ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ
ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਕਾਮਨਵੇਲਥ ਆਫ਼ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪੂਰਵ ਦੇ ਮੂਲ-ਨਿਵਾਸੀ ਅਤੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਮਾਜਾਂ ਦੇ ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਸੰਦਰਭਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਉੱਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਗਮਨ ਲੱਗਪੱਗ 40,000 - 60,000 ਸਾਲਾਂ ਪੂਰਵ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ਿਆਈ ਟਾਪੂ-ਸਮੂਹ ਵਲੋਂ ਕਿਸ਼ਤੀ ਦੁਆਰਾ ਹੋਇਆ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸਭ-ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਸਮਾਂ ਤੱਕ ਬਚੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਕਲਾਤਮਕ, ਸੰਗੀਤਮਏ ਅਤੇ ਆਤਮਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁੱਝ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।
ਸੰਨ 1606 ਵਿੱਚ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਪੁੱਜੇ ਡਚ ਮਲਾਹ ਵਿਲੇਮ ਜੈਂਸਜੂਨ (Willem Janszoon) ਇੱਥੇ ਨਿਰਵਿਰੋਧ ਉੱਤਰਨ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲਾਂ ਯੂਰਪੀ ਵਿਅਕਤੀ ਸਨ। ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਯੂਰਪੀ ਖੋਜਕਰਤਾ ਲਗਾਤਾਰ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦੇ ਰਹੇ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸੰਨ 1770 ਵਿੱਚ, ਜੇੰਸ ਕੁਕ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੀ ਪੂਰਬੀ ਤਟ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਲਈ ਚਿਤਰਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਅਤੇ ਉਹ ਬਾਟਨੀ ਬੇ (ਹੁਣ ਸਿਡਨੀ ਵਿੱਚ), ਨਿਊ ਸਾਉਥ ਵੇਲਸ ਵਿੱਚ ਬਸਤੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਵਰਣੋਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਪਰਤੇ। ਇੱਕ ਦੰਡਾਤਮਕ ਬਸਤੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਜਹਾਜਾਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਬੇੜਾ (First Fleet) 1788 ਵਿੱਚ ਸਿਡਨੀ ਅੱਪੜਿਆ। ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਨੇ ਪੂਰੇ ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਬਸਤੀ ਵੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਪੂਰੀ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਆਂਤਰਿਕ ਭੱਜਿਆ ਵਿੱਚ ਯੂਰਪੀ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਪੂਰੀ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਨਵੇਂ ਰੋਗਾਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਏ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਮੂਲ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਕਮਜੋਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਖਾਨਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਉਦਯੋਗਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਬਖ਼ਤਾਵਰੀ ਆਈ ਅਤੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਛੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਬਸਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨਿੱਜੀ ਸੰਸਦੀ ਲੋਕਤੰਤਰਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਹੋਈ। ਸੰਨ 1901 ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਸਤੀਆਂ ਨੇ ਇੱਕ ਜਨਮਤ - ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਦੇ ਦੁਆਰੇ ਇੱਕ ਸੰਘ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕਜੁਟ ਹੋਣ ਲਈ ਮਤਦਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਜੂਦ ਵਿੱਚ ਆਇਆ। ਸੰਸਾਰ-ਯੁੱਧਾਂ ਵਿੱਚ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਨਾਲ ਲੜਿਆ ਅਤੇ ਦੂਸਰੀ ਸੰਸਾਰ-ਜੰਗ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ਾਹੀ ਜਾਪਾਨ ਦੁਆਰਾ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਮਿਲਣ ਉੱਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਦੀਰਘਕਾਲਿਕ ਮਿੱਤਰ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ। ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਈ ਅਤੇ ਯੁੱਧ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਬਹੁ-ਸਾਂਸਕ੍ਰਿਤਕ ਆਪਰਵਾਸ ਪਰੋਗਰਾਮ ਦੇ ਦੁਆਰਾ 6.5 ਮਿਲਿਅਨ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪਰਵਾਸੀ ਇੱਥੇ ਆਏ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇੱਕ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਲੋਕ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸਨ। ਅਗਲੇ ਛੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਨਸੰਖਿਆ ਤਿਗੁਣੀ ਹੋਕੇ 2010 ਵਿੱਚ ਲੱਗਪੱਗ 21 ਮਿਲੀਅਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ 200 ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਮੂਲ ਨਾਗਰਿਕ ਮਿਲਕੇ ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਚੌਦਵੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਅਰਥ-ਵਿਵਸਥਾ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਯੂਰਪੀ ਸੰਪਰਕ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ
ਸੋਧੋਅਜਿਹਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਮੂਲ-ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਪੂਰਵਜ ਸ਼ਾਇਦ 40,000 ਤੋਂ 60,000 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਆਏ, ਲੇਕਿਨ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਹੋਰ ਪਹਿਲਾਂ ਲੱਗਪੱਗ 70,000 ਸਾਲਾਂ ਪੂਰਵ ਇੱਥੇ ਆਏ ਹੋਣ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਸੰਗਰਾਹਕਾਂ ਦੀ ਜੀਵਨ-ਸ਼ੈਲੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਤੇ ਕਲਾਤਮਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪਥਰ ਤਕਨੀਕਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ। ਅਜਿਹਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ ਕਿ ਯੂਰਪ ਨਾਲ ਹੋਏ ਪਹਿਲਾਂ ਸੰਪਰਕ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਜਨਸੰਖਿਆ ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ 350,000 ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਹਾਲ ਦੇ ਪੁਰਾਸਾਰੀ ਜਾਂਚ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 750,000 ਦੀ ਜਨਸੰਖਿਆ ਰਹੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਅਜਿਹਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਿਮਨਦੀਕਰਣ (Glaciation) ਦੀ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲੋਕ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਇੱਥੇ ਆਏ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਨਿਊ ਗਿਨੀ ਅਤੇ ਤਸਮਾਨੀਆ ਇਸ ਮਹਾਂਦੀਪ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਇਸ ਸਫਰ ਲਈ ਸਮੁੰਦਰੀ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਜਿਸਦੇ ਚਲਦੇ ਉਹ ਲੋਕ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੁਆਤੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਮੁਸਾਫਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਏ।
ਜਨਸੰਖਿਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਘਣਤਵ ਦੱਖਣ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਖੇਤਰਾਂ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁਰੇ ਨਦੀ ਦੀ ਘਾਟੀ, ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਇਆ। ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਦੀਰਘਕਾਲ ਤੱਕ ਬਣੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਸੰਸਾਧਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਉਚਿਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਕਦੇ ਉਹ ਸ਼ਿਕਾਰ ਅਤੇ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਦਾ ਕਾਰਜ ਬੰਦ ਕਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਤਾਂਕਿ ਜਨਸੰਖਿਆ ਅਤੇ ਸੰਸਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਫੇਰ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣ ਦਾ ਮੌਕੇ ਮਿਲ ਸਕੇ। ਉੱਤਰੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਫਾਇਰਸਟਿਕ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਅਜਿਹੀਆਂ ਵਨਸਪਤੀਆਂ ਉਗਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਹਨਾਂ ਵੱਲ ਪਸ਼ੂ ਆਕਰਸ਼ਤ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਯੂਰਪੀ ਬਸਤੀਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ ਧਰਤੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ, ਸਭ ਤੋਂ ਦੀਰਘਕਾਲਿਕ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਇਕੱਲਾ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਨ। ਇਸਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਆਗਮਨ ਨੇ ਇਸ ਮਹਾਂਦੀਪ ਨੂੰ ਲਕਸ਼ਣੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਪਸ਼ੂ-ਜੀਵਨ ਦੇ ਲੋਪ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਮੌਸਮ ਤਬਦੀਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਸਦਾ ਵੀ ਯੋਗਦਾਨ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ। ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੀ ਮੁੱਖ-ਭੂਮੀ ਵਲੋਂ ਥਾਇਲੇਸਾਇਨ, ਤਸਮਾਨਿਆਈ ਡੇਵਿਲ ਅਤੇ ਤਸਮਾਨਿਆਈ ਮੂਲ-ਮੁਰਗੀ ਦੇ ਲੋਪ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੱਗਪੱਗ 3000 - 4000 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਡਿੰਗੋ ਡਾਗ (dingo dog) ਦਾ ਵੀ ਯੋਗਦਾਨ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ।
ਹੁਣ ਤੱਕ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨਤਮ ਮਨੁੱਖ ਰਹਿੰਦ ਖੂਹੰਦ ਲੇਕ ਮੁੰਗੋ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਨਿਊ ਸਾਊਥ ਵੇਲਸ ਦੇ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਝੀਲ ਹੈ। ਮੁੰਗੋ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਰਹਿੰਦ ਖੂਹੰਦ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਦਾਹ-ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇ ਵੱਲ ਸੂਚਤसौभाग्य ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਹ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚੱਲਤ ਧਾਰਮਿਕ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦਾ ਅਰੰਭ ਦਾ ਪ੍ਰਮਾਣ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇਸ ਅਰੰਭ ਦਾ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵੰਸ਼ਜਾਂ ਦੇ ਜੀਵਵਾਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਡਰੀਮਿੰਗ (Dreaming) ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਯੁੱਗ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੂਰਵਜ ਟੋਟੇਮਿਕ ਰੂਹਾਂ ਨੇ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ। ਡਰੀਮਿੰਗ ਨੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਨਿਯਮ ਅਤੇ ਸੰਰਚਨਾਵਾਂ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਭੂਮੀ ਦੀ ਲਗਾਤਾਰ ਨੂੰ ਸੁਨਿਸਚਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਕਲਾ ਦੀ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਅਜਿਹਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਕਲਾ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਪ੍ਰਾਚੀਨਤਮ ਕਲਾ-ਪਰੰਪਰਾ ਹੈ, ਜੋ ਅੱਜ ਵੀ ਜਾਰੀ ਹੈ। ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇ ਪ੍ਰਮਾਣ ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ 30,000 ਸਾਲ ਪੂਰਵ ਤੋਂ ਵੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਪੂਰੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੇ ਹਨ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਤਰੀ ਖੇਤਰ ਦੇ ਉਲੁਰੂ (Uluru) ਅਤੇ ਕਾਕਾਡੂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫੁਲਵਾੜੀ ਵਿੱਚ)। ਉਮਰ ਅਤੇ ਬਹੁਤਾਤ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੀ ਗੁਫਾ-ਕਲਾ ਦੀ ਤੁਲਣਾ ਯੂਰਪ ਦੇ ਲੈਸਕਾਕਸ ਅਤੇ ਏਲਟਾਮਿਰਾ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਸਮਰੱਥ ਸਾਂਸਕ੍ਰਿਤਕ ਲਗਾਤਾਰਤਾ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਲਈ ਜੀਵਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪਰਿਵਰਤਨਾਂ ਤੋਂ ਅਛੂਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਲੱਗਪੱਗ 10-12,000 ਸਾਲ ਪੂਰਵ ਤਸਮਾਨਿਆ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਪਾਸ਼ਾਣ ਤਕਨੀਕਾਂ ਤਸਮਾਨਿਆਈ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕੀਆਂ (ਜਿਵੇਂ ਪੱਥਰ ਦੇ ਔਜਾਰਾਂ ਦੀ ਮੁੱਠ ਜੋੜਨਾ ਅਤੇ ਬੂਮਰੈਂਗ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ)।
ਭੂਮੀ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਦਿਆਲੁ ਨਹੀਂ ਰਹੀ; ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਰਜਨ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਵਿਸਫੋਟਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ…ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਉਂਟ ਗੈੰਬਿਅਰ ਵੀ (ਸ਼ਾਮਿਲ) ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਵਿਸਫੋਟ ਕੇਵਲ 1,400 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਗੱਲ ਦੇ ਪ੍ਰਮਾਣ ਮੌਜੂਦ ਹਨ ਕਿ ਲੋੜ ਹੋਣ ਉੱਤੇ, ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ ਆਪਣਾ ਜਨਸੰਖਿਆ-ਵਾਧਾ ਕਾਬੂ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸੋਕਾ ਪੈਣ ਜਾਂ ਪਾਣੀ ਦੀ ਕਮੀ ਹੋਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਪਾਣੀ ਦੀ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਆਪੂਰਤੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖ ਪਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਮਰੱਥ ਸਨ। ਦੱਖਣ ਪੂਰਬੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ, ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਲੇਕ ਕੋਂਡਾ ਦੇ ਕੋਲ, ਮਧੂਮੱਖੀਆਂ ਦੇ ਛੱਤਿਆਂ ਦੇ ਸਰੂਪ ਦੇ ਅਰਧ-ਸਥਾਈ ਪਿੰਡ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਏ, ਜਿੱਥੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਭੋਜਨ ਦੀ ਲੋੜੀਂਦੀ-ਆਪੂਰਤੀ ਸੀ। ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੱਕ, ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਤਟ ਉੱਤੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਮੂਲ-ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਮਕਾਸਾਨ ਵਪਾਰ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਆਰਨਹੇਮ ਲੈਂਡ ਦੇ ਯੋਲੰਗੁ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਵਧਦਾ ਰਿਹਾ।
ਸੰਨ 1788 ਤੱਕ, ਜਨਸੰਖਿਆ 250 ਆਜਾਦ ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸੀ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਅਨੇਕ ਦੀ ਇੱਕ - ਦੂਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁਲਾਹ ਸੀ ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਨੇਕ ਜਾਤੀਆਂ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂਦੀ ਗਿਣਤੀ ਪੰਜ ਜਾਂ ਛੇ ਵਲੋਂ ਲੈ ਕੇ 30 ਜਾਂ 40 ਤੱਕ ਹੋਇਆ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਹਰ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀ ਆਪਣੀ ਆਪ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੁੱਝ ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ 250 ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਅਸਤੀਤਵ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਲੱਗਪੱਗ 200 ਹੁਣ ਵਿਲੁਪਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹਨ। ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਿਯਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਾਮਾਜਕ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਵਿਵਸਥਿਤ ਰੱਖਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤੀ ਕਾਸਿਦ ਅਤੇ ਭੇਂਟ ਦੇ ਰੀਤੀ - ਰਿਵਾਜ ਸਮੂਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਸੁਚਾਰੁ ਬਣਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਜਿਸਦੇ ਚਲਦੇ ਸਮੂਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼, ਜਾਦੂ - ਟੋਨਾ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਵਿਵਾਦ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਹੋਇਆ ਕਰਦੇ ਸਨ।
ਹਰ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀ ਜੀਵਨ-ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਭੌਤਿਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਅੰਤਰ ਸੀ। ਵਿਲਿਅਮ ਡੈੰਪਿਅਰ ਜਿਵੇਂ ਕੁੱਝ ਅਰੰਭ ਦਾ ਯੂਰਪੀ ਪਰਿਆਵੇਕਸ਼ਕੋਂ ਦੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਰ - ਸੰਗ੍ਰਾਹਕ ਜੀਵਨ-ਸ਼ੈਲੀ ਦਾ ਵਰਣਨ ਔਖਾ ਅਤੇ ਤਕਲੀਫਦੇਹ ਕਹਿਕੇ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਵਿਪਰੀਤ, ਕੈਪਟਨ ਕੁਕ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਰਨਲ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਸੰਭਵਤ: ਨਿਊ ਹਾਲੈਂਡ ਦੇ ਮੂਲਵਾਸੀ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਤੁਲਣਾ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਖੁਸ਼ ਸਨ। ਪਹਿਲਾਂ ਬੇੜੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵਾਟਕਿਨ ਟੇਂਚ, ਨੇ ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਹਾਸਿਅ - ਬੋਧ ਵਾਲੇ ਓਗ ਕਹਿਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਏਯੋਰਾ ਅਤੇ ਕੈਮੇਰਾਇਗਲ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹਿੰਸਕ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਦਾ ਵਰਣਨ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਿੱਤਰ ਬੈਨੇਲਾਂਗ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਬੈਰੰਗਾਰੂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹਿੰਸਕ ਘਰੇਲੂ ਝਗੜੇ ਦਾ ਵੀ ਚਰਚਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਂਨੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਏਡਵਰਡ ਕਰ, ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ, ਬਹੁਤੇ ਸਭਿਆ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਘੱਟ ਦੁਖੀ ਸਨ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਅਧਿਕ ਆਨੰਦ ਉਠਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਜੇਫਰੀ ਬਲੇਨੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਲਈ ਜੀਵਨ ਦੇ ਭੌਤਿਕ ਮਾਣਕ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਚ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਡਚਾਂ ਦੁਆਰਾ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੀ ਖੋਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਯੂਰਪੀ ਜੀਵਨ-ਸ਼ੈਲੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਬਿਹਤਰ ਸਨ।
ਸਥਾਈ ਯੂਰਪੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸੰਨ 1788 ਵਿੱਚ ਸਿਡਨੀ ਪੁੱਜੇ ਅਤੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਸਾਰੇ ਭਾਗ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਕਾਫ਼ੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਅਛੂਹੇ ਰਹੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ ਸਮਾਜਾਂ ਦੇ ਗੜ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਬਚੇ ਰਹੇ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਓੜਕ 1984 ਵਿੱਚ ਗਿਬਸਨ ਮਰੁਸਥਲ ਦੇ ਪਿੰਟੁਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਬਾਹਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਅੰਤਮ ਲੋਕ ਬਣੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਾਰਾ ਗਿਆਨ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ, ਲੇਕਿਨ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਕਲਾ, ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ, ਜਿਸਦਾ ਸੰਪਰਕ ਦੇ ਅਰੰਭ ਦਾ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਕਸਰ ਤੀਰਸਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਬਚੀ ਰਹੀ ਅਤੇ ਸਮਾਂ - ਸਮਾਂ ਉੱਤੇ ਵਿਆਪਕ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਸਮੁਦਾਏ ਦੁਆਰਾ ਇਸਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਵੀ ਕੀਤੀ ਗਈ।
1788 ਦੇ ਬਾਅਦ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼
ਸੋਧੋ 
ਨੌਵਹਨ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਕ ਜੇਮਸ ਕੁਕ ਨੇ, ਮੌਜੂਦਾ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਮਝੌਤਾ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਹੀ, ਸੰਨ 1770 ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਲਈ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਤਟ ਉੱਤੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ। ਪਹਿਲਾਂ ਗਰਵਨਰ, ਆਰਥਰ ਫਿਲਿਪ, ਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਸੰਬੰਧ ਸਥਾਪਤ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਕਾਲ ਦੇ ਦੌਰਾਨ - ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਦਾ ਸੰਭਾਸ਼ੀਆਂ ਬੇਨੇਲਾਂਗ ਅਤੇ ਬੰਗਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਦਿਖਾਇਆ ਹੋਇਆ ਆਪਸੀ ਬੇਸਬਰੀ ਵਲੋਂ ਲੈ ਕੇ, ਸਿਡਨੀ ਖੇਤਰ ਦੇ ਪੇਮੁਲਵਾਏ ਅਤੇ ਵਿੰਡਰੇਡਾਇਨ, ਅਤੇ ਪਰਥ ਦੇ ਕੋਲ ਸਥਿਤ ਯਾਗਨ ਦੇ ਪ੍ਰਤੱਖ ਵਿਰੋਧ ਤੱਕ - ਅਰੰਭ ਦਾ ਨਵਾਗਤੋਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਧਰਤੀ - ਸਵਾਮੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚਅੰਤ:ਕਰਿਆਵਾਂਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਤਬਦੀਲੀ ਆਉਂਦੇ ਰਹੇ। ਬੇਨੇਲਾਂਗ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਯੂਰਪ ਦੀ ਸਮੁੰਦਰੀ - ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆਵਾਸੀ ਬਣੇ, ਅਤੇ ਕਿੰਗ ਜਾਰਜ ਤੀਸਰੀ ਵਲੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਾਣ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ। ਬੰਗਾਰੀ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਰਾ - ਨੌਵਹੈ (circumnavigation) ਅਭਿਆਨ ਵਿੱਚ ਮੈਥਿਉ ਫਲਿੰਡਰਸ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ। ਸੰਨ 1790 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਚਿੱਟਾ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਦਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਪੇਮੁਲਵਾਏ ਉੱਤੇ ਲਗਾ ਅਤੇ ਵਿੰਡਰੇਡਾਇਨ ਨੇ ਬਲੂ ਮਾਉਂਟੇਂਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ ਦਾ ਸਾਮਣਾ ਕੀਤਾ।
ਇਤੀਹਾਸਕਾਰ ਜੇਫਰੀ ਬਲੇਨੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਕਾਲ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ : ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸੁੰਨਸਾਨ ਸਥਾਨਾਂ ਉੱਤੇ ਗੋਲੀਬਾਰੀ ਅਤੇ ਭਾਲਾ - ਲੜਾਈ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਭੈੜਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਲਪਾਕਸ, ਖਸਰਾ, ਜੁਕਾਮ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਨਵੀਆਂ ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਬਸਤੀ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਬਸਤੀ ਤੱਕ ਫੈਲਣ ਲੱਗੀਆਂ… ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਮੁੱਖ ਜੇਤੂ ਰੋਗ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸਾਥੀ, ਨੈਤਿਕ-ਪਤਨ, ਸਨ। ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਕਿ ਮਕਾਮੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਵਿੱਚ ਯੂਰਪੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਆਗਮਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਕਸਰ ਯੂਰਪੀ ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਹੁੰਚ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ। ਸੰਨ 1789 ਵਿੱਚ ਸਿਡਨੀ ਵਿੱਚ ਸਮਾਲਪਾਕਸ ਦੀ ਮਹਾਮਾਰੀ ਫੈਲਣ ਦੀ ਘਟਨਾ ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹੇ ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੱਗਪੱਗ ਅੱਧੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਇਹ ਯੂਰਪੀ ਬਸਤੀਆਂ ਦੀ ਤਤਕਾਲੀਨ ਸਰਹੱਦਾਵਾਂ ਵਲੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਬਾਹਰ ਤੱਕ ਫੈਲ ਗਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣ ਪੂਰਬੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦਾ ਸਾਰਾ ਭਾਗ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸੀ, ਅਤੇ ਸੰਨ 1829 - 1830 ਵਿੱਚ ਇਹ ਫਿਰ ਉਭਰੀ ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਜਨਸੰਖਿਆ ਦੇ 40 - 60 % ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਲਈ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਨੁਕਸਾਨਦਾਇਕ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਸਰਹੱਦਾ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਵਿਵਾਦ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਸਰਹਦ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸੀ ਸਮੇਂ, ਕੁੱਝ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਅਨਿਆਇਪੂਰਵਕ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਸਥਾਨ ਲੈ ਰਹੇ ਸਨ। ਸੰਨ 1845 ਵਿੱਚ, ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਚਾਰਲਸ ਗਰਿਫਿਥਸ ਨੇ ਇਹ ਲਿਖਕੇ ਇਸਨੂੰ ਠੀਕ ਠਹਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ; ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾ ਠੀਕ ਕੀ ਹੈ - ਉਹ ਅਸਭਿਆ ਜੰਗਲੀ ਮਨੁੱਖ, ਜੋ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਜੰਮਿਆ ਅਤੇ ਨਿਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੋ…ਜਾਂ ਉਹ ਸੰਸਕਾਰੀ/ਸੱਭਿਆਚਾਰੀ. ਮਨੁੱਖ, ਜੋ ਇਸ…ਅਨਉਤਪਾਦਕ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ, ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਉਦਯੋਗ ਦੇ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਸੰਨ 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ, ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਯੂਰਪੀ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਦਾ ਪੁਨਰਮੁਲੰਕਣ ਕਰਣਾ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ - ਇਸਵਿੱਚ ਏਲਨ ਮੂਰਹੇਡ ਦਾ ਦ ਫੈਟਲ ਇੰਪੈਕਟ (1966) ਅਤੇ ਜੇਫਰੀ ਬਲੇਨੀ ਦੀ ਯੁਗਾਂਤਰਕਾਰੀ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਰਚਨਾ ਟਰਾਇੰਫ ਆਫ ਦ ਨੋਮੈਡਸ (1975) ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ। ਸੰਨ 1968 ਵਿੱਚ, ਮਾਨਵਿਕੀਵਿਦ ਡਬਲਿਊ। ਈ। ਏਚ। ਸਟੈਨਰ ਨੇ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਵਿਵਰਣੋਂ ਦੀ ਕਮੀ ਦਾ ਵਰਣਨ ਮਹਾਨ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਚੁੱਪ (great Australian Silence) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ। ਇਤੀਹਾਸਕਾਰ ਹੇਨਰੀ ਰੇਨਾਲਡਸ ਦਾ ਦਲੀਲ਼ ਹੈ ਕਿ 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੇਇੱਜਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਅਕਸਰ ਅਰੰਭ ਦਾ ਵਿਆੱਖਾਵਾਂਵਿੱਚ ਇਹ ਵਰਣਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਆਗਮਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਲੁਪਤ ਹੋਣ ਦਾ ਸਰਾਪ ਮਿਲਿਆ। ਵਿਕਟੋਰਿਆ ਦੇ ਬਸਤੀ ਉੱਤੇ ਸੰਨ 1864 ਵਿੱਚ ਵਿਲਿਅਮ ਵੇਸਟਗਾਰਥ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਤੀ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ; ਵਿਕਟੋਰਿਆ ਦੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦਾ ਹੈ…ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਲੱਗਪੱਗ ਅਪਰਿਵਰਤਨੀਏ ਨਿਯਮ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੀ ਨਿਮਨ ਅਸ਼ਵੇਤ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਵਿਲੁਪਤ ਹੋ ਜਾਓ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸੰਨ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਰੰਭ ਦਾ ਕਾਲ ਤੱਕ ਆਉਂਦੇ - ਆਉਂਦੇ ਲਿੰਡਾਲ ਰਯਾਨ, ਹੇਨਰੀ ਰੇਨਾਲਡਸ ਅਤੇ ਰੇਮੰਡ ਇਵਾਂਸ ਜਿਵੇਂ ਇਤੀਹਾਸਕਾਰ ਸਰਹੱਦਾ ਉੱਤੇ ਹੋਏ ਸੰਘਰਸ਼ ਅਤੇ ਮਾਨਵੀ ਗਿਣਤੀ ਦਾ ਆਕਲਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਲੇਖਬੱਧ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਸਨ।
ਅਜਿਹੀ ਅਨੇਕ ਘਟਨਾਵਾਂ ਹਨ, ਜੋ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਪਰਵੇਸ਼ ਵਲੋਂ ਆਪਣੀ ਜਮੀਨਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ ਅਤੇ ਪਾਦਰੀ - ਸਮਰਥਕਾਂ (Pastoralists) ਨੇ ਆਪਣੀ ਹਾਜਰੀ ਨੂੰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਿਰੋਧ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਹੋਈ। ਮਈ 1804 ਵਿੱਚ, ਵੈਨ ਡਾਇਮੇਨ ਦੀ ਭੂਮੀ (Van Diemens Land), ਰਿਡਨ ਕੋਵ ਉੱਤੇ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਪੁੱਜਣ ਉੱਤੇ ਸ਼ਾਇਦ 60 ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਸੰਨ 1803 ਵਿੱਚ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ਾਂ ਨੇ ਵੈਨ ਡਾਇਮੇਨ ਦੀ ਭੂਮੀ (ਤਸਮਾਨਿਆ) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਚੌਕੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਤਸਮਾਨਿਆਈ ਇਤਹਾਸ ਆਧੁਨਿਕ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਵਿਵਾਦਿਤ ਇਤਹਾਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ ਅਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਸੰਘਰਸ਼ ਦਾ ਚਰਚਾ ਕੁੱਝ ਸਮਕਾਲੀ ਵਿਵਰਣੋਂ ਵਿੱਚ ਅਸ਼ਵੇਤ ਲੜਾਈ (Black War) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਬੀਮਾਰੀਆਂ, ਬੇਦਖ਼ਲੀ, ਅੰਤ:ਵਿਵਾਹ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਸੰਯੁਕਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸੰਨ 1830 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੱਕ ਆਉਂਦੇ - ਆਉਂਦੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਜਨਸੰਖਿਆ ਘੱਟਕੇ ਕੇਵਲ ਕੁੱਝ ਸੈਂਕੜੇ ਰਹਿ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ਾਂ ਦੇ ਆਗਮਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇਹ ਕੁੱਝ ਹਜਾਰ ਸੀ। ਉਸ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਮਾਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਅਨੁਮਾਨ 300 ਵਲੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਸਲੀ ਆਂਕੜੀਆਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰ ਪਾਣਾ ਹੁਣ ਅਸੰਭਵ ਹੈ। ਸੰਨ 1830 ਵਿੱਚ, ਗਵਰਨਰ ਜਾਰਜ ਆਰਥਰ ਨੇ ਭੇੜੀਆ ਰਿਵਰ (Big River) ਅਤੇ ਆਇਸਟਰ ਬੇ (Oyster Bay) ਜਨਜਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਬਸਤੀਆਂ ਵਾਲੇ ਜਿਲੀਆਂ ਵਲੋਂ ਬਾਹਰ ਖਦੇੜਨੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸਸ਼ਸਰ ਦਲ (ਬਲੈਕ ਲਕੀਰ) ਨੂੰ ਰਵਾਨਾ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਸੰਨ 1833 ਵਿੱਚ ਜਾਰਜ ਆਗਸਟਸ ਰਾਬਿੰਸਨ ਨੇ ਬਾਕੀ ਵਿਅਕਤੀ - ਜਾਤੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਚੋਲਗੀ ਲਈ ਨਿਹੱਥੇ ਜਾਣ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਕ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਟਰੁਗੈਨਿਨੀ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਵਲੋਂ, ਰਾਬਿੰਸਨ ਨੇ ਵਿਅਕਤੀ - ਜਾਤੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਫਲਿੰਡਰਸ ਆਇਲੈਂਡ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ, ਨਿਵੇਕਲਾ ਬਸਤੀ ਉੱਤੇ ਵਸਣ ਲਈ ਆਤਮਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਉੱਤੇ ਰਾਜੀ ਕਰ ਲਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰੋਗ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਸੰਨ 1838 ਵਿੱਚ, ਨਿਊ ਸਾਉਥ ਵੇਲਸ ਦੀ ਮੇਯਾਲ ਕਰੀਕ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਅੱਠਾਈ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਜਿਸਦੇ ਪਰਿਣਾਮਸਵਰੂਪ ਇੱਕ ਅਭੂਤਪੂਵ ਫੈਸਲੇ ਵਿੱਚ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਦਾਲਤਾਂ ਨੇ ਸੱਤ ਚਿੱਟਾ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਫ਼ਾਂਸੀ ਦੀ ਸੱਜਿਆ ਸੁਣਾਈ। ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਚਿੱਟਾ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ - ਸੰਨ 1838 ਵਿੱਚ, ਓਵੇਂਸ ਰਿਵਰ ਦੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪੋਰਟ ਫਿਲਿਪ ਡਿਸਟਰਿਕਟ ਵਿੱਚ ਬਰੋਕਨ ਰਿਵਰ ਉੱਤੇ ਚੌਦਾਂ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਜੋ ਕਿ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਦਾ ਬਦਲਾ ਸੀ। ਪੋਰਟ ਫਿਲਿਪ ਡਿਸਟਰਿਕਟ ਦੇ ਕੈਪਟਨ ਹਟਨ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਮੁੱਖ ਰੱਖਿਅਕ ਜਾਰਜ ਆਗਸਟਸ ਰਾਬਿੰਸਨ ਵਲੋਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਜਨਜਾਤੀ ਦਾ ਕੋਈ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਵਿਰੋਧ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਜਨਜਾਤੀ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ। ਕਵੀਨਸਲੈਂਡ ਦੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਕੱਤਰ ਏ. ਐਚ. ਦੁਸ਼ਟ ਨੇ ਸੰਨ 1884 ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਅਸ਼ਵੇਤਾਂ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਇੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਕਪਟਪੂਰਣ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੇਵਲ ਡਰ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਸੰਚਾਲਿਤ ਹੁੰਦੇ ਸਨ - ਇਸ ਲਈ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਉੱਤੇ…ਸ਼ਾਸਨ ਕਰ ਪਾਣਾ…ਕੇਵਲ ਕਰੂਰ ਬਲਪ੍ਰਯੋਗ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਹਾਲੀਆ ਨਰਸੰਹਾਰ ਸੰਨ 1928 ਵਿੱਚ ਉੱਤਰੀ ਖੇਤਰ ਦੇ ਕਾਨਿਸਟਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਨਰਸੰਹਾਰ ਦੇ ਅਨੇਕ ਹੋਰ ਥਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਭਿੰਨ-ਭਿੰਨ ਹਨ।
ਸੰਨ 1830 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ, ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਮੂਲਵਾਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਵਲੋਂ ਬਚਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਵੀ ਸਰਕਾਰੀ ਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਟੇਕਟਰ ਆਫ ਐਬੋਰਿਜਿਨਸ (Protector of Aborigines) ਦੇ ਦਫ਼ਤਰ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ, ਜੋ ਕਿ ਹੁਣ ਵਿਵਾਦਿਤ ਹਨ। ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਸਥਿਤ ਈਸਾਈ ਚਰਚਾਂ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਧਰਮਾਂਤਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕਲਿਆਣ ਅਤੇ ਸਮਾਵੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਗਿਰਜਾ ਘਰ ਦੇ ਮੈਬਰਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਸਿਡਨੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਕੈਥਲਿਕ ਆਰਚਬਿਸ਼ਪ, ਜਾਨ ਬੀਡ ਪੋਲਡਿੰਗ, ਨੇ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਵਲੋਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਦੀ ਅਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਰਮਚਾਰੀ ਨੋਏਲ ਪੀਇਰਸਨ (ਜਨਮ 1965), ਜਿਹਨਾਂ ਦਾ ਲਾਲਨ - ਪਾਲਣ ਕੇਪ ਯਾਰਕ ਦੇ ਇੱਕ ਲੂਥਰਨ ਮਿਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਪੂਰੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਇਤਹਾਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਈਸਾਈ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਸਰਹੱਦਾ ਉੱਤੇ ਨਰਕੀ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਹਿਫਾਜ਼ਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬਸਤੀਵਾਦ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ।
ਸੰਨ 1932–34 ਦੇ ਕੈਲੇਡਨ ਬੇ ਸੰਕਟ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਮੂਲਨਿਵਾਸੀ ਅਤੇ ਗੈਰ - ਮੂਲਨਿਵਾਸੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੀ ਸਰਹੱਦਾ ਉੱਤੇ ਹਿੰਸਕ ਝੜਪਾਂ ਦੀ ਅੰਤਮ ਘਟਨਾ ਹੋਈ, ਜਿਸਦੀ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਤੱਦ ਹੋਈ, ਜਦੋਂ ਯੋਲੰਗੁ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਜਾਪਾਨੀ ਮਛੇਰੀਆਂ ਉੱਤੇ ਬਰਛੀਆਂ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਪੁਲਿਸ ਵਾਲੇ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਇਸ ਸੰਕਟ ਦਾ ਪਤਾ ਚਲਣ ਉੱਤੇ, ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਨਮਤ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਮੂਲਨਿਵਾਸੀ ਵਲੋਂ ਹਾਈਕੋਰਟ ਆਫ ਆਸਟਰੇਲੀਆ (High Court of Australia) ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਅਪੀਲ ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਇਸ ਸੰਕਟ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਮਾਨਵਿਕੀਵਿਦ ਡੋਨਾਲਡ ਥਾਮਪਸਨ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਯੋਲੰਗੁ ਸਮੁਦਾਏ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਹੋਰ ਸਥਾਨਾਂ ਉੱਤੇ, ਸਰ ਡਗਲਸ ਨਿਕੋਲਸ ਵਰਗੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਸਥਾਪਤ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਰਾਜਨੀਤਕ ਤੰਤਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਅਭਿਆਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸਰਹੱਦਾਵਰਤੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਿਆ।
ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਸਰਹੱਦੀ ਮੁਠਭੇੜਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਸਾਬਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈਆਂ। ਆਰੰਭਿਕ ਯੂਰਪੀ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ, ਜੋ ਅਕਸਰ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਸਹਾਇਤਾ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਰੀਤੀ - ਰਿਵਾਜਾਂ ਅਤੇ ਸੰਪਰਕ ਦੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਵੇਰਵੇ ਵੀ ਦਰਜ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ : ਚਾਰਲਸ ਸਟਰਟ ਨੇ ਮੁਰੇ - ਡਾਰਲਿੰਗ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ ਪ੍ਰਤਿਨਿੱਧੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤੇ ; ਬਰਕੇ ਅਤੇ ਵਿਲਸ ਦੇ ਅਭਿਆਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿੰਦਾ ਬਚੇ ਇੱਕਮਾਤਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਉਪਚਾਰ ਮਕਾਮੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ ਖੋਜਕਰਤਾ ਜੈਕੀ ਜੈਕੀ ਨੇ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਅਭਾਗੇ ਮਿੱਤਰ ਏਡਮੰਡ ਕੇਨੇਡੀ ਦਾ ਕੇਪ ਯਾਰਕ ਤੱਕ ਸਾਥ ਨਿਭਾਇਆ। ਸਨਮਾਨਪੂਰਣ ਅਧਿਅਨ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਜਿਵੇਂ ਵਾਲਟਰ ਬਾਲਡਵਿਨ ਸਪੇਂਸਰ ਅਤੇ ਫਰੈਂਕ ਗਿਲਨ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮਾਨਵਿਕੀ ਅਧਿਅਨ ਦ ਨੇਟਿਵ ਟਰਾਇਬਸ ਆਫ ਸੇਂਟਰਲ ਆਸਟਰੇਲੀਆ (1899), ਅਤੇ ਆਰਨਹੇਮ ਲੈਂਡ ਦੇ ਡੋਨਾਲਡ ਥਾਮਪਸਨ ਦੁਆਰਾ (1935 - 1943 ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ)। ਅੰਦਰਲਾ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ ਪਸ਼ੂਪਾਲਕਾਂ ਦੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਦਾ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਲਗਾ ਅਤੇ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਵਿੰਸੇਂਟ ਲਿੰਗਿਆਰੀ ਵਰਗੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀ ਪਸ਼ੂਪਾਲਕ, ਬਿਹਤਰ ਤਨਖਾਹ ਅਤੇ ਸਹੂਲਤਾਂ ਲਈ ਚਲਾਏ ਗਏ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅਭਿਆਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਏ।
ਮੂਲਵਾਸੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹਟਾਏ ਜਾਣ, ਜਿਸਨੂੰ ਮਾਨਵ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਨ ਮੌਕੇ ਦੇ ਕਮਿਸ਼ਨ (Human Rights and Equal Opportunity Commission) ਨੇ ਜਾਤੀਸੰਹਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਯਤਨ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਦਾ ਮੂਲਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਜਨਸੰਖਿਆ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਿਆ। ਕੀਥ ਵਿੰਡਸ਼ਟਲ ਦਾ ਦਲੀਲ਼ ਹੈ ਕਿ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਇਤਹਾਸ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਵਿਆਖਿਆ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤਕ ਜਾਂ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾਤਮਕ ਕਾਰਣਾਂ ਕਰਕੇ ਘੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਬਹਿਸ ਉਸ ਗੱਲ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇਤਹਾਸ ਯੁੱਧਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਯੂਰਪੀ ਲਭਤ
ਸੋਧੋ
ਕਈ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਪੁੱਜੇ। ਕੇਨੇਥ ਮੈਕਲਿੰਟਿਅਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਲੇਖਕਾਂ ਦਾ ਦਲੀਲ਼ ਹੈ ਕਿ ਸੰਨ 1520 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਪੁਰਤਗਾਲੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਗੁਪਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰ ਲਈ ਗਈ ਸੀ। ਡਾਏਪੀ ਨਕਸ਼ੋਂ (Dieppe Maps) ਉੱਤੇ ਜੇਵ ਲਿਆ ਗਰਾਂਡੇ (Jave la Grande) ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਧਰਤੀ - ਖੰਡ ਦੀ ਹਾਜਰੀ ਦਾ ਚਰਚਾ ਅਕਸਰ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਖੋਜ ਦੇ ਪ੍ਰਮਾਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡਾਏਪੀ ਨਕਸ਼ੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਅਸਲੀ ਅਤੇ ਸਿਧਾਂਤਕ, ਦੋਨਾਂ ਹੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ, ਭੂਗੋਲਿਕ ਗਿਆਨ ਦੀ ਅਪੂਰਣ ਦਸ਼ਾ ਨੂੰ ਵੀ ਦਿਖਾਇਆ ਹੋਇਆ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਦਲੀਲ਼ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਵ ਲਿਆ ਗਰਾਂਡੇ ਇੱਕ ਕਾਲਪਨਿਕ ਅਵਧਾਰਣਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਸੋਲਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਸ੍ਰਸ਼ਟਿਵਰਣਨ ਦੀਆਂ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਤਰਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਪੂਰਵ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਆਗਮਨ ਦੇ ਸਿੱਧਾਂਤ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਰੁਚੀ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਤ ਕਰਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਥਾਨਾਂ ਉੱਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਮਾਨਿਇਤ: ਵਿਵਾਦਪੂਰਣ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਪ੍ਰਮਾਣਾਂ ਵਲੋਂ ਰਹਿਤ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਲੇਮ ਜੈਨਸਜੂਨ ਨੂੰ ਸੰਨ 1606 ਵਿੱਚ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਅਧਿਕ੍ਰਿਤ ਯੂਰਪੀ ਖੋਜ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸੀ ਸਾਲ ਲੁਇਸ ਵਾਏਜ ਡੀ ਟਾਰੇਸ (Luis Váez de Torres) ਟਾਰੇਸ ਜਲਡਮਰੂਮਧ ਤੋਂ ਹੋਕੇ ਗੁਜਰੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਤਟ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਹੋਵੇ। ਜੈਂਸਜੂਨ ਦੀਆਂ ਕਾਢਾਂ ਨੇ ਅਨੇਕ ਨਾਵਿਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਡਚ ਖੋਜਕਰਤਾ ਏਬੇਲ ਤਸਮਾਨ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸਨ।
ਸੰਨ 1616 ਵਿੱਚ, ਹੇਨਡੇਰਿਕ ਬਰਾਵਰ ਦੁਆਰਾ ਕੇਪ ਆਫ ਗੁਡ ਹੋਪ ਵਲੋਂ ਰੋਅਰਿੰਗ ਫੋਰਟੀਜ ਹੋਕੇ ਬਾਟਾਵੀਆ ਤੱਕ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਖੋਜੇ ਗਏ ਰਸਤੇ ਉੱਤੇ ਵਧਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਡਚ ਸਮੁੰਦਰੀ - ਕਪਤਾਨ ਡਰਕ ਹਾਰਟੋਗ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਿਕਲ ਗਏ। ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਤਟ ਉੱਤੇ ਪਹੁੰਚਕੇ ਉਹ 25 ਅਕਤੂਬਰ 1616 ਨੂੰ ਸ਼ਾਰਕ ਬੇ ਵਿੱਚ ਕੇਪ ਇੰਸਕਰੀਪਸ਼ਨ ਉੱਤੇ ਉਤਰੇ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਪੱਛਮੀ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਤਟ ਉੱਤੇ ਪੁੱਜਣ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲਾਂ ਯੂਰਪੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਏਬੇਲ ਤਸਮਾਨ ਨੂੰ ਸੰਨ 1642 ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਅਭਿਆਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵੈਨ ਡਾਇਮੇਨ ਦੀ ਭੂਮੀ (ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਤਸਮਾਨਿਆ) ਅਤੇ ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਦੇ ਟਾਪੂਆਂ ਉੱਤੇ ਪੁੱਜਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਫਿਜੀ ਟਾਪੂਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲਾਂ ਗਿਆਤ ਯੂਰਪੀ ਬਣੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਮਾਨਚਿਤਰਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਲੇਖਣੀ ਯੋਗਦਾਨ ਦਿੱਤਾ। ਸੰਨ 1644 ਵਿੱਚ, ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਅਭਿਆਨ ਉੱਤੇ ਤਿੰਨ ਜਹਾਜਾਂ (ਲਿਮੇਨ, ਜੀਮੀਉਵ ਅਤੇ ਟੇਂਡਰ ਬ੍ਰੇਕ) ਦੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਪੱਛਮ ਦੇ ਵੱਲ ਨਿਊ ਗਿਨੀ ਦੇ ਤਟ ਉੱਤੇ ਵਧੇ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਨਿਊ ਗਿਨੀ ਅਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਟਾਰੇਸ ਜਲਡਮਰੂਮਧਿਅ ਨੂੰ ਖੋਹ ਦਿੱਤਾ, ਲੇਕਿਨ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਤਟ ਦੇ ਨਾਲ - ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਸਮੁੰਦਰੀ ਅਭਿਆਨ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਤਟ ਦੇ ਮਾਨਚਿਤਰਣ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸਦਾ ਸਮਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਭੂਮੀ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਟੀਕਾ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸਨ।
ਸੰਨ 1650 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੱਕ ਆਉਂਦੇ - ਆਉਂਦੇ ਡਚ ਕਾਢਾਂ ਦੇ ਪਰਿਣਾਮਸਰੂਪ, ਸਾਰਾ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਤਟ ਦਾ ਇੰਨਾ ਮਾਨਚਿਤਰਣ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਤਤਕਾਲੀਨ ਨੌਵਹਨ ਮਾਨਕਾਂ ਲਈ ਸਮਰੱਥ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਸੰਨ 1655 ਵਿੱਚ ਨਿਊ ਏੰਸਟਰਡਮ ਸਟੈਧੁਇਸ (Stadhuis) (ਟਾਉਨ ਹਾਲ) ਦੇ ਬਰਗਰਜਾਲ (Burgerzaal) (ਬਰਗਰਸ ਹਾਲ) ਦੇ ਫਰਸ਼ ਉੱਤੇ ਜੜੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸਭ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦੇਖਣ ਲਈ ਪਰਗਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਬਸਤੀੀਕਰਣ ਲਈ ਵੱਖਰਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤੇ ਗਏ, ਉਲੇਖਨੀਯ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਨ 1717 ਵਲੋਂ 1744 ਤੱਕ ਪਿਅਰੇ ਪੁਰੀ (Pierre Purry) ਦੁਆਰਾ, ਲੇਕਿਨ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕਿਸੇ ਉੱਤੇ ਵੀ ਆਧਿਕਾਰਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਿਅ ਗਿਆ। ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ, ਭਾਰਤੀਆਂ, ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼, ਚੀਨ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਨਾਲ ਵਪਾਰ ਕਰ ਪਾਉਣ ਵਿੱਚ ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਮੂਲਨਿਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਰੁਚੀ ਘੱਟ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸਵਿੱਚ ਸਮਰੱਥਾਵਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਡਚ ਈਸਟ ਇੰਡਿਆ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਓਥੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਅੱਛਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪੁਰੀ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਇਸ ਟਿੱਪਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਅਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਇਸਵਿੱਚ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਪ੍ਰਯੋਗ ਜਾਂ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਦੇ ਬਜਾਏ ਇਸਵਿੱਚ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਲਾਗਤ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪੱਛਮ ਦੇ ਵੱਲ ਡਚਾਂ ਦੇ ਭਾਵੀ ਦੌਰਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਪਹਿਲੀ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਲਭਤ ਤੱਕ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਭਾਗ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਅਛੂਤਾ ਰਿਹਾ। ਸੰਨ 1769 ਵਿੱਚ, ਐਚਐਮਐਸ ਐਂਡੀਵਰ (HMS Endeavour) ਦੇ ਕਪਤਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਜੇਮਸ ਕੁਕ ਨੇ ਸ਼ੁਕਰ ਗ੍ਰਹਿ ਦੇ ਪਾਰਗਮਨ ਦਾ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਦਰਜ ਕਰਨ ਲਈ ਤਾਹਿਤੀ (Tahiti) ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ। ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ ਕੁਕ ਨੂੰ ਏਡਮਿਰਲ ਵਲੋਂ ਸੰਭਾਵਿਕ ਦੱਖਣ ਮਹਾਂਦੀਪ ਨੂੰ ਢੂੰਢਣ ਦੇ ਗੁਪਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਵੀ ਮਿਲੇ ਸਨ: ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਰੱਥ ਕਾਰਨ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਮਹਾਂਦੀਪ, ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਵਿਸਥਾਰ ਵਾਲੀ ਭੂਮੀ, ਪੂਰਵ ਨਾਵਿਕਾਂ ਦੇ ਰਸਤੇ ਦੀ ਦੱਖਣ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਉੱਤੇ ਢੂੰਢੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ। 19 ਅਪ੍ਰੈਲ 1770 ਨੂੰ, ਐਂਡੀਵਰ ਦੇ ਮਲਾਹ - ਦਲ ਨੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਤਟ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਦਸ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਬਾਟਨੀ ਬੇ ਉੱਤੇ ਉਤਰੇ। ਕੁਕ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਕੰਢੇ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਉੱਤਰੀ ਸਰਹੱਦਾਂ ਤੱਕ ਮਾਨਚਿਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਹਾਜ ਦੇ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤੀਵਾਦੀ, ਜੋਸੇਫ ਬੈਂਕਸ, ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਬਾਟਨੀ ਬੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਸਤੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਰਿਪੋਰਟ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਸੰਨ 1772 ਵਿੱਚ, ਲੁਇਸ ਏਲੀਨੋ ਡੀ ਸੇਂਟ ਏਲੋਆਰਨ (Louis Aleno de St Aloüarn) ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਇੱਕ ਫਰੇਂਚ ਅਭਿਆਨ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਤਟ ਉੱਤੇ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਵਾਇੱਤਤਾ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਯੂਰਪੀ ਦਲ ਬਣਾ, ਲੇਕਿਨ ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਬਸਤੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦਾ ਕੋਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਸੰਨ 1786 ਵਿੱਚ ਸਵੀਡਨ ਦੇ ਰਾਜੇ ਗੁਸਤਾਵ ਤੀਸਰੇ ਦੀ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਸਵਾਨ ਰਿਵਰ (Swan River) ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਬਸਤੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਆਕਾਂਖਿਆ ਜਨਮ ਲੈਂਦੇ ਹੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ। ਅਜਿਹਾ ਸੰਨ 1788 ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਿਆ, ਜਦੋਂ ਗਰੇਟ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦੀਆਂ ਆਰਥਕ, ਤਕਨੀਕੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸੰਭਵ ਅਤੇ ਲਾਭਕਾਰੀ ਬਣਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਨਿਊ ਸਾਉਥ ਵੇਲਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਬੇੜਾ ਭੇਜਣ ਦੀ ਵੱਡੇ ਪੈਮਾਨੇ ਉੱਤੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇ।