ਸਾਈਕੋਥੈਰੇਪੀ (ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਥੈਰੇਪੀ ਜਾਂ ਟਾਕਿੰਗ ਥੈਰੇਪੀ) ਖ਼ਾਸਕਰ ਜਦੋਂ ਬਾਕਾਇਦਾ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਅਤੇ ਲੋੜੀਂਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਢੰਗਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੈ। ਸਾਈਕੋਥੈਰੇਪੀ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਉਣਾ, ਦੁੱਖਦਾਈ ਵਿਵਹਾਰਾਂ, ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ, ਮਜਬੂਰੀਆਂ, ਵਿਚਾਰਾਂ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਘਟਾਉਣਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੰਬੰਧਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕੁਸ਼ਲਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨਾ ਹੈ`। ਕੁਝ ਤਸ਼ਖੀਸ਼ ਸ਼ੁਦਾ ਮਾਨਸਿਕ ਵਿਗਾੜਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਮਨੋਇਲਾਜ ਸਬੂਤ-ਅਧਾਰਤ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਸੂਡੋ-ਸਾਇੰਸ ਵਜੋਂ ਅਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਸਾਈਕੋਥੈਰੇਪੀ
ਦਖ਼ਲ
MeSHD011613

ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਮਨੋਇਲਾਜ ਦੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਹਨ, ਕੁਝ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਮਾਮੂਲੀ ਫਰਕ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕੁਝ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ, ਨੈਤਿਕਤਾ (ਕਿਵੇਂ ਜੀਉਣਾ ਹੈ), ਜਾਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਵੱਖ ਵੱਖ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹਨ। ਬਹੁਤੇ ਕਲਾਇੰਟ ਅਤੇ ਥੈਰੇਪਿਸਟ ਵਿਚਾਲੇ ਆਹਮੋ ਸਾਹਮਣੇ ਸੈਸ਼ਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਕੁਝ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਸਮੇਤ ਸਮੂਹਾਂ ਲਈ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।[1]

ਮਨੋਚਿਕਿਤਸਕ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਨੋਚਿਕਿਤਸਕ, ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ, ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਨਰਸਾਂ, ਕਲੀਨੀਕਲ ਸੋਸ਼ਲ ਵਰਕਰਜ਼, ਵਿਆਹ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਚਿਕਿਤਸਕ, ਜਾਂ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਸਲਾਹਕਾਰ। ਮਨੋਚਿਕਿਤਸਕ ਅਨੇਕ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਪਿਛੋਕੜਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਆ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਖੇਤਰ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਿਆਂ ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ', ਸਵੈਇੱਛੁਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਿਯਮਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਅਨਿਯਮਤ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ (ਅਤੇ ਇਹ ਪਦ ਖੁਦ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਵੀ)।

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਸੋਧੋ

ਸਾਈਕੋਥੈਰੇਪੀ ਪਦ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ (ψυχή ਭਾਵ "ਸਾਹ; ਆਤਮਾ; ਰੂਹ") ਅਤੇ ਇਲਾਜ (θεραπεία "ਚੰਗਾ ਕਰਨ; ਡਾਕਟਰੀ ਇਲਾਜ") ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਆਕਸਫੋਰਡ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਡਿਕਸ਼ਨਰੀ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਹੁਣ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਢੰਗਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮਨ ਜਾਂ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਵਿਕਾਰ ਦਾ ਇਲਾਜ ... "ਵਜੋਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸੰਮੋਹਨ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।[2]

ਅਮੈਰੀਕਨ ਸਾਈਕੋਲੋਜੀਕਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਨੇ ਜੌਨ ਸੀ. ਨਾਰਕ੍ਰਾਸ ਦੁਆਰਾ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, 2012 ਵਿੱਚ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਮਤਾ ਪਕਾਇਆ: “ਸਾਈਕੋਥੈਰੇਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਸਥਾਪਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਲੀਨਿਕਲ ਤਰੀਕਿਆਂ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਮੇਲਜੋਲ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਜਾਣਕਾਰੀ-ਸੰਪੰਨ ਅਤੇ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰਾਂ, ਗਿਆਨ, ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ / ਜਾਂ ਹੋਰ ਨਿੱਜੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸੇਧਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਦਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਭਾਗੀਦਾਰ ਲੋੜੀਂਦਾ ਸਮਝਦੇ ਹਨ "।[3][4] ਮਨੋਚਕਿਤਸਕ ਜੇਰੋਮ ਫ੍ਰੈਂਕ ਦੁਆਰਾ ਰਚਨਾ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸੰਸਕਰਣ ਨੇ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਸ਼ਬਦਾਂ, ਕਾਰਜਾਂ ਅਤੇ ਕਰਮ-ਕਾਂਡਾਂ - ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਅਤੇ ਵਖਿਆਨ-ਕਲਾ ਦੇ ਰੂਪ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ - ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਿਆਂ ਇੱਕ ਇਲਾਜ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਜੋਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।[5]

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. Jeremy Schwartz (14 July 2017). "5 Reasons to Consider Group Therapy". US News. Archived from the original on 22 July 2017.
  2. "psychotherapy, n.". OED Online. March 2015. Oxford University Press. http://www.oed.com/view/Entry/153946?rskey=jNoItF&result=1 (accessed 23 May 2015)
  3. "Recognition of psychotherapy effectiveness: the APA resolution". Psychotherapy. 50 (1): 98–101. March 2013. doi:10.1037/a0031817. PMID 23505985. Archived from the original on 1 January 2016.
  4. APA Recognition of Psychotherapy Effectiveness Archived 29 July 2015 at the Wayback Machine. Approved August 2012
  5. Frank, J. D., & Frank, J. B. (1991, 3rd ed. First published 1961). Persuasion and healing: A comparative study of psychotherapy Archived 23 July 2015 at the Wayback Machine.. Baltimore: Johns Hopkins University Press. Page 2.