ਜਿਨਸੀ ਸਿੱਖਿਆ

ਜਿਨਸੀ ਸਿੱਖਿਆ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਸਮੇਤ ਮਨੁੱਖੀ ਲਿੰਗ ਸੰਬੰਧਾਂ, ਮਨੁੱਖੀ ਲਿੰਗਕ ਆਜ਼ਾਦੀ,ਜਿਨਸੀ ਵਿਵਹਾਰ, ਲਿੰਗਕ ਪੈਦਾਵਾਰ ਦੀ ਉਮਰ, ਲੋੜ, ਜਨਨ ਵਿਵਹਾਰ, ਜਨਨ ਸਿਹਤ, ਜਨਨ ਅਧਿਕਾਰਾਂ, ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਲਿੰਗ ਸੰਬੰਧਾਂ, ਜਨਮ ਨਿਯੰਤਰਨ ਆਦਿ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇਣਾ ਹੈ ਜਿਨਸੀ ਸਿੱਖਿਆ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਕੂਲ, ਕਾਲਜ,ਸਿਹਤ ਮਹਿਕਮੇ, ਸਰਕਾਰੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਕਾਰਜਕ੍ਰਮ, ਮਾਪਿਆਂ ਅਤੇ ਸਾਂਭ-ਸੰਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਈ ਸਮਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸ਼ੋਰ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਜਿਨਸੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸਗੋਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਵਿਵਰਜਿਤ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਪੱਛਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਕੂਲ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਆਉਣ ਨਾਲ ਇਹ ਜਰੂਰੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਜਕ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਕਾਇਮ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਕਿਸ਼ੋਰ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਕਿ ਲਿੰਗ ਸੰਬੰਧਾਂ ਅਤੇ ਜਿਨਸੀ ਅੰਗਾਂ ਬਾਰੇ ਹਰ ਬੱਚੇ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਉਤਸੁਕਤਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਿਗਿਆਨਕ ਜਾਣਕਾਰੀ ਮਿਲ ਸਕੇ। ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਐਚ ਆਈ ਵੀ ਏਡਸ ਦੇ ਵਧਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਕਰਕੇ ਵੀ ਜਿਨਸੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਲੋੜ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਮਾਪਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਇਸ ਕਾਰਜ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

ਜਿਨਸੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਤੱਤ ਹੈ ਬਾਲਗਤਾ ਲਈ ਤੰਦਰੁਸਤ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਜੋ ਆਪਣੀ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਸਕਣ, ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਵਿਪਰੀਤ ਲਿੰਗ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਆਮ ਸਬੰਧ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ, ਨੈਤਿਕਤਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨੈਤਿਕ ਮਿਆਰਾਂ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਰਿਪੱਕ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ। ਜਿਨਸੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕੰਮ ਆਮ ਵਿਦਿਅਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਇੱਕ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਚਾਰ ਅਤੇ ਸਾਂਝੇ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖੀ ਵਤੀਰੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜੀਵਨ ਸਥਿਤੀ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ, ਮਨੁੱਖੀ ਵਤੀਰੇ 'ਤੇ ਨਿਯੰਤ੍ਰਣ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲਚਕਦਾਰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਿਕ ਢੰਗਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਲਟ ਲਿੰਗ ਦੇ ਸਿੱਧੇ ਸੰਪਰਕ ਰਾਹੀਂ ਬੇਲੋੜੇ ਦੁੱਖ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ, ਪਰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਯੋਗ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਹੋਵੇਗਾ।