ਬੋਸਨਾ (ਨਦੀ)
ਬੋਸਨਾ ( Serbian Cyrillic , pronounced [bɔ̂sna] ) ਬੋਸਨੀਆ ਅਤੇ ਹਰਜ਼ੇਗੋਵਿਨਾ ਵਿੱਚ ਤੀਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੀ ਨਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਨੇਰੇਤਵਾ ਅਤੇ ਵਰਬਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅੰਦਰੂਨੀ ਨਦੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬੋਸਨੀਆ ਅਤੇ ਹਰਜ਼ੇਗੋਵਿਨਾ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਤਿੰਨ ਵੱਡੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਊਨਾ; ਸਾਵਾ, ਉੱਤਰ ਵੱਲ, ਅਤੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਡਰੀਨਾ ਹਨ। ਇਹ ਨਦੀ ਬੋਸਨੀਆ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ। ਬੋਸਨਾ ਨਦੀ 282 kilometers (175 mi) ਤੱਕ ਵਗਦੀ ਹੈ।
ਨਦੀ ਦਾ ਸੰਭਾਵਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪਹਿਲੀ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਰੋਮਨ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਮਾਰਕਸ ਵੇਲੀਅਸ ਪੈਟਰਕੁਲਸ ਦੁਆਰਾ ਬਾਥਿਨਸ ਫਲੂਮੇਨ ਨਾਮ ਹੇਠ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[1][2][3] ਇਕ ਹੋਰ ਮੂਲ ਸਰੋਤ ਜੋ ਹਾਈਡ੍ਰੋਨੀਮ ਬਾਥਿਨਸ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਹ ਹੈ ਡਾਲਮੇਟੀਆ ਦੇ ਗਵਰਨਰ, ਪਬਲੀਅਸ ਕਾਰਨੇਲੀਅਸ ਡੋਲਾਬੇਲਾ ਦਾ ਸਲੋਨੀਟਨ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਾਥਿਨਮ ਨਦੀ ਬਰੂਸੀ ਨੂੰ ਓਸੇਰੀਏਟਸ ਤੋਂ ਵੰਡਦੀ ਹੈ[4] ਅਤੇ ਬਸੰਤੇ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਵੀ. ਫਿਲੋਲੋਜਿਸਟ ਐਂਟੋਨ ਮੇਅਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬੋਸਨਾ ਨਾਮ ਇਲੀਰਿਅਨ ਬਾਸ-ਐਨ-ਅਸ(-ā) ਤੋਂ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰੋਟੋ-ਇੰਡੋ-ਯੂਰਪੀਅਨ ਮੂਲ * bhoĝ - ਦਾ ਇੱਕ ਡਾਇਵਰਸ਼ਨ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ "ਵਗਦਾ ਪਾਣੀ" ਹੈ।[5]
ਕੋਰਸ ਅਤੇ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀਆਂ
ਸੋਧੋਬੋਸਨਾ ਨਦੀ ਨੇ ਬੋਸਨਾ ਨਦੀ ਘਾਟੀ ਬਣਾਈ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕੇਂਦਰ ਵਜੋਂ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਲਗਭਗ 10 ਲੱਖ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਘਰ ਹੈ, ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਈ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਨਦੀ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀਆਂ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀਆਂ ਜ਼ੇਲਜੇਜ਼ਨੀਕਾ, ਮਿਲਜਕਾ, ਫੋਜਨੀਕਾ, ਲਾਸ਼ਵਾ, ਗੋਸਟੋਵਿਕ, ਕ੍ਰਿਵਾਜਾ, ਉਸੋਰਾ ਅਤੇ ਸਪਰੇਕਾ ਨਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਸਦਾ ਸਰੋਤ ਬੋਸਨੀਆ ਅਤੇ ਹਰਜ਼ੇਗੋਵੀਨਾ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸਾਰਾਜੇਵੋ ਦੇ ਬਾਹਰਵਾਰ, ਮਾਉਂਟ ਇਗਮੈਨ ਦੀ ਤਲਹਟੀ ਉੱਤੇ, ਬਸੰਤ ਵਰੇਲੋ ਬੋਸਨੇ ਵਿਖੇ ਹੈ। ਬਸੰਤ ਬੋਸਨੀਆ ਅਤੇ ਹਰਜ਼ੇਗੋਵਿਨਾ ਦੇ ਮੁੱਖ ਕੁਦਰਤੀ ਸਥਾਨਾਂ ਅਤੇ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਦੇ ਆਕਰਸ਼ਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਉਥੋਂ, ਬੋਸਨਾ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਗਦੀ ਹੈ, ਬੋਸਨੀਆ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚੋਂ, ਆਖਰਕਾਰ ਬੋਸਾਂਸਕੀ ਸਮੈਕ ਵਿੱਚ ਸਾਵਾ ਨਦੀ ਦੀ ਸੱਜੀ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਬੋਸਨਾ ਕਈ ਛਾਉਣੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵਗਦੀ ਹੈ। ਸਾਰਾਜੇਵੋ ਕੈਂਟਨ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਬਿੰਦੂ ਤੋਂ, ਇਹ ਉਸੇ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਜ਼ੇਨਿਕਾ-ਡੋਬੋਜ ਕੈਂਟਨ, ਡੋਬੋਜ ਖੇਤਰ, ਅਤੇ ਪੋਸਾਵਿਨਾ ਕੈਂਟਨ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਬੋਸਨਾ ਨਦੀ ਵੀਸੋਕੋ, ਜ਼ੈਨਿਕਾ, ਮਗਲਾਜ, ਡੋਬੋਜ, ਮੋਦਰੀਕਾ ਅਤੇ ਬੋਸਾਂਸਕੀ ਸਮੈਕ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਲੰਘਦੀ ਹੈ।
.JPG)
.JPG)
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Šašel Kos, M.; P. Kos. "Places: 197162 (Bathinus (river))". Pleiades. Retrieved January 22, 2017.
- ↑ Salmedin Mesihović (2014). Ilirike. Sarajevo: Filozofski fakultet u Sarajevu. p. 80. ISBN 9789958031106.
- ↑ Velleius Paterculus, Historia Romana 2.114.4.6 http://latin.packhum.org/loc/1044/1/131/1509-1516
- ↑ Salmedin Mesihović (2010). Aevvm Dolabellae – Dolabelino Doba. Vol. XXXIX. Sarajevo: Centar za balkanološka ispitivanja, Akademija nauka i umjetnosti. p. 10.
- ↑ Indira Šabić (2014). Onomastička analiza bosanskohercegovačkih srednjovjekovnih administrativnih tekstova i stećaka (PDF). Osijek: Sveučilište Josipa Jurja Strossmayera. p. 165. Archived from the original (PDF) on 2017-01-14. Retrieved 2022-08-08.
{{cite book}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help)