ਸੁਰੇਸ਼ ਬਾਬੂ
ਸੁਰੇਸ਼ ਬਾਬੂ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Suresh Babu; 10 ਫਰਵਰੀ 1953 - 19 ਫਰਵਰੀ 2011) ਕੇਰਲ, ਭਾਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਛਾਲ ਜੰਪਰ ਸੀ, ਜੋ ਕੌਮੀ ਖ਼ਿਤਾਬਾਂ ਵਿਚ ਲੰਬੇ, ਤਿੰਨ, ਅਤੇ ਉੱਚੀ ਛਾਲ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਡਿਕੈਥਲਨ ਸਮਾਗਮ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਰਗਰਮ ਸੀ। ਸੁਰੇਸ਼ ਬਾਬੂ ਨੇ 1972 ਅਤੇ 1979 ਦਰਮਿਆਨ ਇਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਉੱਤੇ ਦਬਦਬਾ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ, ਛਾਲਾਂ ਅਤੇ ਡੈਕੈਥਲੋਨ ਵਿਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਖਿਤਾਬ ਜਿੱਤੇ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਏਸ਼ੀਅਨ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤਗਮੇ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲੇ ਅਥਲੀਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ 1974 ਵਿੱਚ ਤਹਿਰਾਨ ਏਸ਼ੀਅਨ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਡੈੱਕਥਲੋਨ ਵਿੱਚ ਕਾਂਸੀ ਅਤੇ ਬੈਂਕਾਕ ਏਸ਼ੀਅਨ ਖੇਡਾਂ, 1978 ਵਿੱਚ ਲੰਬੀ ਛਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੋਨ ਤਗ਼ਮਾ ਜਿੱਤਿਆ।
ਬਾਬੂ ਦੀ ਮੌਤ 19 ਫਰਵਰੀ 2011 ਨੂੰ ਰਾਂਚੀ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ 2011 ਦੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲੈਂਦਾ ਸੀ।[1][2]
ਅਰੰਭ ਦਾ ਜੀਵਨ ਸੋਧੋ
10 ਫਰਵਰੀ 1953 ਨੂੰ ਕੇਰਲਾ ਦੇ ਕੋਲੱਮ ਵਿੱਚ ਜਨਮੇ ਸੁਰੇਸ਼ ਬਾਬੂ ਵਿਗਿਆਨ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਸੀ, ਜੋ ਐਥਲੈਟਿਕਸ ਵਿੱਚ ਚੰਗਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਨਫੈਂਟ ਜੀਸਸ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਕੋਲਾਮ ਵਿੱਚ ਫਾਤਿਮਾ ਮਾਤਾ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਥਲੀਟ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ 1969 ਵਿਚ ਜਲੰਧਰ ਵਿਖੇ ਇਕ ਜੂਨੀਅਰ ਵਜੋਂ ਹੋਈ ਸੀ। ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਉੱਚੀ ਛਾਲ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਜਿੱਤੀ, ਇੱਕ ਸਿਰਲੇਖ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਛੇ ਹੋਰ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਟੋਏ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਟੋਏ ਵੱਲ ਜਾਣ ਤੇ, ਉਸਨੇ 1974, 1977 ਅਤੇ 1979 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੰਬੀ ਛਾਲ ਵਿੱਚ ਅਤੇ 1974, 1976 ਅਤੇ 1978 ਵਿੱਚ ਤੀਹਰੀ ਛਾਲ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਜਿੱਤੀ। ਵਿਚਾਲੇ ਹੀ ਉਹ ਡੇਕਾਥਲਨ ਦੇ ਦਸ ਕਾਰਡ ਈਵੈਂਟ ਵਿਚ ਭਟਕ ਗਿਆ ਅਤੇ 1974, 1975 ਅਤੇ 1978 ਵਿਚ ਹੋਈਆਂ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ 'ਤੇ ਲਗਾਇਆ।
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੈਰੀਅਰ ਸੋਧੋ
1972 ਦੇ ਮੀਊਨਿਖ ਓਲੰਪਿਕ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਐਥਲੈਟਿਕਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸਾਹਮਣਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ 1974 ਵਿੱਚ ਤਹਿਰਾਨ ਏਸ਼ੀਅਨ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਤਮਗਾ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਡੈੱਕਥਲੋਨ ਵਿਚ ਇਕ ਤਾਂਬੇ ਦਾ ਸੀ. ਉਸਨੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਸਿਓਲ ਵਿਖੇ ਏਸ਼ੀਅਨ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਜਿੱਤਿਆ। ਇਸ ਵਿਚਕਾਰ ਉਹ 1973 ਵਿਚ ਮਾਸਕੋ ਵਿਖੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਦੌਰਾਨ ਭਾਰਤੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਅਥਲੈਟਿਕਸ ਟੀਮ ਦਾ ਕਪਤਾਨ ਰਿਹਾ।
ਸੁਰੇਸ਼ ਬਾਬੂ ਨੇ ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਐਡਮਿੰਟਨ ਵਿਖੇ 1978 ਦੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਖੇਡਾਂ ਲਈ ਭਾਰਤੀ ਐਥਲੈਟਿਕਸ ਟੀਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਲੰਬੀ ਛਾਲ ਲਈ ਕਾਂਸੀ ਦਾ ਤਗਮਾ ਜਿੱਤਿਆ। ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ 1978 ਵਿਚ ਏਸ਼ੀਆ ਖੇਡਾਂ ਵਿਚ ਬੈਂਕਾਕ ਵਿਚ ਸੋਨ ਤਗਮਾ ਜਿੱਤਿਆ, ਉਸ ਦੀ 7.85 ਮੀਟਰ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਟੀਸੀ ਯੋਹਾਨਨ ਦੀ ਪਹਿਲੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਦੇ 8.07 ਮੀਟਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਅਗਲਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਟੋਕਿਓ ਵਿੱਚ 1979 ਦੀ ਏਸ਼ੀਅਨ ਅਥਲੈਟਿਕਸ ਮੀਟਿੰਗ ਸੀ ਜਿਥੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਤਗਮਾ ਜਿੱਤਿਆ, ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਅਥਲੀਟ ਵਜੋਂ ਸੱਤ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਸੁਰੇਸ਼ ਬਾਬੂ ਨੇ ਸਿਲੋਨ, ਲਾਹੌਰ ਅਤੇ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਲਈ ਤਗਮੇ ਜਿੱਤੇ ਅਤੇ 1979 ਵਿਚ ਮਾਂਟਰੀਅਲ ਵਿਖੇ ਵਰਲਡ ਅਥਲੈਟਿਕਸ ਮੀਟਿੰਗ ਲਈ ਉਹ ਭਾਰਤੀ ਟੀਮ ਦਾ ਕਪਤਾਨ ਰਿਹਾ।
ਅਥਲੈਟਿਕਸ ਤੋਂ ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਵਿਚ ਸੋਧੋ
ਸੁਰੇਸ਼ ਕੇਰਲਾ ਸਪੋਰਟਸ ਕੌਂਸਲ ਦੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਸਪੋਰਟਸ ਅਫਸਰ ਵਜੋਂ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਸੁਰੇਸ਼ ਬਾਬੂ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੇਰਲ ਰਾਜ ਬਿਜਲੀ ਬੋਰਡ ਵਿੱਚ ਸਪੋਰਟਸ ਐਂਡ ਗੇਮਜ਼ ਦੇ ਸਪੈਸ਼ਲ ਅਫਸਰ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਇਲੈਕਟ੍ਰੀਸਿਟੀ ਸਪੋਰਟਸ ਕੰਟਰੋਲ ਬੋਰਡ ਦੀ ਟੈਕਨੀਕਲ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ ਅਤੇ ਬੰਗਲੌਰ ਵਿਚ ਸਪੋਰਟਸ ਅਥਾਰਟੀ ਆਫ ਇੰਡੀਆ (ਦੱਖਣੀ ਕੇਂਦਰ) ਦਾ ਕੋਚ ਸੀ। ਉਹ ਕੇਰਲਾ ਅਤੇ ਲਕਸ਼ਦੀਪ ਲਈ ਸਾਈ ਦਾ ਸਟੇਟ ਸੁਪਰਵਾਈਜ਼ਰ ਸੀ।
ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਸੋਧੋ
- ਅਰਜੁਨ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, 1978-79
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ "Olympian and Asian Games gold winner Suresh Babu passes away". The Indian Express. 19 February 2011. Retrieved 19 February 2011.
- ↑ "Olympian and Asian Games gold winner Suresh Babu passes away". The Times of India. 19 February 2011. Retrieved 19 February 2011.