ਲਾਲਬਾਗ਼ ਕਿਲ੍ਹਾ (ਫੋਰਟ ਔਰੰਗਾਬਾਦ) 17 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਮੁਗਲ ਕਿਲ੍ਹਾ ਹੈ, ਜੋ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਬੁਰਗੰਗਾ ਨਦੀ ਕੋਲ਼ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਮੁਗਲ ਸੁਭਾਸ਼ਰ ਮੁਹੰਮਦ ਅਜ਼ਮ ਸ਼ਾਹ ਨੇ 1678 ਈ. ਵਿਚ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਸਮਰਾਟ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਕੌਣ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਸਮਰਾਟ ਬਣ ਗਿਆ ਉਸਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਸ਼ਾਇਤਾ ਖ਼ਾਨ ਨੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ 1688 ਤਕ ਢਾਕਾ ਵਿਚ ਰਿਹਾ. ਕਿਲ੍ਹਾ ਕਦੇ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਲੱਗਾ.

ਗਵਰਨਰ ਦੇ ਨਿਵਾਸ, ਦੀਵਾਨ-ਏ-ਅੰਮਾ
ਕਰਵ ਵਾਲਾ ਕੰਧ

ਇਤਿਹਾਸ

ਸੋਧੋ

1787 ਵਿਚ, ਜੋਹਾਨ ਜੋਵਾਨੀ ਨੇ ਪੇਂਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਦੱਖਣ, ਔਰੰਗਜੇਬ ਦੇ ਤੀਜੇ ਪੁੱਤਰ ਮੁਗਲ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਮੁਹੰਮਦ ਅਜ਼ਾਮ ਨੇ 1678 ਵਿਚ ਬੰਗਾਲ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕਿਲ੍ਹਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ. ਉਹ 15 ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਬੰਗਾਲ ਵਿਚ ਰਹੇ. ਪਰੰਤੂ ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਕਿਲ੍ਹਾ ਠੀਕ ਤਰਾਂ ਨਹੀਂ ਬਣਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਅਧੂਰਾ ਹੀ ਰਿਹਾ. ਉਸ ਸਮੇਂ ਸ਼ਾਇਤਾ ਖ਼ਾਨ ਢਾਕਾ ਦਾ ਨਵਾਂ ਸੂਬਾਦਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ 1684 ਵਿਚ, ਸ਼ਾਇਤਾ ਖ਼ਾਨ ਦੀ ਧੀ, ਇਰਾਨ ਸਿੱਥ੍ਰਸਟ ਕਰਾਸ ਬੀਬੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ. ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਮੰਦਭਾਗੀ ਸਮਝਿਆ ਅਤੇ ਢਾਂਚਾ ਅਧੂਰਾ ਛੱਡਿਆ ਲਾਲਬਾਘ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਤਿੰਨ ਮੁੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ, ਪਾਰ ਬੀਬੀ ਦੀ ਕਬਰ ਹੈ. ਸ਼ਾਇਤਾ ਖ਼ਾਨ ਢਾਕਾ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਖੋਹ ਗਈ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਰਾਜਧਾਨੀ ਢਾਕਾ ਤੋਂ ਮੁਰਸ਼ਿਦਾਬਾਦ ਤੱਕ ਲਈ ਗਈ ਸੀ. ਸ਼ਾਹੀ ਮੁਗਲ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ 1844 ਵਿਚ, ਇਸ ਇਲਾਕੇ ਨੇ ਔਰੰਗਾਬਾਦ ਦੀ ਥਾਂ ਲਾਲਬਾਗ ਨਾਂ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਲਾਲਬਾਗ ਕਿਲ੍ਹਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ. ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਇਸਦਾ ਨਾਂ ਲਾਲਬਾਗ ਕਿਲ੍ਹਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ.

ਢਾਂਚਾ

ਸੋਧੋ

ਲੰਮੇ ਗੜ੍ਹੀ ਦੋ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਅਤੇ ਕੰਧ ਅਧੂਰੇ ਖਰਾਬ ਕਿਲੇ ਦੇ ਨਾਲ, ਤਿੰਨ ਇਮਾਰਤ (ਮਸਜਿਦ, ਬੀਬੀ ਪਾਰੀ ਅਤੇ ਦੀਵਾਨ-ਏ-ਆਮ ਕਬਰ ਦੇ ਸੁਮੇਲ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ) ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ. ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਵਿਭਾਗ ਦੁਆਰਾ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿਚ ਖੁਦਾਈ ਨੇ ਹੋਰ ਬਣਤਰਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ. ਕਿਲੇ ਦੇ ਮੱਧ ਖੇਤਰ ਨੇ ਤਿੰਨ ਇਮਾਰਤ ਹੈ - ਪੱਛਮ ਵਿਚ ਦੀਵਾਨ-ਏ-ਆਮ ਅਤੇ ਹੱਮਾਮ ਪੂਰਬ ਮਸਜਿਦ ਅਤੇ ਦੋ ਵਿਚਕਾਰ ਦੀ ਕਬਰ | ਇਸ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿਚ ਇਕ ਪਾਣੀ ਦੀ ਫਲਾਇਕਸ ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੱਛਮ ਤਕ ਤਿੰਨ ਇਮਾਰਤਾਂ ਅਤੇ ਉੱਤਰ ਤੋਂ ਦੱਖਣ ਨਾਲ ਜੁੜਦੀ ਹੈ

ਸਿਵਲ-ਏ-ਮੈਮ

ਸੋਧੋ

ਆਮ ਸੰਪਤੀ ਦੇ ਪੂਰਬ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ 'ਤੇ ਦੀਵਾਨ-ਏ-ਸਥਿਤ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਮੁਗਲ ਗਵਰਨਰ ਦੇ ਦੋ-ਮੰਜ਼ਲਾ ਘਰ ਘਰ ਹੈ. ਇਮਾਰਤ ਦੀ ਬਾਹਰੀ ਮਾਪ 32.47 ਮੀਟਰ × 8.18 ਮੀਟਰ (107 'ਐਕਸ 29') ਹੈ.[1]। ਇੰਗਲਿਸ਼ ਫੈਕਟਰੀ ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਤੋਂ ਇਹ ਖੁਲਾਸਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਵੇਤਾ ਖ਼ਾਨ ਇਸ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਯੂਰਪੀ ਲੋਕ ਇੱਥੇ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿਚ ਸਨ.[2]

ਬੀਬੀ ਪਾਰੀ ਦੀ ਕਬਰ

ਸੋਧੋ

ਬੀਬੀ ਪਰੀ ਦੀ ਕਬਰ ਵਿੱਚ, ਸਾਰੀ ਅੰਦਰਲੀ ਕੰਧ ਨੂੰ ਚਿੱਟੇ ਸੰਗਮਰਮਰ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ. ਸਾਰੇ ਕੇਂਦਰੀ ਕਮਰੇ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਅੱਠ ਕਮਰੇ ਹਨ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਕੋਨੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਇਕ ਹੋਰ ਛੋਟੀ ਕਬਰ ਹੈ.

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. The Archaeological Heritage of Bangladesh. Asiatic Society of Bangladesh. Nov 2011. p. 586
  2. The Archaeological Heritage of Bangladesh. Asiatic Society of Bangladesh. Nov 2011. p. 597