ਜੋਕ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੰਮੇ ਕੀੜੇ ਦੀ ਕਿਸਮ ਹੈ।[1] ਇਹ ਓਲੀਗੋਚੇਟਸ ਨਾਲ ਨੇੜਿਓਂ ਸਬੰਧਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਧਰਤੀ ਦੇ ਕੀੜੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਰਗੇ ਨਰਮ ਹਨ। ਇਹ ਆਪਣੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀ, ਖੰਡ ਵਾਲੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਲੰਬੀ ਅਤੇ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਦੋਵੇਂ ਸਮੂਹ ਹੇਰਮਾਫ੍ਰੋਡਾਈਟਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਲੀਟੈਲਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਜੋਕ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਓਲੀਗੋਚੇਟਸ ਤੋਂ ਦੋਵੇਂ ਸਿਰੇ ਤੇ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਬਾਹਰੀ ਸਜਾਵਟ ਵਿੱਚ ਭਿੰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਹਿੱਸੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਠੋਸ ਹੈ। ਹੋਰ ਐਨੇਲਿਡਜ਼, ਕੋਇਲੋਮ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਗਈ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਰੀਰ ਦੀ ਗੁਫਾ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਚੈਨਲਾਂ ਤੱਕ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੀਚ ਤਾਜ਼ੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕੁਝ ਸਪੀਸੀਸ ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ ਪਾਈਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ. ਵਧੀਆ-ਜਾਣਿਆ, ਅਜਿਹੇ ਚਿਕਿਤਸਕ ਗੰਢਤੁੱਪ ਹੈ, ਦੇ Hirudo medicinalis ਹਨ hematophagous ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ sucker ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਹੋਸਟ ਕਰਨ ਲਈ ਨੱਥੀ ਅਤੇ ਲਹੂ ਤੇ ਭੋਜਨ, ਪਹਿਲੇ ਪਿਪਟਾਇਡ secreted ਸੀ, hirudin clotting ਖੂਨ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ. ਜੱਚੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਛੂਤਕਾਰੀ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਆਦਾਤਰ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਇਨਵਰਟੇਬ੍ਰੇਟਸ 'ਤੇ ਤਿੱਖੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ.

ਜਲ-ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅੰਡੇ ਇੱਕ ਕੋਕੂਨ ਵਿੱਚ ਜੁੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਠੋਸ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਪਰਜਾਤੀਆਂ ਅਕਸਰ ਕੋਕੂਨ ਨੂੰ ਲੌਗ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਛੁਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਲਗਭਗ 700 ਜਾਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਇਸ ਸਮੇਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੁਝ 100 ਸਮੁੰਦਰੀ, 90 ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਤਾਜ਼ੇ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਹਨ।

ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਜੋਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਲਹੂ ਚੂਸਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਜੂਠੇ ਰੋਗ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਪੀਕੋਨਡੀਲਾਈਟਿਸ ਅਤੇ ਗਠੀਏ, ਕੱਦ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ, ਅਤੇ ਮਾਈਕ੍ਰੋਸੁਰਜਰੀ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਡਾਕਟਰੀ ਵਰਤੋਂ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਦਕਿ ਹੀਰੂਡਿਨ ਕੁਝ ਖੂਨ ਦੇ ਜੰਮਣ ਦੇ ਰੋਗਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਐਂਟੀਕੋਆਗੁਲੈਂਟ ਦਵਾਈ ਹੈ।

ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਅਤੇ ਫਾਈਲੋਜੀਨੀ

ਸੋਧੋ
 
ਹੇਮਾਡਿਪਸਾ ਜ਼ੇਲੇਨਿਕਾ, ਇੱਕ ਜਾਤੀਗਤ ਜਾਲ ਜੋ ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
 
ਪਲਾਕੋਬਡੇਲੋਇਡਸ ਸੈਮਾਇਨਸਿਸ, ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਕੱਛੂਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪਰਜੀਵੀ; ਖੱਬੇ, ਖੁਰਲੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ, ਸੱਜਾ, ਵੈਂਟ੍ਰਲ ਚਿਹਰਾ।

ਜੋਕ ਦੀਆਂ ਕੁਝ 700 ਕਿਸਮਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੁਝ ਸਮੁੰਦਰੀ, 90 ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਤਾਜ਼ੇ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਹਨ।[2][3] ਕਲਾਸ, ਹਿਰੂਡੀਨੇਆ, ਲਈ ਨਾਮ ਲਾਤੀਨੀ ਹਿਰੂਡਿਓ, ਹਿਰੂਡਿਨਿਸ, ਇੱਕਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੰਢਤੁਪ ਹੈ।[4]

ਆਪਣੀ ਉਪਵਰਗ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਯੂਰੀ ਹਿਰੂਡਿਨੇਆ ਦੀਆਂ ਸ਼ੁੱਧ ਜੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰਵ ਅਤੇ ਪਿਛੋਕੜ ਵਾਲੇ ਦੋਵੇਂ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।  ਉਹ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੋ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡੇ ਗਏ ਹਨ: ਅਰਹੈਂਕੋਬਲਿਡਾ ਅਤੇ ਰਾਇਨਚੋਬੇਲਿਡਾ।[5]

 
ਵਿਸਕਾਨਸਿਨ ਦੇ ਸਿਲੂਰੀਅਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵਿਤ ਜੋਕ ਦਾ ਪਥਰਾਟ

ਅੰਗ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ

ਸੋਧੋ
 
ਕਰਾਸ-ਸੈਕਸ਼ਨ ਜੋਕਾਂ ਦੇ ਅੰਗ: ਸਰੀਰ ਠੋਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕੋਇਲੋਮ (ਸਰੀਰ ਦਾ ਪੇਟ) ਚੈਨਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਗੋਲਾਕਾਰ, ਲੰਬਕਾਰੀ ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਂਸਵਰਸ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਲਚਕਦਾਰ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।
 
ਜੋਕ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।

ਪ੍ਰਜਨਨ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ

ਸੋਧੋ

ਪ੍ਰਜਨਨ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਬਹੁਤੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜੋਖਾਂ ਆਪਣੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁਤੰਤਰ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੋਕੇ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪਰਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਬਾਲਗ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਅੰਡੇ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਕਿਸ਼ੋਰ ਸੰਭਾਵੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਭਾਲਦੇ ਹਨ ਜਦ ਇਹ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ।[6] ਜੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਸਾਲਾਨਾ ਜਾਂ ਦੋ-ਸਾਲਾ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।[7]

ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਹਜ਼ਮ

ਸੋਧੋ
 
ਮੂੰਹ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਅਤੇ ਚੂਸਣ ਵਾਲਾ
 
ਜੋਕ ਇੱਕ ਗਾਂ ਦੇ ਲੇਵੇ ਤੇ ਡੰਗਦਾ ਹੋਇਆ।
 
ਜੋਕ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੌਲੀ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਕੀੜੇ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।
 
ਜੋਕ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਦਿਮਾਗੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ

ਦਿਮਾਗੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ

ਸੋਧੋ
 
ਜੋਕ ਆਪਣੇ ਅਗਲੇ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਚੱਕਰਨੁਮਾ ਬਣਾ ਕੇ ਚੱਲਦੀ ਹੋਈ।
ਜੋਕ ਚੱਕਰਨੁਮਾ ਸਰੀਰ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੋਈ।
 
ਜੋਕ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਹਟਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਚਮੜੀ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਖੁੱਬਦੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਘੁਸੇੜਦੀ ਹੈ।[8][9]

ਜੋਕ ਦੇ ਛਪਾਕੀ ਵਿੱਚ ਐਨੇਜਜਿਕ, ਐਂਟੀ-ਇਨਫਲੇਮੇਟਰੀ, ਐਂਟੀਕੋਆਗੂਲੈਂਟ ਅਤੇ ਐਂਟੀਮਾਈਕਰੋਬਲ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਨਾਲ ਕਈ ਬਾਇਓਐਕਟਿਵ ਪਦਾਰਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[10] ਜੋਕ ਦੇ ਲਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਐਂਟੀਕੋਆਗੂਲੈਂਟ ਕੰਪੋਨੈਂਟ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਹੈ, ਹਿਰੂਡਿਨ।[11] ਇਸ ਦੀ ਦਵਾਈ ਰੀਕਮਬੇਂਟ ਡੀ ਐਨ ਏ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ।[12]

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. "Annelid | invertebrate".
  2. Sket, Boris; Trontelj, Peter (2008). "Global diversity of leeches (Hirudinea) in freshwater". Hydrobiologia. 595 (1): 129–137. doi:10.1007/s10750-007-9010-8.
  3. Fogden, S.; Proctor, J. (1985). "Notes on the Feeding of Land Leeches (Haemadipsa zeylanica Moore and H. picta Moore) in Gunung Mulu National Park, Sarawak". Biotropica. 17 (2): 172–174. doi:10.2307/2388511. JSTOR 2388511.
  4. "Hirudinea etymology". Fine Dictionary. Retrieved 9 July 2018.
  5. Buchsbaum, Ralph; Buchsbaum, Mildred; Pearse, John; Pearse, Vicki (1987). Animals Without Backbones (3rd ed.). Chicago: The University of Chicago Press. pp. 312–317. ISBN 978-0226078748.
  6. Rohde, Klaus (2005). Marine Parasitology. Csiro Publishing. p. 185. ISBN 978-0-643-09927-2.
  7. Ruppert, Edward E.; Fox, Richard, S.; Barnes, Robert D. (2004). Invertebrate Zoology (7th ed.). Cengage Learning. pp. 471–482. ISBN 978-81-315-0104-7.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  8. Burke, Don (2005). The complete Burke's backyard: the ultimate book of fact sheets. Murdoch Books. ISBN 978-1-74045-739-2.
  9. Fujimoto, Gary; Robin, Marc; Dessery, Bradford (2003). The Traveler's Medical Guide. Prairie Smoke Press. ISBN 978-0-9704482-5-5.
  10. Sig, A. K.; Guney, M.; Uskudar Guclu, A.; Ozmen, E. (2017). "Medicinal leech therapy—an overall perspective". Integr Med Res. 6 (4): 337–343. doi:10.1016/j.imr.2017.08.001. PMC 5741396. PMID 29296560.
  11. "IV. On the action of a secretion obtained from the medicinal leech on the coagulation of the blood". Proceedings of the Royal Society of London. 36 (228–231): 478–487. 1883. doi:10.1098/rspl.1883.0135.
  12. Fischer, Karl-Georg; Van de Loo, Andreas; Bohler, Joachim (1999). "Recombinant hirudin (lepirudin) as anticoagulant in intensive care patients treated with continuous hemodialysis". Kidney International. 56 (Suppl. 72): S46–S50. doi:10.1046/j.1523-1755.56.s72.2.x. PMID 10560805.