ਓਲੀਵ ਡੈਨਿਸ
ਓਲੀਵ ਵੇਟਜ਼ਲ ਡੈਨਿਸ (20 ਨਵੰਬਰ, 1885-5 ਨਵੰਬਰ 1957) ਇੱਕ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਨਵੀਨਤਾਵਾਂ ਨੇ ਰੇਲਵੇ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ।[1] ਉਹ ਥਰਲੋ, ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ, ਉਹ ਬਾਲਟੀਮੋਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ।[2]
ਓਲੀਵ ਡੈਨਿਸ | |
---|---|
ਜਨਮ | ਥਰਲੋ, ਪੈੱਨਸਿਲਵੇਨੀਆ | ਨਵੰਬਰ 20, 1885
ਮੌਤ | ਨਵੰਬਰ 5, 1957 ਬਾਲਟੀਮੋਰ, ਮੈਰੀਲੈਂਡ | (ਉਮਰ 71)
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਅਮਰੀਕੀ |
ਕਰੀਅਰ
ਸੋਧੋਉਸ ਨੇ 1908 ਵਿੱਚ ਗੌਚਰ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਬੈਚਲਰ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਕੋਲੰਬੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਗਣਿਤ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਵਿਸਕਾਨਸਿਨ ਵਿਖੇ ਪਡ਼੍ਹਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਸਿਵਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦੀ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਾਰਨੇਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[3] 1920 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕਾਰਨੇਲ ਤੋਂ ਸਿਵਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਿਰਫ ਦੂਜੀ ਔਰਤ ਬਣ ਗਈ। ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਸਾਲ ਬੀ ਐਂਡ ਓ ਰੇਲਮਾਰਗ ਦੁਆਰਾ ਪੁਲਾਂ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਡਰਾਫਟਸਮੈਨ ਵਜੋਂ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਿਲਾ ਪੇਨੇਸਵਿਲੇ, ਓਹੀਓ ਵਿੱਚ ਸੀ।[4] ਅਗਲੇ ਸਾਲ, ਰੇਲਮਾਰਗ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਡੈਨੀਅਲ ਵਿਲਾਰਡ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਿਉਂਕਿ ਰੇਲਵੇ ਦੇ ਅੱਧੇ ਯਾਤਰੀ ਔਰਤਾਂ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦੇ ਨਵੀਨੀਕਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਇੱਕ ਮਹਿਲਾ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਦੁਆਰਾ ਸੰਭਾਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਬੀ. ਐਂਡ. ਓ. ਨੇ ਇਹ ਅਹੁਦਾ ਬਣਾਇਆ ਤਾਂ ਡੈਨਿਸ ਪਹਿਲਾ "ਸਰਵਿਸ ਇੰਜੀਨੀਅਰ" ਬਣ ਗਿਆ। ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਕਰਟ ਐਚ. ਡੈਬਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਸਰਵਿਸ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਦੱਸਿਆ।[5] ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਵਿੱਚ, ਬੀ. ਐਂਡ. ਓ. ਨੇ ਡੈਨਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਰੇਲਗੱਡੀ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਸੌਂਪਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਾਢਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਇਹ ਰੇਲਗੱਡੀ, ਸਿਨਸਿਨਾਟੀਅਨ, ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਸ਼ੈਰਨ ਹਾਰਵੁੱਡ ਦੁਆਰਾ "ਉਸ ਦੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਤਾਜਪੋਸ਼ੀ ਦੀ ਸ਼ਾਨ" ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਅਮਰੀਕੀ ਰੇਲਵੇ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਸੀ।[2] ਉਹ 1931 ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਵੁਮੈਨ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਚੁਣੀ ਗਈ ਸੀ।[6]
ਨਵੀਨਤਾਵਾਂ
ਸੋਧੋਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਡੈਨਿਸ ਨੇ ਯਾਤਰੀ ਰੇਲ ਗੱਡੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਨਵੀਨਤਾਵਾਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸੀਟਾਂ ਸਨ ਜੋ ਯਾਤਰੀ ਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਾਗ-ਰੋਧਕ ਅਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਮੁਡ਼ ਜੋਡ਼ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ-ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਵੱਡੇ ਡਰੈਸਿੰਗ ਰੂਮ, ਮੁਫਤ ਪੇਪਰ ਤੌਲੀਏ, ਤਰਲ ਸਾਬਣ ਅਤੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਕੱਪ-ਛੱਤ ਦੀਆਂ ਲਾਈਟਾਂ ਜੋ ਰਾਤ ਨੂੰ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਵਿੰਡੋ ਵੈਂਟਾਂ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਪੇਟੈਂਟ ਕੀਤਾ ਸੀ) ਵਿੱਚ ਧੁੱਪ ਨੂੰ ਫਸਦੇ ਹੋਏ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਜ਼ੀ ਹਵਾ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਏਅਰ ਕੰਡੀਸ਼ਨਡ ਕੰਪਾਰਟਮੈਂਟ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਰੇਲ ਕਰੀਅਰਾਂ ਨੇ ਵੀ ਇਸ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬੱਸਾਂ ਅਤੇ ਏਅਰਲਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਰੇਲਮਾਰਗਾਂ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਰਾਮ ਦੇ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਅਪਗ੍ਰੇਡ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।
ਸਰੋਤ
ਸੋਧੋ- ਮੌਜੂਦਾ ਜੀਵਨੀ 1941 ਯੀਅਰਬੁੱਕ, ਪੰਨਾ. 220-221
- ਸਿਬਿਲ ਈ. ਹੈਚ, ਚੇਂਜਿੰਗ ਆਵਰ ਵਰਲਡਃ ਟਰੂ ਸਟੋਰੀਜ਼ ਆਫ ਵੂਮੈਨ ਇੰਜੀਨੀਅਰਜ਼ (ਏ. ਐਸ. ਸੀ. ਈ. ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨਜ਼, 2006)
- ਮੈਰਿਲਿਨ ਬੇਲੀ ਓਗਿਲਵੀ ਅਤੇ ਜੋਏ ਡੋਰੋਥੀ ਹਾਰਵੀ, ਐਡੀ., ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨੀ ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ (ਟੇਲਰ ਅਤੇ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ, 2000)
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "OLIVE DENNIS FUNERAL SET". The Baltimore Sun. 7 November 1957.
- ↑ 2.0 2.1 "She took the pain out of the train Innovator: One of the first women to earn a Cornell engineering degree, Olive Dennis helped make rail travel less complicated and more comfortable". tribunedigital-baltimoresun (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 2018-09-13. Retrieved 2018-09-12.
- ↑ "Cornell Rewind: Phenomenal first women of engineering". Cornell Chronicle (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-03-23.
- ↑ Giaimo, Cara (2018-04-09). "The 'Lady Engineer' Who Took the Pain Out of the Train". Atlas Obscura (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-03-23.
- ↑ Marilyn Bailey Ogilvie, Ed., The Biographical Dictionary of Women in Science, p. 348.
- ↑ "The Woman Engineer". www2.theiet.org. Archived from the original on 2020-11-19. Retrieved 2019-07-03.