ਜਟਾਸਿਮਹਾਨੰਦੀ
ਜਟਾਸਿਮਹਾਨੰਦੀ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਜਟਾਸਿੰਹਨੰਦੀ) ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਟਾਸਿਮਹਾ ਨੰਦੀ ਜਾਂ ਜਟਿਲਾ ਮੁਨੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਟਾਸਿਮਹਾਨੰਦੀ ਇੱਕ ਜੈਨ ਸੰਸਕਰਿਤ ਕਵੀ ਸੀ ਜੋ 6ਵੀਂ-9ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।[1] ਉਹ ਆਧੁਨਿਕ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਕਰਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।[2]
ਜਟਾਸਿਮਹਾਨੰਦੀ ਕਈ ਕਾਵਿਆ ਕਾਵਿਕ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਾ ਲੇਖਕ ਸੀ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਰੰਗਾਚਰਿਤ ਦਾ ਸਾਹਸੀ ਬਿਰਤਾਂਤ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[1] ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਨਿਰਣਾਇਕ ਤੌਰ ਤੇ ਸਥਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਸ਼ੈਲੀਗਤ ਤੌਰ ਤੇ ਅਸ਼ਵਘੋਸ਼ਾ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।[2]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ 1.0 1.1 Nagendra Kumar Singh (2001), Encyclopaedia of Jainism, Volume 1, Anmol Publications Pvt Ltd, ISBN 81-261-0691-3,
... To the 7th century we can assign another poem written by a Digambara poet viz. the Varangacarita of Jatasimhanandi ... the Varangacarita and its author Jata Simhanandi ... The poem Varangacarita runs to 31 chapters and describes the vicissitudes of the life of prince Varanga ...
ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid<ref>tag; name "singh2001" defined multiple times with different content - ↑ 2.0 2.1 Anthony Kennedy Warder (1994), Indian kāvya literature: The ways of originality (Bāna to Dāmodaragupta), Volume 4, Motilal Banarsidass Publishers, ISBN 978-81-208-0449-4,
... the Chalukya Empire of Karnataka belongs a Jaina dharma novel, the Varangacarita by Jatasimhanandin (or Jatila or Jatacarya ... commemorated in the Koppala inscription) ... Though a fiction (the names of the hero and of several other characters are obviously fictitious) ... had read and enjoyed Asvaghosa's works and wished to give the Jainas a counterpart ...
ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid<ref>tag; name "warder1994" defined multiple times with different content