ਅਮਤੀ (ਰਸਮ)
ਅਮਤੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੰਬੂਵਾਚੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ ਹੈ ਜੋ ਪੱਛਮੀ ਅਸਾਮ ਵਿੱਚ ਕਾਮਰੂਪ ਅਤੇ ਗੋਲਪਾਰਾ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਜਣਨ ਪੰਥ ਹੈ ਅਤੇ ਦੇਵੀ ਪੰਥ ਨੂੰ ਕਾਮਾਖਿਆ ਇਸ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿਚ ਸੰਮਿਲਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1]
ਅਮਲ
ਸੋਧੋਪਰੰਪਰਾ ਅਨੁਸਾਰ ਰਸਮਾਂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਧਰਤੀ ਮਾਤਾ ਮਾਹਵਾਰੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚੋਂ ਦੀ ਗੁਜ਼ਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਸ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਅਸ਼ੁੱਧ ਅਵਸਥਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਕਿਸਾਨ ਮਿੱਟੀ 'ਚ ਕੋਈ ਬੀਜ ਨਹੀਂ ਬੀਜਦੇ। ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਫਲਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਭੋਜਨ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ ਘਰੇਲੂ ਲੇਖ ਅਸ਼ੁੱਧਤਾ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ ਅਤੇ ਅਮਤੀ ਅਵਧੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸਫ਼ਾਈ ਅਭਿਆਨ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਪ੍ਰਤੀਕ
ਸੋਧੋਧਰਤੀ ਦੇ ਮਾਹਵਾਰੀ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਉਸਦੀ ਉਤਪਾਦਕ ਸਮਰੱਥਾ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਜੋ ਗਿੱਲੇ ਮੌਸਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਰਗਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।[2]
ਅੰਬੂਵਾਚੀ ਮੇਲਾ
ਸੋਧੋਅਮਤੀ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਕਾਮਾਖਿਆ ਮੰਦਰ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿੱਚ "ਅੰਬੂਵਾਚੀ ਮੇਲਾ" ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਮੇਲੇ ਅਤੇ ਅਮਤੀ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਸੰਖੇਪ ਬੰਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੰਦਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖੋਲ੍ਹਣ ਨਾਲ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।