ਅਨੀਤਾ ਰੈੱਡੀ ਕਰਨਾਟਕ ਦੀ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਜਿਕ ਵਰਕਰ ਅਤੇ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਫਾਰ  ਵੋਲੰਟਰੀ ਐਕਸ਼ਨ ਐਂਡ ਸਰਵਿਸਸ  (AVAS) ਦੀ ਬਾਨੀ ਹੈ,[1][2] ਕਰਨਾਟਕ ਅਤੇ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿਚਲੇ ਝੁੱਗੀ ਝੌਂਪੜੀਆਂ ਦੇ ਮੁੜ ਵਸੇਬੇ ਅਤੇ ਉੱਨਤੀ ਲਈ ਕੀਤੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[3] ਉਹ ਦੁਆਰਕਾ ਅਤੇ ਡਰਿਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀ ਮੈਨੇਜਿੰਗ ਟਰੱਸਟੀ ਹੈ, ਇਹ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਰੋਜ਼ੀ ਬਾਰੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਅਨੀਤਾ ਨੂੰ 2011 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਚੌਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨਮਾਨ, ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ, ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ।[4]

ਅਨੀਤਾ ਰੇੱਡੀ
ਜਨਮ
ਚੇਨਈ, ਤਮਿਲਨਾਡੂ, ਭਾਰਤ
ਪੇਸ਼ਾਸਮਾਜ ਸੇਵਿਕਾ
ਬੱਚੇਪੂਜਾ ਰੇੱਡੀ ਨਾਕਾਮੁਰਾ, ਸਿਧਾਰਥ ਰੇੱਡੀ, ਰਾਮ ਰੇੱਡੀ
ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾਦਵਾਰਕਾਨਾਥ ਰੇੱਡੀ
ਰੰਜਿਨੀ ਰੇੱਡੀ
ਪੁਰਸਕਾਰਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ
ਮਹਿਲਾ ਸਾਧਕੀ ਅਵਾਰਡ
ਜੀਨ ਹੈਰਿਸ ਅਵਾਰਡ
ਵੁਮੈਨ ਅਚੀਵਰ ਅਵਾਰਡ
ਨਾਮਾ ਬੇਂਗਲੁਰੂ
ਪਰਸੀ ਅਵਾਰਡ
ਕੇਮਪੇਗੋਵੜਾ ਅਵਾਰਡ
ਲਾਈਫਟਾਈਮ ਅਚੀਵਮੈਂਟ ਅਵਾਰਡ
ਵੈੱਬਸਾਈਟOfficial web site

ਜੀਵਨੀ ਸੋਧੋ

ਅਨੀਤਾ ਰੈੱਡੀ ਦਾ ਜਨਮ, ਚੇਨਈ, ਜੋ ਦੱਖਣ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਤਮਿਲਨਾਡੁ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਖੇ ਰੰਜਿਨੀ ਰੇੱਡੀ ਅਤੇ ਦਵਾਰਕਾਨਾਥ ਰੇੱਡੀ, ਇੱਕ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰਵਾਦੀ, ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ।[5] ਉਸਦੀ ਸਕੂਲੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਰਿਸ਼ੀ ਵੈਲੀ ਸਕੂਲ, ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਖੇ ਅਤੇ ਵੀ.ਸੀ.ਸੀ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ, ਯੂ.ਐਸ.ਏ ਚਲੀ ਗਈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਦੇ ਦੋਸਤ, ਪ੍ਰਤਾਪ ਰੇੱਡੀ, ਕਰਨਾਟਕ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਕੇ. ਚੇਨਗਾਲਾਰੀਆ ਰੇੱਡੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ।

ਉਸ ਦਾ ਸਮਾਜਕ ਕਰੀਅਰ 1970 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਝੁੱਗੀ-ਝੌਂਪੜੀਆਂ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਛੇਤੀ ਹੀ, ਉਸ ਨੇ 1980 ਵਿੱਚ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਫਾਰ ਵਲੰਟਰੀ ਐਕਸ਼ਨ ਐਂਡ ਸਰਵਿਸਿਜ਼ (ਏਵੀਏਐਸ) ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ-ਪਹਿਲ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਸਹੂਲਤਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਝੁੱਗੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਰੈਡੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ 1996 ਵਿੱਚ ਦਵਾਰਕਾਨਾਥ ਰੈਡੀ ਰਾਮਨਾਰਪਨਮ ਟਰੱਸਟ (ਡੀਆਰਆਰਟੀ) ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਆਈ, ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਟਰੱਸਟ ਨੂੰ ਸੌਂਪੀ ਅਤੇ ਰੈਡੀ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਹੋਰ ਸਰੋਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਰੈਡੀ ਨੇ ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਸ਼ਕਤੀਕਰਨ ਅਤੇ ਝੁੱਗੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਿਹਤਰ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।

ਰੈਡੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਲਈ ਸਮਾਜ, ਕਲਾਕਾਰੀ ਕਲਾ (ਦੁਆਰਕਾ) ਵਿੱਚ ਜੁਲਾਹੇ ਅਤੇ ਪੇਂਡੂ ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਗਠਨ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਕਲਾਕਾਰੀ ਦੇ ਮਰ ਰਹੇ ਕਲਾ ਰੂਪ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਸਟੋਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਲਈ ਅਧਾਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਰੈਡੀ ਦੀ ਅਗਲੀ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਦਵਾਰਕਾਨਾਥ ਰੈਡੀ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਫਾਰ ਨੋਲੇਜ (ਡੀਆਰਆਈਕੇ) ਦੇ ਅਧੀਨ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਡਿਵੈਲਪਮੈਂਟ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਚਿਕਬੱਲਾਪੁਰ ਵਿਖੇ 40 ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਡ੍ਰਿਕ ਵਿਵੇਕਾ ਕੈਂਪਸ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਸਥਾ ਥਿਏਟਰ, ਸੰਗੀਤ, ਖੇਡਾਂ, ਕਲਾ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਅਤੇ ਗਾਂਧੀਵਾਦੀ ਅਧਿਐਨਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਡੀਆਰਆਈਕੇ-ਜੀਵਨੋਤਸਵ ਨਾਂ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸਸ਼ਕਤੀਕਰਨ ਨੈਟਵਰਕ ਦੇ ਅਧੀਨ ਗਰੀਬਾਂ ਲਈ ਹੈ।[6]

ਰੈਡੀ ਨੇ ਹੈਬੀਟੈਟ II, 3 ਤੋਂ 14 ਜੂਨ 1996 ਤੱਕ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਮਨੁੱਖੀ ਵਸੇਬਾ ਸੰਮੇਲਨ ਅਤੇ ਪਨਾਹ ਰਹਿਤ ਸਾਲ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਕੀਨੀਆ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੰਮੇਲਨ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਸ਼ਹਿਰੀ ਗਰੀਬਾਂ ਲਈ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਬਾਰੇ ਰਿਪੋਰਟ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਰਨਾਟਕ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਤ ਹਾਊਸਿੰਗ ਟਾਸਕ ਫੋਰਸ 'ਤੇ ਬੈਠੀ ਸੀ ਅਤੇ ਕਰਨਾਟਕ ਸਲੱਮ ਕਲੀਅਰੈਂਸ ਬੋਰਡ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ।[7] ਉਹ ਰੰਜਿਨੀ ਦੁਆਰਕਨਾਥ ਰੈਡੀ ਟਰੱਸਟ (ਆਰਡੀਆਰਟੀ) ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕੀ ਟਰੱਸਟੀ ਅਤੇ ਸਰਵੋਦਿਆ ਦੇ ਕਰਨਾਟਕ ਚੈਪਟਰ ਦੇ ਟਰੱਸਟੀ ਦੇ ਅਹੁਦਿਆਂ 'ਤੇ ਵੀ ਹੈ।[8]

ਰੈਡੀ ਜੀਵਨੋਤਸਵ, ਇੱਕ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਮੰਚ ਅਤੇ ਕੇਸੀ ਰੈਡੀ ਤੈਰਾਕ ਕੇਂਦਰ ਨੂੰ ਬੰਗਲੁਰੂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ ਦੇ ਤੈਰਾਕਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਿਸ਼ਾ ਮਿਲਟ ਅਤੇ ਮੇਘਨਾ ਨਾਰਾਇਣਨ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਹ ਵੁਮੈਨ'ਜ਼ ਵਾਈਸ ਸੰਗਠਨਾਤਮਕ ਸਕੱਤਰ ਅਤੇ ਸਲੱਮ ਡਵੈਲਰਜ਼ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ (ਕੇਕੇਐਨਐਸਐਸ) ਰਾਜ ਪੱਧਰੀ ਸਕੱਤਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਸਕੂਲ ਅਧਾਰਤ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਅਤੇ ਸੰਵਾਦਾਂ ਦਾ ਵੀ ਆਯੋਜਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।ref name="Interview">"Interview". YouTube. 10 April 2012. Retrieved 20 November 2014.</ref>[9]

ਆਪਣੀ ਵਰਤਮਾਨ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਏਆਰਸੀ - ਆਰਟਸ, ਰਾਈਟਸ ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਟੀਜ਼ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸਿੱਖਣ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੈ ਜੋ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਸਮੇਤ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗਰੀਬ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤ ਦੇ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਵਧਾਏਗਾ। ਇਹ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਢੁੱਕਵੇਂ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਅਮੀਰੀ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਏਗਾ।

ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਸੋਧੋ

ਅਨੀਤਾ ਰੇੱਡੀ 1997 ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾ ਸਾਧਕੀ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਹੈ। ਰੋਟਰੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਤੋਂ ਜੀਨ ਹੈਰਿਸ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ[10] ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਲੇਡੀਜ਼ ਸਰਕਲ ਇੰਡੀਆ ਵਲੋਂ ਵੁਮੈਨ ਅਚੀਵਰ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੂੰ 2010-11 ਵਿੱਚ ਨਾਮਾ ਬੇਂਗਲੁਰੂ ਵਲੋਂ ਸਲਾਨਾ ਵਿਅਕਤੀ ਐਲਾਨਿਆ ਗਿਆ।[11] ਉਸੇ ਸਾਲ 2011 ਵਿੱਚ, ਰੈੱਡੀ ਨੇ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. "Association for Voluntary Action and Service report". Association for Voluntary Action and Service. 2014. Retrieved November 20, 2014.
  2. "Presentation by Anita Reddy". Video. Story Pick. 2014. Retrieved November 20, 2014.
  3. "Chai with Manjula". Chai with Manjula. June 2010. Archived from the original on ਜੂਨ 16, 2018. Retrieved November 20, 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  4. "Padma Shri" (PDF). Padma Shri. 2014. Archived from the original (PDF) on November 15, 2014. Retrieved November 11, 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  5. Chitra Ramani (September 25, 2011). "The Hindu". News report. The Hindu. Retrieved November 20, 2014.
  6. "Kavitha". Kavitha. 2014. Archived from the original on 17 ਜੂਨ 2018. Retrieved 20 November 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  7. "Bay Area Desi". Bay Area Desi. 2011. Archived from the original on 29 November 2014. Retrieved 20 November 2014.
  8. "Interview". YouTube. 10 April 2012. Retrieved 20 November 2014.
  9. "Aditi". Aditi. 2014. Archived from the original on 29 ਨਵੰਬਰ 2014. Retrieved 20 November 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (help)
  10. "Rotary". The Hindu. November 4, 2011. Retrieved November 20, 2014.
  11. "Deccan Herald". Deccan Herald. 9 February 2011. Retrieved November 20, 2014.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ ਸੋਧੋ