ਕਲਸ਼ ਭਾਸ਼ਾ
ਕਲਸ਼ ਭਾਸ਼ਾ ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਉੱਤਰ ਪੱਛਮੀ ਭਾਗ ਅਤੇ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀਆਂ ਦਾਰਦੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਅਤੇ ਹਿੰਦ-ਇਰਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸਮੂਹ ਦੇ ਚਿਤਰਾਲ ਉਪ ਸਮੂਹ ਦੀ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਹੈ।[2] ਅੱਜਕੱਲ ਸਿਰਫ ਪੰਜ ਕੁ ਹਜ਼ਾਰ ਲੋਕ ਇਹ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦੇ ਵਰਤਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਲੋਪ ਹੋਣ ਦੇ ਗੰਭੀਰ ਖਤਰੇ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚਲੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਜ਼ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
| ਕਲਸ਼ | |
|---|---|
| ਕਲਸ਼-ਮੋਨਦਰ | |
| ਜੱਦੀ ਬੁਲਾਰੇ | ਪਾਕਿਸਤਾਨ (ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਚਿਤਰਾਲ) |
| ਇਲਾਕਾ | ਚਿਤਰਾਲ: Bumburet, Rumbur and Birir, Khyber Pakhtunkhwa |
| ਨਸਲੀਅਤ | ਕਲਸ਼ |
Native speakers | 5,000 (2000)[1] |
ਹਿੰਦ-ਯੂਰਪੀ
| |
| ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕੋਡ | |
| ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-3 | kls |
| ELP | Kalasha |
| ਭਾਸ਼ਾਈਗੋਲਾ | 59-AAB-ab |
ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਉਦਾਹਰਣ
ਸੋਧੋਇਹ ਕਲਸ਼ ਦੇ ਕੁਛ ਚੋਣਵੇਂ ਸ਼ਬਦ ਹਨ-[3]
| ਪੰਜਾਬੀ ਆਮ ਸ਼ਬਦ | ਕਲਸ਼ | ਪੁਰਾਣੀ ਹਿੰਦ-ਆਰੀਆ | ਨਵੀਂ ਹਿੰਦ-ਆਰੀਆ |
|---|---|---|---|
| ਹੱਡੀ | ਅਥੀ, ਅਠੀ | ਅਸਥੀ | (ਹਿੰਦੀ, ਨੇਪਾਲੀ) ਆਂਠ (ਸੀਨੇ ਦੀਆਂ ਪਸਲੀਆਂ) |
| ਮੂਤ | ਮੂਤ੍ਰ, ਮੁਤ੍ਰ | ਮੂਤ੍ਰ | ਮੂਤ |
| ਗਰਾਂ | ਗ੍ਰੋਮ | ਗ੍ਰਾਮ | ਗਾਂਵ; ਗ੍ਰਾਮ |
| ਰੱਸੀ | ਰਜੂਕ, ਰਝੂਕ | ਰੱਜੂ | ਲੇਜ, ਲੇਜੁਰ |
| ਧੂਆਂ | ਥੁਮ | ਧੂਮ | ਧੁਆਂ, ਧੁਵਾਂ |
| ਮਾਸ | ਮੋਸ | ਮਾਂਸ | ਮਾਂਸ, ਮਾਸ |
| ਕੁੱਤਾ | ਸ਼ੁਆ, ਸ਼ੋਂਆ | ਸ਼੍ਵਾਨ | (ਹਿੰਦੀ, ਸਿੰਹਾਲੀ) ਸੁਵਾਨ |
| ਕੀੜੀ | ਪਿੱਲਿਕ, ਪਿੱਲੀਕ | ਪਿਪੀਲ, ਪਿੱਪੀਲਿਕ | (ਹਿੰਦੀ) ਪਿਪਰਾ, ਪਿਪੜਾ |
| ਪੁਤਰ | ਪੁਤ, ਪੁਤ੍ਰ | ਪੁਤ੍ਰ | ਪੂਤ |
| ਲੰਬਾ | ਦ੍ਰਿਗਾ, ਦ੍ਰੀਗਾ | ਦੀਰਘ | ਦੀਹ |
| ਅੱਠ | ਅਸ਼ਟ, ਅਸ਼ਟ | ਅਸ਼ਟ | ਆਠ |
| ਟੁੱਟਿਆ | ਚਿਨਾ, ਛੀਨਾ | ਚਿੰਨਾ | (ਹਿੰਦੀ) ਛੀਨਨਾ |
| (ਜਾਨ ਤੋਂ) ਮਾਰਨਾ | ਨਾਸ਼ | ਨਾਸ਼, ਨਾਸ਼ਯਤਿ | ਨਾਸ਼ ਹੋਨਾ |
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
ਸੋਧੋਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ ਫਰਮਾ:Ethnologue17
- ↑ Bashir, Elena (2007). Jain, Danesh; Cardona, George (eds.). The Indo-Aryan languages. p. 905. ISBN 978-0415772945.
'Dardic' is a geographic cover term for those Northwest Indo-Aryan languages which [..] developed new characteristics different from the IA languages of the Indo-Gangetic plain. Although the Dardic and Nuristani (previously 'Kafiri') languages were formerly grouped together, Morgenstierne (1965) has established that the Dardic languages are Indo-Aryan, and that the Nuristani languages constitute a separate subgroup of Indo-Iranian.
- ↑ R.T.Trail and G.R. Cooper, Kalasha Dictionary – with English and Urdu. National Institute of Pakistan Studies, Islamabad & Summer Institute of Linguistics, Dallas TX. 1999