸ ਵਜੋਂ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
 
=== ਫ਼ੁੱਟ-ਨੋਟ ===
ਨੋਟਸ
 
^ ਇਬਰਾਹਿਮ ਖਾਨ, ਮੁਹੰਮਦ (1990), ਦਿ ਕਸ਼ਮੀਰ ਸਾਗਾ, ਵੇਰੀਨਾਗ, ਪੰਨਾ. 55: