ਦੋ ਰਖੇਲਾਂ ਵਾਲ਼ਾ ਆਦਮੀ

ਦੋ ਰਖੇਲਾਂ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਈਸਪ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਇਹ ਮਨੁੱਖੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੈ। ਇਹ ਪੈਰੀ ਇੰਡੈਕਸ ਵਿੱਚ 31 ਵੇਂ ਨੰਬਰ ਤੇ ਹੈ .

An 18th-century painting of the fable by Sébastien LeClerc the younger

ਜਨੌਰ ਕਹਾਣੀ

ਇਕ ਅੱਧਖੜ-ਉਮਰ ਦੇ ਆਦਮੀ ਦੀਆਂ ਦੋ ਰਖੇਲਾਂ ਸਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਉਸ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟੀ। ਉਸਦੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸੰਵਾਰਨ ਦੇ ਦਿਖਾਵੇ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਛੋਟੀ ਪਤਨੀ ਉਸਦੇ ਧੌਲੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਕੱਢਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹਾਣੀ ਹੋਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਭੋਗ ਸਕੇ, ਜਦ ਕਿ ਵੱਡੀ ਇਸੇ ਮੰਤਵ ਨਾਲ ਕਾਲੇ ਵਾਲ ਕੱਢਦੀ ਰਹਿੰਦੀ। ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਇਸ ਉਦਮ ਨਾਲ ਉਹ ਗੰਜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਕੁੱਝ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਔਰਤਾਂ ਵਹੁਟੀਆਂ ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮੰਗੇਤਰਾਂ ਹਨ। ਕੁਝ ਯੂਨਾਨੀ ਪਾਠਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਂਦੀਆਂ (ἑταίρας) ਜਾਂ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾਵਾਂ (ἐρωμένας) ਵੀ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਤੇ ਨਵ-ਲਾਤੀਨੀ ਕਵੀ ਪੈਂਟਲੀਓਨ ਕੈਂਡਡੀਸ ਆਪਣੇ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਖੇਲਾਂ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।