ਗਿੰਨੀ ਘਾਹ (ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਨਾਮ: ਮੈਗਾਥੀਰਸੁਸ ਮੈਕਸਿਮਸ, Eng: Guinea grass) ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੀਨ ਪੈਨਿਕ ਘਾਹ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਬਾਰਨਯੁਅਲ ਝੁੰਡ ਘਾਹ ਹੈ ਜੋ ਅਫਰੀਕਾ, ਫਿਲਸਤੀਨ, ਅਤੇ ਯਮਨ ਦੇ ਮੂਲ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਭਰ ਵਿੱਚ ਗਰਮ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ 2003 ਤਕ, ਇਸਦਾ ਨਾਮ ਉਰੋਕੋਲੋ ਮੈਕਸਿਮਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਇਸਨੂੰ ਜੀਯੂਂਸ ਮੈਗੈਟੀਆਰਸ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਇਹ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਪੀਸੀਜ਼, ਐਮ. ਇਨਫੇਸਟਸ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਗਿੰਨੀ ਘਾਹ
Scientific classification
Kingdom:
(unranked):
(unranked):
(unranked):
Order:
Family:
Genus:
Species:
M. maximus
Binomial name
Megathyrsus maximus
(Jacq.) B.K.Simon & S.W.L.Jacobs, 2003
Synonyms

Panicum hirsutissimum Steud.
Panicum maximum Jacq.[1]
Urochloa maxima (Jacq.) R.D.Webster[2]

ਵਰਣਨ ਸੋਧੋ

ਗਿੰਨੀ ਘਾਹ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਘਾਹ ਦੇ ਮੈਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰੱਖਤਾਂ ਅਤੇ ਬੂਟੇ ਹੇਠਾਂ ਜਾਂ ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢਿਆਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜਾਂ ਨੇੜੇ। ਇਹ ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ਅਤੇ ਸੋਕੇ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਪੀਸੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਰੂਪ ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਅਤੇ ਐਗਰੋਨੌਮਿਕ ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਉਚਾਈ ਵਿੱਚ 0.5 ਤੋਂ 3.5 ਮੀਟਰ ਤੱਕ ਵਧਦਾ ਹੈ (1.6 ਤੋਂ 11.5 ਫੁੱਟ), 5-10 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (2.0-3.9 ਇੰਚ) ਮੋਟਾ ਤਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੌਦਾ ਐਪੀਐਮਿਕਸਿਸ ਰਾਹੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੀਜ ਰਾਹੀਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਕਲ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੈਨਿਕਲਜ਼ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀ ਪੌਦਾ 9000 ਬੀਜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਉਪਯੋਗ ਸੋਧੋ

ਇਸ ਨੂੰ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਘਾਹ ਵਾਂਗ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਲਗਾਤਾਰ ਖਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਜੇ ਉਪਜਾਊ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਕੱਟ-ਅਤੇ-ਕੈਰੀ ਲਈ ਢੁਕਵਾਂ ਹੈ, ਇੱਕ ਪ੍ਰੈਕਟਿਸ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਘਾਹ ਦੀ ਕਟਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੰਦ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਿਊਮਰੈਂਟ ਜਾਨਵਰ ਲਿਆਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ੇਡ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿੱਚ ਦਰਖਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਵਰਤਣ ਲਈ ਢੁਕਵਾਂ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਕਿਸਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਿੰਲਾਈ ਅਤੇ ਪਰਾਗ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਪੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਦੇ ਚੰਗੇ ਪੱਧਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਉਮਰ ਅਤੇ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ 6-25% ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਆਵਾਜਾਈ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਸੋਧੋ

ਕੁਝ ਥਾਵਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੱਖਣੀ ਟੈਕਸਾਸ, ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਅਤੇ ਹਵਾਈ, ਇਹ ਇੱਕ ਹਮਲਾਵਰ ਬੂਟੀ ਹੈ ਜੋ ਸਥਾਨਕ ਮੂਲ ਦੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਵਿਸਥਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਅੱਗ ਦਾ ਜੋਖਮ ਹੈ।

ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆਈ ਰਾਈਟਸ ਆਫ ਕੁਈਨਜ਼ਲੈਂਡ ਵਿੱਚ, ਕੁਈਨਜ਼ਲੈਂਡ ਐਮੀਲੀਮੇਟਾਈਜ਼ ਸੋਸਾਇਟੀ ਨੇ 1865 ਅਤੇ 1869 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ 22 ਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗਿਨੀ ਘਾਹ ਦਿੱਤੀ।

ਨੋਟ ਸੋਧੋ

  1. "Megathyrsus maximus (Jacq.) B.K.Simon & S.W.L. Jacobs". Germplasm Resources।nformation Network. United States Department of Agriculture. 2007-06-25. Retrieved 2010-01-07.
  2. Panicum maximum. Tropical Forages.

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

ਬਾਹਰੀ ਕੜੀਆਂ  ਸੋਧੋ