ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: "Hansel and Gretel") ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਜਰਮਨ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜੋ ਬ੍ਰਦਰਜ਼ ਗਰਿਮ ਦੁਆਰਾ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ 1812 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ। ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ, ਇੱਕ ਭਰਾ ਅਤੇ ਭੈਣ ਹਨ, ਜੋ ਕੇਕ, ਕਨਫੈੱਕਸ਼ਨਰੀ, ਕੈਂਡੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚੀਜ ਨਾਲ ਬਣੇ ਘਰ ਵਿਚ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ ਇਕ ਜਾਦੂਗਰ (ਡੈਣ) ਦੁਆਰਾ ਅਗਵਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਦੋਵੇਂ ਬੱਚੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਬਚਾ ਕੇ ਭੱਜ ਗਏ। ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਮੀਡੀਆ ਨਾਲ ਢਾਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਐਂਜੇਲਬਰਟ ਹਮਪਰਡੀਨਕ ਦੁਆਰਾ ਓਪੇਰਾ ਹੇਂਸਲ ਅੰਡ ਗਰੇਲ (1893)। "ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ" ਨੂੰ ਆਰਨੇ – ਥੌਮਸਨ ਵਰਗੀਕਰਣ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਕਲਾਸ 327А ਅਧੀਨ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੰਗਰੀ ਦੀ ਇਕ ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਸੇਸਰਸੁਕਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਪਲਾਟ ਸੋਧੋ

ਕਹਾਣੀ ਮੱਧਯੁਗੀ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ ਇਕ ਮਾੜੇ ਲੱਕੜਹਾਰੇ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਅਕਾਲ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਲੱਕੜ ਕੱਟਣ ਵਾਲੀ ਪਤਨੀ (ਸੌਤੇਲੀ ਮਾਂ ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ) ਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚ ਛੱਡਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਥੇ ਛੱਡ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਮਰਨ ਗੇ। ਵੁੱਡਕਟਰ ਇਸ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਝਿਜਕਦੀ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਮੰਨਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਕਿ ਹੈਂਸਲ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਲਈ ਹੈ। ਮਾਂ-ਪਿਓ ਦੇ ਸੌਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹੈਂਸਲ ਘਰ ਤੋਂ ਛਿਪੇ ਅਤੇ ਜਿੰਨੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਚਿੱਟੇ ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਿਆਂ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਟਲ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਰੱਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ।

ਅਗਲੇ ਦਿਨ, ਪਰਿਵਾਰ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੀ ਤੁਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੈਂਸਲ ਚਿੱਟੇ ਕਬਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਹ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿਤਾ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਅੱਗ ਬਾਲਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਲੱਕੜਾਂ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਪਿਤਾ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਗਰੇਟਲ ਚੀਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਹੈਂਸਲ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਭ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਰਾਤ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਉਸਦੇ ਚਮਕਦਾਰ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਘਰ ਪਰਤ ਆਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਅੰਦਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਸਥਾਨ ਤੇ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ।

ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਫਿਰ ਅਕਾਲ ਪੈ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਣ। ਇਸ ਵਾਰ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਨੂੰ ਜਿੰਦਰਾ ਲਗਾਇਆ ਤਾਂ ਜੋ ਹੈਂਸਲ ਕੰਬਲ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਚਲਾਕ ਹੈਂਸਲ, ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਰੋਟੀ ਦੇ ਛੋਟੇ ਟੁਕੜੇ ਨੂੰ ਚੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਛਿੜਕਦਾ ਹੈ। ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਪੰਛੀ ਟੁਕੜੇ ਖਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦਾ ਰਸਤਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਬਹੁਤ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਭਾਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਰੋਟੀ, ਕੇਕ ਅਤੇ ਚੀਨੀ ਦੀ ਬਣੀ ਇਕ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।

ਉਹ ਘਰੋਂ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਭੁੱਖੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਇੱਕ ਡੈਣ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਨਾ ਬੁਧਿ ਔਰਤ ਹੋਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਪਿਲਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਫਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ ਚਰਬੀ ਦੇਣ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਚੰਗੇ ਭੋਜਨ ਖੁਆਉਂਦੀ ਹੈ।

ਇਕ ਦਿਨ, ਡੈਣ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਖਾਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਗਰੇਲਲ ਨੇ ਭਠੀ ਨੂੰ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਉਬਾਲਣ ਲਈ ਪਾਣੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਡੈਣ ਗਰੇਟਲ ਨੂੰ ਓਵਨ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਪੱਕਾ ਹੋ ਸਕੇ ਕਿ ਇਹ ਰੋਟੀ ਪਕਾਉਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਗਰਮ ਹੈ। ਗੇਟਲ, ਡੈਣ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨੂੰ ਵੇਖਦਿਆਂ, ਵਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਕਿ ਡੈਣ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ। ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਆ ਕੇ, ਡੈਣ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਾਂਡੇ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਗਰੇਲ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਧੱਕਾ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, “ਅਧਰਮੀ ਜੀਵ ਨੂੰ ਸਾੜ ਕੇ ਸੁਆਹ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।” ਗਰੇਟਲ ਨੇ ਹੈਂਸਲ ਨੂੰ ਪਿੰਜਰੇ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਜੋੜਾ ਖਜ਼ਾਨੇ ਅਤੇ ਕੀਮਤੀ ਪੱਥਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਇੱਕ ਫੁੱਲਦਾਨ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਗਹਿਣਿਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇ, ਬੱਚੇ ਘਰ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਏ। ਉਹ ਇਹ ਸੁਣਨ ਲਈ ਘਰ ਪਹੁੰਚੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਤਰੇਈ ਮਾਂ ਅਣਪਛਾਤੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਮਰ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਓਹਨਾ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਦਿਨ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਦਿਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ।ਉਹ ਡੈਣ ਦੀ ਦੌਲਤ ਨਾਲ ਸਦਾ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਲਗਦੇ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ