ਨਾਦੀਆ ਬੋਲੈਂਜਰ
ਜੂਲਿਅਟ ਨਾਦੀਆ ਬੋਲੈਂਜਰ (ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ: [ʒy.ljɛt na.dja bu.lɑ̃.ʒe]; 16 ਸਤੰਬਰ 1887 – 22 ਅਕਤੂਬਰ 1979) ਇੱਕ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰ, ਕੰਡਕਟਰ ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ। ਉਹ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੰਪੋਜ਼ਰਾਂ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਇੱਕ ਪਿਆਨੋ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਅਤੇ ਆਰਗੈਨਿਸਟ ਵਜੋਂ ਵੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ।[1] ਉਸ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਉਹਨਾਂ ਬਾਰੀਕੀਆਂ ਤੋਂ ਨੂੰ ਵਾਕਿਫ ਕਰਾਇਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਸਿਆਣਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ।[2]
ਉਹ ਸੰਗੀਤ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਪੈਰਿਸ ਸੰਗੀਤ ਵਿਦਿਆਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵਜੋਂ ਜਲਦੀ ਸਨਮਾਨ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਪਰ, ਉਸਨੇ ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਸੰਗੀਤ ਲਿਖਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤ ਅਧਿਆਪਕ ਬਣ ਗਈ। ਇਸ ਸਮਰੱਥਾ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਜਵਾਨ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਰੂਪ ਵਲੋਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ, ਕਈ ਪੀੜੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ। ਨਾਦੀਆ ਦੇ ਸ਼ਗਿਰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਓਨਾਰਡ ਬਰਨਸਟਾਇਨ, ਆਰੋਨ ਕਾਪਲੈਂਡ, ਕਵਿੰਸੀ ਜੋਂਸ, ਏਸਟਰ ਪਿਆਜਜੋਲਾ, ਫਿਲਿਪ ਗਲਾਸ, ਜਾਨ ਇਲਿਅਟ ਗਾਰਡੀਨਰ ਵਰਗੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ।
ਨਾਦੀਆ ਨੇ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਬਰਤਾਨੀਆ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੰਗੀਤ ਵਿਦਿਆਲਿਆਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜੂਲਿਅਟ ਸਕੂਲ, ਯਹੂਦੀ ਮੋਇਨੋਹਿਨ ਸਕੂਲ, ਰਾਇਲ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਮਿਊਜਿਕ ਅਤੇ ਰਾਇਲ ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ਼ ਮਿਊਜਿਕ ਵਰਗੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ, ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਅਧਿਆਪਨ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਆਧਾਰ ਉਸ ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਦਾ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚਲਾ ਫਲੈਟ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ 92 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਸੱਤ ਦਹਾਕੇ ਸੰਗੀਤ ਸਿਖਾਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਰਹੀ।
ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਕਈ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਆਰਕੇਸਟ੍ਰਾ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ ਕੀਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬੀਬੀਸੀ ਸਿੰਫਨੀ, ਬੋਸਟਨ ਸਿੰਫਨੀ, ਹਾਲੇ ਆਰਕੇਸਟਰਾ ਅਤੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਫਿਲਹਾਰਮੋਨਿਕ ਵਰਗੇ ਮਿਊਜਿਕ ਕਾਂਸਰਟ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸਨ। ਉਸ ਨੇ ਕੋਪਲੈਂਡ ਅਤੇ ਸਟਰਾਵਿੰਸਕੀ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮਾਂ ਸਹਿਤ, ਕਈ ਸੰਸਾਰ ਪ੍ਰੀਮਿਅਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ।
ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਮੁੱਢਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ
ਸੋਧੋਨਾਦੀਆ ਬੋਲੈਂਜਰ ਦਾ ਜਨਮ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ 16 ਸਤੰਬਰ 1887 ਨੂੰ ਫ੍ਰੈਂਚ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਅਤੇ ਪਿਆਨੋਵਾਦਕ ਅਰਨੇਸਟ ਬੋਲਾਨਰ (1815–1900) ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਰਾਇਸਾ ਮਿਸ਼ੇਸਕਾਇਆ (1856–1935), ਇੱਕ ਰੂਸੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਸੀ, ਜੋ ਸੇਂਟ ਮਿਖੈਲ ਤ੍ਰਚੇਨੀਗੋਵਸਕੀ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ, ਕੋਲ ਹੋਇਆ ਸੀ।[3]
ਅਰਨੇਸਟ ਬਾਬੋਲੈਂਜਰ ਨੇ ਪੈਰਿਸ ਕਨਜ਼ਰਵੇਟਾਇਰ ਵਿਖੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ 1835 ਵਿੱਚ 20 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ 'ਚ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋੰਪੋਜਿਸ਼ਨ ਲਈ "ਪ੍ਰਿੰਸ ਡੀ ਰੋਮ" ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਨਾਟਕਾਂ ਲਈ ਕਾਮਿਕ ਓਪੇਰਾ ਅਤੇ ਅਨੁਸਾਰੀ ਸੰਗੀਤ ਲਿਖਿਆ, ਪਰੰਤੂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਆਪਕ ਆਪਣੇ ਕੋਰਲ ਸੰਗੀਤ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕੋਰਲ ਸਮੂਹਾਂ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ, ਅਤੇ ਕੋਰਲ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੀਆਂ ਸਭਾਵਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਵਿਸੇਸਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਰੱਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, 1872 ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਪੈਰਿਸ ਕਨਜ਼ਰਵੇਟਾਇਰ 'ਚ ਗਾਇਕੀ ਦਾ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਰਾਇਸਾ ਨੇ 1873 ਵਿੱਚ ਹੋਮ ਟਿਊਟਰ (ਜਾਂ ਗਵਰਨੈਂਸ) ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੁਆਲੀਫਾਈ ਕੀਤਾ। ਅਰਨੈਸਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸ ਦੀ ਅਤੇ ਰਾਇਸਾ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ 1873 ਵਿੱਚ ਰੂਸ ਵਿਖੇ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਪੈਰਿਸ ਆ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ 1876 ਵਿੱਚ ਕੰਜ਼ਰਸੈਟੋਅਰ 'ਚ ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ 1877 'ਚ ਰੂਸ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ। ਅਰਨੇਸਟ ਅਤੇ ਰਾਇਸਾ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ, ਅਰਨੇਸਟਾਈਨ ਮੀਨਾ ਜੂਲੀਅਟ, ਸੀ ਜੋ ਨਾਦੀਆ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ 72ਵੇਂ ਜਨਮਦਿਨ 'ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਨਵ ਜਨਮੇ ਸ਼ਿਸ਼ੂ ਵਜੋਂ ਮਰ ਗਈ ਸੀ।
ਉਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਦੋਵੇਂ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਸੰਗੀਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਰਗਰਮ ਸਨ। ਨਾਦੀਆ ਸੰਗੀਤ ਸੁਣ ਕੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਓਹਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਗਾਉਣਾ ਰੁਕ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ। 1892 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਨਾਦੀਆ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਹੋਈ, ਰਾਇਸਾ ਦੁਬਾਰਾ ਗਰਭਵਤੀ ਹੋ ਗਈ। ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ ਦੌਰਾਨ, ਨਾਦੀਆ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਪ੍ਰਤੀ ਹੁੰਗਾਰਾ ਬਹੁਤ ਬਦਲ ਗਿਆ। "ਇਕ ਦਿਨ ਮੈਨੂੰ ਅੱਗ ਦੀ ਘੰਟੀ ਸੁਣਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਚੀਕਣ ਅਤੇ ਲੁਕਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਮੈਂ ਪਿਆਨੋ ਵੱਲ ਭੱਜੀ ਅਤੇ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ।"[4] ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬੋਲੈਂਜਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਬਕ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਅਭਿਆਸਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।
ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਮੈਰੀ – ਜੂਲੀਅਟ ਓਲਗਾ ਸੀ ਪਰ ਲਿਲੀ ਬੋਲੈਂਜਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਦਾ ਜਨਮ 1893 ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਨਾਦੀਆ ਛੇ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਅਰਨੈਸਟ ਨਾਦੀਆ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਵਾਪਿਸ ਲਿਆਇਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਤੇ ਲੀਲੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਵਾਅਦਾ ਲਿਆ ਕਿ ਉਹ ਨਵੇਂ ਬੱਚੇ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ।
ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ, ਨਾਦੀਆ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕੰਜ਼ਰਸੈਟੋਅਰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਲਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠਣਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਪਾਠ ਕਰਨਾ ਦਾ ਸਖਤ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ। ਲੀਲੀ ਅਕਸਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਾਠਾਂ ਲਈ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਬੈਠਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਸੁਣਦੀ ਸੀ।
ਸੰਨ 1896 ਵਿੱਚ, ਨੌਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਨਦੀਆ ਕੰਜ਼ਰਵੇਟਾਇਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈ। ਉਸ ਨੇ ਫੌਰੀ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨਾਲ ਉਥੇ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ। ਉਹ 1897 ਦੇ ਸਲਫੇਜ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿਚ ਤੀਜੇ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਆਈ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 1898 'ਚ ਪਹਿਲਾ ਇਨਾਮ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਲੂਈਸ ਵੀਰਨੇ ਅਤੇ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰੇ ਗਿਲਮੈਂਟ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਸਬਕ ਲਿਆ। ਇਸ ਮਿਆਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਬਣਨ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕ ਹਿਦਾਇਤ ਵੀ ਮਿਲੀ ਅਤੇ 4 ਮਈ 1899 ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋਈ। ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਉਸ ਦੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਉਸ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਰਿਹਾ।
1900 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਅਰਨੇਸਟ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਪੈਸਾ ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਬਣ ਗਿਆ। ਰਾਇਸਾ ਦੀ ਅਸਾਧਾਰਣ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਅਰਨੇਸਟ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਤੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਰਾਇਲਟੀ ਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੀਉਣ ਲਈ ਨਾਕਾਫੀ ਸੀ। ਨਾਦੀਆ ਕਨਜ਼ਰਵੇਟਾਇਰ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕਾ ਬਣਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਦੀ ਰਹੀ।
1903 ਵਿੱਚ, ਨਦੀਆ ਨੇ ਇਕਸੁਰਤਾ 'ਚ ਕੰਜ਼ਰਸੈਟੋਅਰ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਇਨਾਮ ਜਿੱਤਿਆ; ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਅੰਗ ਅਤੇ ਪਿਆਨੋ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਗੈਬਰੀਅਲ ਫੌਰੀ ਨਾਲ ਕੰਪੋਜਿਸ਼ਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ, 1904 ਦੇ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਤਿੰਨ ਸ਼੍ਰੇਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅੰਗ, ਸਹਾਇਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਪਿਆਨੋ ਅਤੇ ਫਿਊਜ (ਕੰਪੋਜਿਸ਼ਨ) ਪਹਿਲੇ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਆਈ। ਉਸ ਦੀ ਇਕੱਤਰਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਵਿੱਚ, ਬੋਲੈਂਜਰ ਰਾਓਲ ਪਗਨੋ, ਨਾਲ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮਸ਼ਹੂਰ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਪਿਆਨੋ, ਆਰਗਨਿਸਟ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲਈ ਸੀ।
1904 ਦੀ ਪਤਝੜ ਵਿੱਚ, ਨਾਦੀਆ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਤੋਂ, 36 ਕਪਤਾਨ ਬੱਲੂ ਤੋਂ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਉਥੇ ਰੱਖੇ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਸਬਕਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਬੋਲੈਂਗਰ ਨੇ ਬੁੱਧਵਾਰ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੀ ਕਲਾਸ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਅਤੇ ਦੇਖਣ ਲਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਇਹ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਇਸ ਕਲਾਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ "ਘਰ ਤੇ, ਸੈਲੂਨ ਸਨ, ਜਿੱਥੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਬੋਲੈਂਸਰ ਦੇ ਹੋਰ ਦੋਸਤਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਗੋਰ ਸਟ੍ਰਾਵਿਨਸਕੀ, ਪਾਲ ਵਲੈਰੀ, ਫੌਰੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਕਲਾ ਦੇ ਮਿੱਤਰ ਬਣ ਸਕਦੇ ਸਨ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Lennox Berkeley, Sir, Peter Dickinson, Lennox Berkeley and Friends: Writings, Letters and Interviews, page 45
- ↑ http://www.bbc.com/hindi/vert-cul-39685444
- ↑ Campbell, Don G. (August 1984). Master teacher, Nadia Boulanger. Pastoral Press. p. 17. ISBN 978-0-912405-03-2. Retrieved 28 April 2012.
- ↑ Monsaingeon 1985, p. 20