ਮਕਰੂਹ
ਇਸਲਾਮੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਮਕਰੂਹ ਹੁੰਦੀ ਹੈ (Arabic: مكروه ) ਨਾਪਸੰਦਗੀ ਜਾਂ ਕਰਹਿਤ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲ਼ੀ ਹਰਕਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਰਥ "detestable" or "abominable" ਹਨ [1] )। ਇਹ ਇਸਲਾਮੀ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਸ਼੍ਰੇਣੀਆਂ (ਅਲ-ਅਹਿਕਮ ਅਲ-ਖਮਸਾ ) ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ - ਵਜੀਬ / ਫ਼ਰਦ (ਲਾਜ਼ਮੀ), ਮੁਸਤਹਬ / ਮੰਦੂਬ (ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ), ਮੁਬਾਹ (ਨਿਰਪੱਖ), ਮਕਰੂਹ (ਨਾਪਸੰਦ), ਹਰਾਮ (ਮਨਾਹੀ)। [2]
ਭਾਵੇਂ ਮਕਰੂਹ ਕੰਮ ਹਰਾਮ (ਮਨ੍ਹਾ) ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਾਂ ਇਸ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖੀ ਗਈ, ਅਜਿਹੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਨ ਵਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਇਨਾਮ ਮਿਲੇਗਾ। [1] ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਜਾਂ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇਸਲਾਮੀ ਕਾਨੂੰਨ ਅਹਕਾਮ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।
ਕੁਰਾਨ ਅਤੇ ਹਦੀਸ ਦੀਆਂ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਵਿਦਵਤਾਪੂਰਨ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਮਕਰੂਹ ਮੰਨੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਕੰਮ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਮਜ਼ਹਬਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਖੋ-ਵੱਖ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਮਕਰੂਹ ਦੇ ਵਰਗੀਕਰਣ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਹਨਫੀ ਵਿਦਵਾਨ ਦੂਜੇ ਮਜ਼ਹਬਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੇ ਹਨ। [3]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ 1.0 1.1 al-Dīn, Mūʼil Yūsuf ʻIzz (2004). Islamic Law: From Historical Foundations to Contemporary Practice. Edinburgh University Press. p. 98. ISBN 9780748614592. Retrieved July 8, 2014. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>tag; name "aldin" defined multiple times with different content - ↑ Campo, Juan Eduardo (2009). Encyclopedia of Islam. infobase. p. 284. ISBN 9781438126968. Retrieved July 8, 2014.
- ↑ Kamali, Mohammad Hashim (2005). Principles of Islamic Jurisprudence (PDF) (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ) (3rd ed.). Islamic Texts Society. pp. 285, 278, 287, 288. ISBN 978-0946621828.