ਕੁੱਕਡ਼ ਅਤੇ ਗਹਿਣਾ (ਕਹਾਣੀ)
ਕੁੱਕਡ਼ ਅਤੇ ਗਹਿਣਾ ਈਸਪ ਦੀ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੇਰੀ ਇੰਡੈਕਸ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 503 ਹੈ।[1] ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਟ੍ਰੌਪ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਜ਼ੇਨ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੋਨ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਬੁਝਾਰਤ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਿਆਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਕਰਨ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ
ਸੋਧੋਇਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਠੋਸ, ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਹੈ। ਭੋਜਨ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਕਾਕੇਰਲ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਰਤਨ ਲੱਭਦਾ ਹੈ, ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਇਸ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਕੋਈ ਵਿਹਾਰਕ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਵਜੋਂ ਰੱਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅਸਵੀਕਾਰ ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਕੋਕਰੇਲ ਦੁਆਰਾ ਰਤਨ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਸੰਬੋਧਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਆਧੁਨਿਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ ਵਿੱਚਃ "ਹੋ!" ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਚੀਜ਼ ਤੁਸੀਂ ਹੋ, ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ, ਅਤੇ, ਜੇ ਤੁਹਾਡਾ ਮਾਲਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੱਭ ਲੈਂਦਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ. ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ, ਮੈਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਾਰੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੱਕੀ ਦਾ ਇੱਕ ਅਨਾਜ ਦਿਓ।"[2]
ਸਾਹਿਤਕ ਪਰੰਪਰਾ
ਸੋਧੋਕੁੱਕਡ਼ ਅਤੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨੂੰ ਮੱਧਕਾਲੀ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤੱਥ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਵਿਆਕਰਣ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਇੱਕ ਮਿਆਰੀ ਪਾਠ, ਅਖੌਤੀ ਐਲੀਗੈਕ ਰੋਮੂਲਸ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਸੀ।[3] ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਛੋਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੱਠ ਸਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਹੋਰ ਨੈਤਿਕ ਨਿਰਣੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।[4] ਇਹ ਕੁੱਕਡ਼ ਨੂੰ ਚਿੱਕਡ਼ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀ ਸੁੰਦਰ ਵਸਤੂ ਲੱਭਣ ਲਈ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ (ਇਹ ਮੰਨ ਕੇ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਾਲਾ ਸਹੀ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਲੇਖਕ ਦੇ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਨੈਤਿਕ ਸਿੱਟੇ ਨੇ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਮਿਆਰੀ ਮੱਧਕਾਲੀ ਵਿਆਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀਃ "ਕੌਕਰੇਲ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਮੂਰਖ, ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਮੂਰਖ ਲਈ ਬੁੱਧੀ ਦੀ ਵਧੀਆ ਦਾਤ ਲਈ ਖਡ਼੍ਹੇ ਹੋ, ਇਸ ਮੱਕੀ ਦਾ ਕੋਈ ਸੁਆਦ ਨਹੀਂ ਹੈ" (ਟੂ ਗੈਲੋ ਸਟੋਲਿਡਮ, ਟੂ ਆਇਸਪੀਡ ਪਲਕਰਾ ਸੋਫ਼ੀ,/ਡੋਨਾ ਨੋਟਸ ਸਟੋਲਿਡੋ ਨੀਲ ਸਪਿਤ ਇਸਤਾ ਸੇਗੇਸ) ।
ਕੁੱਕਡ਼ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਫੈਸਲਾ ਮੂਰਖਤਾਪੂਰਨ ਹੈ, ਇਸ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਕਿ ਗਹਿਣਾ ਸਿਰਫ਼ ਲਾਲਚ ਜਾਂ ਪਦਾਰਥਕ ਦੌਲਤ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਿਆਣਪ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਈਸਪ ਦੀ ਬੁਝਾਰਤ ਦੇ ਮਿਆਰੀ ਮੱਧਯੁਗੀ ਜਵਾਬ ਨੂੰ ਦਰਸਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਰੂਪ ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਮੈਰੀ ਡੀ ਫਰਾਂਸ ਦੇ 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਯਸੋਪੇਟ ਦੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਉਹ ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ ਰੀਟੇਲਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਮ ਵੇਰਵਾ ਜੋਡ਼ਦੀ ਹੈ, ਕਿ ਕੁੱਕਡ਼ ਇੱਕ ਡੰਗਿਲ ਉੱਤੇ ਖੁਰਕ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਖੋਜ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸਥਾਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕੁੱਕਡ਼ ਇਹ ਨਿਰੀਖਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਜੋ ਰਤਨ ਲੱਭਿਆ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਸਹੀ ਵਰਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ "ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਨੁਸਾਰ ਨਹੀਂ ਸਜਾ ਸਕਦਾ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਹਿਨਾਂਗਾ।" ਇਸ ਵਾਜਬ ਸਿੱਟੇ ਦੇ ਉਲਟ, ਮੈਰੀ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਕਡ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਰਗਾ ਹੈ, "ਜੇ ਸਭ ਕੁਝ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਚਲਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈਡ਼ਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।"[5]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Aesopica
- ↑ Translated by V.S. Vernon Jones in his Aesop's Fables (1912)
- ↑ Edward Wheatley, Mastering Aesop. University Press of Florida, 2000. See the discussion in Chapter 3, "Toward a Grammar of Medieval Fable Reading in its Pedagogical Context", pp.52-96
- ↑ The first line of the Latin setting is Dum rigido fodit ore fimum, dum queritat escam. The title is De Gallo et Jaspide. Reprinted in Edward Wheatley, Mastering Aesop. University Press of Florida, 2000. P.196. See also Léopold Hervieux, ed., Les Fabulistes Latins depuis le siècle d'Auguste jusqu'à la. fin du Moyen-Age. Paris: Firmin Didot, 1883-94 (modern reprint, New York: Burt Franklin, 1960, vol. 2, 316-7.)
- ↑ Marie de France version from the Ysopet, together with a modern translation by Mary Lou Martin. See page 35 of the Google partial preview.