ਨਿਰਮਲ ਕੁਮਾਰ ਬੋਸ
ਨਿਰਮਲ ਕੁਮਾਰ ਬੋਸ (ਬੰਗਾਲੀ: নির্মল কুমার বসু) (22 ਜਨਵਰੀ 1901 – 15 ਅਕਤੂਬਰ 1972)[1] ਇੱਕ ਮੋਹਰੀ ਭਾਰਤੀ ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ "ਮਾਨਵ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਰਵਾਇਤ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ" ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਚਨਾਤਮਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ।[2] ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਰੇਂਜ ਵਾਲਾ ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਵਿਦਵਾਨ ਹੈ। ਇਲਾਵਾ ਉਹ ਇੱਕ ਮੋਹਰੀ ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰੀ, ਸ਼ਹਿਰੀਵਾਦੀ, ਗਾਂਧੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆਵਾਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਮਹਾਤਮਾ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਰਤੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿਚ ਵੀ ਸਰਗਰਮ ਰਿਹਾ, ਉਹ ਲੂਣ ਸਤਿਆਗ੍ਰਹਿ ਦੇ ਦੌਰਾਨ 1931 ਵਿਚ ਜੇਲ੍ਹ ਗਿਆ।
ਨਿਰਮਲ ਕੁਮਾਰ ਬੋਸ নির্মল কুমার বসু | |
|---|---|
| ਜਨਮ | 22 ਜਨਵਰੀ 1901 |
| ਮੌਤ | 15 ਅਕਤੂਬਰ 1972 (ਉਮਰ 71) ਕੋਲਕਾਤਾ, ਪੱਛਮ ਬੰਗਾਲ, ਭਾਰਤ |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਭਾਰਤੀ |
| ਪੇਸ਼ਾ | Anthropologist, Social worker |
ਸ਼ੁਰੂ ਦਾ ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਉਹ ਪੁਰੀ ਜ਼ਿਲਾ ਸਕੂਲ, ਸਕੌਟਿਸ਼ ਚਰਚ ਕਾਲਜ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਪ੍ਰੈਜੀਡੈਂਸੀ ਕਾਲਜ (ਜੋ ਉਦੋਂ ਕਲਕੱਤਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਸੀ) ਤੋਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਨਾ-ਮਿਲਵਰਤਨ ਅੰਦੋਲਨ ਨਾਲ ਇਕਮੁੱਠਤਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਉਹ ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨ ਵਿਚ ਐਮਐਸਐਸ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕਲਕੱਤਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਮਾਨਵ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਐਮਐਸਸੀ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਕੀਤੀ। [3]