ਪੀ. ਵਲਸਾਲਾ
ਪੀ. ਵਲਸਾਲਾ (ਜਨਮ 4 ਅਪ੍ਰੈਲ 1938) ਕੇਰਲਾ, ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਮਲਿਆਲਮ ਨਾਵਲਕਾਰ, ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਲੇਖਕ, ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ।[1] ਉਹ ਕੇਰਲਾ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਰਵਉੱਚ ਸਾਹਿਤਕ ਸਨਮਾਨ 2021 ਈਜ਼ੁਥਾਚਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਹੈ।[2] 1993 ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਸੰਸਥਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਪੰਜਵੀਂ ਔਰਤ ਹੈ[3]
ਵਲਸਾਲਾ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਨਾਵਲ ਨਿਜ਼ਾਲੂਰੰਗੁਨਾ ਵਜ਼ੀਕਲ (ਦਿ ਪਾਥਜ਼ ਜਿੱਥੇ ਸ਼ੈਡੋਜ਼ ਸਲੀਪ) ਲਈ ਕੇਰਲ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ।[4] ਉਸਨੇ 25 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਘੂ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ 17 ਨਾਵਲ ਲਿਖੇ ਹਨ। ਉਹ ਲਿਖਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਵੱਖਰੀ ਸ਼ੈਲੀ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ।
ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੇ ਕੁਮਕੁਮਮ ਅਵਾਰਡ (1972 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਨੇਲੂ ਲਈ), ਕੇਰਲਾ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ ( ਨਿਝਲੁਰੰਗੁਨਾ ਵਜ਼ੀਕਲ ਲਈ), ਮੁਤਾਥੂ ਵਾਰਕੀ ਅਵਾਰਡ, ਅਤੇ ਸੀਵੀ ਕੁੰਹੀਰਾਮਨ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਸਾਹਿਤ ਅਵਾਰਡ ਸਮੇਤ ਕਈ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਹੈੱਡਮਿਸਟ੍ਰੈਸ, ਵਲਸਾਲਾ ਨੇ ਕੇਰਲ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਦੇ ਚੇਅਰਪਰਸਨ ਦਾ ਅਹੁਦਾ ਵੀ ਸੰਭਾਲਿਆ ਹੈ।[5][6] ਉਹ PuKaSa ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਖੱਬੇ-ਪੱਖੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਲਹਿਰ, ਪਰ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਹਿੰਦੂ ਸੱਜੇ-ਪੱਖੀ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਹੈ।[7][8][9]
ਉਹ ਉੱਤਰੀ ਕੇਰਲ ਦੇ ਇੱਕ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਕੋਝੀਕੋਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਕੰਮ
ਸੋਧੋ- ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ
- ਪੈਂਪੀ, ਪੂਰਨ ਬੁੱਕਸ, ਕਾਲੀਕਟ, 1969
- ਪਜ਼ਯਾ, ਪੁਥੀਆ ਨਗਰਮ (ਪੁਰਾਣਾ, ਨਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ), ਸਾਹਿਤ ਪ੍ਰਵਾਰਥਕਾ ਕੋਆਪਰੇਟਿਵ ਸੋਸਾਇਟੀ (SPCS), ਕੋਟਾਯਮ, 1979
- ਅਨੁਪਮਾਯੁਦੇ ਕਵਾਲਕਕਰਨ (ਅਨੁਪਮਾ ਦਾ ਬਾਡੀਗਾਰਡ), SPCS, 1980
- ਅਨਾਵੇਤੱਕਰਨ (ਦ ਐਲੀਫੈਂਟ ਹੰਟਰ), SPCS, 1982
- ਯੂਨੀਕੋਰਨ ਚਥੋਪਾਥੀਆ (ਉਨੀਕੋਰਨ ਚਥੋਪਾਥੀਆ), SPCS, 1985
- ਅੰਨਾਮਾਰੀਆ ਨੇਰੀਡਨ (ਅੰਨਾ ਮੈਰੀ ਟੂ ਫ੍ਰੰਟ ਲਈ), SPCS, 1988
- ਕਰੁਥਾ ਮਾਝਾ ਪੀਯੂਨਾ ਥਜ਼ਵਾਰਾ (ਕਾਲੀ ਬਾਰਸ਼ ਦੀ ਘਾਟੀ), SPCS, 1988
- ਚਾਮੁੰਡੀ ਕੁਜ਼ੀ (ਚਾਮੁੰਡੀ ਦਾ ਟੋਆ), SPCS, 1989
- ਅਰੁੰਧਤੀ ਕਾਰਯੁਨੀਲਾ (ਅਰੁੰਧਤੀ ਰੋਦੀ ਨਹੀਂ), SPCS, 1991
- ਕੂਨੀਚੂਟਾਇਲ ਵੇਲੀਚਮ (ਉਡਾਣ ਦੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ), ਪ੍ਰਭਾਤ ਬੁੱਕ ਹਾਊਸ, ਤ੍ਰਿਵੇਂਦਰਮ, 1992
- ਮਡੱਕਮ II (ਰਿਟਰਨ II), ਡੀਸੀ ਬੁਕਸ, 1998
- ਪੰਗੂਰੂ ਪੁਸ਼ਪਥਿੰਡੇ ਥੇਨ (ਪੰਗਰੂ ਦੇ ਫੁੱਲ ਤੋਂ ਸ਼ਹਿਦ), ਪੂਰੀ ਕਿਤਾਬਾਂ, 1998
- ਮਡੱਕਮ (ਦ ਰਿਟਰਨ), ਡੀਸੀ ਬੁਕਸ, ਕੋਟਾਯਮ, 1998
- ਕਲੀ '98 ਥੁਡਾਰਚਾ (ਖੇਡਾਂ 98 ਲਗਾਤਾਰ. ), ਪ੍ਰਭਾਤ ਬੁੱਕ ਹਾਊਸ, 1998
- ਪੁੱਕੂ ਵਾਇਲ ਪੋਨਵਾਇਲ (ਦਿ ਸਨਸੈੱਟ ਜੋ ਕਿ ਗੋਲਡ ਹੈ), ਓਲੀਵ, 1999
- ਧੂਸ਼ਯੰਤੰਨੁਮ ਭੀਮੰਨੁਮਿਲਾਥਾ ਲੋਕਮ (ਦੁਸ਼ਯੰਥਾ ਅਤੇ ਭੀਮ ਦੁਆਰਾ ਮੁਕਤ ਸੰਸਾਰ), ਪੂਰਨ ਬੁੱਕਸ, 1999
- ਕਲਾਲ ਕਵਲਾਲ (ਦਿ ਸਿਪਾਹੀ ਜੋ ਗਾਰਡ ਹੈ), ਡੀਸੀ ਬੁਕਸ, 2001
- ਕੋਟਾਇਲੇ ਪ੍ਰੇਮਾ (ਅੱਗੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੇਮਾ), ਓਲੀਵ ਬੁਕਸ, ਕਾਲੀਕਟ, 2002
- ਪੂਰਮ (ਦ ਟੈਂਪਲ ਫੈਸਟੀਵਲ), ਡੀਸੀ ਬੁੱਕਸ, 2003
- ਅਰੰਨਿਆ ਕੰਦਮ (ਜੰਗਲ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ), ਡੀਸੀ ਬੁੱਕਸ, 2003
- ਮਿਥਿਲਿਯੁਦਾ ਮੱਕਲ (ਮਿਥਿਲੀ ਦੀ ਧੀ), ਗ੍ਰੀਨ ਬੁੱਕਸ, ਕਾਲੀਕਟ, 2004
- ਅਸ਼ੋਕਨਮ ਅਯਾਲੁਮ (ਉਹ ਅਤੇ ਅਸ਼ੋਕਨ), ਡੀਸੀ ਬੁਕਸ, 2006
- ਚੰਡਾਲਭਿਕਸ਼ੁਕੀਯੂਮ ਮਾਰਿਕਕੁੰਨਾ ਪੋਵਨਮੀਅਮ (ਚੰਡਾਲਭਿਕਸ਼ੁਕੀ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਪੂਰਾ ਚੰਦ), ਬੁੱਕ ਪੁਆਇੰਟ, ਕਾਲੀਕਟ, 2007
- ਸੁਵਰਨਾ ਕਧਕਲ (ਦ ਗੋਲਡਨ ਸਟੋਰੀਜ਼), ਗ੍ਰੀਨ ਬੁੱਕਸ, ਤ੍ਰਿਚੂਰ, 2008
- ਗੇਟ ਥੁਰਨਨਿਟੀਰਿਕਕੁੰਨੂ, SPCS, ਕੋਟਾਯਮ, 2008
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "Telling her story". The Hindu. 9 May 2008. Archived from the original on 23 May 2008. Retrieved 29 April 2010.
- ↑ "Writer-activist P Vatsala wins Ezhuthachan Puraskaram, Kerala's highest literary honour". Onmanorama (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2021-11-01.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) - ↑ "Writer-activist P Vatsala wins Ezhuthachan Puraskaram, Kerala's highest literary honour". OnManorama. Retrieved 2021-11-01.
- ↑ "SAHITHYA ACADEMI AWARD WINNERS# from 1959 to 1999". malayalampadam.com. Retrieved 29 April 2010.[permanent dead link]
- ↑ "P. Valsala gets Sahithya Academy top post". Malayala Manorama. 29 March 2010. Retrieved 29 April 2010.
- ↑ "P Valsala to chair Sahitya Akademi". The Indian Express. 30 March 2010. Retrieved 29 April 2010.[permanent dead link]
- ↑ Amiya Meethal (2 November 2021).
- ↑ Ashokan Charuvil (11 October 2013).
- ↑ S. R. Praveen (17 July 2015).