ਠੱਕਾਥੂ ਅਮਯੰਕੋਟੂ ਰਾਜਲਕਸ਼ਮੀ (2 ਜੂਨ, 1930 – 18 ਜਨਵਰੀ, 1965), ਜਿਸ ਨੂੰ ਰਾਜਲਕਸ਼ਮੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮਲਿਆਲਮ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਨਾਵਲਕਾਰ, ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਕਵੀ ਸੀ। ਉਹ ਤਿੰਨ ਨਾਵਲ, ਦੋ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦੀ ਲੇਖਕ ਸੀ। ਕੇਰਲਾ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 1960 ਵਿੱਚ ਨਾਵਲ ਲਈ ਆਪਣਾ ਸਲਾਨਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦੀ ਤੀਜੀ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਬਣ ਗਈ। ਉਸ ਦਾ ਨਾਵਲ, ਓਰੂ ਵਜ਼ੀਯੁਮ ਕੁਰੇ ਨਿਜ਼ਾਲੁਕਲਮ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਟੈਲੀ-ਸੀਰੀਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਰੇਡੀਓ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਰੂਪਾਂਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਜੀਵਨੀ ਸੋਧੋ

 
ਮਹਾਰਾਜਾ ਕਾਲਜ, ਰਾਜਲਕਸ਼ਮੀ ਦਾ ਅਲਮਾ ਮੇਟਰ

ਰਾਜਲਕਸ਼ਮੀ ਦਾ ਜਨਮ 2 ਜੂਨ, 1930 ਨੂੰ ਦੱਖਣ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਕੇਰਲਾ ਦੇ ਪਲੱਕੜ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਚੇਰਪੁਲਾਸੇਰੀ ਵਿਖੇ ਮਰਾਠ ਅਚੁਥਾ ਮੈਨਨ ਅਤੇ ਥੱਕਾਥੂ ਅਮਯੰਕੋਟੂ ਕੁੱਟੀਮਾਲੂ ਅੰਮਾ ਦੇ ਘਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਧੀ ਵਜੋਂ ਹੋਇਆ ਸੀ;[1] ਟੀਏ ਸਰਸਵਤੀ ਅੰਮਾ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਗਣਿਤ-ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਅਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਬਣ ਗਈ, ਉਸਦੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਸੀ।[2] ਉਸਨੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਕਾਲਜ, ਏਰਨਾਕੁਲਮ ਤੋਂ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਐਮਏ ਮਲਿਆਲਮ ਲਈ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਕਾਲਜ ਤਿਰੂਵਨੰਤਪੁਰਮ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ ਪਰ ਬਨਾਰਸ ਹਿੰਦੂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿੱਥੋਂ ਉਸਨੇ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ।[3] ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਲੈਕਚਰਾਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਕੈਰੀਅਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੇਰੁਨਥਨੀ, ਪੰਡਾਲਮ ਅਤੇ ਓਟੱਪਲਮ ਵਿਖੇ ਨਾਇਰ ਸੇਵਾ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।[3]

18 ਜਨਵਰੀ, 1965 ਨੂੰ, ਰਾਜਲਕਸ਼ਮੀ ਸਵੇਰੇ ਘਰ ਤੋਂ ਕਾਲਜ ਲਈ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਪਰ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ; ਉਸਦੀ ਲਾਸ਼ ਉਸਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਛੱਤ ਤੋਂ ਸਾੜੀ ਨਾਲ ਲਟਕਦੀ ਮਿਲੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ 34 ਸਾਲ ਸੀ।[4][5]

ਵਿਰਾਸਤ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਸੋਧੋ

ਉਹ ਮਲਿਆਲਮ ਦੀ ਐਮਿਲੀ ਬਰੋਂਟੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮਾਕਲ, 1956 ਵਿੱਚ ਮਾਥਰੂਭੂਮੀ ਸਪਤਾਹਿਕ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਉਸਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਰਚਨਾ ਸੀ, ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ ਸੱਤਵੇਂ ਨੰਬਰ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਵਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਸੀ।[5] ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਦੋ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਸਨੇ ਤਿੰਨ ਨਾਵਲ ਲਿਖੇ,[6] ਓਰੂ ਵਜ਼ੀਯੁਮ ਕੁਰੇ ਨਿਜ਼ਾਲੁਕਲਮ (ਇੱਕ ਮਾਰਗ ਅਤੇ ਕੁਝ ਪਰਛਾਵੇਂ) ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਨਾਜ਼ੁਕ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ।[1] ਓਰੂ ਵਜ਼ੀਯੁਮ ਕੁਰੇ ਨਿਜ਼ਾਲੁਕਲਮ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 1960 ਵਿੱਚ ਨਾਵਲ ਲਈ ਕੇਰਲਾ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ ਦਿਵਾਇਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਇਸ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਤੀਜੀ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਬਣ ਗਈ।[7] ਇਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਟੀਵੀ ਸੀਰੀਅਲ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਰੇਡੀਓ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਨਾਟਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[8][9] ਉਸਦੇ ਹੋਰ ਨਾਵਲ ਨਜਾਨੇਨਾ ਭਾਵਮ ਅਤੇ ਉਚੇਵੇਇਲਮ ਇਲਮ ਨੀਲਾਵਮ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ "ਨੀਨੇ ਨਜਾਨ ਸਨੇਹਿਕੁੰਨੂ" ਹੈ। ਅਨੀਤਾ ਨਾਇਰ, ਕ੍ਰਾਸਵਰਡ ਬੁੱਕ ਅਵਾਰਡ ਜੇਤੂ ਲੇਖਕ, ਨੇ ਰਾਜਲਕਸ਼ਮੀ ਦੇ ਜੀਵਨ 'ਤੇ ਆਪਣੇ 2018 ਦੇ ਨਾਵਲ, ਈਟਿੰਗ ਵੈਸਪਸ ਨੂੰ ਆਧਾਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।[10][11] ਰਾਮੂ ਕਰਿਆਤ ਦੀ 1970 ਦੀ ਫਿਲਮ ਅਭਯਮ ਵੀ ਰਾਜਲਕਸ਼ਮੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ।[12]

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. 1.0 1.1 "Biography on Kerala Sahitya Akademi portal". Kerala Sahitya Akademi portal. 2019-04-13. Retrieved 2019-04-13.
  2. "T. A. Sarasvati Amma - Obituary" (PDF). 2012-03-16. Archived from the original (PDF) on 2012-03-16. Retrieved 2019-04-13.
  3. 3.0 3.1 Jayasree, G. S. (2015-09-24). "Rajalekshmi, the reclusive author". The Hindu (in Indian English). Retrieved 2019-04-13.
  4. K. Santhosh (13 July 2012). "The 'why' remains, 47 years later". The Hindu. Retrieved 13 February 2023.
  5. 5.0 5.1 "'എഴുതാതിരിക്കാൻ വയ്യ, ജീവിച്ചിരിക്കുകയാണെങ്കിൽ ഇനിയും എഴുതി പോകും'; പേനയ്ക്ക് വിലക്കി..." www.marunadanmalayali.com. Retrieved 2019-04-13.
  6. "List of works". Kerala Sahitya Akademi. 2019-04-14. Retrieved 2019-04-14.
  7. "Kerala Sahitya Akademi Award for Novel". Kerala Sahitya Akademi. 2019-04-13. Retrieved 2019-04-13.
  8. "Mentioned in an actress interview in The Hindu, Sept 15, 2006". Archived from the original on 12 May 2011. Retrieved 19 January 2007.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (link)
  9. "AIR to broadcast plays based on novels". The Hindu. 1 January 2007. Archived from the original on 30 September 2007.
  10. Bagchi, Shrabonti (2018-10-05). "Anita Nair's new novel tells the story of a girl who ate a wasp". livemint.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-04-13.
  11. Akundi, Sweta (2018-12-10). "What a wasp tastes like". The Hindu (in Indian English). Retrieved 2019-04-13.
  12. "Abhayam: A Lost Gem". stancemagazine.in. Archived from the original on 2019-10-02. Retrieved 2019-04-13.

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਸੋਧੋ

  • ਟੀ. ਪਲਕੀਲ, ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਅਤੇ ਉੱਤਰ-ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਲੇਖਣੀ, ਬ੍ਰੈਡਲੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਇਲੀਨੋਇਸ ਵਿਖੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕੋਰਸ ਸਮੱਗਰੀ [1] 18 ਜਨਵਰੀ 2007 ਨੂੰ ਐਕਸੈਸ ਕੀਤੀ ਗਈ।

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ ਸੋਧੋ