ਮਹਿਰਾਂਗੀਜ਼ ਕਾਰ
ਮਹਿਰਾਂਗੀਜ਼ ਕਾਰ (ਫ਼ਾਰਸੀ: مهرانگیز کار; ਜਨਮ 10 ਅਕਤੂਬਰ 1944 ਅਹਵਾਜ, ਈਰਾਨ), ਇਰਾਨ ਦੀ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਵਕੀਲ, ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਲੇਖਕ, ਸਪੀਕਰ ਅਤੇ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ ਜੋ ਇਰਾਨ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਇਸਲਾਮਿਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਵਕਾਲਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। . ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਮ ਵਿਸ਼ਾ ਈਰਾਨੀ ਕਾਨੂੰਨ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਮੂਲ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਤਣਾਅ ਹੈ। ਉਹ ਕ੍ਰਾਸਿੰਗ ਦਿ ਰੈੱਡ ਲਾਈਨ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਲੇਖਕ ਵੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਈਰਾਨ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ। 1944 ਵਿੱਚ ਦੱਖਣੀ ਈਰਾਨ ਦੇ ਅਹਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਜਨਮੀ, ਉਸਨੇ ਤਹਿਰਾਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਕਾਨੂੰਨ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਸਾਜ਼ਮਾਨ-ਏ ਤਮੀਨ-ਏ ਇਜਤੇਮਾਈ (ਸਮਾਜਿਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਸੰਸਥਾ) ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ 100 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੇਖ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ।
ਉਹ 1979 ਦੀ ਈਰਾਨੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਿੰਗ ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਇਸਲਾਮੀਕਰਨ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ ਵਕੀਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਕਰ ਇਰਾਨ ਦੀਆਂ ਸਿਵਲ ਅਤੇ ਅਪਰਾਧਿਕ ਅਦਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਜਨਤਕ ਡਿਫੈਂਡਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਰਾਨ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਤੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸੁਧਾਰ, ਸਿਵਲ ਸੁਸਾਇਟੀ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਕਾਨੂੰਨੀ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਵਿਆਪਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤੇ ਹਨ।[1][2]
ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਉਸ ਨੂੰ 29 ਅਪ੍ਰੈਲ 2000 ਨੂੰ ਈਰਾਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਈਰਾਨੀ ਲੇਖਕਾਂ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਨਾਲ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸੁਧਾਰ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਬਰਲਿਨ ਅਕਾਦਮਿਕ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਬੰਦ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ "ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਉਲਟ ਕਾਰਵਾਈਆਂ" ਅਤੇ "ਇਸਲਾਮੀ ਡਰੈੱਸ ਕੋਡ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ" ਵਰਗੇ ਘਟੀਆ ਅਤੇ ਮਨਮਾਨੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਸਾਲ ਦੀ ਕੈਦ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਸੀ।[3][4]
ਉਸ ਨੂੰ ਮੈਡੀਕਲ ਸਥਿਤੀਆਂ 'ਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜ਼ਮਾਨਤ' ਤੇ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ, ਸਿਆਮਕ ਪੌਰਜ਼ੰਦ, ਜੋ ਸ਼ਾਸਨ ਦਾ ਇੱਕ ਸਪੱਸ਼ਟ ਆਲੋਚਕ ਵੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੇਹਰੰਗਿਜ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਰੱਖਣ ਲਈ ਤਹਿਰਾਨ ਦੇ ਭਾਰੀ ਦਬਾਅ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਸਰਕਾਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਸੰਗਠਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਬੇਟੀਆਂ ਲੈਲਾ ਅਤੇ ਅਜ਼ਾਦੇਹ ਦੀਆਂ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਰੇਡੀਓ ਅਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਨੈਟਵਰਕ ਨੂੰ ਅਪੀਲਾਂ ਅਸਫਲ ਰਹੀਆਂ। ਸ੍ਰੀ ਪੌਰਜ਼ੰਦ ਨੂੰ ਲਾਪਤਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਇਸਲਾਮੀ ਗਣਰਾਜ ਦੀਆਂ ਜੇਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਤਹਿਰਾਨ ਪ੍ਰੈੱਸ ਕੋਰਟ ਨੇ 3 ਮਈ, 2002 ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਅੱਠ ਸਾਲ ਦੀ ਕੈਦ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ।ਅੰਤਰਿਮ ਵਿੱਚ, 8 ਜਨਵਰੀ, 2002 ਨੂੰ, ਮੇਹਰੰਗਿਜ਼ ਕਰ ਦੀ ਅੰਤਮ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਘਟਾ ਕੇ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਜੇਲ੍ਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5]
ਉਹ ਵੁੱਡਰੋ ਵਿਲਸਨ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਸਕਾਲਰਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਦਵਾਨ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਐਂਡੋਮੈਂਟ ਫਾਰ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਦੇ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਫੋਰਮ ਫਾਰ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਸਟੱਡੀਜ਼ ਦੀ ਰੀਗਨ-ਫਾਸ਼ੇਲ ਡੈਮੋਕਰੇਸਿ ਫੈਲੋ ਰਹੀ ਹੈ।[6]
ਕਾਰ ਹਾਰਵਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰੈੱਡਕਲਿਫ ਫੈਲੋ ਸੀ ਅਤੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਹਾਰਵਰਡ ਦੇ ਜੌਨ ਐੱਫ ਕੈਨੇਡੀ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਗਵਰਨਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਨੀਤੀ ਲਈ ਕਾਰ ਸੈਂਟਰ ਵਿਖੇ ਅਧਾਰਤ ਸੀ।[7]
ਉਸ ਨੂੰ ਅਕਾਦਮਿਕ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਅਤੇ ਕਾਲਜਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਨੈੱਟਵਰਕ ਰਾਹੀਂ ਇੱਕ ਵਿਦਵਾਨ ਜੋਖਮ ਵਜੋਂ ਵੀ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਉਹ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਬਰਾਊਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਬਾਰੇ ਅਧਿਆਪਨ ਅਤੇ ਖੋਜ ਲਈ ਪੈਮਬਰੋਕ ਸੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਇਰਾਨ ਵਿੱਚ ਤਵਾਨਾਃ ਈ-ਲਰਨਿੰਗ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਫਾਰ ਈਰਾਨੀ ਸਿਵਲ ਸੁਸਾਇਟੀ ਵਿਖੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਕੋਰਸਾਂ ਦੀ ਇੰਸਟ੍ਰਕਟਰ ਵੀ ਹੈ।[8]
ਸੰਨ 2002 ਵਿੱਚ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ, ਲੌਰਾ ਬੁਸ਼ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਐਂਡੋਮੈਂਟ ਫਾਰ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਡੈਮੋਕਰੇਸਿ ਅਵਾਰਡ ਦਿੱਤਾ।[9]
ਉਹ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਈਰਾਨੀ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਰ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਕੈਦੀ ਸਿਆਮਕ ਪੌਰਜ਼ੈਂਡ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤਸ਼ੱਦਦ ਅਤੇ ਕੈਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 29 ਅਪ੍ਰੈਲ 2011 ਨੂੰ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਲਈ ਸੀ।[10][11]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "Mehrangiz Kar Independent Scholar". Women's Lerning Partnership.
- ↑ "Plight of women's human rights activist in Iran". Reproductive Health Matters. 9 (17): 1. 2001. ISSN 0968-8080.
- ↑ "The Iranian Women's Movement: A Conversation with Mehrangiz Kar". Iranian Studies, Stanford University. Retrieved 2023-07-12.
- ↑ "Prominent Iranian Human Rights Activist Mehrangiz Kar to Teach at California State University, Northridge in the Fall". California State University. Retrieved 2023-07-12.
- ↑ "MEHRANGIZ KAR (1944) lawyer, writer, lecturer at Harvard University". Gariwo.
- ↑ "Mehrangiz Kar". Center for Human Rights in Iran.
- ↑ Past Carr Center Fellows, Retrieved on 11 March 2011.
- ↑ "Tavaana Faculty". Tavaana. Archived from the original on 1 ਅਪ੍ਰੈਲ 2015. Retrieved 2 September 2014.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ Publications Archived May 9, 2008, at the Wayback Machine.
- ↑ "Siamak Pourzand: a case study of flagrant human rights violations". Amnesty International. May 2004. Archived from the original on 22 February 2011. Retrieved 6 May 2011.
- ↑ Eli Lake (1 May 2011). "Longtime Iranian dissident kills self 'to prove his disgust for regime'". Washington Times. Archived from the original on 22 February 2011. Retrieved 6 May 2011.