ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿਦਿਅਕ, ਵਿਗਿਆਨਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਗਠਨ (ਯੂਨੈਸਕੋ) ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ (ਯੂਐਨ) ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਏਜੰਸੀ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਵਿਸ਼ਵ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ, ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਹਿਯੋਗ ਦੁਆਰਾ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ 193 ਮੈਂਬਰ ਰਾਜ ਅਤੇ 11 ਸਹਿਯੋਗੀ ਮੈਂਬਰ ਹਨ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ, ਅੰਤਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਨਿਜੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਭਾਈਵਾਲ ਹਨ। ਪੈਰਿਸ, ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਵਰਲਡ ਹੈਰੀਟੇਜ ਸੈਂਟਰ ਵਿਖੇ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ 53 ਖੇਤਰੀ ਖੇਤਰ ਦਫਤਰ ਹਨ ਅਤੇ 199 ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਮਿਸ਼ਨ ਜੋ ਇਸਦੇ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਫ਼ਤਵੇ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1945 ਵਿੱਚ ਲੀਗ ਆਫ਼ ਨੇਸ਼ਨਜ਼ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਬੌਧਿਕ ਸਹਿਯੋਗ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਸਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ ਏਜੰਸੀ ਦੇ ਟੀਚਿਆਂ, ਸੰਚਾਲਨ ਢਾਂਚੇ ਅਤੇ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਢਾਂਚੇ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਦਾ ਸੰਸਥਾਪਕ ਮਿਸ਼ਨ, ਜੋ ਕਿ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗ ਅਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦੇ ਕੇ ਸ਼ਾਂਤੀ, ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੰਜ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਖੇਤਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ: ਸਿੱਖਿਆ, ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨ, ਸਮਾਜਿਕ/ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਗਿਆਨ, ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ/ਜਾਣਕਾਰੀ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟਾਂ ਨੂੰ ਸਪਾਂਸਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਖਰਤਾ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਕਨੀਕੀ ਸਿਖਲਾਈ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸੁਤੰਤਰ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਖੇਤਰੀ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਵਿਸ਼ਵ ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਬਿੰਦੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਇਹ ਵਿਸ਼ਵ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਅਨੁਵਾਦ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਮਹੱਤਤਾ ਵਾਲੀਆਂ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਸਾਈਟਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਡਿਜੀਟਲ ਵੰਡ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸੰਮਿਲਤ ਗਿਆਨ ਸਮਾਜਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁੱਖ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਕਈ ਪਹਿਲਕਦਮੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਅੰਦੋਲਨਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਸਿੱਖਿਆ, ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ ਜਨਰਲ ਕਾਨਫਰੰਸ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜਾਂ ਅਤੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਏਜੰਸੀ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਅਤੇ ਬਜਟ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਲਈ ਦੋ -ਸਾਲਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਬੋਰਡ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰ ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਡਾਇਰੈਕਟਰ-ਜਨਰਲ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਸਥਾਈ ਵਿਕਾਸ ਸਮੂਹ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਹੈ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਅਤੇ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦਾ ਗਠਜੋੜ ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਸਥਾਈ ਵਿਕਾਸ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ ਸੋਧੋ

ਮੂਲ ਸੋਧੋ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਹਿਯੋਗ ਲਈ ਇਸਦੇ ਫ਼ਤਵੇ ਨੂੰ 21 ਸਤੰਬਰ 1921 ਨੂੰ ਲੀਗ ਆਫ਼ ਨੇਸ਼ਨਜ਼ ਦੇ ਮਤੇ ਰਾਹੀਂ ਲੱਭਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ ਨੂੰ ਸੱਭਿਆਚਾਰ, ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁਤੰਤਰ ਰੂਪ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਕਮਿਸ਼ਨ ਚੁਣਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਇਹ ਨਵੀਂ ਸੰਸਥਾ, ਬੌਧਿਕ ਸਹਿਯੋਗ ਬਾਰੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਮੇਟੀ (ਆਈਸੀਆਈਸੀ) 1922 ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈਨਰੀ ਬਰਗਸਨ, ਐਲਬਰਟ ਆਇਨਸਟਾਈਨ, ਮੈਰੀ ਕਿਊਰੀ, ਰੌਬਰਟ ਏ ਮਿਲਿਕਨ, ਅਤੇ ਗੋਂਜ਼ੈਗ ਡੀ ਰੇਨੋਲਡ ਵਰਗੇ ਅੰਕੜੇ ਗਿਣੇ ਗਏ ਸਨ (ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੀਗ ਆਫ਼ ਨੇਸ਼ਨਜ਼ ਦਾ ਛੋਟਾ ਕਮਿਸ਼ਨ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ' ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਹੈ)। ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਫਾਰ ਇੰਟਲੈਕਚੁਅਲ ਕੋਆਪਰੇਸ਼ਨ (IIIC) ਨੂੰ ਫਿਰ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਸਤੰਬਰ 1924 ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਆਈਸੀਆਈਸੀ ਲਈ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਏਜੰਸੀ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੂਰਵਗਾਮੀ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਵਿਘਨ ਪਾਇਆ। ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਪਹਿਲਕਦਮੀਆਂ ਲਈ, ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਬਿਊਰੋ (ਆਈਬੀਈ) ਨੇ ਦਸੰਬਰ 1925 ਤੋਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਅਕ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਗਠਨ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ 1952 ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਕਮਿਸ਼ਨ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 2021 ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ।

ਸਿਰਜਣਾ ਸੋਧੋ

 
ਯੂਨੈਸਕੋ ਦਾ ਝੰਡਾ

ਅਟਲਾਂਟਿਕ ਚਾਰਟਰ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੰਘ ਦੇ ਐਲਾਨਨਾਮੇ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਹਿਯੋਗੀ ਸਿੱਖਿਆ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੀ ਕਾਨਫਰੰਸ (ਕੈਮ) ਨੇ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ ਜੋ 16 ਨਵੰਬਰ 1942 ਤੋਂ 5 ਦਸੰਬਰ 1945 ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹੀਆਂ। 30 ਅਕਤੂਬਰ 1943 ਨੂੰ, ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੰਗਠਨ ਨੂੰ ਮਾਸਕੋ ਘੋਸ਼ਣਾ ਪੱਤਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਚੀਨ, ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਯੂਐਸਐਸਆਰ ਦੁਆਰਾ ਸਹਿਮਤੀ ਪ੍ਰਗਟਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 9 ਅਕਤੂਬਰ 1944 ਦੇ ਡੰਬਾਰਟਨ ਓਕਸ ਕਾਨਫਰੰਸ ਦੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਆਏ। ਕੈਮ ਦੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਅਤੇ ਅਪ੍ਰੈਲ -ਜੂਨ 1945 ਵਿੱਚ ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੰਘ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਥਾ (ਯੂਐਨਸੀਆਈਓ) ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੰਮੇਲਨ ਦੀਆਂ ਸਿਫਾਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਇੱਕ ਵਿਦਿਅਕ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਗਠਨ (ਈਸੀਓ/ਸੀਓਐਨਐਫ) ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਕਾਨਫਰੰਸ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ 1-16 ਨਵੰਬਰ 1945 ਨੂੰ ਬੁਲਾਈ ਗਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ 44 ਸਰਕਾਰਾਂ ਸਨ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਦੇ ਸਿੱਖਿਆ ਮੰਤਰੀ ਰਬ ਬਟਲਰ ਦੁਆਰਾ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਇਸਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ। ਈਸੀਓ/ਸੀਓਐਨਐਫ ਵਿਖੇ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ 37 ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਤਿਆਰੀ ਕਮਿਸ਼ਨ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਤਿਆਰੀ ਕਮਿਸ਼ਨ 16 ਨਵੰਬਰ 1945 ਅਤੇ 4 ਨਵੰਬਰ 1946 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ - ਉਹ ਤਾਰੀਖ ਜਦੋਂ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਵੀਹਵੀਂ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦੇ ਜਮ੍ਹਾਂ ਹੋਣ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਹੋਇਆ ਸੀ।

ਪਹਿਲੀ ਜਨਰਲ ਕਾਨਫਰੰਸ 19 ਨਵੰਬਰ ਤੋਂ 10 ਦਸੰਬਰ 1946 ਤੱਕ ਹੋਈ ਅਤੇ ਡਾ. ਜੂਲੀਅਨ ਹਕਸਲੇ ਨੂੰ ਡਾਇਰੈਕਟਰ-ਜਨਰਲ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ। ਨਵੰਬਰ 1954 ਵਿੱਚ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਕੀਤੀ ਗਈ ਜਦੋਂ ਜਨਰਲ ਕਾਨਫਰੰਸ ਨੇ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਬੋਰਡ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਾਜਾਂ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਹੋਣਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਹ ਨਾਗਰਿਕ ਹਨ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੀ ਨਿੱਜੀ ਸਮਰੱਥਾ ਅਨੁਸਾਰ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ। ਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਬਦੀਲੀ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਪੂਰਵਗਾਮੀ, ਆਈਸੀਆਈਸੀ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜਾਂ ਨੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਫ਼ਤਵੇ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕਾਰਕਾਂ ਨੇ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਕਾਰਜਾਂ ਨੂੰ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਸ਼ੀਤ ਯੁੱਧ, ਡੀਕਲੋਨਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਅਤੇ ਯੂਐਸਐਸਆਰ ਦੇ ਭੰਗ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਰੂਪ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

ਵਿਕਾਸ ਸੋਧੋ

ਸੰਗਠਨ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇਸਦਾ ਨਸਲਵਾਦ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ 1950 ਵਿੱਚ ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ (ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਲਾਉਡ ਲੇਵੀ-ਸਟਰਾਸ) ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਦੌੜ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਿਆਨ ਰਾਹੀਂ ਅਤੇ 1978 ਦੇ ਐਲਾਨਨਾਮੇ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ ਨਸਲ ਅਤੇ ਨਸਲੀ ਪੱਖਪਾਤ 1956 ਵਿੱਚ, ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਗਣਰਾਜ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਤੋਂ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਹਟ ਗਿਆ ਕਿ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ "ਨਸਲੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ" ਵਿੱਚ "ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ" ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਸਨ। ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ 1994 ਵਿੱਚ ਨੈਲਸਨ ਮੰਡੇਲਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਨ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ।

ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਮੁੱਢਲੇ ਕਾਰਜ ਵਿੱਚ ਮਾਰਬਿਅਲ ਵੈਲੀ, ਹੈਤੀ ਵਿੱਚ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਪਾਇਲਟ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ 1947 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੂਜੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਮਿਸ਼ਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, 1949 ਵਿੱਚ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦਾ ਮਿਸ਼ਨ। 1948 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਮੁਫਤ ਅਤੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਬਣਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।1990 ਵਿੱਚ, ਵਰਲਡ ਕਾਨਫਰੰਸ ਆਫ਼ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਫਾਰ ਆਲ, ਜੋਮਟੀਅਨ, ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ, ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ, ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਅਤੇ ਬਾਲਗਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਅੰਦੋਲਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਦਸ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਡਕਾਰ, ਸੇਨੇਗਲ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ 2000 ਵਰਲਡ ਐਜੂਕੇਸਫੋਰਮ ਨੇ ਮੈਂਬਰ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ 2015 ਤੱਕ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਮੁੱਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।

ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਮੁੱਢਲੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨੂਬੀਆ ਮੁਹਿੰਮ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜੋ 1960 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਅਭਿਆਨ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਅਬੂ ਸਿਮਬੇਲ ਦੇ ਮਹਾਨ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਅਸਵਾਨ ਡੈਮ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਨੂੰ ਨੀਲ ਦੁਆਰਾ ਦਲਦਲ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣਾ ਸੀ। 20 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੌਰਾਨ, 22 ਸਮਾਰਕਾਂ ਅਤੇ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰਲ ਕੰਪਲੈਕਸਾਂ ਨੂੰ ਤਬਦੀਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਮੋਹਨਜੋ-ਦਾਰੋ (ਪਾਕਿਸਤਾਨ), ਫੇਸ (ਮੋਰੋਕੋ), ਕਾਠਮੰਡੂ (ਨੇਪਾਲ), ਬੋਰੋਬੁਦੁਰ (ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ) ਅਤੇ ਐਕਰੋਪੋਲਿਸ (ਗ੍ਰੀਸ) ਸਮੇਤ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਵਿਰਾਸਤ 'ਤੇ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਕੰਮ ਨੇ 1972 ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਰਾਸਤ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਸੰਬੰਧੀ ਸੰਮੇਲਨ ਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ। ਵਰਲਡ ਹੈਰੀਟੇਜ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1976 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ 1978 ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਰਾਸਤ ਅਤੇ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਬਾਰੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਕਾਨੂੰਨੀ ਯੰਤਰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜਾਂ ਦੁਆਰਾ 2003 ਵਿੱਚ ਅਪਣਾਏ ਗਏ ਹਨ (ਅਮੂਰਤ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਰਾਸਤ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਅਤੇ 2005 (ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਗਟਾਵਿਆਂ ਦੀ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮੋਸ਼ਨ ਤੇ ਸੰਮੇਲਨ)।

ਦਸੰਬਰ 1951 ਵਿੱਚ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਇੱਕ ਅੰਤਰ -ਸਰਕਾਰੀ ਮੀਟਿੰਗ ਨੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਪਰਿਸ਼ਦ ਫਾਰ ਨਿਊਕਲੀਅਰ ਰਿਸਰਚ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ 1954 ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਨਿਊਕਲੀਅਰ ਰਿਸਰਚ ਫੌਰ ਨਿਊਕਲੀਅਰ ਰਿਸਰਚ (ਸੀਈਆਰਐਨ) ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਸੀ।

ਏਰੀਡ ਜ਼ੋਨ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਿੰਗ, 1948–1966, ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਯੂਨੇਸਕੋ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ।1968 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਸੁਲਝਾਉਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਪਹਿਲੀ ਅੰਤਰ -ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਨਫਰੰਸ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਜੋ ਸਥਾਈ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੱਲ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। 1968 ਕਾਨਫਰੰਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਨਤੀਜਾ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਮਨੁੱਖ ਅਤੇ ਜੀਵ -ਖੇਤਰ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਸੀ।

ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਗਿਆਨ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਸੰਚਾਰ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, "ਸ਼ਬਦਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਦੁਆਰਾ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਅਜ਼ਾਦ ਪ੍ਰਵਾਹ" ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਦੇ ਬਾਅਦ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਜਾਣਕਾਰੀ 'ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹਮਲਾਵਰਤਾ ਲਈ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਯਤਨਾਂ ਨੂੰ ਪੁਨਰ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਜਨ ਸੰਚਾਰ ਦੇ ਸਾਧਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ 1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। 1970 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ "ਨਿਊ ਵਰਲਡ ਇਨਫਰਮੇਸ਼ਨ ਐਂਡ ਕਮਿਊਨੀਕੇਸ਼ਨ ਆਰਡਰ" ਦੀ ਮੰਗ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸੰਚਾਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸਨੇ 1980 ਦੀ ਮੈਕਬ੍ਰਾਈਡ ਰਿਪੋਰਟ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ (ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਚੇਅਰ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ, ਨੋਬਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜੇਤੂ ਸੇਨ ਮੈਕਬ੍ਰਾਈਡ) ਉਸੇ ਸਾਲ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸੰਚਾਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ (ਆਈਪੀਡੀਸੀ) ਬਣਾਇਆ, ਇੱਕ ਬਹੁਪੱਖੀ ਫੋਰਮ ਜੋ ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 1991 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਜਨਰਲ ਕਾਨਫਰੰਸ ਨੇ ਮੀਡੀਆ ਦੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅਤੇ ਬਹੁਲਵਾਦ ਬਾਰੇ ਵਿੰਡਹੋਕ ਘੋਸ਼ਣਾ ਪੱਤਰ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ, ਜਿਸਦੇ ਕਾਰਨ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਮਹਾਸਭਾ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਦੀ ਤਾਰੀਖ 3 ਮਈ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵ ਪ੍ਰੈਸ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਿਵਸ ਵਜੋਂ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ। 1997 ਤੋਂ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ / ਗਿਲਰਮੋ ਕੈਨੋ ਵਰਲਡ ਪ੍ਰੈਸ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਹਰ 3 ਮਈ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। 2003 (ਜਿਨੇਵਾ) ਅਤੇ 2005 (ਟਿਊਨਿਸ) ਵਿੱਚ ਸੂਚਨਾ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵ ਸੰਮੇਲਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਲਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ।

21ਵੀਂ ਸਦੀ ਸੋਧੋ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ 2011 ਵਿੱਚ ਫਲਸਤੀਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਫਲਸਤੀਨ ਦੁਆਰਾ ਅਪ੍ਰੈਲ 1989 ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਅਤੇ ਡਬਲਯੂਐਚਓ ਦੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਲਈ ਅਰਜ਼ੀ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਪਾਸ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੰਗਠਨ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਤੀ ਯੋਗਦਾਨ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ ਜੋ ਫਲਸਤੀਨ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਅਮਰੀਕਾ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫੰਡਿੰਗ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਈ, ਜੋ ਕਿ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਬਜਟ ਦਾ ਲਗਭਗ 22% ਸੀ। ਇਜ਼ਰਾਇਲ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ ਇਜ਼ਰਾਇਲੀ ਭੁਗਤਾਨਾਂ ਅਤੇ ਫਲਸਤੀਨੀ ਅਥਾਰਟੀ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾ ਕੇ ਫਲਸਤੀਨ ਦੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲੇ' ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਫਲਸਤੀਨ ਦਾ ਦਾਖਲਾ "ਸੰਭਾਵੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਾਰਤਾ ਲਈ ਹਾਨੀਕਾਰਕ" ਹੋਵੇਗਾ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਕਾਏ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਯੂਐਸ ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ 2013 ਵਿੱਚ ਯੂਨੇਸਕੋ ਦੇ ਵੋਟ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਜਾਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਗੁਆਏ ਬਿਨਾਂ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ, ਅਮਰੀਕਾ ਨੂੰ 2016-19 ਦੀ ਮਿਆਦ ਲਈ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਬੋਰਡ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ। 2019 ਵਿੱਚ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ 69 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਰਾਜਦੂਤ ਡੈਨੀ ਡੈਨਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆ: "ਯੂਨੈਸਕੋ ਉਹ ਸੰਸਥਾ ਹੈ ਜੋ ਯੇਰੂਸ਼ਲਮ ਨਾਲ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਨੂੰ ਮਿਟਾਉਣ ਸਮੇਤ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਨਿਰੰਤਰ ਲਿਖਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੁਆਰਾ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਅਤੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੀ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਨਹੀਂ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੇ ਜੋ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਸਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਦੀ ਹੈ। "

ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਸੋਧੋ

 
ਬ੍ਰਾਸੀਲੀਆ ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦਾ ਦਫਤਰ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਆਪਣੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਨੂੰ ਪੰਜ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਖੇਤਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਾਗੂ ਕਰਦਾ ਹੈ: ਸਿੱਖਿਆ, ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨ, ਸਮਾਜਕ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਗਿਆਨ, ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਅਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ।

  • ਯੂਨੈਸਕੋ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕੌਮੀ ਵਿਦਿਅਕ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਅਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਮਿਆਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਹਾਰਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਭਾਈਵਾਲੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
  • ਯੂਨੈਸਕੋ ਚੇਅਰਸ, 644 ਯੂਨੈਸਕੋ ਚੇਅਰਜ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਨੈਟਵਰਕ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 126 ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ 770 ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
  • ਵਾਤਾਵਰਣ ਸੰਭਾਲ ਸੰਗਠਨ।
  • ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਭੇਦਭਾਵ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੰਮੇਲਨ 1960 ਵਿੱਚ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ।
  • 12 ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਅੰਤਰਾਲ ਵਿੱਚ ਬਾਲਗ ਸਿੱਖਿਆ ਬਾਰੇ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਕਾਨਫਰੰਸ (CONFINTEA) ਦਾ ਸੰਗਠਨ।
  • ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਫਾਰ ਆਲ ਗਲੋਬਲ ਨਿਗਰਾਨੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ।
  • ਲਰਨਿੰਗ ਦੇ ਚਾਰ ਥੰਮ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੁੱਖ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ।
  • ਯੂਨੈਸਕੋ ਏਐਸਪੀਨੇਟ, 170 ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ 8,000 ਸਕੂਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਨੈਟਵਰਕ ਹੈ।
  • ਯੂਨੈਸਕੋ ਉੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ।
  • ਯੂਨੈਸਕੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਗਰੂਕ ਕਰਨ ਲਈ ਜਨਤਕ ਬਿਆਨ ਵੀ ਜਾਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।
  • ਹਿੰਸਾ ਬਾਰੇ ਸਿਵਿਲ ਸਟੇਟਮੈਂਟ: ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੁਆਰਾ 1989 ਵਿੱਚ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਇੱਕ ਬਿਆਨ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਦਾ ਖੰਡਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਜੀਵ -ਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ਤੇ ਸੰਗਠਿਤ ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹਨ।
  • ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਮਹੱਤਤਾ ਵਾਲੇ ਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕਰਨਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ:

ਗਲੋਬਲ ਜੀਓਪਾਰਕਸ ਨੈਟਵਰਕ।

  • ਜੀਵ -ਖੇਤਰ ਦੇ ਭੰਡਾਰ 1971 ਤੋਂ ਮਨੁੱਖ ਅਤੇ ਬਾਇਓਸਫੀਅਰ (ਐਮਏਬੀ) ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੁਆਰਾ।
  • ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ; 2007 ਵਿੱਚ, ਪਹਿਲਾ ਸ਼ਹਿਰ ਜਿਸਨੂੰ ਇਹ ਸਿਰਲੇਖ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਐਡਿਨਬਰਗ ਸੀ, ਜੋ ਸਕਾਟਲੈਂਡ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਸੀ। 2008 ਵਿੱਚ, ਆਇਓਵਾ ਸਿਟੀ, ਆਇਓਵਾ, ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣ ਗਿਆ।
  • ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਈਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾਈ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ।
  • ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਮੌਖਿਕ ਅਤੇ ਅਮੂਰਤ ਵਿਰਾਸਤ ਦੀਆਂ ਮਾਸਟਰਪੀਸ।

ਵਰਲਡ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਰਜਿਸਟਰ ਦੀ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ, 1997 ਤੋਂ

  • ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਲ ਵਿਗਿਆਨ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ (ਆਈਐਚਪੀ) ਦੁਆਰਾ, 1965 ਤੋਂ ਜਲ ਸਰੋਤਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ।
  • ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਸਾਈਟਾਂ।
  • ਵਿਸ਼ਵ ਡਿਜੀਟਲ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਦੁਆਰਾ "ਚਿੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਸੁਤੰਤਰ ਪ੍ਰਵਾਹ" ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ।
  • ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਮੀਡੀਆ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਪ੍ਰਗਤੀ ਅਤੇ ਮੀਡੀਆ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ, ਸੰਚਾਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸਮੇਤ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ।
  • ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣਾ,ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸੰਕਟ ਮੁਕਤਤਾ ਦੇ ਮੁੱਦੇ' ਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀ ਕਾਰਜ ਯੋਜਨਾ ਦੇ ਤਾਲਮੇਲ ਰਾਹੀਂ।
  • ਗਿਆਨ ਸੋਸਾਇਟੀਜ਼ ਡਿਵੀਜ਼ਨ, ਸਮੇਤ ਵਿਸ਼ਵ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਦੀ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਲਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸਮੇਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੀ ਸਰਬਪੱਖੀ ਪਹੁੰਚ ਅਤੇ ਸਥਾਈ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਖੁੱਲੇ ਸਮਾਧਾਨਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ।
  • ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਬਹੁਲਵਾਦ, ਲਿੰਗ ਸਮਾਨਤਾ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ।
  • ਇੰਟਰਨੈਟ ਯੂਨੀਵਰਸਲਿਟੀ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕਿ ਇੰਟਰਨੈਟ (I) ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ-ਅਧਾਰਤ, (ii) ਖੁੱਲ੍ਹਾ, (iii) ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਪਹੁੰਚਯੋਗ, ਅਤੇ (iv) ਬਹੁ-ਹਿੱਸੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਪਾਲਿਆ ਗਿਆ (ਸੰਖੇਪ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਰੋਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ) ।
  • ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਮੀਡੀਆ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵ ਰੁਝਾਨਾਂ, ਇੰਟਰਨੈਟ ਸੁਤੰਤਰਤਾ 'ਤੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਲੜੀ, ਅਤੇ ਮੀਡੀਆ ਵਿਕਾਸ ਸੰਕੇਤ, ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹੋਰ ਸੰਕੇਤਕ-ਅਧਾਰਤ ਅਧਿਐਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਗਿਆਨ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ।

ਸਮਾਗਮਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ:

  • ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਅਹਿੰਸਾ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਹਾਕਾ: 2001-2010, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੁਆਰਾ 1998 ਵਿੱਚ ਘੋਸ਼ਿਤ।
  • ਵਿਸ਼ਵ ਪ੍ਰੈਸ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਿਵਸ, 3 ਮਈ ਹਰ ਸਾਲ, ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਬੁਨਿਆਦੀ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਵਜੋਂ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿਹਤਮੰਦ, ਜਮਹੂਰੀ ਅਤੇ ਸੁਤੰਤਰ ਸਮਾਜ ਦੇ ਅਹਿਮ ਅੰਗਾਂ ਵਜੋਂ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ।
  • ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਿਯਾਨੀਆ ਐਸਪੇਰਾਨੀਆ, ਸਮਾਜਕ ਏਕੀਕਰਨ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਰੋਕਥਾਮ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਮਾਜ-ਅਧਾਰਿਤ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ਲਈ ਫੰਡ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਰੇਡੇ ਗਲੋਬੋ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਵਿੱਚ।
  • ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਾਖਰਤਾ ਦਿਵਸ।
  • ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਾਲ।
  • ਕੀਨੀਆ ਦੇ ਸਿੱਖਿਆ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੀ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਿਵਹਾਰ ਪਰਿਵਰਤਨ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਲਈ ਸਿਹਤ ਸਿੱਖਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਅਜ਼ਰਬਾਈਜਾਨ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਵਿੱਤੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਕਿ 10-19 ਸਾਲ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਹਤ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਜੋ ਕਿਬੇਰਾ, ਨੈਰੋਬੀ ਵਿੱਚ ਗੈਰ ਰਸਮੀ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਸਤੰਬਰ 2014 - ਦਸੰਬਰ 2016 ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਅਤੇ ਫੰਡਿੰਗ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ:

  • ਮਾਈਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਮਿਜ਼ੀਅਮਜ਼ ਇਨੀਸ਼ੀਏਟਿਵ: ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਆਬਾਦੀਆਂ ਨਾਲ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਗੱਲਬਾਤ ਲਈ ਅਜਾਇਬਘਰਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ।
  • ਯੂਨੈਸਕੋ-ਸੀਈਪੀਈਐਸ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਹਾਇਰ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ: 1972 ਵਿੱਚ ਬੁਖਾਰੇਸਟ, ਰੋਮਾਨੀਆ ਵਿੱਚ, ਯੂਰਪ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਕੈਨੇਡਾ, ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਹਿਯੋਗ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਡੀ-ਸੈਂਟਰਲਾਈਜ਼ਡ ਦਫਤਰ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਇਸਦੀ ਅਧਿਕਾਰਿਤ ਰਸਾਲਾ ਹੈ।
  • ਮੁਫਤ ਸੌਫਟਵੇਅਰ ਡਾਇਰੈਕਟਰੀ: 1998 ਤੋਂ ਯੂਨੈਸਕੋ ਅਤੇ ਮੁਫਤ ਸੌਫਟਵੇਅਰ ਫਾਊਡੇਸ਼ਨ ਨੇ ਮੁਫਤ ਸੌਫਟਵੇਅਰਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇਸ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਨੂੰ ਸਾਂਝੇ ਤੌਰ ਤੇ ਫੰਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
  • ਤਾਜ਼ਾ, ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਕੂਲ ਸਿਹਤ ਤੇ ਸਰੋਤਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨਾ।
  • ਓਆਨਾ, ਏਸ਼ੀਆ-ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਸਮਾਚਾਰ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦਾ ਸੰਗਠਨ।
  • ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਗਿਆਨ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ।
  • ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਸਦਭਾਵਨਾ ਰਾਜਦੂਤ।
  • ਏਐਸਓਐਮਪੀਐਸ, ਚਿਕਿਤਸਕ ਪੌਦਿਆਂ ਅਤੇ ਮਸਾਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਏਸ਼ੀਅਨ ਸੰਮੇਲਨ, ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਵਿਗਿਆਨਕ ਕਾਨਫਰੰਸਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ।
  • ਬੌਟਨੀ 2000, ਵਰਗੀਕਰਨ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ, ਅਤੇ ਚਿਕਿਤਸਕ ਅਤੇ ਸਜਾਵਟੀ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਜੈਵਿਕ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ, ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ।
  • ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਕਾਰਜਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, 1948 ਤੋਂ 2005 ਤੱਕ, ਵਿਸ਼ਵ ਸਾਹਿਤ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।
  • ਗੋਨੇਸਕੋ, ਯੂਨੈਸਕੋ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਦਫਤਰ ਦੁਆਰਾ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਮਨੋਰੰਜਕ ਬਣਾਉਣ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲਕਦਮੀਆਂ ਹਨ।

ਯੂਨੈਸਕੋ ਪਾਰਦਰਸ਼ਿਤਾ ਪੋਰਟਲ ਨੂੰ ਸੰਗਠਨ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਇਸਦਾ ਸਮੁੱਚਾ ਬਜਟ, ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮੈਟਿਕ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਦੇ ਲਿੰਕਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਤੱਕ ਜਨਤਕ ਪਹੁੰਚ ਨੂੰ ਸਮਰੱਥ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਇਹ ਦੋ ਵੱਖਰੇ ਸਮੂਹ ਆਈਏਟੀਆਈ ਰਜਿਸਟਰੀ ਤੇ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਆਈਏਟੀਆਈ ਸਰਗਰਮੀ ਮਿਆਰ ਅਤੇ ਆਈਏਟੀਆਈ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਮਿਆਰ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ।

ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀਆਂ ਦੋ ਨਵੀਆਂ ਸੂਚੀਆਂ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਆਏ ਹਨ। ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਸੂਚੀ ਚਲੰਤ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਰਾਸਤ ਜਿਵੇਂ ਕਲਾਤਮਕ ਚੀਜ਼ਾਂ, ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਅਤੇ ਬਾਇਓਫੈਕਟਾਂ 'ਤੇ ਕੇਂਦਰ।ਤ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਸ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਸਤੂਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਾਪਾਨ ਦਾ ਜੋਮਨ ਵੀਨਸ, ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਮੋਨਾ ਲੀਸਾ, ਮਿਸਰ ਦੀ ਗੇਬਲ ਅਲ-ਅਰਕ ਚਾਕੂ, ਰੂਸ ਦੀ ਨੌਵੀਂ ਵੇਵ, ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਸਤਾਲਾਹਯੁਕ ਦੀ ਬੈਠੀ ,ਰਤ, ਡੇਵਿਡ (ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ) ਇਟਲੀ, ਭਾਰਤ ਦਾ ਮਥੁਰਾ ਹਰਕਲੇਸ, ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਦਾ ਮਨੂੰਗੁਲ ਜਾਰ, ਦੱਖਣੀ ਕੋਰੀਆ ਦੇ ਬੇਕੇਜੇ ਦਾ ਤਾਜ, ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਦਾ ਹੇ ਵੇਨ ਅਤੇ ਨਾਈਜੀਰੀਆ ਦਾ ਬੇਨਿਨ ਕਾਂਸੀ। ਦੂਜੀ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਸੂਚੀ ਵਿਸ਼ਵ ਦੀਆਂ ਜੀਵਤ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ 'ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੋਵੇਗੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦਾ ਕੋਮੋਡੋ ਅਜਗਰ, ਚੀਨ ਦਾ ਪਾਂਡਾ, ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਗੰਜਾ ਈਗਲ, ਮੈਡਾਗਾਸਕਰ ਦਾ ਆਇ-ਏ, ਭਾਰਤ ਦਾ ਏਸ਼ੀਆਈ ਸ਼ੇਰ, ਨਵਾਂ ਕਾਕਾਪੋ. ਜ਼ੀਲੈਂਡ, ਅਤੇ ਕੋਲੰਬੀਆ, ਇਕੁਆਡੋਰ ਅਤੇ ਪੇਰੂ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਤਪਿਰ।

ਮੀਡੀਆ ਸੋਧੋ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਸਾਲੇ ਜਾਰੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਯੂਨੈਸਕੋ ਕੋਰੀਅਰ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਨੇ "ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ, ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਗੱਲਬਾਤ ਲਈ ਇੱਕ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣਾ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਬਹਿਸ ਲਈ ਇੱਕ ਮੰਚ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ" ਦਾ ਆਪਣਾ ਮਿਸ਼ਨ ਦੱਸਿਆ ਹੈ। ਮਾਰਚ 2006 ਤੋਂ ਇਹ ਸੀਮਤ ਛਪੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਆਨਲਾਈਨ ਉਪਲੱਬਧ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਲੇਖ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ਤੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਹਨ। 2012 ਅਤੇ 2017 ਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅੰਤਰਾਲ ਸੀ।

1950 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸਮਾਜ ਉੱਤੇ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਾਜ ਉੱਤੇ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ (ਜਿਸਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਦੀ ਤਿਮਾਹੀ ਸਮੀਖਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਜਰਨਲ ਨੇ 1992 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸਾਲ 1948 ਤੋਂ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਤਿਮਾਹੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ।

ਅਧਿਕਾਰਿਤ ਯੂਨੈਸਕੋ ਐਨ.ਜੀ.ਓ. ਸੋਧੋ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ 322 ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਗਠਨਾਂ (ਐਨਜੀਓ) ਨਾਲ ਅਧਿਕਾਰਿਤ ਸੰਬੰਧ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਉਹ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯੂਨੈਸਕੋ "ਕਾਰਜਸ਼ੀਲ" ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਚੁਣੇ ਹੋਏ "ਰਸਮੀ" ਹਨ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਰੂਪ "ਰਸਮੀ ਸਹਿਯੋਗੀ" ਹੈ, ਅਤੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਦਫਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਸਮੀ ਸਹਿਯੋਗੀ (ਏਐਸਸੀ) ਸੰਬੰਧਾਂ ਵਾਲੀਆਂ 22 ਗੈਰ ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਹਨ:

ਐਬ੍ਰ ਸੰਗਠਨ
ਆਈ.ਬੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਬੈਕੇਲਿਉਰੇਟ
ਸੀ.ਸੀ.ਆਈ.ਵੀ.ਐਸ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਵੈਸੇਵੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਤਾਲਮੇਲ ਕਮੇਟੀ
ਸੀ.ਆਈ.ਪੀ.ਐਸ.ਐੱਚ. ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਕੌਂਸਲ ਫਾਰ ਫਿਲਾਸਫੀ ਐਂਡ ਹਿਊਮਨਿਸਟਿਕ ਸਟੱਡੀਜ਼ (ਕੋਂਸਿਲ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਡੀ ਫਿਲਾਸਫੀ ਐਟ ਡੇਸ ਸਾਇੰਸਜ਼ ਹਿਊਮਨਜ਼; ਡਾਇਓਜੀਨਸ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)
ਈ.ਆਈ. ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ
ਆਈ.ਏ.ਯੂ. ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ
ਆਈ ਐਫ.ਟੀ.ਸੀ. ਫਿਲਮ, ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਅਤੇ ਆਡੀਓ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਸੰਚਾਰ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੌਂਸਲ
ਆਈ.ਸੀ.ਓ.ਐਮ. ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਪਰਿਸ਼ਦ
ਆਈ.ਸੀ.ਐਸ.ਐਸ.ਪੀ.ਈ. ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਖੇਡ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਸਿੱਖਿਆ ਕੌਂਸਲ
ਆਈ.ਸੀ.ਏ. ਪੁਰਾਲੇਖਾਂ ਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੌਂਸਲ
ਆਈ.ਸੀ.ਓ.ਐਮ.ਓ.ਐਸ. ਸਮਾਰਕਾਂ ਅਤੇ ਸਾਈਟਾਂ 'ਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੌਂਸਲ
ਆਈ.ਐਫ.ਜੇ. ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਆਫ਼ ਜਰਨਲਿਸਟਸ
ਆਈ.ਐਫ.ਐਲ.ਏ. ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨਾਂ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ
ਆਈ.ਐਫ.ਪੀ.ਏ. ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਆਫ਼ ਪੋਇਟਰੀ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ
ਆਈ.ਐਮ.ਸੀ. ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਗੀਤ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ
ਆਈ.ਪੀ.ਏ. ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੁਲਿਸ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ
ਆਈ.ਐਨ.ਐਸ.ਯੂ.ਐਲ.ਏ. ਟਾਪੂ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਗਿਆਨਕ ਕੌਂਸਲ
ਆਈ.ਐਸ.ਸੀ. ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਗਿਆਨ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ (ਪਹਿਲਾਂ ਆਈਸੀਐਸਯੂ ਅਤੇ ਆਈਐਸਐਸਸੀ)
ਆਈ.ਟੀ.ਆਈ. ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਥੀਏਟਰ ਇੰਸਟੀਚਿਟਊਟ
ਆਈ.ਯੂ.ਸੀ.ਐਨ. ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਸਰੋਤਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਯੂਨੀਅਨ
ਆਈ.ਯੂ.ਟੀ.ਏ.ਓ. ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਯੂਨੀਅਨ ਆਫ਼ ਟੈਕਨੀਕਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਅਤੇ ਸੰਗਠਨ
ਯੂ.ਆਈ.ਏ. ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਯੂਨੀਅਨ
ਡਬਲਯੂ.ਏ.ਐਨ. ਵਰਲਡ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਆਫ਼ ਅਖ਼ਬਾਰ
ਡਬਲਯੂ.ਐਫ.ਈ.ਓ. ਵਰਲਡ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਆਫ਼ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਸੰਗਠਨ
ਡਬਲਯੂ.ਐਫ.ਯੂ.ਸੀ.ਏ. ਯੂਨੈਸਕੋ ਕਲੱਬਾਂ, ਕੇਂਦਰਾਂ ਅਤੇ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ

ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰ ਸੋਧੋ

ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵਿਭਾਗ ਹਨ ਜੋ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸਮੂਹ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰਾਂ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਸੰਖੇਪ ਨਾਮ ਸਥਾਨ
ਆਈ.ਬੀ.ਈ. ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਬਿਊਰੋ ਜਨੇਵਾਂ [1]
ਯੂ.ਆਈ.ਐਲ. ਯੂਨੈਸਕੋ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਫਾਰ ਲਾਈਫਲੌਂਗ ਲਰਨਿੰਗ ਹੈਮਬਰਗ[2]
ਆਈ.ਆਈ.ਈ.ਪੀ. ਯੂਨੈਸਕੋ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਫਾਰ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨਲ ਪਲਾਨਿੰਗ ਪੈਰਿਸ (ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ) ਅਤੇ ਬਿਇਨਸ ਆਇਰਸ ਅਤੇ ਡਕਰ (ਖੇਤਰੀ ਦਫਤਰ)[3]
ਆਈ.ਆਈ.ਟੀ.ਈ. ਯੂਨੈਸਕੋ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਫਾਰ ਇਨਫਰਮੇਸ਼ਨ ਟੈਕਨਾਲੌਜੀ ਇਨ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਮਾਸਕੋ[4]
ਆਈ.ਆਈ.ਸੀ.ਬੀ.ਏ. ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਸਮਰੱਥਾ ਨਿਰਮਾਣ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਥਾ ਅਦੀਸ ਅਬਾਬਾ[5]
ਆਈ.ਈ.ਐਸ.ਐਲ.ਸੀ. ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਥਾ ਕਰਾਕਸ[6]
ਐਮ.ਜੀ.ਆਈ.ਈ.ਪੀ. ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸਥਾਈ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਮਹਾਤਮਾ ਗਾਂਧੀ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀi[7]
ਯੂਨੈਸਕੋ-ਯੂਨੇਵੋਕ ਯੂਨੈਸਕੋ-ਯੂਨੇਵੋਕ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸੈਂਟਰ ਫੌਰ ਟੈਕਨੀਕਲ ਐਂਡ ਵੋਕੇਸ਼ਨਲ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਐਂਡ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਬੌਨ[8]
ਆਈ.ਐੱਚ.ਈ. ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਫਾਰ ਵਾਟਰ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਡੈਲਫਟ[9]
ਆਈ.ਸੀ.ਪੀ.ਟੀ. ਸਿਧਾਂਤਕ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੇਂਦਰ ਟ੍ਰਾਈਸਟ[10]
ਯੂ.ਆਈ.ਐੱਸ. ਯੂਨੈਸਕੋ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਫੌਰ ਸਟੈਟਿਸਟਿਕਸ ਮਾਂਟਰੀਅਲ[11]

ਇਨਾਮ ਸੋਧੋ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸਿੱਖਿਆ, ਵਿਗਿਆਨ, ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਿੱਚ 22 ਇਨਾਮ ਦਿੱਤੇ:

  • ਫੈਲਿਕਸ ਹੌਫੌਟ-ਬੋਗਨੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੁਰਸਕਾਰ
  • ਲੌਰਿਅਲ-ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ ਅਵਾਰਡ
  • ਯੂਨੈਸਕੋ/ਕਿੰਗ ਸੇਜੋਂਗ ਸਾਖਰਤਾ ਪੁਰਸਕਾਰ
  • ਸਾਖਰਤਾ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ/ਕਨਫਿਇਸ਼ਸ ਇਨਾਮ
  • ਬੌਧਿਕ ਅਪਾਹਜਤਾ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਲਈ ਮਿਆਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਯੂਨੇਸਕੋ/ਅਮੀਰ ਜਾਬਰ ਅਲ-ਅਹਿਮਦ ਅਲ-ਜਾਬਰ ਅਲ-ਸਬਾਹ ਪੁਰਸਕਾਰ
  • ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਸੂਚਨਾ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਤਕਨਾਲੋਜੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦਾ ਰਾਜਾ ਹਮਦ ਬਿਨ ਈਸਾ ਅਲ-ਖਲੀਫਾ ਪੁਰਸਕਾਰ
  • ਯੂਨੈਸਕੋ/ਹਮਦਾਨ ਬਿਨ ਰਾਸ਼ਿਦ ਅਲ-ਮਕਤੂਮ ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਭਿਆਸ ਅਤੇ ਕਾਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਲਈ
  • ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ/ਕਲਿੰਗ ਇਨਾਮ
  • ਵਿਗਿਆਨਕ ਗਿਆਨ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ/ਇੰਸਟੀਚਿutਟ ਪਾਸਚਰ ਮੈਡਲ ਜਿਸਦਾ ਮਨੁੱਖੀ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਲਾਹੇਵੰਦ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਂਦਾ ਹੈ
  • ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ/ਸੁਲਤਾਨ ਕਾਬੂਸ ਇਨਾਮ
  • ਯੂਨੇਸਕੋ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸੁੱਕੇ ਜ਼ੋਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਲ ਸਰੋਤਾਂ ਲਈ ਮਹਾਨ ਮਨੁੱਖ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਰਿਵਰ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਵਾਟਰ ਇਨਾਮ (ਸਿਰਲੇਖ ਨੂੰ ਮੁੜ ਵਿਚਾਰਿਆ ਜਾਵੇਗਾ)
  • ਬਾਇਓਸਫੀਅਰ ਰਿਜ਼ਰਵ ਮੈਨੇਜਮੈਂਟ ਲਈ ਮਿਸ਼ੇਲ ਬੈਟਿਸ ਅਵਾਰਡ
  • ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ/ਬਿਲਬਾਓ ਪੁਰਸਕਾਰ
  • ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ ਇਨਾਮ
  • ਯੂਨੈਸਕੋ-ਮਦਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੁਰਸਕਾਰ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਅਹਿੰਸਾ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ
  • ਯੂਨੈਸਕੋ/ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜੋਸੇ ਮਾਰਟੀ ਇਨਾਮ
  • ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਨੈਤਿਕਤਾ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ/ਅਵੀਸੇਨਾ ਪੁਰਸਕਾਰ
  • ਯੂਨੈਸਕੋ/ਜੁਆਨ ਬੋਸ਼ ਪੁਰਸਕਾਰ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਖੋਜ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ।
  • ਅਰਬ ਸਭਿਆਚਾਰ ਲਈ ਸ਼ਾਰਜਾਹ ਇਨਾਮ
  • ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਲਈ ਮੇਲੀਨਾ ਮਰਕੌਰੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੁਰਸਕਾਰ (ਯੂਨੈਸਕੋ-ਗ੍ਰੀਸ)
  • ਪੇਂਡੂ ਸੰਚਾਰ ਲਈ ਆਈਪੀਡੀਸੀ-ਯੂਨੈਸਕੋ ਇਨਾਮ
  • ਯੂਨੈਸਕੋ/ਗਿਲਰਮੋ ਕੈਨੋ ਵਰਲਡ ਪ੍ਰੈਸ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਪੁਰਸਕਾਰ
  • ਯੂਨੈਸਕੋ/ਜਿਕਜੀ ਮੈਮੋਰੀ ਆਫ਼ ਦਿ ਵਰਲਡ ਇਨਾਮ
  • ਯੂਨੈਸਕੋ-ਇਕੂਟੇਰੀਅਲ ਗਿਨੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜੀਵਨ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਲਈ
  • ਮਾਈਕ੍ਰੋਬਾਇਓਲੋਜੀ ਲਈ ਕਾਰਲੋਸ ਜੇ ਫਿਨਲੇ ਇਨਾਮ

ਅਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਇਨਾਮ ਸੋਧੋ

  • ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਿਮੋਨ ਬੋਲੀਵਰ ਇਨਾਮ (2004 ਤੋਂ ਅਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ)
  • ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ ਇਨਾਮ
  • ਯੂਨੈਸਕੋ/ਓਬਿਆਂਗ ਨਗੁਏਮਾ ਐਮਬਾਸੋਗੋ ਲਾਈਫ ਸਾਇੰਸਜ਼ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੁਰਸਕਾਰ (2010 ਤੋਂ ਸਰਗਰਮ)
  • ਕਲਾਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਯੂਨੈਸਕੋ ਇਨਾਮ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿਖੇ ਮਨਾਏ ਗਏ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ ਸੋਧੋ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿੱਚ ਮਨਾਏ ਗਏ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੀ ਸਾਰਣੀ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ:

ਮਿਤੀ ਨਾਮ
14 ਜਨਵਰੀ ਵਿਸ਼ਵ ਤਰਕ ਦਿਵਸ
24 ਜਨਵਰੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿਵਸ
27 ਜਨਵਰੀ ਸਰਬਨਾਸ਼ ਦੇ ਪੀੜਤਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਯਾਦਗਾਰੀ ਦਿਵਸ
11 ਫ਼ਰਵਰੀ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਲੜਕੀਆਂ ਦਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
13 ਫ਼ਰਵਰੀ ਵਿਸ਼ਵ ਰੇਡੀਓ ਦਿਵਸ
21 ਫ਼ਰਵਰੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦਿਵਸ
8 ਮਾਰਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਹਿਲਾ ਦਿਵਸ
20 ਮਾਰਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫ੍ਰੈਂਕੋਫੋਨੀ ਦਿਵਸ
21 ਮਾਰਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਨੌਰੂਜ਼ ਦਿਵਸ
21 ਮਾਰਚ ਵਿਸ਼ਵ ਕਵਿਤਾ ਦਿਵਸ
21 ਮਾਰਚ ਨਸਲੀ ਭੇਦਭਾਵ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
22 ਮਾਰਚ ਵਿਸ਼ਵ ਜਲ ਦਿਵਸ
5 ਅਪ੍ਰੈਲ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਚੇਤਨਾ ਦਿਵਸ
6 ਅਪ੍ਰੈਲ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਖੇਡ ਦਿਵਸ
15 ਅਪ੍ਰੈਲ ਵਿਸ਼ਵ ਕਲਾ ਦਿਵਸ
23 ਅਪ੍ਰੈਲ ਵਿਸ਼ਵ ਪੁਸਤਕ ਅਤੇ ਕਾਪੀਰਾਈਟ ਦਿਵਸ
30 ਅਪ੍ਰੈਲ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜੈਜ਼ ਦਿਵਸ
3 ਮਈ ਵਿਸ਼ਵ ਪ੍ਰੈਸ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਿਵਸ
5 ਮਈ ਅਫਰੀਕੀ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਦਿਵਸ
5 ਮਈ ਵਿਸ਼ਵ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਿਵਸ
16 ਮਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦਿਵਸ
21 ਮਈ ਸੰਵਾਦ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵ ਦਿਵਸ
22 ਮਈ ਜੈਵਿਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
5 ਜੂਨ ਵਿਸ਼ਵ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦਿਵਸ
8 ਜੂਨ ਵਿਸ਼ਵ ਮਹਾਂਸਾਗਰ ਦਿਵਸ
17 ਜੂਨ ਉਜਾੜ ਅਤੇ ਸੋਕੇ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵ ਦਿਵਸ
18 ਜੂਨ ਨੈਲਸਨ ਮੰਡੇਲਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
9 ਅਗਸਤ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਆਦਿਵਾਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
12 ਅਗਸਤ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਯੁਵਾ ਦਿਵਸ
23 ਅਗਸਤ ਗੁਲਾਮ ਵਪਾਰ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਦੀ ਯਾਦ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
8 ਸਤੰਬਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਾਖਰਤਾ ਦਿਵਸ
15 ਸਤੰਬਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦਿਵਸ
21 ਸਤੰਬਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਿਵਸ
28 ਸਤੰਬਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਤੱਕ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਪਹੁੰਚ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
5 ਅਕਤੂਬਰ ਵਿਸ਼ਵ ਅਧਿਆਪਕ ਦਿਵਸ
11 ਅਕਤੂਬਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਬਾਲੜੀ ਦਿਵਸ
13 ਅਕਤੂਬਰ ਆਫ਼ਤ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
17 ਅਕਤੂਬਰ ਗਰੀਬੀ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
24 ਅਕਤੂਬਰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦਿਵਸ
27 ਅਕਤੂਬਰ ਆਡੀਓਵਿਜ਼ੁਅਲ ਵਿਰਾਸਤ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵ ਦਿਵਸ
2 ਨਵੰਬਰ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਅਪਰਾਧਾਂ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ[12]
5 ਨਵੰਬਰ ਵਿਸ਼ਵ ਰੋਮਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਿਵਸ
10 ਨਵੰਬਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਗਿਆਨ ਦਿਵਸ
ਤੀਜਾ ਵੀਰਵਾਰ (ਨਵੰਬਰ) ਵਿਸ਼ਵ ਦਰਸ਼ਨ ਦਿਵਸ
16 ਨਵੰਬਰ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
25 ਨਵੰਬਰ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
29 ਨਵੰਬਰ ਫਲਸਤੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਏਕਤਾ ਦਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਿਵਸ
1 ਦਸੰਬਰ ਵਿਸ਼ਵ ਏਡਜ਼ ਦਿਵਸ
3 ਦਸੰਬਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਪਾਹਿਜ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦਾ ਦਿਵਸ
10 ਦਸੰਬਰ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿਵਸ
18 ਦਸੰਬਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਦਿਵਸ
18 ਦਸੰਬਰ ਵਿਸ਼ਵ ਅਰਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਿਵਸ

ਮੈਂਬਰ ਰਾਜ ਸੋਧੋ

ਜਨਵਰੀ 2019 ਤੱਕ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ 193 ਮੈਂਬਰ ਰਾਜ ਅਤੇ 11 ਸਹਿਯੋਗੀ ਮੈਂਬਰ ਹਨ। ਕੁਝ ਮੈਂਬਰ ਸੁਤੰਤਰ ਰਾਜ ਨਹੀਂ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਮੈਂਬਰਾਂ ਕੋਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਨਿਰਭਰ ਇਲਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਵਧੀਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀਆਂ ਹਨ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀਆਂ ਰਾਜ ਪਾਰਟੀਆਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਸਦੱਸ ਰਾਜ ਹਨ (ਲਿਕਟੇਨਸਟਾਈਨ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ), ਨਾਲ ਹੀ ਕੁੱਕ ਟਾਪੂ, ਨੀਯੂ ਅਤੇ ਫਲਸਤੀਨ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ 31 ਦਸੰਬਰ 2018 ਨੂੰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।

ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਸੋਧੋ

ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਜਨਰਲ ਸੋਧੋ

ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ, ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ, ਮੱਧ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਏਸ਼ੀਆ, ਮੱਧ ਪੂਰਬ, ਉੱਤਰੀ ਅਫਰੀਕਾ, ਪੂਰਬੀ ਅਫਰੀਕਾ, ਮੱਧ ਅਫਰੀਕਾ, ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ, ਆਸਟਰੇਲੀਆ-ਓਸ਼ੇਨੀਆ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਯੂਨੇਸਕੋ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ-ਜਨਰਲ ਦੀ ਕੋਈ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਹੈ।

ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ-ਜਨਰਲ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ, ਮੱਧ ਅਮਰੀਕਾ, ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ, ਪੱਛਮੀ ਅਫਰੀਕਾ, ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਆਏ ਹਨ। ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹੁਣ ਤੱਕ 11 ਡਾਇਰੈਕਟਰ-ਜਨਰਲ ਵਿੱਚੋਂ, ਔਰਤਾਂ ਸਿਰਫ ਦੋ ਵਾਰ ਇਸ ਅਹੁਦੇ 'ਤੇ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਕਤਰ, ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਅਤੇ ਈਰਾਨ 2021 ਜਾਂ 2025 ਤੱਕ ਡਾਇਰੈਕਟਰ-ਜਨਰਲ ਬੋਲੀ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਦੇ ਵੀ ਮੱਧ ਪੂਰਬੀ ਜਾਂ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਅਨ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ-ਜਨਰਲ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਹਨ। ਆਸੀਆਨ ਸਮੂਹ ਅਤੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕੀ ਦੇਸ਼ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਦੀ ਸੰਭਾਵਤ ਬੋਲੀ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਤੌਰ ਤੇ ਏਸ਼ੀਆਈ, ਸਮੁੰਦਰੀ ਅਤੇ ਲਾਤੀਨੀ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਕਤਰ ਅਤੇ ਈਰਾਨ ਦਾ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਵੱਖਰਾ ਸਮਰਥਨ ਹੈ। ਮਿਸਰ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਮੈਡਾਗਾਸਕਰ ਵੀ ਇਸ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਲੜ ਰਹੇ ਹਨ ਪਰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿੱਧੇ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕਤਰ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਦੋਵੇਂ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਖਿਲਾਫ 2017 ਦੀ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ ਹਾਰ ਗਏ ਸਨ।

ਦਫਤਰ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ ਸੋਧੋ

 
ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ ਵਿਖੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਬਾਗ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਦਾ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ, ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਕੇਂਦਰ, ਪੈਰਿਸ, ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਪਲੇਸ ਡੀ ਫੋਂਟੇਨਯ ਵਿਖੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਮਾਰਸੇਲ ਬਰੂਅਰ ਸਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਬਾਗ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਜੋ ਜਾਪਾਨ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਦਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਗਾਰਡਨ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕੀ-ਜਾਪਾਨੀ ਮੂਰਤੀਕਾਰ ਕਲਾਕਾਰ ਇਸਾਮੂ ਨੋਗੁਚੀ ਨੇ 1958 ਵਿੱਚ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨੀ ਮਾਲੀ ਟੋਮੋਨ ਸਾਨੋ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 1994-1995 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ 50 ਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇਗੰ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ, ਟਾਡਾਓ ਐਂਡੋ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਮੈਡੀਟੇਸ਼ਨ ਰੂਮ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਫੀਲਡ ਦਫਤਰਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਰਜ ਅਤੇ ਭੂਗੋਲਿਕ ਕਵਰੇਜ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਚਾਰ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਦਫਤਰ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ: ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ, ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ, ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ ਅਤੇ ਸੰਪਰਕ ਦਫਤਰ।

ਖੇਤਰ ਅਨੁਸਾਰ ਖੇਤਰੀ ਦਫਤਰ ਸੋਧੋ

ਸਾਰੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਫੀਲਡ ਦਫਤਰਾਂ ਦੀ ਹੇਠ ਲਿਖੀ ਸੂਚੀ ਯੂਨੈਸਕੋ ਖੇਤਰ ਦੁਆਰਾ ਭੂਗੋਲਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜਾਂ ਅਤੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਹਰੇਕ ਦਫਤਰ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਅਫਰੀਕਾ ਸੋਧੋ

  • ਆਬਿਦਜਨ - ਕੋਟ ਡਿਵੁਆਰ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਅਬੂਜਾ - ਨਾਈਜੀਰੀਆ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਅਕਰਾ - ਬੇਨਿਨ, ਕੋਟ ਡਿਵੁਆਇਰ, ਘਾਨਾ, ਲਾਇਬੇਰੀਆ, ਨਾਈਜੀਰੀਆ, ਸੀਅਰਾ ਲਿਓਨ ਅਤੇ ਟੋਗੋ ਲਈ ਕਲੱਸਟਰ ਆਫਿਸ
  • ਅਦੀਸ ਅਬਾਬਾ - ਅਫਰੀਕਨ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਅਫਰੀਕਾ ਲਈ ਆਰਥਿਕ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਦਫਤਰ
  • ਬਾਮਕੋ - ਬੁਰਕੀਨਾ ਫਾਸੋ, ਗਿਨੀ, ਮਾਲੀ ਅਤੇ ਨਾਈਜਰ ਲਈ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਬ੍ਰਾਜ਼ਾਵਿਲੇ - ਕਾਂਗੋ ਗਣਰਾਜ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਬੁਜੁੰਬੁਰਾ - ਬੁਰੂੰਡੀ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਡਕਾਰ-ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ ਅਤੇ ਕੇਪ ਵਰਡੇ, ਗੈਂਬੀਆ, ਗਿਨੀ-ਬਿਸਾਉ ਅਤੇ ਸੇਨੇਗਲ ਲਈ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਦਾਰ ਐਸ ਸਲਾਮ - ਕੋਮੋਰੋਸ, ਮੈਡਾਗਾਸਕਰ, ਮਾਰੀਸ਼ਸ, ਸੇਸ਼ੇਲਸ ਅਤੇ ਤਨਜ਼ਾਨੀਆ ਲਈ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਹਰਾਰੇ - ਬੋਤਸਵਾਨਾ, ਮਲਾਵੀ, ਮੋਜ਼ਾਮਬੀਕ, ਜ਼ੈਂਬੀਆ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਬਾਬਵੇ ਲਈ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਜੁਬਾ - ਦੱਖਣੀ ਸੁਡਾਨ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਕਿਨਸ਼ਾਸਾ - ਕਾਂਗੋ ਦੇ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਗਣਰਾਜ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਲਿਬਰੇਵਿਲੇ - ਕਾਂਗੋ ਗਣਤੰਤਰ, ਕਾਂਗੋ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਗਣਰਾਜ, ਇਕੂਟੇਰੀਅਲ ਗਿਨੀ, ਗੈਬਨ ਅਤੇ ਸਾਓ ਟੋਮ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪੇ ਲਈ ਕਲਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਮੈਪੁਟੋ - ਮੋਜ਼ਾਮਬੀਕ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਨੈਰੋਬੀ - ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ ਅਤੇ ਬੁਰੂੰਡੀ, ਜਿਬੂਤੀ, ਏਰੀਟਰੀਆ, ਕੀਨੀਆ, ਰਵਾਂਡਾ, ਸੋਮਾਲੀਆ, ਦੱਖਣੀ ਸੁਡਾਨ ਅਤੇ ਯੂਗਾਂਡਾ ਲਈ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਵਿੰਡਹੋਕ - ਨਾਮੀਬੀਆ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਯਾਓਂਡੇ - ਕੈਮਰੂਨ, ਮੱਧ ਅਫਰੀਕੀ ਗਣਰਾਜ ਅਤੇ ਚਾਡ ਲਈ ਕਲਸਟਰ ਦਫਤਰ

ਅਰਬ ਰਾਜ ਸੋਧੋ

  • ਅੱਮਾਨ - ਜੌਰਡਨ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਬੇਰੂਤ - ਅਰਬ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ ਅਤੇ ਲੇਬਨਾਨ, ਸੀਰੀਆ, ਜੌਰਡਨ, ਇਰਾਕ ਅਤੇ ਫਲਸਤੀਨ ਦੇ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਕਾਹਿਰਾ - ਅਰਬ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਅਤੇ ਸੁਡਾਨ ਲਈ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਦੋਹਾ - ਬਹਿਰੀਨ, ਕੁਵੈਤ, ਓਮਾਨ, ਕਤਰ, ਸਾਊਦੀ ਅਰਬ, ਸੰਯੁਕਤ ਅਰਬ ਅਮੀਰਾਤ ਅਤੇ ਯਮਨ ਲਈ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਇਰਾਕ - ਇਰਾਕ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ (ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਅੱਮਾਨ, ਜੌਰਡਨ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ)
  • ਖਰਟੂਮ - ਸੁਡਾਨ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਮਨਮਾ - ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਲਈ ਅਰਬ ਖੇਤਰੀ ਕੇਂਦਰ
  • ਰਬਾਟ - ਅਲਜੀਰੀਆ, ਲੀਬੀਆ, ਮੌਰੀਤਾਨੀਆ, ਮੋਰੱਕੋ ਅਤੇ ਟਿisਨੀਸ਼ੀਆ ਲਈ ਕਲਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਰਾਮੱਲਾ - ਫਲਸਤੀਨੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ

ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਸੋਧੋ

  • ਅਪਿਆ - ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ, ਕੁੱਕ ਟਾਪੂ, ਫਿਜੀ, ਕਿਰੀਬਾਤੀ, ਮਾਰਸ਼ਲ ਟਾਪੂ, ਮਾਈਕ੍ਰੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਸੰਘੀ ਰਾਜ, ਨਾਉਰੂ, ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ, ਨੀਯੂ , ਪਲਾਉ, ਪਾਪੁਆ ਨਿਊ ਗਿਨੀ, ਸਮੋਆ, ਸੋਲੋਮਨ ਟਾਪੂ, ਟੋਂਗਾ, ਟੁਵਾਲੂ, ਵਾਨੂਆਟੂ ਅਤੇ ਟੋਕੇਲਾਉ (ਐਸੋਸੀਏਟ ਮੈਂਬਰ )
  • ਬੈਂਕਾਕ - ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ ਅਤੇ ਥਾਈਲੈਂਡ, ਬਰਮਾ, ਲਾਓਸ, ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਅਤੇ ਵੀਅਤਨਾਮ ਦੇ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਬੀਜਿੰਗ - ਉੱਤਰੀ ਕੋਰੀਆ, ਜਾਪਾਨ, ਮੰਗੋਲੀਆ, ਪੀਪਲਜ਼ ਰੀਪਬਲਿਕ ਆਫ਼ ਚਾਈਨਾ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਕੋਰੀਆ ਲਈ ਕਲਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਢਾਕਾ - ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਹਨੋਈ - ਵੀਅਤਨਾਮ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਇਸਲਾਮਾਬਾਦ - ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਜਕਾਰਤਾ - ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ ਅਤੇ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼, ਬਰੂਨੇਈ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ, ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੇ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਮਨੀਲਾ - ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਕਾਬੁਲ - ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਕਾਠਮੰਡੂ - ਨੇਪਾਲ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ - ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼, ਭੂਟਾਨ, ਭਾਰਤ, ਮਾਲਦੀਵ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਨੂੰ ਕਲੱਸਟਰ ਆਫਿਸ
  • ਨੋਮ ਪੇਨਹ - ਕੰਬੋਡੀਆ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਤਾਸ਼ਕੰਦ - ਉਜ਼ਬੇਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਤਹਿਰਾਨ - ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ, ਈਰਾਨ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਤੁਰਕਮੇਨਿਸਤਾਨ ਲਈ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ

ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਸੋਧੋ

  • ਅਲਮਾਟੀ - ਕਜ਼ਾਖਸਤਾਨ, ਕਿਰਗਿਜ਼ਸਤਾਨ, ਤਜ਼ਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਉਜ਼ਬੇਕਿਸਤਾਨ ਲਈ ਕਲਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਬ੍ਰਸੇਲਜ਼ - ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਬ੍ਰਸੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀਆਂ ਸਹਾਇਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਲਈ ਸੰਪਰਕ ਦਫਤਰ
  • ਜਿਨੀਵਾ - ਜਿਨੇਵਾ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦਾ ਸੰਪਰਕ ਦਫਤਰ
  • ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ - ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦਾ ਸੰਪਰਕ ਦਫਤਰ
  • ਵੇਨਿਸ - ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ

ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਸੋਧੋ

 
ਕਾਰੋਨਡੇਲੇਟ ਪੈਲੇਸ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਮਹਿਲ - ਗਾਰਡਾਂ ਦੇ ਬਦਲਣ ਦੇ ਨਾਲ. ਕਿਊਟੋ, ਇਕਵਾਡੋਰ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕੇਂਦਰ, ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ, ਘੱਟ-ਬਦਲਿਆ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਇਹ ਕੇਂਦਰ, ਪੋਲੈਂਡ ਦੇ ਕ੍ਰਾਕਾਵ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕੇਂਦਰ ਦੇ ਨਾਲ, 18 ਸਤੰਬਰ 1978 ਨੂੰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੁਆਰਾ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਸਥਾਨ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਪਹਿਲਾ ਸਥਾਨ ਸੀ।
  • ਬ੍ਰਾਸੀਲੀਆ - ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਗੁਆਟੇਮਾਲਾ ਸਿਟੀ - ਗੁਆਟੇਮਾਲਾ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਹਵਾਨਾ - ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਅਤੇ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਸਭਿਆਚਾਰ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ, ਕਿਊਬਾ, ਡੋਮਿਨਿਕਨ ਗਣਰਾਜ, ਹੈਤੀ ਅਤੇ ਅਰੂਬਾ
  • ਕਿੰਗਸਟਨ - ਐਂਟੀਗੁਆ ਅਤੇ ਬਾਰਬੂਡਾ, ਬਹਾਮਾਸ, ਬਾਰਬਾਡੋਸ, ਬੇਲੀਜ਼, ਡੋਮਿਨਿਕਾ, ਗ੍ਰੇਨਾਡਾ, ਗਾਇਨਾ, ਜਮੈਕਾ, ਸੇਂਟ ਕਿਟਸ ਐਂਡ ਨੇਵਿਸ, ਸੇਂਟ ਲੂਸੀਆ, ਸੇਂਟ ਵਿਨਸੈਂਟ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਨਾਡੀਨਜ਼, ਸੂਰੀਨਾਮ ਅਤੇ ਤ੍ਰਿਨੀਦਾਦ ਅਤੇ ਟੋਬੈਗੋ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗੀ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਕਲੱਸਟਰ ਦਫਤਰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਵਰਜਿਨ ਆਈਲੈਂਡਜ਼, ਕੇਮੈਨ ਆਈਲੈਂਡਸ, ਕੁਰਾਕਾਓ ਅਤੇ ਸਿੰਟ ਮਾਰਟਨ
  • ਲੀਮਾ - ਪੇਰੂ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਮੈਕਸੀਕੋ ਸਿਟੀ - ਮੈਕਸੀਕੋ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਮੋਂਟੇਵੀਡੀਓ - ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ ਅਤੇ ਅਰਜਨਟੀਨਾ, ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ, ਚਿਲੀ, ਪੈਰਾਗੁਏ ਅਤੇ ਉਰੂਗਵੇ ਲਈ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਅਤੇ ਕਲਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਪੋਰਟ ਪ੍ਰਿੰਸ-ਹੈਤੀ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ
  • ਕੁਇਟੋ - ਬੋਲੀਵੀਆ, ਕੋਲੰਬੀਆ, ਇਕਵਾਡੋਰ ਅਤੇ ਵੈਨੇਜ਼ੁਏਲਾ ਲਈ ਕਲਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਸੈਨ ਜੋਸੇ - ਕੋਸਟਰਿਕਾ, ਅਲ ਸਾਲਵਾਡੋਰ, ਗਵਾਟੇਮਾਲਾ, ਹੋਂਡੁਰਸ, ਮੈਕਸੀਕੋ, ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਅਤੇ ਪਨਾਮਾ ਦਾ ਕਲਸਟਰ ਦਫਤਰ
  • ਸੈਂਟਿਆਗੋ ਡੀ ਚਿਲੀ - ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਕੈਰੇਬੀਅਨ ਅਤੇ ਚਿਲੀ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਬਿਊਰੋ

ਸਹਿਯੋਗੀ ਸੰਗਠਨ ਸੋਧੋ

  • ਰੈੱਡ ਕਰਾਸ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਮੇਟੀ (ਆਈ ਸੀ ਆਰ ਸੀ)
  • ਬਲੂ ਸ਼ੀਲਡ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ (ਬੀ ਐਸ ਆਈ)
  • ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਕੌਂਸਲ (ਆਈ ਸੀ ਓ ਐਮ)
  • ਸਮਾਰਕਾਂ ਅਤੇ ਸਾਈਟਾਂ 'ਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੌਂਸਲ (ਆਈ ਸੀ ਓ ਐਮ ਓ ਐੱਸ)
  • ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਨੁੱਖਤਾਵਾਦੀ ਕਾਨੂੰਨ ਸੰਸਥਾਨ (ਆਈ ਆਈ ਐੱਚ ਐਲ)

ਵਿਵਾਦ ਸੋਧੋ

ਨਵੀਂ ਵਿਸ਼ਵ ਜਾਣਕਾਰੀ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਆਰਡਰ ਸੋਧੋ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਵਿਵਾਦਾਂ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ, ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ, ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਅਤੇ ਸਾਬਕਾ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸਦੇ ਸੰਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ. 1970 ਅਤੇ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੌਰਾਨ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਵੱਲੋਂ "ਨਿਊ ਵਰਲਡ ਇਨਫਰਮੇਸ਼ਨ ਐਂਡ ਕਮਿਊਨੀਕੇਸ਼ਨ ਆਰਡਰ" ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਮੈਕਬ੍ਰਾਈਡ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਲੋਕਤੰਤਰੀਕਰਨ ਅਤੇ ਸੂਚਨਾ ਤੱਕ ਵਧੇਰੇ ਸਮਾਨਤਾਪੂਰਵਕ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਵਜੋਂ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਅਤੇ ਤੀਜੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹਾਂ ਲਈ ਪੱਛਮ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਯੂਐਸਐਸਆਰ ਦੁਆਰਾ 1940 ਦੇ ਅਖੀਰ ਅਤੇ 1950 ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦੇ ਉਲਟ। 1984 ਵਿੱਚ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਨੇ ਆਪਣੇ ਯੋਗਦਾਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਨ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ, ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ 1985 ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ, ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਨੇ 1985 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਫੀਸਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਿਆ। 1997 ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰ ਬਦਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਯੂਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ 2003 ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ, ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ 8 ਅਕਤੂਬਰ 2007 ਨੂੰ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਆਇਆ।

ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਸੋਧੋ

ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੂੰ 1949 ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਸਦੇ ਬਣਨ ਦੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ. ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ 1949 ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਬਣਾਈ ਰੱਖੀ ਹੈ। 2010 ਵਿੱਚ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਗੁਫਾ ਆਫ਼ ਪੈਟਰੀਆਰਕਸ, ਹੇਬਰੋਨ ਅਤੇ ਰਾਚੇਲ ਦੀ ਕਬਰ, ਬੈਥਲਹੈਮ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਰਾਸਤ ਸਾਈਟਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਹਾਲੀ ਦੇ ਕੰਮ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਓਬਾਮਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਹੋਈ ਅਤੇ ਫਲਸਤੀਨੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹੋਏ। ਅਕਤੂਬਰ 2010 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਬੋਰਡ ਨੇ ਸਾਈਟਾਂ ਨੂੰ "ਅਲ-ਹਰਮ ਅਲ-ਇਬਰਾਹਿਮੀ/ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ਦਾ ਮਕਬਰਾ" ਅਤੇ "ਬਿਲਾਲ ਬਿਨ ਰਬਾਹ ਮਸਜਿਦ/ਰਾਚੇਲ ਦੀ ਕਬਰ" ਵਜੋਂ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵੋਟ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ "ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਫਲਸਤੀਨੀ ਖੇਤਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਹਨ" "ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਇਕਪਾਸੜ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਕਾਰਵਾਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਸੀ। ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸਾਈਟਾਂ ਨੂੰ "ਮੁਸਲਿਮ, ਈਸਾਈ ਅਤੇ ਯਹੂਦੀ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ" ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਦੱਸਿਆ, ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਇਲ 'ਤੇ ਸਾਈਟਾਂ ਦੇ ਸਿਰਫ ਯਹੂਦੀ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ। ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਉੱਤੇ "ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵਿਰਾਸਤ ਤੋਂ ਵੱਖ" ਕਰਨ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਉੱਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ। ਪੱਛਮੀ ਕੰਧ ਦੇ ਰੱਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰਾਚੇਲ ਦੀ ਕਬਰ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਪਵਿੱਤਰ ਮੁਸਲਿਮ ਸਥਾਨ ਨਹੀਂ ਐਲਾਨਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਅਧੂਰੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁਅੱਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਉਪ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਡੈਨੀ ਅਯਾਲੋਨ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇਹ ਮਤਾ ਫਲਸਤੀਨੀ ਵਾਧੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਨੈਸੇਟ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਐਂਡ ਕਲਚਰ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਜ਼ੇਵਲੁਨ ਲੈਰਲੇਵ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਸਥਾ ਵਜੋਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਤਿਆਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।

28 ਜੂਨ 2011 ਨੂੰ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਕਮੇਟੀ ਨੇ, ਜੌਰਡਨ ਦੇ ਜ਼ੋਰ 'ਤੇ, ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਯੇਰੂਸ਼ਲਮ ਵਿੱਚ ਮੁਗਰਾਬੀ ਗੇਟ ਬ੍ਰਿਜ ਨੂੰ ਢਾਹੁਣ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਦੀ ਨਿਖੇਧੀ ਕੀਤੀ। ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੌਰਡਨ ਨੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਮਝੌਤੇ 'ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਸਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੌਜੂਦਾ ਪੁਲ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਤੋੜਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੌਰਡਨ ਨੇ ਸਮਝੌਤੇ 'ਤੇ ਵਿਵਾਦ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ ਅਮਰੀਕੀ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਮਿਸਰ ਦੇ ਇਤਰਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਯੂਨੇਸਕੋ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ।

ਜਨਵਰੀ 2014 ਵਿੱਚ, ਇਸ ਦੇ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ-ਜਨਰਲ, ਇਰੀਨਾ ਬੋਕੋਵਾ ਨੇ, "ਅਣਮਿੱਥੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮੁਲਤਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ" ਅਤੇ "ਦਿ ਪੀਪਲ, ਦਿ ਬੁੱਕ, ਦਿ ਲੈਂਡ: 3,500-ਸਾਲ" ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲੇ ਸਾਈਮਨ ਵਿਸੇਨਥਲ ਸੈਂਟਰ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਯਹੂਦੀ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਬੰਧ ". ਇਹ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ 21 ਜਨਵਰੀ ਤੋਂ 30 ਜਨਵਰੀ ਤੱਕ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਚੱਲਣਾ ਸੀ। ਬੋਕੋਵਾ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿੱਚ ਅਰਬ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਦੇ ਦਲੀਲ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ "ਸ਼ਾਂਤੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਏਗਾ"। ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਦੇ ਲੇਖਕ, ਇਬਰਾਨੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਵਿਦਾਲ ਸੈਸੂਨ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਦਿ ਸਟੱਡੀ ਆਫ਼ ਐਂਟੀ-ਸੈਟਿਜ਼ਮ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਰੌਬਰਟ ਵਿਸਟਰਿਚ, ਨੇ ਰੱਦ ਕਰਨ ਨੂੰ ਇੱਕ "ਭਿਆਨਕ ਕੰਮ" ਕਿਹਾ, ਅਤੇ ਬੋਕੋਵਾ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ "ਸੰਪੂਰਨ ਘਿਨੌਣੇ ਮਨਮਾਨੇ ਦਾ ਕੰਮ" ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਯਹੂਦੀ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਲਈ ਨਫ਼ਰਤ "। ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਫਲਤਾ ਵਜੋਂ ਵੇਖਿਆ ਗਿਆ।

1 ਜਨਵਰੀ 2019 ਨੂੰ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿਰੋਧੀ ਪੱਖਪਾਤ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਯੂਐਸ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।

ਕਾਬਜ਼ ਫਲਸਤੀਨ ਮਤਾ ਸੋਧੋ

13 ਅਕਤੂਬਰ 2016 ਨੂੰ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਯੇਰੂਸ਼ਲਮ 'ਤੇ ਇੱਕ ਮਤਾ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੀ ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੁਆਰਾ "ਹਮਲਾ" ਅਤੇ ਪੂਜਾ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ "ਗੈਰਕਨੂੰਨੀ ਉਪਾਵਾਂ" ਲਈ ਇਜ਼ਰਾਇਲ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੂੰ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਵੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਫਲਸਤੀਨੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਪਾਠ ਨੇ "ਯੇਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਤਿੰਨ ਏਕਤਾਵਾਦੀ ਧਰਮਾਂ ਲਈ ਮਹੱਤਵ" ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਯੇਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਪਵਿੱਤਰ ਪਹਾੜੀ ਚੋਟੀ ਦੇ ਅਹਾਤੇ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਸਿਰਫ ਇਸਦੇ ਮੁਸਲਿਮ ਨਾਮ "ਅਲ-ਹਰਮ ਅਲ-ਸ਼ਰੀਫ" ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਰਬੀ ਲਈ ਨੇਕ ਅਸਥਾਨ। ਇਸ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਮਤੇ ਨੂੰ "ਟੈਂਪਲ ਮਾਊਂਟ" ਜਾਂ "ਹਰ ਹੈਬਾਇਤ" ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਮੁੱਖ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ ਨਾਲ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬੈਂਜਾਮਿਨ ਨੇਤਨਯਾਹੂ ਅਤੇ ਆਇਲੇਟ ਸ਼ੇਕ ਸਮੇਤ ਕਈ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਅਤੇ ਕੂਟਨੀਤਕਾਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਸੰਗਠਨ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਸੰਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਨ ਕੀ ਮੂਨ ਅਤੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਜਨਰਲ ਇਰੀਨਾ ਬੋਕੋਵਾ ਨੇ ਇਸ ਮਤੇ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ, ਇਸਲਾਮ ਅਤੇ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਦਾ ਯੇਰੂਸ਼ਲਮ ਨਾਲ ਸਪਸ਼ਟ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸੰਬੰਧ ਹੈ ਅਤੇ "ਕਿਸੇ ਵੀ ਯਹੂਦੀ, ਈਸਾਈ ਜਾਂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਨੂੰ ਨਕਾਰਨ, ਛੁਪਾਉਣ ਜਾਂ ਮਿਟਾਉਣ ਲਈ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਸਾਈਟ ਦੀ ਅਖੰਡਤਾ ਨੂੰ ਢਾਹ ਲਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਚੈੱਕ ਸੰਸਦ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਮਤਾ "ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿਰੋਧੀ ਨਫਰਤ ਭਰੀ ਭਾਵਨਾ" ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਟਲੀ ਦੇ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਸੈਂਕੜੇ ਇਤਾਲਵੀ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। 26 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਮਤੇ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੀਖਿਆ ਕੀਤੇ ਸੰਸਕਰਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਲਗਾਤਾਰ "ਸਰੀਰ ਦੇ ਮਾਹਰਾਂ ਨੂੰ ਯੇਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ" ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਵੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਸੰਸਕਰਣ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਬਾਅਦ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨਰਮੀ ਰੱਖਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਪਾਠ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ। ਮਤਾ ਉਸ ਸਾਈਟ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਯਹੂਦੀ ਅਤੇ ਈਸਾਈ ਟੈਂਪਲ ਮਾਉਂਟ, ਜਾਂ ਇਬਰਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਹਰ ਹਬਾਇਤ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਸਿਰਫ ਇਸਦੇ ਅਰਬੀ ਨਾਮ ਦੁਆਰਾ - ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਬੋਰਡ ਦੁਆਰਾ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਅਰਥਪੂਰਨ ਫੈਸਲਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਹੋਈ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਰਾਜਦੂਤ ਕ੍ਰਿਸਟਲ ਨਿਕਸ ਹਾਇਨਜ਼ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਇਸ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਇਕ ਪਾਸੜ ਮਤੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਰਹੇ ਹਨ।"

ਅਕਤੂਬਰ 2017 ਵਿੱਚ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿਰੋਧੀ ਪੱਖਪਾਤ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਸੰਗਠਨ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਫਲਸਤੀਨ ਸੋਧੋ

ਫਲਸਤੀਨੀ ਨੌਜਵਾਨ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਵਿਵਾਦ ਸੋਧੋ

ਫਰਵਰੀ 2011 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਫਲਸਤੀਨੀ ਨੌਜਵਾਨ ਰਸਾਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੇਖ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅੱਲ੍ਹੜ ਉਮਰ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚਾਰ ਰੋਲ ਮਾਡਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਅਡੌਲਫ ਹਿਟਲਰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ। ਦਸੰਬਰ 2011 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ, ਜਿਸਨੇ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਨੂੰ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ ਤੇ ਫੰਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਨੇ ਸਮਗਰੀ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਮਰਥਨ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਿਆ।

ਗਾਜ਼ਾ ਦੀ ਇਸਲਾਮਿਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਵਾਦ ਸੋਧੋ

2012 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਖਗੋਲ ਵਿਗਿਆਨ, ਖਗੋਲ -ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਪੁਲਾੜ ਵਿਗਿਆਨ, ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਗਾਜ਼ਾ ਦੀ ਇਸਲਾਮਿਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੇਅਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਵਿਵਾਦ ਅਤੇ ਆਲੋਚਨਾ ਨੂੰ ਹੁਲਾਰਾ ਮਿਲਿਆ। ਇਜ਼ਰਾਇਲ ਨੇ 2008 ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਉੱਤੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਬੰਬਾਰੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਉਥੇ ਹਥਿਆਰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਟੋਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸਨੂੰ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਕਦਮ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੁਹਰਾਇਆ।

ਮੁਖੀ, ਕਮਲੇਨ ਸ਼ਾਥ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦਾ ਬਚਾਅ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ "ਇਸਲਾਮਿਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਕਾਦਮਿਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਹੈ ਜੋ ਸਿਰਫ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੀ ਹੈ"। ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਰਾਜਦੂਤ ਨਿਮਰੌਦ ਬਰਕਨ ਨੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਹਮਾਸ ਨਾਲ ਸਬੰਧਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧ ਪੱਤਰ ਸੌਂਪਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਕਿ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਫਲਸਤੀਨੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦੇਣ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਸੀ। ਯਹੂਦੀ ਸੰਗਠਨ ਬਨਾਏ ਬਿਰਥ ਨੇ ਵੀ ਇਸ ਕਦਮ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ।

ਚੀ ਗਵੇਰਾ ਸੋਧੋ

2013 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ "ਦਿ ਲਾਈਫ ਐਂਡ ਵਰਕਸ ਆਫ ਅਰਨੇਸਟੋ ਚੀ ਗਵੇਰਾ" ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਮੈਮੋਰੀ ਆਫ਼ ਦਿ ਵਰਲਡ ਰਜਿਸਟਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਯੂਐਸ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਮਹਿਲਾ ਇਲਿਆਨਾ ਰੋਸ-ਲੇਹਟੀਨੇਨ ਨੇ ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੰਗਠਨ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਊਬਨ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਅਪਮਾਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬੇਰਹਿਮ ਸਾਥੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕਤਾਰਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸੰਖੇਪ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਸਤਿਕਾਰ ਦੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਿੱਧੇ ਵਿਰੋਧ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਯੂਐਨ ਵਾਚ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਚੋਣ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਵੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਨੈਨਜਿੰਗ ਕਤਲੇਆਮ ਦੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਸੋਧੋ

2015 ਵਿੱਚ, ਜਪਾਨ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਲਈ 1937 ਦੇ ਨਾਨਜਿੰਗ ਕਤਲੇਆਮ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ "ਮੈਮੋਰੀ ਆਫ਼ ਦਿ ਵਰਲਡ" ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਨਵੀਨਤਮ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਦੇ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਅਕਤੂਬਰ 2016 ਵਿੱਚ, ਜਾਪਾਨੀ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਫੁਮਿਓ ਕਿਸ਼ੀਦਾ ਨੇ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਜਾਪਾਨ ਦੀ 2016 ਦੀ 4.4 ਬਿਲੀਅਨ ਦੀ ਸਾਲਾਨਾ ਫੰਡਿੰਗ ਮੁਅੱਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਨੈਨਜਿੰਗ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਵਿਵਾਦ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਸਿੱਧੇ ਸਬੰਧ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਯੂ ਐਸ ਵਾਪਸੀ ਸੋਧੋ

ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ 1984 ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ, ਸੰਗਠਨ ਦੇ "ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰਾਜਨੀਤਿਕ" ਸੁਭਾਅ, ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਸਮਾਜ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਅਦਾਰਿਆਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਮੁਫਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਪ੍ਰੈੱਸ ਪ੍ਰਤੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ "ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਇਸਦੇ" ਬੇਰੋਕ ਬਜਟ "ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਵਿਸਥਾਰ ", ਅਤੇ ਸੇਨੇਗਲ ਦੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ-ਜਨਰਲ ਅਮਾਦੋ-ਮਹਟਰ ਐਮ'ਬੋ ਦੇ ਅਧੀਨ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਸਨ।

19 ਸਤੰਬਰ 1989 ਨੂੰ, ਯੂਐਸ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਕਾਂਗਰਸੀ ਮੈਂਬਰ ਜਿਮ ਲੀਚ ਨੇ ਇੱਕ ਕਾਂਗਰਸੀ ਉਪ -ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਿਹਾ:

ਸੰਨ 1984 ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਤੋਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਭ ਜਾਣਦੇ ਹਨ, ਮੇਰਾ ਵਿਚਾਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਲਾਂ 'ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜੋ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਾਲਾਂ ਜੋ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਤੱਥ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਯੂਨੈਸਕੋ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਖਤਰਨਾਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਮੈਂਬਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪੱਛਮ ਦੀਆਂ ਕਦਰਾਂ -ਕੀਮਤਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਖੁਦ ਕਦੇ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਸਥਿਤੀ ਨਹੀਂ ਅਪਣਾਈ। ਯੂ ਐਸ ਨੇ ਖਾਲੀ ਕੁਰਸੀ ਦੀ ਕੂਟਨੀਤੀ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੜਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ। ਇਹ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ਾਮਲ ਨਾ ਹੋਣਾ ਵਧੇਰੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋਵੇਗਾ।

ਲੀਚ ਨੇ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਿਆ ਕਿ ਰਿਕਾਰਡ ਨੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਝੰਜੋੜਿਆ, ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਵਿਸ਼ਵ ਸੂਚਨਾ ਆਦੇਸ਼, ਧਨ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੀ ਨੀਤੀ ਨੂੰ ਵਾਪਸੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਦੱਸਿਆ। ਉਸਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਯੂਨੈਸਕੋ ਤੋਂ ਰਵਾਨਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਆਈਏਈਏ ਤੋਂ ਵਾਪਸੀ ਉਸ 'ਤੇ ਧੱਕ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। 1 ਅਕਤੂਬਰ 2003 ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ।

12 ਅਕਤੂਬਰ 2017 ਨੂੰ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਨੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ 31 ਦਸੰਬਰ 2018 ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸੰਗਠਨ ਤੋਂ ਹਟ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ 2019 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸਥਾਈ ਨਿਰੀਖਕ ਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗਾ। ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿਭਾਗ ਨੇ "ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿਖੇ ਵਧਦੇ ਬਕਾਏ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ, ਬੁਨਿਆਦੀ ਲੋੜ ਸੰਗਠਨ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ, ਅਤੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿਰੋਧੀ ਪੱਖਪਾਤ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ " ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਵਾਪਸੀ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ "ਬਹਾਦਰ" ਅਤੇ "ਨੈਤਿਕ" ਵਜੋਂ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕੀਤੀ।

ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਨੇ 600 ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬਕਾਏ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ 2011 ਵਿੱਚ ਫਲਸਤੀਨ ਇੱਕ ਪੂਰਨ ਮੈਂਬਰ ਬਣਨ ਤੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ 80 ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਦੇ ਸਾਲਾਨਾ ਬਕਾਏ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। 194 ਮੈਂਬਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕਾ 14 ਵੋਟਾਂ ਵਿੱਚ ਸਨ।

ਤੁਰਕੀ -ਕੁਰਦ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੋਧੋ

25 ਮਈ 2016 ਨੂੰ, ਮਸ਼ਹੂਰ ਤੁਰਕੀ ਕਵੀ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਰਕੁਨ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾ ਲਿਵਨੇਲੀ ਨੇ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਸਦਭਾਵਨਾ ਰਾਜਦੂਤ ਵਜੋਂ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਤੁਰਕੀ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਦੀ ਫੌਜ ਅਤੇ ਕੁਰਦ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਕੁਰਦ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਵਾਲੇ ਦੱਖਣੀ ਪੂਰਬੀ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ, ਦਿਯਾਰਬਾਕੀਰ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਨੂੰ ਉਭਾਰਿਆ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਅਸਤੀਫੇ ਦੇ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਸਨ। ਲਿਵਨੇਲੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਅਜਿਹੀਆਂ ਉਲੰਘਣਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨਾ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਹੈ।"

ਅਤਾਤੁਰਕ ਸੋਧੋ

1981 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਅਤਾਤੁਰਕ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਨੂੰ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਮਤਾ ਪਾਸ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ "ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸੁਧਾਰਕ" ਸੀ।

ਨਾਜਾਇਜ਼ ਕਲਾ ਵਪਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਭਿਆਨ ਸੋਧੋ

ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਜਾਇਦਾਦ ਦੇ ਨਾਜਾਇਜ਼ ਵਪਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ 1970 ਦੇ ਸੰਮੇਲਨ ਦੀ 50 ਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ ਦੇ 2020 ਦੇ ਜਸ਼ਨ ਦੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਯੂਨੈਸਕੋ 1970 ਸੰਮੇਲਨ ਨੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਵੱਲ ਇੱਕ ਕਦਮ ਚਿੰਨ੍ਹਤ ਕੀਤਾ। ਅਪ੍ਰੈਲ 1863 ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਪਤੀ ਲਈ ਫਰੀਡਮੈਨ ਦੇ 'ਆਚਾਰ ਸੰਹਿਤਾ' (ਹੇਗ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਦੇ 'ਆਲ ਮੈਨ ਕਿਸਮ' ਮੰਤਰ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਤ) ਨੇ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਹੁੰਚ ਅਪਣਾਈ, ਜਿੱਥੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਸਤੂਆਂ 'ਨਿਰਪੱਖ ਖੇਡ' ਸਨ, ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਇਸ ਦੇ ਲਾਭ ਲਈ ਨਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਗਲੋਬਲ ਗਿਆਨ ਪੂਲ. 1970 ਵਿੱਚ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀਕਰਨ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਗੈਰਕਨੂੰਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਸਤੂਆਂ ਦੀ ਦਰਾਮਦ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਲੁੱਟੇ ਗਏ ਇਲਾਕਿਆਂ ਜਾਂ ਹਮਲਾਵਰ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ (ਜੇਮਜ਼ ਕੁੱਕ ਅਤੇ ਦਿ ਗਵੇਗਲ ਸ਼ੀਲਡ; ਐਲਗਿਨ ਮਾਰਬਲਜ਼ ਵੇਖੋ) ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਲੇਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਸਤੂਆਂ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿਚ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਗੈਰਕਨੂੰਨੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪਹੁੰਚਿਆ ਸੀ।

ਇਹ ਦੋ ਪਹੁੰਚਾਂ ਨੂੰ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀਵਾਦ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਨਾ ਤਾਂ ਅਕਾਦਮਿਕਤਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੇਰਣਾਦਾਇਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਮੈਰੀਮੈਨ, ਕਲਾ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਪਾਇਨੀਅਰ ਅਕਾਦਮਿਕ, ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਦੋ ਮਾਪਦੰਡਾਂ 'ਤੇ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜ ਲਈ ਲਾਭ ਨੂੰ ਨੋਟ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਨਾ ਤਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਬਲ ਹੋਇਆ ਹੈ।

2020 ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਪਤੀ ਦੇ ਨਾਜਾਇਜ਼ ਵਪਾਰ ਦਾ ਆਕਾਰ ਸਾਲ ਵਿੱਚ 10 ਬਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਹੈ। ਉਸੇ ਸਾਲ ਰੈਂਡ ਆਰਗੇਨਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਅਸਲ ਬਾਜ਼ਾਰ "ਹਰ ਸਾਲ ਕੁਝ ਸੌ ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ"। ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੁਆਰਾ 10 ਅਰਬ ਦੇ ਅੰਕੜੇ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਮਾਹਰ ਨੇ ਇਸ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ "ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ" ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਅੰਕੜਾ ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਹੈ। ਆਰਟ ਡੀਲਰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ ਅੰਕੜੇ ਦੀ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੁੱਲ ਵਿਸ਼ਵ ਕਲਾ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦਾ 15% ਸੀ।

ਨਵੰਬਰ 2020 ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਇੱਕ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰਬਾਜ਼ੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਲੁੱਟੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਤਸਕਰੀ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਇਸ ਨੂੰ ਅਜਾਇਬਘਰ ਦੁਆਰਾ ਆਯੋਜਿਤ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀਵਾਰ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਲੁੱਟੀਆਂ ਗਈਆਂ ਵਸਤੂਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗਲਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਲੈਣਾ ਪਿਆ। ਇਸ਼ਤਿਹਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ 1930 ਤੋਂ ਮੈਟਰੋਪੋਲੀਟਨ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਬੁੱਧ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁਖੀ 2001 ਵਿੱਚ ਕਾਬੁਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਤੋਂ ਲੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਯੂਐਸ ਆਰਟ ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਤਸਕਰੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਿ ਪਾਲਮੀਰਾ ਤੋਂ ਇੱਕ ਮਨੋਰੰਜਕ ਸਮਾਰਕ ਜੋ ਕਿ ਐਮਈਟੀ ਨੇ 1901 ਵਿੱਚ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮਿਕ ਸਟੇਟ ਦੇ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਾਲਮਾਇਰਾ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਤੋਂ ਲੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਤਸਕਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਆਈਵੇਰੀ ਕੋਸਟ ਦਾ ਇੱਕ ਮਾਸਕ ਜੋ ਕਿ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਯੂਐਸ ਵਿੱਚ ਸੀ 1954 ਤੱਕ 2010-2011 ਵਿੱਚ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਝੜਪਾਂ ਦੌਰਾਨ ਲੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਐਮਈਟੀ ਤੋਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਏ ਗਏ ਸਨ।

ਉਤਪਾਦ ਅਤੇ ਸੇਵਾਵਾਂ ਸੋਧੋ

  • ਯੂਨੈਸਡੌਕ ਡਾਟਾਬੇਸ– 1946 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਪੂਰੇ ਪਾਠ ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੇ 146,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਫੀਲਡ ਦਫਤਰਾਂ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਯੂਨੈਸਕੋ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਅਤੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਕੇਂਦਰਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦੇ ਮੈਟਾਡੇਟਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਟੂਲ ਸੋਧੋ

  • ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਡਾਟਾਬੇਸ ਪ੍ਰਬੰਧਨ (ਸੀਡੀਐਸ/ਆਈਐਸਆਈਐਸ [ਯੂਕੇ ਪੁਲਿਸ ਸੌਫਟਵੇਅਰ ਪੈਕੇਜ ਆਈਐਸਆਈਐਸ ਨਾਲ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪੈਣ]) ਅਤੇ ਡਾਟਾ ਮਾਈਨਿੰਗ/ਸਟੈਟਿਸਟਿਕਲ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ (ਆਈਡੀਏਐਮਐਸ) ਲਈ ਮੁਫਤ, ਮੁਫਤ, ਦੋ ਅੰਤਰ -ਸੰਬੰਧਤ ਸੌਫਟਵੇਅਰ ਪੈਕੇਜ ਵਿਕਸਤ, ਸਾਂਭ -ਸੰਭਾਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕੀਤੇ।
  • ਸੀਡੀਐਸ/ਆਈਐਸਆਈਐਸ - ਇੱਕ ਆਮ ਜਾਣਕਾਰੀ ਭੰਡਾਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ. ਵਿੰਡੋਜ਼ ਵਰਜਨ ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਕੰਪਿਊਟਰ ਜਾਂ ਲੋਕਲ ਏਰੀਆ ਨੈਟਵਰਕ ਤੇ ਚੱਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕਲਾਇੰਟ/ਸਰਵਰ ਕੰਪੋਨੈਂਟਸ ਇੰਟਰਨੈਟ ਤੇ ਰਿਮੋਟ ਡਾਟਾਬੇਸ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿੰਡੋਜ਼, ਲੀਨਕਸ ਅਤੇ ਮੈਕਿਨਟੋਸ਼ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਪਭੋਗਤਾ ਨੂੰ ਸੀਡੀਐਸ/ਆਈਐਸਆਈਐਸ ਡੇਟਾਬੇਸ ਖੋਜ ਲਈ ਐੱਚ ਟੀ ਐਮ ਐਲ ਵੈਬ ਫਾਰਮ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਆਈਐਸਆਈਐਸ_ਡੀਐਲਐਲ ਸੀਡੀਐਸ/ਆਈਐਸਆਈਐਸ ਅਧਾਰਤ ਐਪਲੀਕੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਇੱਕ ਏਪੀਆਈ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।
  • ਓਪਨਆਈਡੀਐਮਐਸ - ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੁਆਰਾ ਵਿਕਸਤ, ਸਾਂਭ -ਸੰਭਾਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਸੰਖਿਆਤਮਕ ਡੇਟਾ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸੌਫਟਵੇਅਰ ਪੈਕੇਜ, ਮੂਲ ਪੈਕੇਜ ਮਲਕੀਅਤ ਵਾਲਾ ਸੀ ਪਰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਖੁੱਲੇ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ ਹੈ।
  • ਆਈਡੀਆਈਐਸ - ਸੀਡੀਐਸ/ਆਈਐਸਆਈਐਸ ਅਤੇ ਆਈਡੀਏਐਮਐਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਿੱਧਾ ਡੇਟਾ ਐਕਸਚੇਂਜ ਦਾ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਹੈ।

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. "International Bureau of Education". UNESCO. Archived from the original on 14 November 2018. Retrieved 14 November 2018.
  2. "About the Institute". UIL – UNESCO Institute for Lifelong Learning. 29 October 2015. Archived from the original on 14 November 2018. Retrieved 14 November 2018.
  3. "IIEP UNESCO". Archived from the original on 19 November 2014. Retrieved 14 November 2018.
  4. "Contact Us". UNESCO IITE. Archived from the original on 14 November 2018. Retrieved 14 November 2018.
  5. "Contact Us". IICBA. UNESCO. Archived from the original on 14 November 2018. Retrieved 14 November 2018.
  6. "Contact Us". IESALC (in ਸਪੇਨੀ). UNESCO. Archived from the original on 14 November 2018. Retrieved 14 November 2018.
  7. "Building Social and Emotional Learning for Education 2030". UNESCO MGIEP. UNESCO. Archived from the original on 23 March 2018. Retrieved 3 February 2020.
  8. "UNESCO-UNEVOC International Centre". Archived from the original on 14 November 2018. Retrieved 14 November 2018.
  9. "Home". IHE Delft Institute for Water Education. UNESCO. Archived from the original on 24 October 2018. Retrieved 14 November 2018.
  10. "Mission & History". ICTP – International Centre for Theoretical Physics. UNESCO. Archived from the original on 14 November 2018. Retrieved 14 November 2018.
  11. "Contact Us". UNESCO Institute for Statistics. 21 November 2016. Archived from the original on 14 November 2018. Retrieved 14 November 2018.
  12. "International Day to End Impunity for Crimes against Journalists". UNESCO. Archived from the original on 30 October 2017. Retrieved 19 December 2016.