ਅੰਬਰੀਨ ਬੱਟ (ਜਨਮ 1969) ਇੱਕ ਬੋਸਟਨ -ਅਧਾਰਤ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਅਮਰੀਕੀ ਕਲਾਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਦੀਆਂ ਡਰਾਇੰਗਾਂ, ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ, ਪ੍ਰਿੰਟਸ ਅਤੇ ਕੋਲਾਜ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਮਿਹਨਤੀ, ਪੇਂਟ ਕੀਤੀਆਂ ਸਵੈ-ਪੋਰਟਰੇਟ ਲਈ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ ਜੋ ਰਵਾਇਤੀ ਫ਼ਾਰਸੀ ਕਲਾ ਦੁਆਰਾ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। [1] ਉਹ ਹੁਣ ਡੱਲਾਸ, TX ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

ਸਿੱਖਿਆ

ਸੋਧੋ

ਬੱਟ ਨੇ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਤੋਂ ਰਵਾਇਤੀ ਭਾਰਤੀ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਲਘੂ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਬੈਚਲਰ ਆਫ਼ ਫਾਈਨ ਆਰਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ 1993 ਵਿੱਚ ਬੋਸਟਨ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ 1997 ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਆਰਟ [2] (ਹੁਣ ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਆਰਟ ਐਂਡ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ) ਤੋਂ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਫਾਈਨ ਆਰਟਸ ਦੀ ਮਾਸਟਰ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।

ਬੱਟ ਦਾ ਕੰਮ ਉਸ ਦੀ ਦੋ-ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪਛਾਣ ਵਿੱਚ ਜੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ, ਸਜਾਵਟੀ ਪੈਟਰਨਿੰਗ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤੀ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਲਘੂ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। [3] ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਕੰਮ, ਆਈ ਐਮ ਮਾਈ ਲੌਸਟ ਡਾਇਮੰਡ (2011), ਸਿਨਸਿਨਾਟੀ ਕੰਟੈਂਪਰਰੀ ਆਰਟ ਸੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਰੀਅਲਮਜ਼ ਆਫ਼ ਇੰਟੀਮੈਸੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ 20,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਂਗਲਾਂ ਅਤੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਅੰਗੂਠੇ ਵਾਲੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਆਤਿਸ਼ਬਾਜ਼ੀ ਜਾਂ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਚਿੱਤਰ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ।[4] ਇਹ ਕੰਮ ਬੱਟ ਦੇ ਜੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਤਮਘਾਤੀ ਬੰਬ ਧਮਾਕੇ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਬਚਣ ਦੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ। [1] ਉਸ ਨੇ ਮਾਧਿਅਮ ਦੀ ਮਿਹਨਤੀ ਤਕਨੀਕ ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਸਮੱਗਰੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੀਈਟੀ ਫ਼ਿਲਮ, ਧਾਗਾ ਅਤੇ ਕੋਲਾਜ ਨਾਲ ਅਪਡੇਟ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਅੰਬਰੀਨ ਬੱਟ ਦਾ ਕੰਮ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਲਘੂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਸਮਾਜਿਕ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਦੇਣ ਲਈ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਬੱਟ ਦਾ ਕੰਮ ਲਿੰਗ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅੰਤਰ, ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਧਾਰਨਾ, ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਅਰਥਾਂ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਸ ਦੇ ਕੈਨਵਸ 'ਤੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਚਿੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। [5] ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸਮਾਜਿਕ ਮੁੱਦਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਚਿੱਤਰਣ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਹੈ।

ਬੱਟ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਿੰਟਮੇਕਿੰਗ ਤਕਨੀਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਰਤਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ 2008 ਦੀ ਲੜੀ ਡਰਟੀ ਪ੍ਰਿਟੀ ਐਚਿੰਗ, ਸਿਲਕਸਕ੍ਰੀਨ ਅਤੇ ਲਿਥੋਗ੍ਰਾਫੀ ਦੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਬਿਨਾਂ ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲੀ ਲੜੀ ਐਚਿੰਗ ਅਤੇ ਐਕੁਆਟਿੰਟ ਨੂੰ ਜੋੜਦੀ ਹੈ। [6]

ਇਨਾਮ

ਸੋਧੋ

1999 ਵਿੱਚ, ਬੱਟ ਨੇ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਕੰਟੈਂਪਰੇਰੀ ਆਰਟ, ਬੋਸਟਨ ਤੋਂ ਉਦਘਾਟਨੀ ਜੇਮਸ ਅਤੇ ਔਡਰੀ ਫੋਸਟਰ ਇਨਾਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਉਸੇ ਸਾਲ, ਬੱਟ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਸਟੀਵਰਟ ਗਾਰਡਨਰ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਵਿੱਚ ਕਲਾਕਾਰ-ਇਨ-ਨਿਵਾਸ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਕਲਾਕਾਰ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਟੂਡੀਓ ਜਨਤਾ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਸਿੱਧਾ ਜੁੜੀ। ਉਹ ਸ਼ਾਰਲੋਟ, NC ਵਿੱਚ ਮੈਕਕੋਲ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਆਰਟ + ਇਨੋਵੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ 2002 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ-ਇਨ-ਨਿਵਾਸ ਸੀ। ਉਹ ਬੋਸਟਨ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬ੍ਰਦਰ ਥਾਮਸ ਫੈਲੋਸ਼ਿਪ, ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਆਫ ਫਾਈਨ ਆਰਟਸ, ਬੋਸਟਨ ਤੋਂ ਮੌਡ ਮੋਰਗਨ ਇਨਾਮ ਅਤੇ ਜੋਨ ਮਿਸ਼ੇਲ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਗ੍ਰਾਂਟ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਵੀ ਰਹੀ ਹੈ। 2009 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਰਟੈਡੀਆ ਅਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ। [7]

ਚੁਨਿੰਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਇਤਿਹਾਸ

ਸੋਧੋ
ਸੋਲੋ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ
  • 2003 - ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਕੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਵਰਸੇਸਟਰ, ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ, ਆਰਟ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ, 1 ਮਾਰਚ - 11 ਮਈ [8]
  • 2005 - ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਹੀਰੋ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਕੁਸਤਰਾ ਟਿਲਟਨ ਗੈਲਰੀ, ਨਿਊਯਾਰਕ, 23 ਜੂਨ - 29 ਜੁਲਾਈ, 2005 [9]
  • 2019 - ਮਾਰਕ ਮਾਈ ਵਰਡਜ਼, ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ, ਦਸੰਬਰ 7, 2018 - ਅਪ੍ਰੈਲ 14, 2019 [10]

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. 1.0 1.1 "Ambreen Butt". Art in America (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2019-03-03.
  2. Massachusetts College of Art Commencement Program, 1997.
  3. Miller, Francine Koslow. "Ambreen Butt at Carroll and Sons". Art in America. Retrieved March 14, 2014.
  4. "I Am My Lost Diamond". MassArt (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2019-01-10. Retrieved 2019-03-03.
  5. Ludwig, Justine (2013). Realms of Intimacy: Miniaturist Practice From Pakistan. Library of Congress. ISBN 9781880593110.
  6. "Ambreen Butt". Carroll and Sons Art Gallery. Archived from the original on 2014-03-20. Retrieved March 20, 2014.
  7. "Ambreen Butt". Artadia. Retrieved 2019-06-11.
  8. Butt, Ambreen, 2003, I Must Utter What Comes to My Lips, exhibition catalogue, 1 March- 11 May, Worcester Art Museum, Worcester, MA.
  9. Butt, Ambreen, I Need A Hero, exhibition card, 23 June - 29 July 2005, Kustera Tilton Gallery, New York.
  10. Butt, Ambreen, Mark My Words, exhibition pamphlet, 7 December 2018- 14 April 2019, National Museum of Women in the Arts, Washington, DC.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ