ਬੈਥ ਲਿਟਲਫੋਰਡ
ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਲਿਟਲਫੋਰਡ (ਜਨਮ 17 ਜੁਲਾਈ, 1968) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ, ਕਾਮੇਡੀਅਨ ਅਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਹੈ।[1] ਉਹ 1996 ਤੋਂ 2000 ਤੱਕ ਕਾਮੇਡੀ ਸੈਂਟਰਲ ਉੱਤੇ ਡੇਲੀ ਸ਼ੋਅ ਉੱਤੇ ਮੂਲ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਲਿਟਲਫੋਰਡ ਸ਼ੋਅਜ਼ ਆਈ ਐਮ ਇਨ ਦ ਬੈਂਡ ਅਤੇ ਡੌਗ ਵਿਦ ਏ ਬਲੌਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।
ਬੈਥ ਲਿਟਲਫੋਰਡ | |
|---|---|
 |
ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ ਸੋਧੋ
ਲਿਟਲਫੋਰਡ ਦਾ ਜਨਮ ਨੈਸ਼ਵਿਲ, ਟੈਨੇਸੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਜੈਕੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਾਰਡੀਓਲੋਜਿਸਟ ਅਤੇ ਖੋਜਕਰਤਾ ਫਿਲਿਪ ਓ. ਲਿਟਲਫੋਰਟ ਦੀ ਧੀ ਸੀ। ਉਹ ਵਿੰਟਰ ਪਾਰਕ, ਫਲੋਰਿਡਾ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਭਰਾ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੋਲਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਲਾਸਕਾ ਦੀ ਮੱਛੀ ਫਡ਼ਨ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਪੰਟੂਨ ਜਹਾਜ਼ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਗਈ ਸੀ।[2][3] ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮੈਰਿਟ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਫਾਈਨਲਿਸਟ, ਉਸਨੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਅਦਾਕਾਰੀ ਦੀਆਂ ਕਲਾਸਾਂ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਦੇ ਸਵਰਥਮੋਰ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।[4]
ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ ਸੋਧੋ
ਲਿਟਲਫੋਰਡ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਰੌਬ ਫੌਕਸ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਇੱਕ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਅਤੇ ਨਿਰਮਾਤਾ ਜਿਸਨੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਡੇਲੀ ਸ਼ੋਅ, 1998 ਤੋਂ 2015 ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ (ਬੀ. 2005) ਅਤੇ ਇੱਕ ਗੋਦ ਲਈ ਧੀ (ਬੀ. 2012) ਸੀ। ਫੌਕਸ ਦੀ ਮੌਤ 2017 ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ।[4][5][6][7]
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ Willis, John A. (1998). John Willis' Theatre World. Crown Publishers. p. 230. ISBN 9781557833235.
- ↑ Gray, Tyler (January 13, 1998). "Spice girl". Sun-Sentinel. Archived from the original on January 24, 2021. Retrieved May 20, 2020.
- ↑ Hayes, Ed (June 18, 1985). "Youngster's spirit still leads the way". Orlando Sentinel. Archived from the original on December 7, 2021. Retrieved May 21, 2020.
- ↑ 4.0 4.1 "WEDDINGS; Ms. Littleford And Mr. Fox". The New York Times. July 5, 1998. Archived from the original on May 27, 2015. Retrieved May 20, 2020.
- ↑ "Beth Littleford Welcomes Daughter Halcyon Juna". People. March 24, 2012. Archived from the original on December 7, 2021. Retrieved May 20, 2020.
- ↑ Lentz, Harris M. (2018). Obituaries in the Performing Arts, 2017. McFarland. pp. 143–. ISBN 978-1-4766-3318-3. Archived from the original on December 7, 2021. Retrieved May 20, 2020.
- ↑ "Beth Littleford & the mid-life crisis". Taboo Tales. November 3, 2015. Retrieved May 20, 2020.