ਨਸਰੀਨ ਪਰਵੀਨ ਹੱਕ
ਨਸਰੀਨ ਪਰਵੀਨ ਹੱਕ (ਬੰਗਲੀ: নাসরীন পারভীন চাই; ਜਨਮ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼, 18 ਨਵੰਬਰ 1958, ਮੌਤ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼, 24 ਅਪ੍ਰੈਲ 2006) ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮਹਿਲਾ ਕਾਰਕੁਨ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਨਿਆਂ ਲਈ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਸੀ। ਢਾਕਾ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਇਕ ਹਾਦਸੇ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਵਾਹਨ ਨੇ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤਾ। ਗੱਡੀ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਚਾਲਕ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਯੂਕੇ ਦੀ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਸਥਾ ਐਕਸ਼ਨ ਏਡ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ 'ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਚੁੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ, ਪਰ ਕੁਝ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਨਸਰੀਨ ਪਰਵੀਨ ਹੱਕ | |
|---|---|
 | |
| ਜਨਮ | 18 ਨਵੰਬਰ 1958 |
| ਮੌਤ | 24 ਅਪ੍ਰੈਲ 2006 (ਉਮਰ 47) |
ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ
ਸੋਧੋਨਸਰੀਨ ਹੱਕ ਦਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ-ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਰਫੀਕੁਲ ਹੱਕ, ਇੱਕ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ, ਵਹਿਦਾ ਖਾਨਮ, ਇੱਕੋ ਕਵੀ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਕੈਥੋਲਿਕ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਸਕੂਲ (ਹੋਲੀ ਕਰਾਸ ਗਰਲਜ਼ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਕਾਲਜ) ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸ਼ੋਰ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਡੱਲਾਸ, ਟੈਕਸਾਸ ਦੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਲਡ਼ਕੀਆਂ ਦੇ ਸਕੂਲ, ਦ ਹੌਕਾਡੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ।
ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਨਿਊਯਾਰਕ ਐਟ ਪਰਚੇਜ਼ ਤੋਂ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਬੈਚਲਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨਸਰੀਨ ਹੱਕ ਨੇ ਪੋਸ਼ਣ ਵੱਲ ਰੁਖ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਬਰਕਲੇ ਤੋਂ ਮਾਸਟਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਲਈ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਉੱਥੇ ਉਸ ਦੇ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ "ਬੇਅੰਤ ਊਰਜਾ, ਉਤਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਆਦਰਸ਼ਵਾਦ ਵਾਲੀ ਔਰਤ" ਦੱਸਿਆ। ਆਪਣੀ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਹੋਰ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਉਲਟ, ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਵਸਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਹ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਗੋਦ ਲਿਆ ਜੋ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ
ਸੋਧੋਇਨ੍ਹਾਂ ਸਰਕਾਰੀ ਕਰਤੱਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਨਸਰੀਨ ਹੱਕ ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ। ਉਹ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਲਿੰਗ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਨਿਯਮਤ ਸਲਾਹਕਾਰ ਸੀ-ਉਹ ਢਾਕਾ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਕਾਸ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਦੇ ਗਵਰਨਿੰਗ ਬੋਰਡ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਉਹ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਗਵਰਨੈਂਸ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਲਈ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਉਹ ਪ੍ਰਜਨਨ ਸਿਹਤ' ਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਸਿਹਤ ਸੰਗਠਨ ਲਈ ਇੱਕ ਖੇਤਰੀ ਸਲਾਹਕਾਰ ਪੈਨਲ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਮਹਿਲਾ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਏਸ਼ੀਆ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਖੋਜ ਅਤੇ ਸਰੋਤ ਕੇਂਦਰ ਦੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸਲਾਹਕਾਰ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਸੀ।
ਲਗਭਗ 20 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਨਸਰੀਨ ਹੱਕ ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਵਿਕਾਸ ਚੈਰਿਟੀ ਨਰੀਪੋਖੋ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਲੰਟੀਅਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਨਿਆਂ ਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਮਹਿਲਾ ਸਿਹਤ ਟੀਮ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਾਂ ਟੀਮ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਤਾਲਮੇਲ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਨਰੀਪੋਖੋ ਦੇ ਅੰਦਰ ਨਸਰੀਨ ਹੱਕ ਨੇ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੇ ਇਸ ਰੂਪ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨ ਲਈ ਤੇਜ਼ਾਬ ਹਿੰਸਨਰੀਪੋਖੋ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਅਤੇ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਐਸਿਡ ਸਰਵਾਈਵਰਜ਼ ਫਾਉਂਡੇਸ਼ਨ ਦਾ ਗਠਨ ਹੋਇਆ। ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਰ ਸਾਲ ਲਗਭਗ 250 ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਉੱਤੇ ਤੇਜ਼ਾਬ ਸੁੱਟਣ ਨਾਲ ਅੰਨ੍ਹੇ ਜਾਂ ਅਪਾਹਜ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਇੱਕ ਮੁਕੱਦਮੇਬਾਜ਼ ਦੀ ਪੇਸ਼ਗੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਗਿਣਤੀ ਵੀ ਅਕਸਰ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਵਿਵਾਦਾਂ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਨਰੀਪੋਖੋ ਨਸਰੀਨ ਹੱਕ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਨੇ ਇਸ ਅਭਿਆਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿਵਾਇਆ ਅਤੇ ਬਚੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ।
ਉਸ ਦੇ ਨਸਰੀਨ ਹੱਕ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਰਵ ਵਿਆਪਕ ਸੁਭਾਅ ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਝਲਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੰਤਿਮ ਰਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਮੁਸਲਮਾਨ ਰਸਮਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਬੋਧੀ, ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਈਸਾਈ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ, ਨੂਰੁਲ ਇਸਲਾਮ ਭੁਈਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ 18 ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਗੋਦ ਲਈ ਧੀ, ਜਮੀਲਾ ਸ਼ੁਲੇਖਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਗਈ ਸੀ, ਜੋ ਹਾਦਸੇ ਵੇਲੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸੱਟ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਅਚਾਨਕ ਮੌਤ ਨੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਕਾਸਟ ਕੋਲਾ ਖਾਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਵਾਦਪੂਰਨ ਯੋਜਨਾ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਨਸਰੀਨ ਹੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਸਾਬਤ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੈ।[1]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "The mystery death, a town in uproar and a $1bn UK mines deal | World news | the Observer". Archived from the original on 24 July 2008. Retrieved 1 June 2007.