ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ
ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਰਿਕਾਰਿਅਮ ਸ਼ਾਰਕ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਜਾਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਾਰਚਾਰਿਨੀਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਅਤੇ ਗਰਮ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਮ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਖਟਾਸਾਂ ਦੇ ਬਸੇਰੇ ਵੀ ਹਨ। ਜੈਨੇਟਿਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਨੇ ਇਸ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕਾਫ਼ੀ ਫਰਕ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਪੱਛਮੀ ਐਟਲਾਂਟਿਕ ਮਹਾਂਸਾਗਰ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਾਕੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੀ ਹੈ। ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ, ਫੁਸੀਫਾਰਮ ਸਰੀਰ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੁਆਇੰਟ ਸਨੌਟ, ਲੰਬੇ ਗਿੱਲ ਦੀਆਂ ਤਿਲਕਣੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਖੁਰਾਕ ਦੇ ਫਿਨਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਪਾੜਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਹੁਤੀਆਂ ਸ਼ਾਰਕਾਂ ਕੋਲ ਪੇਚੋਰਲ, ਡੋਰਸਲ, ਪੇਡੂ, ਅਤੇ ਸਰਘੀ ਦੇ ਫਿਨਸ 'ਤੇ ਕਾਲੇ ਸੁਝਾਅ ਜਾਂ ਕਿਨਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸਜੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 1.5 m (4.9 ft) ਲੰਬਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
| Blacktip shark | |
|---|---|
.jpg)
| |
Scientific classification 
| |
| Missing taxonomy template (fix): | Carcharhinus |
| Species: | Template:Taxonomy/Carcharhinusਗ਼ਲਤੀ: ਅਕਲਪਿਤ < ਚਾਲਕ।
|
| Binomial name | |
| Template:Taxonomy/Carcharhinusਗ਼ਲਤੀ: ਅਕਲਪਿਤ < ਚਾਲਕ। (J. P. Müller & Henle, 1839)
| |
| |
| Range of the blacktip shark | |
| Synonyms | |
| |
| Blacktip shark | |
|---|---|
|
| |
| Scientific classification
| |
| Kingdom: | Animalia |
| Phylum: | Chordata |
| Class: | Chondrichthyes |
| Order: | Carcharhiniformes |
| Family: | Carcharhinidae |
| Genus: | Carcharhinus |
| Species: | C. limbatus
|
| Binomial name | |
| Carcharhinus limbatus (J. P. Müller & Henle, 1839)
| |
|
| |
| Range of the blacktip shark | |
| Synonyms | |
| |
ਸਵਿਫਟ, ਰਜਾਵਾਨ ਮੱਛੀ, ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਛੋਟੀ ਮੱਛੀ ਦੇ ਸਕੂਲਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚੋਂ ਕਤਾਈ ਦੀਆਂ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰਨ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਤੀਰੇ ਨੂੰ ਹੋਰ ਡਰਾਉਣੇ ਸ਼ਾਰਕ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ "ਡਰਪੋਕ" ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਦੋਵੇਂ ਨਾਬਾਲਗ ਅਤੇ ਬਾਲਗ ਵੱਖ ਵੱਖ ਅਕਾਰ ਦੇ ਸਮੂਹ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਦੂਜੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਵਿਵੇਪਰੇਸ ਹੈ ; ਮਾਦਾ ਹਰ ਦੂਜੇ ਸਾਲ ਇੱਕ ਤੋਂ 10 ਬੱਚੇ ਪਾਲਦਾ ਹੈ।ਜਵਾਨ ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਮਹੀਨੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਨਰਸਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਵੱਡੀਆਂ ਨਰਸਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਜਨਮ ਲੈਣ ਲਈ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।
ਇਨਸਾਨਾਂ ਤੋਂ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਸਾਵਧਾਨ, ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਭੋਜਨ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਹਮਲਾਵਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ' ਤੇ ਕਈ ਹਮਲਿਆਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਨ। ਇਹ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਇਸ ਦੀ ਰੇਂਜ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਪਾਰਕ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਵਾਲੇ ਮੱਛੀ ਪਾਲਣ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਮਾਸ, ਚਮੜੀ, ਫਿਨ ਅਤੇ ਜਿਗਰ ਦੇ ਤੇਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਆਈਯੂਸੀਐਨ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਦੀ ਘੱਟ ਪ੍ਰਜਨਨ ਦਰ ਅਤੇ ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਉੱਚ ਮੁੱਲ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਨੇੜਲੇ ਧਮਕੀਆਂ ਵਜੋਂ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਵੇਰਵਾ
ਸੋਧੋਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਦਾ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ, ਧੁੰਦਲਾ ਸਰੀਰ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਲੰਬੀ, ਪੁਆਇੰਟ ਟੁਕੜੀ ਅਤੇ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਛੋਟੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਹਨ। ਗਿਲ ਸਲਿੱਟ ਦੇ ਪੰਜ ਜੋੜੇ ਸਮਾਨ ਲੋੜੀਂਦੀਆਂ ਸ਼ਾਰਕ ਕਿਸਮਾਂ ਨਾਲੋਂ ਲੰਬੇ ਹਨ।[1] ਜਬਾੜੇ ਵਿੱਚ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਦੰਦਾਂ ਦੀਆਂ 15 ਕਤਾਰਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਪਰਲੇ ਜਬਾੜੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸਿੰਫੀਸੀਅਲ ਦੰਦ (ਜਬਾੜੇ ਦੇ ਅੱਧਰੇ ਪਾਸੇ) ਅਤੇ ਹੇਠਲੇ ਜਬਾੜੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਿੰਫੀਸੀਅਲ ਦੰਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਦੰਦ ਉੱਚੇ, ਤੰਗ ਕਪੜੇ ਅਤੇ ਸੇਰੇਟਿਡ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਆਪਕ-ਅਧਾਰਤ ਹਨ।[2] ਪਹਿਲੀ ਡੋਰਸਲ ਫਿਨ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਮੁਫਤ ਰੀਅਰ ਟਿਪ ਦੇ ਨਾਲ ਲੰਬੀ ਅਤੇ ਫੈਲਕੇਟ (ਸਿਕਲ-ਸ਼ਕਲ) ਹੈ; ਪਹਿਲੀ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਖੁਰਾਕ ਫਿਨਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕੋਈ ਰਿਜ ਨਹੀਂ ਚਲਦਾ। ਵੱਡੇ ਪੈਕਟੋਰਲ ਫਾਈਨਸ ਫਾਲਕੇਟ ਅਤੇ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਹਨ।
-
ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਫਿੰਸ 'ਤੇ ਕਾਲੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹਨ. -
ਹੇਠਲੇ ਦੰਦ -
ਵੱਡੇ ਦੰਦ
ਵੰਡ ਅਤੇ ਰਿਹਾਇਸ਼
ਸੋਧੋ
ਮਨੁੱਖੀ ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰਭਾਵ
ਸੋਧੋ
ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਵਿੱਚ ਗੋਤਾਖੋਰਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਤਸੁਕਤਾ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਮਿਲੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਡਰਾਉਣੇ ਸ਼ਾਰਕ ਮਨੁੱਖਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਨਹੀਂ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਭੋਜਨ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਹਮਲਾਵਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਅਤੇ ਗਤੀ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।[1] 2008 ਤੱਕ, ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸ਼ਾਰਕ ਅਟੈਕ ਫਾਈਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਦੁਆਰਾ 28 ਬਿਨਾਂ ਹਮਲੇ ਕੀਤੇ (ਇੱਕ ਘਾਤਕ) ਅਤੇ 13 ਭੜਕਾ ਹਮਲਿਆਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ।[3] ਬਲੈਕਟੀਪ ਸ਼ਾਰਕ ਫਲੋਰਿਡਾ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ 16% ਸ਼ਾਰਕ ਹਮਲਿਆਂ ਲਈ ਹਰ ਸਾਲ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਨ। ਇਸ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਮਲਿਆਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸਿਰਫ ਮਾਮੂਲੀ ਜ਼ਖ਼ਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[2]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ 1.0 1.1 Compagno, L.J.V. (1984). Sharks of the World: An Annotated and Illustrated Catalogue of Shark Species Known to Date. Rome: Food and Agricultural Organization. pp. 481–483. ISBN 978-92-5-101384-7.
- ↑ 2.0 2.1 Curtis, T. Biological Profiles: Blacktip Shark Archived 2007-06-29 at the Wayback Machine.. Florida Museum of Natural History Ichthyology Department. Retrieved on April 27, 2009.
- ↑ ISAF Statistics on Attacking Species of Shark. International Shark Attack File, Florida Museum of Natural History, University of Florida. Retrieved on April 22, 2009.