ਐਸਟ੍ਰਿਡ ਲਿੰਗ੍ਰੇਨ

ਐਸਟ੍ਰਿਡ ਅੰਨਾ ਐਮੀਲੀਆ ਲਿੰਗ੍ਰੇਨ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Astrid Anna Emilia Lindgren; 14 ਨਵੰਬਰ 1907 - 28 ਜਨਵਰੀ 2002) ਗਲਪ ਅਤੇ ਸਕ੍ਰੀਨ ਪਲੇ ਦਾ ਸਵੀਡਿਸ਼ ਲੇਖਕ ਸੀ। ਉਹ ਕਈ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਲੜੀਆਂ ਲਿਖਣ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਿਪੀ ਲੌਂਗਸਟੌਕਿੰਗ, ਐਮਿਲ ਮੈਂ ਲਨੇਬਰਗਾ, ਕਾਰਲਸਨ-ਆਨ-ਦਿ-ਰੂਫ, ਅਤੇ ਸਿਕਸ ਬੁਲੇਰਬੀ ਚਿਲਡਰਨ (ਯੂ.ਐੱਸ ਦੇ ਨੋਇਸ ਵਿਲੇਜ ਦੇ ਬੱਚੇ ), ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਕਲਪਨਾਕ ਨਾਵਲਾਂ ਜਿਵੇਂਮੀਓ, ਮਾਈ ਸੰਨ, ਰੋਨੀਆ ਰੋਬਰ 'ਸ ਡੌਟਰ, ਅਤੇ ਦਿ ਬ੍ਰਦਰਜ਼ ਲਾਇਨਹਾਰਟ। ਲਿੰਡਗਰੇਨ ਨੇ ਸਟਾਕਹੋਮ ਦੇ ਰਾਬਨ ਐਂਡ ਸਜਗ੍ਰੇਨ ਪਬਲਿਸ਼ਿੰਗ ਹਾਊਸ ਵਿਖੇ ਚਿਲਡਰਨ ਲਿਟਰੇਚਰ ਐਡੀਟਰਿਅਲ ਬੋਰਡ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ 30 ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ। ਜਨਵਰੀ 2017 ਵਿੱਚ, ਉਸਦੀ ਹਿਸਾਬ ਦੁਨੀਆ ਦੇ 18 ਵੇਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤਰਜਮੇ ਹੋਏ ਲੇਖਕ,[1] ਅਤੇ ਐਨੀਡ ਬਲਾਈਟਨ, ਹੰਸ ਕ੍ਰਿਸ਼ਚਨ ਐਂਡਰਸਨ ਅਤੇ ਬ੍ਰਦਰਜ਼ ਗਰਿਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਚੌਥੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤੀ ਗਈ ਲੇਖਕ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਲਿੰਡਗ੍ਰੇਨ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਤਕਰੀਬਨ 165 ਮਿਲੀਅਨ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੇਚ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। 1994 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ "ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਸਤਿਕਾਰ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਵਿਲੱਖਣ ਲੇਖਿਕਾ" ਲਈ ਸਹੀ ਜੀਵਣ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

ਜੀਵਨੀ ਸੋਧੋ

ਐਸਟ੍ਰਿਡ ਲਿੰਡਗ੍ਰੇਨ ਸਵੀਡਨ ਦੇ ਵਿਮਰਬੀ, ਸਮੈਲੈਂਡ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਨਸ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਅਤੇ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹਨ.

ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲਿੰਗ੍ਰੇਨ ਨੇ ਵਿਮਰਬੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਅਖਬਾਰ ਨਾਲ ਨੌਕਰੀ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਸੰਪਾਦਕ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪਿਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਨੇ ਗਰਭਵਤੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 1926 ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਰੱਖਿਆ। ਉਹ ਅਸਵੀਕਾਰ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸ੍ਟਾਕਹੋਲਮ ਚਲੀ ਗਈ, ਇੱਕ ਟਾਈਪਿਸਟ ਅਤੇ ਸਟੈਨੋਗ੍ਰਾਫਰ ਬਣਨਾ ਸਿੱਖਦਿਆਂ (ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਹੁਤੇ ਡਰਾਫਟ ਸਟੈਨੋਗ੍ਰਾਫੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਦੀ ਸੀ)। ਸਮੇਂ ਸਿਰ, ਉਸਨੇ ਕੋਪੇਨਹੇਗਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਲਾਰਸ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਵਾਲੇ ਪਰਵਾਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।

ਹਾਲਾਂਕਿ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਤਨਖਾਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਉਸਨੇ ਜੋ ਵੀ ਹੋ ਸਕੇ ਬਚਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਜਿੰਨੀ ਵਾਰ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਕੋਪੇਨਹੇਗਨ ਲਾਰਸ ਨਾਲ ਹੋਣ ਲਈ ਅਕਸਰ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ, ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਹਫਤੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਆਪਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਮਾਂ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਤੇ ਬਿਤਾਇਆ। ਆਖਰਕਾਰ, ਉਹ ਲਾਰਸ ਨੂੰ ਘਰ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੀ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਸ੍ਟਾਕਹੋਲ੍ਮ ਵਿੱਚ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਦੇ ਸਮਰਥ ਨਹੀਂ ਕਰ ਲੈਂਦੀ, ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।

ਸੰਨ 1932 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਸਟੂਅਰ ਲਿੰਡਗ੍ਰੇਨ (1898–1952) ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ, ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, 1934 ਵਿਚ, ਲਿੰਡਗਰੇਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਬੱਚੇ, ਕਰੀਨ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ। ਚਰਿੱਤਰ ਪਿਪੀ ਲੌਂਗਸਟੌਕਿੰਗ ਦੀ ਕਾਰੀਨ ਉਸਦੀ ਧੀ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕੱਢੀ ਗਈ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬਿਮਾਰ ਸੀ. ਲਿੰਡਗਰੇਨ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਰੀਨ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ, "ਮੈਨੂੰ ਪਿਪੀ ਲੌਂਗਸਟੌਕਿੰਗ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੋ," ਅਤੇ ਕਹਾਣੀ ਉਸ ਬੇਨਤੀ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ।

ਐਸਟ੍ਰਿਡ ਲਿੰਗ੍ਰੇਨ ਦੀ ਕੇਂਦਰੀ ਸ੍ਟਾਕਹੋਲ੍ਮ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਦਾ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਗਮਲਾ ਸਟਾਨ ਵਿੱਚ ਸਟਾਰਕੈਰਕਨ (ਗ੍ਰੇਟ ਚਰਚ) ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਸ਼ਿਰਕਤ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਣੀ ਸਿਲਵੀਆ ਅਤੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਰਾਜਾ ਕਾਰਲ XVI ਗੁਸਤਾਫ ਅਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਗੌਰਾਨ ਪਰਸਨ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਸਮਾਰੋਹ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ "ਰਾਜ ਦੇ ਅੰਤਮ ਸਸਕਾਰ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਨੇੜੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।"

ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਯਾਦਗਾਰਾਂ ਸੋਧੋ

1967 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਰਾਬਨ ਐਂਡ ਸਜਗਰੇਨ ਨੇ ਉਸ ਦੇ 60 ਵੇਂ ਜਨਮਦਿਨ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਲਾਨਾ ਸਾਹਿਤਕ ਇਨਾਮ, ਐਸਟ੍ਰਿਡ ਲਿੰਡਗ੍ਰੇਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। 40,000 ਸਵੀਡਿਸ਼ ਕ੍ਰੋਨਰ, ਇਨਾਮ, ਹਰ ਸਾਲ ਨਵੰਬਰ ਵਿੱਚ ਲਿੰਡਗਰੇਨ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਇੱਕ ਸਵੀਡਿਸ਼ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਲੇਖਕ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਲਿੰਡਗਰੇਨ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵੀਡਨ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਐਸਟ੍ਰਿਡ ਲਿੰਡਗ੍ਰੇਨ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਐਵਾਰਡ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪੰਜ ਮਿਲੀਅਨ ਸਵੀਡਿਸ਼ ਕ੍ਰੋਨਰ ਦੀ ਰਕਮ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਸਾਹਿਤ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਮੁਦਰਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਹੈ।

ਸਟ੍ਰਕਹੋਮ (ਰਾਇਲ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ) ਦੇ ਕੁੰਗਲੀਗਾ ਬਿਬਲੀਓਟਕੇਟ ਵਿੱਚ ਐਸਟ੍ਰਿਡ ਲਿੰਡਗ੍ਰੇਨ ਦੀਆਂ ਅਸਲ ਹੱਥ ਲਿਖਤਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ 2005 ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਮੈਮੋਰੀ ਆਫ਼ ਦਿ ਵਰਲਡ ਰਜਿਸਟਰ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[2]

6 ਅਪ੍ਰੈਲ, 2011 ਨੂੰ ਸਵੀਡਨ ਦੇ ਕੇਂਦਰੀ ਬੈਂਕ ਸਵੇਰੀਜ ਰਿਕਸਬੈਂਕ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਲਿੰਡਗਰੇਨ ਦਾ ਪੋਰਟਰੇਟ 2014-15 ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ 20 ਕ੍ਰੋਨਰ ਦੇ ਨੋਟ 'ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗਾ।[3] ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਜੋ ਨਵੇਂ ਨੋਟਾਂ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਪਾਉਣਗੇ, ਲਿੰਡਗਰੇਨ ਦਾ ਨਾਮ ਅਕਸਰ ਹੀ ਜਨਤਕ ਬਹਿਸ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. "UNESCO's statistics on whole Index Translationum database". Databases.unesco.org. Archived from the original on 28 ਫ਼ਰਵਰੀ 2012. Retrieved 22 February 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  2. "List of Registered Heritage: Astrid Lindgren Archives". UNESCO.org.
  3. "Sveriges Riksbank". The Riksbank. 2011-09-30. Archived from the original on 27 September 2011. Retrieved 22 February 2014.