ਗੋਵਿੰਦਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ
ਗੋਵਿੰਦਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ (ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ) ਤੰਜਾਵੁਰ ਦੇ ਲਗਾਤਾਰ ਤਿੰਨ ਨਾਇਕਾਂ ਦਾ ਮੰਤਰੀ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 16ਵੀਂ ਅਤੇ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਤੰਜਾਵੁਰ ਦੇ ਖੇਤਰ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਸੀ।[1]
ਵਿਦਵਾਨ ਬਾਰੇ
ਸੋਧੋਗੋਵਿੰਦਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਇੱਕ ਵਿਦਵਾਨ, ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ, ਰਾਜਨੇਤਾ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਵਿਗਿਆਨੀ ਸੀ। ਉਹ ਹੋਯਸਾਲਾ ਕਰਨਾਟਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕੰਨੜਿਗਾ (ਮੂਲ ਕੰਨੜ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ) ਸੀ,[2] ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਅਚੁਥੱਪਾ ਨਾਇਕ ਅਤੇ ਰਘੁਨਾਥ ਨਾਇਕ ਦੇ ਅਧੀਨ ਤੰਜਾਵੁਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਪੱਤੀਸ਼ਵਰਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਮੌਜੂਦ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਬਹੁਮੁਖੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਵਿਦਵਾਨ ਨੇ ਅਰਿਵੰਸਾ ਸਰਚਰਿਤਰਮ ਅਤੇ ਸੰਗਤਾ ਸੁਧਾਨਿਧੀ (ਸੰਗੀਤ 'ਤੇ ਇਕ ਗ੍ਰੰਥ) ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਪੱਤੀਸ਼ਵਰਮ ਵਿਖੇ ਥੇਨੂਪੁਰੀਸ਼ਵਰ ਮੰਦਿਰ ਦੇ ਅਮਾਨ ਮੰਦਰ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਅਤੇ ਮੁਰੰਮਤ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਦੀ ਮੂਰਤੀ, ਅਮਾਨ ਦੇ ਮੰਦਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੰਡਪ ਵਿੱਚ ਪੂਜਾ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਫੜੀ ਹੋਈ ਹੈ।[3]
ਦੰਤਕਥਾ ਉਸ ਨੂੰ ਤਿਰੁਨੇਗੇਸ਼ਵਰਮ, 6 ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਨਾਲ ਜੋੜਦੀ ਹੈ ਕੁੰਭਕੋਨਮ ਤੋਂ ਕੁੰਭਕੋਨਮ - ਕਰਾਈਕਲ ਰੋਡ ਅਤੇ ਪੱਤੇਸਵਰਮ ਦੇ ਨਾਲ ਵੀ 6 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਕੁੰਭਕੋਨਮ ਦੇ ਦੱਖਣ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਕਿਲੋਮੀਟਰ[4] ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦਾ ਨਾਂ ਨਾਗੰਬਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਰ ਪੱਤੇਸਵਰਮ ਮੰਦਿਰ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਖੰਡਰਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਉਸ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਸਥਾਨ ਪੱਤੀਸ਼ਵਰਮ ਹੋਣ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਟਿਕਾਣਾ ਪਾਪਨਾਸਮ ਦੇ ਨੇੜੇ ਤਿਰੁਪਾਲਥੁਰਾਈ ਵੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[4] ਗੋਵਿੰਦਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤਰ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਵਰਗਾ ਜੀਵਨ ਹੁਣ ਪੱਤੇਸਵਰਮ ਵਿਖੇ ਪੂਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਲਿੰਗ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੇਵਤੇ ਨੂੰ "ਗੋਵਿੰਦਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਲਿੰਗਮ" ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[4] ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲ ਵਿਜੇਨਗਰ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਏ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਰਿਗਵੇਦ ਦੇ ਅਸਵਲਯਾਨ ਸੂਤਰ ਦੀ ਕਰਨਾਟਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਹੈ।[4]
ਕਰਨਾਟਿਕ ਸੰਗੀਤ
ਸੋਧੋਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਕਾਲ ਦੇ ‘ਸਿਧਾਂਤਕਾਰਾਂ ਦੀ ਤਿਕੜੀ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ’ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਦੂਜੇ ਹਨ ਰਾਮਾਮਾਤਿਆ ਅਤੇ ਸੋਮਨਾਥ। ਨਾਇਕ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਕਾਵੇਰੀ ਨਦੀ ਦੇ ਉਪਜਾਊ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਆਏ। ਨਾਇਕਾਂ ਨੇ ਕਲਾ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ 500 ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਪਿੰਡ ਦਾਨ ਕੀਤਾ। ਹੋਰ ਉਪਜਾਊ ਪਿੰਡਾਂ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਸਿੱਖਣ ਦੀਆਂ ਸੀਟਾਂ ਬਣਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਨਾਇਕਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੇਲਗੂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ। ਮੁਵਨੱਲੁਰ, ਟੇਪੇਰੁਮਨੱਲੁਰ, ਸੁਲਾਮੰਗਲਮ, ਉਥੁਕਾਡੂ ਅਤੇ ਸਾਲਿਆਮੰਗਲਮ ਨੂੰ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।[5]
ਗੋਵਿੰਦਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸੰਗੀਤ ਸ਼ਾਸਤਰੀ, ਵੈਂਕਟਮਾਖਿਨ ਦਾ ਪਿਤਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਆਪਣੇ ਚਤੁਰਦੰਡੀਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਕਾ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ, ਇੱਕ ਗ੍ਰੰਥ ਜਿਸਨੇ ਅੱਜ ਕਾਰਨਾਟਿਕ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਵਰਤੇ ਗਏ ਵਰਗੀਕਰਨ ਦੀ ਮੇਲਾਕਾਰਤਾ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਆਧਾਰ ਬਣਾਇਆ।[6]
ਉਸਾਰੀ
ਸੋਧੋਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਨੇ ਰਾਮਾਸਵਾਮੀ ਮੰਦਰ, ਕੁੰਭਕੋਨਮ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ। 1620 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਗੋਵਿੰਦਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ, ਨਾਇਕਾਂ ਲਈ ਦੀਵਾਨ-ਪ੍ਰਬੰਧਕ, ਨੇ ਰਾਮਾਸਵਾਮੀ ਮੰਦਰ, ਕੁੰਭਕੋਣਮ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਨਵੇਂ ਮੰਦਰ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਚੱਕਰਪਾਣੀ ਮੰਦਰ, ਕੁੰਭਕੋਨਮ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਗਲਿਆਰਾ ਜੋੜਿਆ।[7] 1542 ਵਿੱਚ, ਦੀਕਸ਼ਿਤਾ ਨੇ ਕੁੰਭਕੋਨਮ ਵਿੱਚ ਰਾਜਾ ਵੇਦ ਕਾਵਿਆ ਪਾਠਸ਼ਾਲਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਅੱਜ ਵੀ ਵੈਦਿਕ ਸਿੱਖਿਆ ਸਿੱਖਣ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੈ।[8][9]
ਨੋਟਸ
ਸੋਧੋ- ↑ Vriddhagirisan, V. (1995). Nayaks of Tanjore. ISBN 9788120609969.
- ↑ History of the Dvaita School of Vedanta and Its Literature: From the Earliest Beginnings to Our Own Times. B. N. K. Sharma, Motilal Banarsidass Publ., 2000.
- ↑ Encyclopaedia of the Śaivism .Swami P. Anand, Swami Parmeshwaranand
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 N.K. 1933, pp. 1-2
- ↑ Music as history in Tamilnadu. T.K. Venkatasubramanian
- ↑ Katz, Jonathan (2001). "Veṅkaṭamakhin". Grove Music (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). doi:10.1093/gmo/9781561592630.article.48134. ISBN 978-1-56159-263-0. Retrieved 7 September 2018.
- ↑ Diaspora of the gods: modern Hindu temples in an urban middle-class world .P.246. Joanne Punzo Waghorne
- ↑ Venkataramanan, Geetha (7 May 2015). "Four centuries and after". The Hindu.
- ↑ "ਪੁਰਾਲੇਖ ਕੀਤੀ ਕਾਪੀ". Archived from the original on 2023-01-31. Retrieved 2023-02-16.
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ
- N.K., Venkatesam Pantulu (1933). Govinda Deekshita - Minister of the Tanjore Nayak kings. Rajahmundry: La;i;e Veeraraja's Andrha Vachana Bharatamu, Sabha Parvamu.