ਤਵੱਕਲ ਅਬਦ ਅਲਸਲਾਮ ਕਰਮਾਨ (Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Lang/data/iana scripts' not found. Tawakkul ‘Abd us-Salām Karmān; ਰੋਮਨ ਵਿੱਚ Tawakul,[3] Tawakel[4][5][6] ਵੀ) (ਜਨਮ 7 ਫ਼ਰਵਰੀ 1979[6]) ਇਕ ਯਮਨ ਪੱਤਰਕਾਰ, ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਅਤੇ ਅਲ-ਇਸਲਾਹ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਸੀਨੀਅਰ ਮੈਂਬਰ, ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ। ਉਹ 'ਵਿਮਨ ਵਿਦਾਉਟ ਚੇਨਜ਼' ਗਰੁੱਪ ਦੀ ਆਗੂ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਉਸ ਨੇ 2005 ਵਿਚ-ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ।[3] ਉਹ 2011 ਯਮਨ ਵਿਦਰੋਹ ਦਾ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਪਬਲਿਕ ਚਿਹਰਾ ਬਣ ਗਈ, ਜੋ ਅਰਬ ਬਹਾਰ ਬਗਾਵਤਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਯਮਨ ਦੇ ਲੋਕ ਉਸਨੂੰ "ਆਇਰਨ ਔਰਤ" ਅਤੇ "ਇਨਕਲਾਬ ਦੀ ਮਾਤਾ" ਕਹਿੰਦੇ  ਹਨ।[7][8] ਉਸ ਨੇ ਸਾਂਝੀਵਾਲ ਵਜੋਂ 2011 ਦਾ ਨੋਬਲ ਅਮਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਿਆ ਹੈ,[9] ਅਤੇ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਯਮਨ, ਪਹਿਲੀ ਅਰਬ [10] ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਔਰਤ ਬਣ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਅੱਜ ਤੀਕ ਦੀ ਦੂਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੀ ਨੋਬਲ ਪੀਸ ਜੇਤੂ ਹੈ।[11]

ਤਵੱਕਲ ਕਰਮਾਨ
توكل كرمان
ਤਵੱਕਲ ਕਰਮਾਨ
ਜਨਮ (1979-02-07) 7 ਫਰਵਰੀ 1979 (ਉਮਰ 45)
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਯੇਮਨੀ
ਨਾਗਰਿਕਤਾਯੇਮਨੀ/ਤੁਰਕੀ[1][2]
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰਸਾਨਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ
ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਸਾਨਾ
ਪੇਸ਼ਾਪੱਤਰਕਾਰ, ਸਿਆਸਤਦਾਨ. ਮਨੁੱਖੀ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਕਾਰਜ ਕਰਤਾ
ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦਲਅਲ-ਇਸਲਾਹ
ਲਹਿਰਜੈਸਮੀਨ ਇਨਕਲਾਬ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀਮੁਹੰਮਦ ਅਲ-ਨੇਮੀ
ਬੱਚੇਤਿੰਨ
Parentਅਬਦੇਲ ਸਲਾਮ ਕਰਮਾਨ
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਤਾਰਿਕ ਕਰਮਾਨ (ਭਾਈ)
ਸਾਫ਼ਾ ਕਰਮਾਨ (ਭੈਣ)
ਪੁਰਸਕਾਰਨੋਬਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੁਰਸਕਾਰ (2011)
ਤਵੱਕਲ ਕਰਮਾਨ 2014.ਵਿੱਚ

ਕਰਮਨ ਨੂੰ 2005 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਯਮਨ ਦੀ ਇੱਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਮੋਬਾਈਲ ਫੋਨ ਨਿਊਜ਼ ਸਰਵਿਸ ਦੇ ਵਕੀਲ ਵਜੋਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 2007 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਦੇਸ਼ 'ਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤੇ। ਉਸ ਨੇ ਮਈ 2007 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਹਫਤਾਵਾਰੀ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤੇ।[12] ਉਸ ਨੇ ਯਮਨ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ "ਜੈਸਮੀਨ ਇਨਕਲਾਬ" ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਲਈ ਮੁੜ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਅਰਬ ਸਪਰਿੰਗ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ, ਜਦੋਂ ਜਨਵਰੀ 2011 ਵਿੱਚ ਤੂਨੀਸ਼ਿਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਜ਼ੀਨ ਐਲ ਅਬੀਦੀਨ ਬੇਨ ਅਲੀ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਤਖਤਾ ਪਲਟਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਵਿਰੋਧੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਲੀ ਅਬਦੁੱਲਾ ਸਾਲੇਹ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅੰਤ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ।। 6 ਮਈ 2020 ਨੂੰ, ਫੇਸਬੁੱਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਸਮੱਗਰੀ ਨਿਰੀਖਣ ਬੋਰਡ ਵਿੱਚ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ।[13]

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਤਵੱਕਲ ਕਰਮਨ ਦਾ ਜਨਮ 7 ਫਰਵਰੀ 1979 ਨੂੰ ਸ਼ਾਰਾ'ਬ ਅੱਸ ਸਲਾਮ, ਤਾਈਜ਼ ਗਵਰਨੋਰੇਟ, ਯਮਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[14] She grew up near Taiz, which is the third largest city in Yemen and is described as a place of learning in a conservative country.[15] ਉਹ ਤਾਈਜ਼ ਦੇ ਨੇੜੇ ਪਲੀ, ਜੋ ਯਮਨ ਦਾ ਤੀਜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਤਾਈਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਅਬਦੇਲ ਸਲਾਮ ਕਰਮਨ ਦੀ ਧੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਵਕੀਲ ਅਤੇ ਰਾਜਨੇਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਲੀ ਅਬਦੁੱਲਾ ਸਲੇਹ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਕਾਨੂੰਨੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੇ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਤਾਰਿਕ ਕਰਮਨ ਦੀ ਭੈਣ ਹੈ, ਜੋ ਇੱਕ ਕਵੀ ਹੈ[16] and Safa Karman, who is a lawyer and the first Yemeni citizen to graduate from Harvard Law School. Safa is also a journalist and works as a journalist for Al-Jazeera.[17], ਅਤੇ ਸਫਾ ਕਰਮਨ, ਜੋ ਇੱਕ ਵਕੀਲ ਹੈ ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਯਮਨੀ ਨਾਗਰਿਕ ਹੈ ਜੋ ਹਾਰਵਰਡ ਲਾਅ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੈ। ਸਫਾ ਇੱਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਲ-ਜਜ਼ੀਰਾ ਲਈ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲ-ਨਹਮੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ[18] ਅਤੇ ਉਹ ਤਿੰਨ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ਹੈ।

ਕਰਮਨ ਨੇ ਸਾਇੰਸ ਅਤੇ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਕਾਮਰਸ ਵਿੱਚ ਅੰਡਰਗ੍ਰੈਜੁਏਟ ਡਿਗਰੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ, ਸਨਾ'ਅ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਰਾਜਨੀਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। 2012 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਕੈਨੇਡਾ ਦੀ ਅਲਬਰਟਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਲਾਅ ਵਿੱਚ ਆਨਰੇਰੀ ਡਾਕਟਰੇਟ ਮਿਲੀ।[19][20]

2010 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੇ ਜੈਂਬੀਆ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਕੂ ਮਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਕਰਮਨ ਦੇ ਹਮਾਇਤੀ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਏ।[21]

ਤਾਰਿਕ ਕਰਮਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, "ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਯਮਨੀ ਅਧਿਕਾਰੀ" ਨੇ 26 ਜਨਵਰੀ, 2011 ਨੂੰ ਇੱਕ ਟੈਲੀਫੋਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਤਵੱਕਲ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦਾ ਆਪਣਾ ਜਨਤਕ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਸੀ।[22] "ਦ ਨਿਊ ਯਾਰਕ" ਵਿੱਚ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਡੈਕਸਟਰ ਫਿਲਕਿਨਜ਼ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਅਧਿਕਾਰੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸਲੇਹ ਸੀ।

ਤੁਰਕੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ 11 ਅਕਤੂਬਰ 2012 ਨੂੰ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਕੋਲੋਂ ਉਸ ਦੀ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਦੇ ਕਾਗਜ਼ਾਤ ਮਿਲੇ।[23][24]

2019 ਵਿੱਚ, ਤਵੱਕਲ ਨੂੰ "ਦਿ ਏਸ਼ੀਅਨ ਅਵਾਰਡਜ਼" ਵਿੱਚ "ਸੋਸ਼ਲ ਐਂਟਰਪ੍ਰਨਯਰ ਆਫ ਦਿ ਈਅਰ" ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[25]

ਕਈ ਯਮਨੀ ਲੋਕਾਂ ਵਾਂਗ, ਵਿਗੜਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਹੋਤੀ ਬਾਗੀਆਂ ਦੇ ਰਾਜਧਾਨੀ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਰਮਨ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦੇਸ਼ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।[26]

ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਘਰ ਤੋਂ, ਕਰਮਨ ਨੇ ਯਮਨ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੇ ਅਨਿਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਬੋਲਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਊਦੀ-ਯੂ.ਏ.ਈ. ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਗੱਠਜੋੜ ਦੁਆਰਾ ਲੜਾਈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਡਰੋਨ ਹਮਲੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਵਿਮੈਨ ਜਰਨਲਿਸਟਸ ਵਿਦਆਉਟ ਚੇਨਜ਼

ਸੋਧੋ

ਤਵੱਕਲ ਕਰਮਨ ਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ, "ਖ਼ਾਸਕਰ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਜਮਹੂਰੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਅਜ਼ਾਦੀ" ਲਈ 2005 ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਹੋਰ ਔਰਤ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਸਮੂਹ "ਵਿਮੈਨ ਜਰਨਲਿਸਟਸ ਵਿਦਆਉਟ ਚੇਨਜ਼" (ਡਬਲਿਊ.ਜੇ.ਡਬਲਿਊ.ਸੀ.) ਦੀ ਸਹਿ-ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।[27] ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ "ਫੀਮੇਲ ਰਿਪੋਰਟਜ਼ ਵਿਦਆਉਟ ਬੋਰਡਸ" ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਲਾਇਸੰਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮੌਜੂਦਾ ਨਾਮ (ਵਿਮੈਨ ਜਰਨਲਿਸਟਸ ਵਿਦਆਉਟ ਚੇਨਜ਼) ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[28] ਕਰਮਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ "ਧਮਕੀਆਂ" ਮਿਲੀਆਂ ਅਤੇ ਯਮਨੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਨੂੰ ਟੈਲੀਫੋਨ ਅਤੇ ਪੱਤਰ ਰਾਹੀਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸੂਚਨਾ ਮੰਤਰਾਲੇ ਵੱਲੋਂ ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਖਬਾਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਰੇਡੀਓ ਸਟੇਸ਼ਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਅਰਜ਼ੀ ਨੂੰ WJWC ਦੀ ਨਾਮਨਜ਼ੂਰੀ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸਮੂਹ ਨੇ ਐਸ.ਐਮ.ਐਸ. ਨਿਊਜ਼ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 1990 ਦੇ ਪ੍ਰੈਸ ਲਾਅ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਆਉਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਟੈਕਸਟ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਸਮੀਖਿਆ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਕੋ ਇੱਕ ਸੇਵਾ "ਬਿਲਾਕਯੋਂਡ" ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦਾ ਲਾਇਸੈਂਸ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਡਬਲਿਊ.ਜੇ.ਡਬਲਿਊ.ਸੀ. ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋਂ ਸੰਚਾਲਨ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।[29] ਡਬਲਿਊ.ਜੇ.ਡਬਲਿਊ.ਸੀ. ਨੇ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ 2005 ਤੋਂ ਯਮਨ ਦੀ ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ ਦਾ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 2009 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਟਰਾਇਲਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਸੂਚਨਾ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ। 2007 ਤੋਂ 2010 ਤੱਕ, ਕਰਮਨ ਨੇ ਤਹਿਰੀਰ ਸਕੁਏਰ, ਸਾਨਾ'ਅ ਵਿੱਚ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਅਤੇ ਧਰਨਿਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।[30]

ਤਵੱਕਲ ਕਰਮਨ ਨੂੰ ਅਲ-ਥਵਾਰਾ ਅਖਬਾਰ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਉਸ ਨੇ ਮਾਰਚ 2005 ਵਿੱਚ ਡਬਲਿਊ.ਜੇ.ਡਬਲਿਊ.ਸੀ, ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਯਮਨੀ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸਿੰਡੀਕੇਟ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਹੈ।[31]

ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ

ਸੋਧੋ

ਯਮਨ ਦੀ ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਖਦੀਜਾ ਅਲ ਸਲਾਮੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫ਼ਿਲਮ 'ਦਿ ਸਕ੍ਰੀਮ' (2012) ਵਿੱਚ ਯਮਨ ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਨਿਭਾਈ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤਵੱਕਲ ਕਰਮਨ ਦਾ ਇੰਟਰਵਿਊ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਲ-ਸਲਾਮੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਪੋਰਟਰੇਟ - ਇੱਕ ਪੱਤਰਕਾਰ, ਇੱਕ ਕਾਰਜਕਰਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਵੀ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਿਰਲੇਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਰਵਾਇਤੀ ਪੁਰਸ਼ ਸਮਾਜ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਵਿੱਚ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। "ਦ ਸਕ੍ਰੀਮਿੰਗ" ਦੀ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਸਕ੍ਰੀਨਿੰਗ 2012 ਵਿੱਚ ਦੁਬਈ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਫ਼ਿਲਮ ਫੈਸਟੀਵਲ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ।[32][33]

ਕਿਤਾਬਾਂ

ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. "Turkish fm receives winner of Nobel peace prize". Anadolu Agency. 2012-10-11. Retrieved 2012-10-11.
  2. "Barış Nobeli sahibi Yemenli, TC vatandaşı oldu". Posta. Archived from the original on 25 December 2018. Retrieved 11 October 2012. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  3. 3.0 3.1 Al-Sakkaf, Nadia (17 June 2010). "Renowned activist and press freedom advocate Tawakul Karman to the Yemen Times: "A day will come when all human rights violators pay for what they did to Yemen"". Women Journalists Without Chains. Archived from the original on 30 ਜਨਵਰੀ 2011. Retrieved 30 January 2011. {{cite news}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (help)
  4. Evening Times (Glasgow).
  5. Emad Mekay.
  6. 6.0 6.1 "Yemen laureate figure of hope and controversy". Oman Observer. Archived from the original on 12 ਜਨਵਰੀ 2013. Retrieved 15 November 2011.
  7. Macdonald, Alastair (7 October 2011). "Nobel honours African, Arab women for peace". Reuters. Archived from the original on 11 ਅਕਤੂਬਰ 2012. Retrieved 16 November 2011. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  8. Al-Haj, Ahmed; Sarah El-Deeb (7 October 2011). "Nobel peace winner Tawakkul Karman dubbed 'the mother of Yemen's revolution'". Sun Sentinel. Associated Press. Retrieved 8 October 2011.
  9. "Nobel Peace Prize awarded jointly to three women". BBC Online. 7 October 2011. Retrieved 16 November 2011.
  10. "Profile: Nobel peace laureate Tawakul Karman". BBC Online. 7 October 2011. Retrieved 16 November 2011.
  11. "Yemeni Activist Tawakkul Karman, First Female Arab Nobel Peace Laureate: A Nod for Arab Spring". Democracynow.org. Retrieved 10 December 2011.
  12. "Renowned activist and press freedom advocate Tawakul Karman to the Yemen Times:"A day will come when all human rights violators pay for what they did to Yemen."". Yemen Times. 3 ਨਵੰਬਰ 2011. Archived from the original on 1 ਜਨਵਰੀ 2012. Retrieved 15 ਨਵੰਬਰ 2011.
  13. "Facebook names first members of oversight board that can overrule Zuckerberg". Reuters. 7 May 2020. Retrieved 8 May 2020.
  14. "The official website of Tawakkol Karman - Noble Prize Laureate". Tawakkol Abdel-Salam Karman. Archived from the original on 2019-08-09. Retrieved 2018-07-26. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  15. "Tawakkol Karman, figure emblématique du soulèvement au Yémen – L'événement: LaDépêche.fr". Ladepeche.fr. Retrieved 16 November 2011.
  16. Filkins, Dexter (1 August 2011). "Yemen's Protests and the Hope for Reform". The New Yorker. Retrieved 16 November 2011.
  17. www.memri.org. "Nobel Peace Prize Laureate Tawakkul Karman – A Profile". Memri.org. Retrieved 16 November 2011.
  18. Finn, T. (25 March 2011). "Tawakul Karman, Yemeni activist, and thorn in the side of Saleh". The Guardian. Retrieved 13 August 2013.
  19. Shephard, Michelle (2012-11-25). "Nobel Peace Prize winner Tawakkol Karman tours Canada". Toronto Star. Retrieved 2012-12-16.
  20. Townsend, Sean (19 ਅਕਤੂਬਰ 2012). "Honorary degrees recognize inspirational leaders" (public relations). University of Alberta. Archived from the original on 23 ਅਕਤੂਬਰ 2012. Retrieved 16 ਦਸੰਬਰ 2012.
  21. Blomfield, Adrian (7 October 2011). "Nobel peace prize: profile of Tawakul Karman". London: Telegraph. Retrieved 16 November 2011.
  22. "Regional Analysis North Africa and Middle East" (PDF). Retrieved 2019-11-20.
  23. "Turkey hopes to grant citizenship to Karman". Hurriyet Daily News. 2012-03-19. Retrieved 2012-10-11.
  24. "Turkish ID more important than Nobel, Karman says". Hurriyet Daily News. 2012-10-12. Retrieved 2012-10-16.
  25. "Winners of the 9th Asian Awards". The Asian Awards. Retrieved 2019-11-20.
  26. "Tawakkol Karman 'bullied' by Saudi media with Facebook nomination". Al Jazeera. 2020-05-11. Retrieved 2020-05-11.
  27. "Female Journalists without Borders". Yobserver.com. Archived from the original on 10 ਫ਼ਰਵਰੀ 2013. Retrieved 16 ਨਵੰਬਰ 2011.
  28. Jane (7 October 2011). "Yemeni Activist wins Nobel Prize". The Jawa Report. Archived from the original on 12 ਅਕਤੂਬਰ 2017. Retrieved 16 November 2011. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  29. "Blacklist names worst violators of press freedom". Yobserver.com. Archived from the original on 10 ਫ਼ਰਵਰੀ 2013. Retrieved 16 ਨਵੰਬਰ 2011.
  30. "Three women share Nobel Peace Prize – Europe". Al Jazeera English. 4 October 2011. Retrieved 8 October 2011.
  31. "IFJ Global – IFJ Welcomes Nobel Peace Prize Award to Yemeni Journalist". IFJ.org. 7 ਅਕਤੂਬਰ 2011. Archived from the original on 4 ਨਵੰਬਰ 2011. Retrieved 16 ਨਵੰਬਰ 2011.
  32. "The Scream: Yemeni women make their voices heard". France24. 2012-12-17. Archived from the original on 2013-01-23. Retrieved 2012-12-18.
  33. Tusing, David (2012-12-12). "Yemeni filmmaker Khadija Al Salami's background is as compelling as her film". Gulf News. Retrieved 2012-12-18.