ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਵਿਉਂਤਬੰਦੀ
ਇਹ ਲੇਖ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਉੱਤੇ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ ਹੈ। |
ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਰਾਜ ਹੈ। ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਬਾਕੀ ਹਿੱਸੇ ਵਾਂਗ, ਇਸ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਵਿਰੋਧੀ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਨਾ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਭੂਗੋਲਿਕ ਹਸਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਸ਼ਿਤ ਇਤਿਹਾਸਕ ਇਕਾਈ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਇਹ 10 ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ; ਅਜਿਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਜਿਸਦੀ ਸਿਆਸੀ ਪਛਾਣ ਦੀ ਖੋਜ ਲੰਬੀ, ਤੀਬਰ ਅਤੇ ਤੰਗੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਸ਼ਬਦ ਬੰਗਲਾ ਸ਼ਬਦ "ਵਾਂਗਾ" ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥ ਆਇਰੇਰੀਆ ਅਰਨੀਕਾ (500 ਬੀ.ਸੀ. ਅਤੇ 500 ਈ. ਵਿਚਕਾਰ) ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਬੰਗਾਲ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਰਾਜ ਬਾਂਗੀ ਦੇ ਬੇਟਾ ਪ੍ਰਿੰਸ ਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਚੰਦਰ ਰਾਜ ਦੇ ਰਾਣੀ ਸੁਦੇਸ਼ ਨੇ ਬਰਾਮਦ ਕੀਤਾ ਸੀ. ਸ਼ਬਦ ਬਾਰ ਦੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਦਾ ਖਿਆਲ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਬਦ ਵਾਂਗਾ ਤਿੱਬਤੀ ਸ਼ਬਦ "ਬਾਂਸ" ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ "ਗਲੇ ਅਤੇ ਨਮੀ". ਇਸ ਵਿਆਖਿਆ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦਾ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਰਥ ਹੈ ਇੱਕ ਜੈਟਲੈਂਡ ਹੈ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਕੂਲ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਬਦ "ਵੰਗਲਾ" ਬੋਡੋ (ਅਸਾਮ ਦੇ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ) ਸ਼ਬਦ "ਬੈਂਗ" ਅਤੇ "ਲਾ" ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਵਾਈਡ ਪਲੇਨਜ਼." ਸ਼ਬਦ ਬੰਗਾਲੀ ਜਾਂ ਬੰਗਾਲ ਦੀ ਸਹੀ ਮੂਲ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਦ੍ਰਵਿੜ ਭਾਸ਼ਾਈ ਕਬੀਲੇ ਬੈਂਗ / ਬੰਗਾ ਤੋਂ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ 1000 ਈਸਵੀ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਸਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਬੰਗਲਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬੰਗਾਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ 'ਅਲ' ਦਾ ਭਾਵ ਸੀ ਲਗਵਾ. ਅੱਜ, 'ਅੱਲ' ਨੂੰ 'ਘਰ ਦੀ ਬਾਹਰਲੀ ਕੰਧ ਬਣਾਉਣ' ਦੇ ਭਾਵ ਤੋਂ ਘਰ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਬਿਲਕੁਲ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਹੈ। ਹੋਰ ਖਾਤਿਆਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਨਾਮ Vanga (ਬੌਂਗੋ) ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਆੱਸਟ੍ਰਿਕ ਸ਼ਬਦ "ਬੋਂਗਾ" ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ (ਸੂਰਜ ਦੇਵਤਾ) ਲਗਭਗ 1000 ਈ. ਪੂ. ਮਹਾਭਾਰਤ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪੁਰਾਣ, ਹਰੀਵਵਾਦ ਵਾਂਗਾ, ਰਾਜਾ ਵਲੀ ਦੇ ਗੋਦਲੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਵੰਜਾ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਮੁਸਲਿਮ ਅਕਾਉਂਟ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ "ਬੌਂਗ", ਜੋ ਹਿੰਦ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ (ਹਾਮ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਜੋ ਨਬੀ ਨੂਹ / ਨਾਹ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸਨ) ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇਸ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਉਪਨਿਹਾਹ ਕੀਤੀ. "ਵਾਂਸਲਾ" (ਬੰਂਗਲ) ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਸੰਦਰਭ ਰਾਸ਼ਟਰਕੱਤਾ ਗੋਵਿੰਦਾ III ਦੇ ਨੇਸੇਰੀ ਪਲੇਟਾਂ (805 ਈ.) ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਧਰਮਪਾਲ ਨੂੰ ਵੰਜਾਲਾ ਦਾ ਰਾਜਾ ਕਿਹਾ ਹੈ। ਸ਼ਮਸ-ਉਦ-ਦੀਨ ਇਲਿਆਸ ਸ਼ਾਹ ਨੇ "ਸ਼ਾਹ-ਏ-ਬਾਂਗਲਾਹ" ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਲਿਆ ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰ ਅਧੀਨ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਨੇ ਇੱਕ ਮਤਾ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਰਾਜ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾ ਜਾਂ ਬੰਗਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਕੋਈ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੱਸੇਗਾ ਕਿ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ 'ਬਾਂਗ' ਕੀ ਹੈ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਬਿੰਦੀਆਂ ਦੇ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਜੋੜਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ. ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਪੁਰਾਣਾ ਬਾਂਗਾ ਜਾਂ ਬੰਗਲਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਇਤਿਹਾਸ 1000 ਬੀ.ਸੀ. ਕੀ ਇਹ ਤਿੱਬਤੀ ਸ਼ਬਦ 'ਪਾਬੰਦੀ' ਵਿੱਚ ਉਤਪੰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਗਿੱਲੀ ਜਾਂ ਨਮੀ? ਬੰਗਾ (ਬੰਗਾਲ) ਇੱਕ ਭਰਿਆ ਦੇਸ਼ ਹੈ, ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਨਦੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਘਿਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਮਾਨਸੂਨ ਅਤੇ ਹਿਮਾਲਿਆ ਤੋਂ ਆਏ ਹੜ੍ਹ ਦੁਆਰਾ ਧੋਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਚੀਨੀ ਲਿਖਤ ਵੇਈ-ਲਏਹ (ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਈ.) ਪਾਨ-ਕਮਹ (ਭਾਵ ਬਾਂਗਾ) ਨੂੰ ਹਾਨ-ਡਾਟ (ਜ਼ੈਨ-ਗੀਵਤ) ਜਾਂ ਗੰਗਾ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਹੋਰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਨਾਮ ਬੋਡੋ (ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮੂਲ ਅਸਾਮੀ) 'ਬੈਂਗ ਲਾ' ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਵਿਆਪਕ ਮੈਦਾਨੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਗੋਤ ਜਿਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿਡਸ ਸਿਵਲਿਵਿਜੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਬੌਂਗ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲੀ ਅਤੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਅਖੀਰ ਨੂੰ "ਸ਼ੁੱਧ ਦੇ ਰੂਹਾਨੀ ਪਵਿੱਤਰ ਧਰਤੀ" ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਗੰਗਾ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ ਬੰਗਾਲ ਦੇ, ਜਦਕਿ ਹੋਰ ਦੱਖਣ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਚਲਾ ਗਿਆ. ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੌਂਗ ਕਬੀਲੇ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਦ੍ਰਵਿੜ ਨਾਲ ਬੋਲਦੇ ਸਨ. ਅਸੀਂ ਬੰਗਾ ਨਾਂ ਦੇ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਆਰੀਆ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ. ਅਨੁਭਵੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਸਿੰਘਲ, ਸ਼ੇਰਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ 543 ਬੀ.ਸੀ. ਵਿੱਚ ਸੱਲਾ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ ਸੀ. ਪੁਰਤਗਾਲੀਆਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ, ਜੋ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਨੇ ਅੱਜ ਦੀ ਤਰਜੀਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੋਂ ਸ਼ਾਇਦ ਸੀਲਾਓਂ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਮਜ਼ਾਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਅਰਬੀ 'ਮੁਸੀਮ' ਤੋਂ 'ਮੋਨਸੋਨ' ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਾਨੂੰ 'ਮੌਨਸੂਨ' ਸ਼ਬਦ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ 'ਅੱਲ' ਸ਼ਬਦ ਦੋ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਆਲਣਾ ਲਈ 'ਆਲਣਾ' ਅਤੇ 'ਆਲੇ-ਦਵਾਲਾ' ਜੋ 'ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ' ਲਈ ਹੈ। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ 'ਉਸਨੂੰ' ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ 'ਜੰਮੇ ਹੋਏ', ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸ਼ਬਦ ਹਿਮਾਲਾ ਜਾਂ ਹਿਮਾਲਾ ਹੈ। 'ਸ਼ਿਵਾਲਾ', ਜੋ ਅੱਲਾਮਾ ਇਕਬਾਲ ਦੁਆਰਾ ਉਰਦੂ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਸ਼ਿਵ ਦਾ ਘਰ. 'ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ' ਦੇ ਭਾਵ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਹਿੰਦੀ ਸ਼ਬਦ 'ਅਲੀ' ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਕਿ ਸਾਡੇ ਉਰਦੂ ਸ਼ਬਦ 'ਸਹੇਲੀ' ਦਾ ਮੂਲ ਅਰਥ ਹੈ 'ਲਾੜੀ ਦਾ ਮਿੱਤਰ' ਕਿਉਂਕਿ ਲੜਕੀਆਂ 'ਲਾੜੀ' ਦੇ ਲਾਗੇ ਬੈਠੇ ਹਨ। 'ਸਾ' 'ਚੰਗਾ' ਲਈ ਪ੍ਰੀਫਿਕਸ ਹੈ ਇਹ 'ਸਾਜ਼ੀ' (ਦਾਹ-ਸੰਸਕਾਰ) ਅਤੇ 'ਸਲਾ' ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਹੁਰੇ ਦਾ ਘਰ (ਸਾਸੁਰ) ਨੂੰ 'ਸੱਸੂਰ-ਆਲ' ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰੇਮੀ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਭਜਨ 'ਅੰਗਨ ਮੁੱਖ ਆਯਾ ਅਲੀ' ਵਿਚ. ਇੱਥੇ 'ਅਲੀ' ਮਾਸਟਰ (ਘਰ ਦਾ) ਹੈ। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ ਘਰਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸ਼ਬਦ ਹਨ, ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ 'ਅਲਾ' ਵਰਗੇ ਅਸਿੱਧੇ ਹਨ। ਉਰਦੂ ਸ਼ਬਦ 'ਘੋਸ਼ਾਲ' (ਆਲ੍ਹਣਾ) ਵਿੱਚ ਘੁੰਨ (ਗੁਪਤ) ਅਤੇ 'ਸ਼ਾਲ' (ਘਰ) ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਗਿਣਤੀ 'ਕੱਟ' ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਗਰੇਟਰ ਬੰਗਾਲ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਭਿਅਤਾ ਦੇ ਬਗ਼ਾਵਤ ਚਾਰ ਹਜ਼ਾਰ ਵਰ੍ਹੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਪਰੀ ਜਦੋਂ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰਵਿੜ, ਤਿਬਤੋ-ਬਰਮਨ, ਅਤੇ ਔਸਟ੍ਰੋ - ਏਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੈਟਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਸ਼ਬਦ "ਬੰਗਲਾ" ਜਾਂ "ਬੰਗਾਲ" ਦਾ ਸਹੀ ਮੂਲ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਬੈਂਗ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਹ ਦ੍ਰਵਿੜ ਭਾਸ਼ਾਈ ਕਬੀਲੇ, ਜੋ 1000 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਇਹ ਗੱਲ ਬੰਗਾਲੀ ਦੇਸ਼ ਜਾਂ ਬੰਗਂਦੇਸ਼ ਦੇ ਨਾਮਕਰਨ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰਕ ਹਨ। ਬੰਗਾ-ਦੇਸ਼ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਦੋ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਨਦੀਆਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਪੂਰਬ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪੱਛਮ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਨਦੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਾਂਝੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਢੱਕੀ ਹੋਈ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ "ਗੰਗਾ ਲੋਹਿਤ ਦੇਸ਼ਹਾ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਗੰਗਾ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਗੰਗਲ ਦੇਸ਼ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬੰਗਾਲੀ ਦੇਸ਼ ਜਾਂ ਬੰਗਲਾ ਦੇਸ਼ ਜਾਂ ਬੰਗੜੇ ਵਿਚ. ਗੰਗਲ ਦੀ ਥਾਂ ਬਾਂੰਗਲਾ ਸ਼ਾਇਦ ਗੰਗਾ ਦੀ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਰਦੁਆਰ ਤੋਂ ਗੰਗਾ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੇ. "ਬੰਗਾ" ਦਾ ਭਾਵ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੀ ਨਦੀ ਦੇ ਲਾਗੇ ਸਥਿਤ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ "ਅਲਾਇਆ" (ਹਿਮਾਲਿਆ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ "ਘਰ" ਬੰਗਲਾ ਨੂੰ ਵੀਂਗਾ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਬਾਗੜੀਆਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅੰਦੋਲਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ "ਵੰਗ ਭੰਗ" ਅੰਦੋਲਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਭੰਗ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਤੋੜਨਾ. ਤੁਸੀਂ ਘਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ "ਅੱਲ" ਬਾਰੇ ਸਹੀ ਹੋ. ਦਰਅਸਲ, "ਅਲਾ" ਦਾ ਭਾਵ ਘਰ ਹੈ। ਮੰਦਿਰਾਂ ਦਾ ਘਰ "ਦੇਵਲੇ", ਜੋ ਕਿ ਮੰਦਿਰ ਹੈ, ਮਿ੍ਰਿਗਲੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਘਰ ਹੈ, ਜੋ ਜ਼ਈ ਹੈ। ਵਾਂਗਾ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਭੂਗੋਲਿਕ ਪਛਾਣ ਹੈ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਨਾਮ ਦੀ ਬਹਾਲੀ ਇੱਕ ਚੋਣ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਬੰਗਾਲ ਵੰਗਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੌਖਾ ਤਰੀਕਾ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਤੋਂ 'ਪੱਛਮੀ' ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਹੈ। Vanga Banga ਦਾ ਸਮਾਨਾਰਥੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਵਰਣਮਾਲਾ V ਅਤੇ B ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ ਬਦਲਵੇਂ ਹਨ। ਬੰਗਾ ਆਪਣੇ ਵਿਉਤਪੰਨ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਵ Vanga ਜਾਂ Vanka - ਮਾਰਮੀ ਭੂਮੀ ਹੈ। ਇਹ ਹੇਠਲੇ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸਮੁੰਦਰ ਘਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਮੀਨ ਮਨੁੱਖੀ ਘਰਾਂ ਲਈ ਫਿੱਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਚਾਰ ਬੰਗਾ - ਬੀ ਏ ਦਾ ਗੰਗਾ ਲਈ ਬ੍ਰਹਮਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਐਨ.ਜੀ.ਏ. ਲਈ ਵਰਦਾਨ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੋਵੇਂ ਨਦੀਆਂ ਇੱਥੇ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ।
ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਕੋਲ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਸ਼ਬਦ ਸਨ- ਪੂਰਨ, ਤਹਾਨ, ਅਲੇ ਸੋ ਸਿੰਗਾਪੁਰ - ਸਿੰਘ + ਪੋਰਰ (ਸਿੰਘ = ਲੇਨ, ਪੋਰ / ਪੁਰੂ = ਸ਼ਹਿਰ) ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕਜ਼ਾਕਿਸਤਾਨ, ਤੁਰਕਮੇਨਿਸਤਾਨ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤੋਂ ਇਹ ਨਾਮ ਲਿਆ ਹੈ। (STAN = STHAN). ਅਲਾਏ - ਹਿਮਾਲੈ ਜਾਂ ਮੇਘਾਲੈ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਥਾਨ
- ਨੇਪਾਲ: ਨਯਾ-ਪੱਲਲ ਰਾਜ ਨਯਾ,
- ਬੰਗਾਲ: ਵਾਸ ਦੇਸ਼