ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ
ਮਨ ਅਤੇ ਬੋਧ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਵਿਚ, ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ, ਜਾਂ ਕਾਮਨਸੈਂਸ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ, ਦੂਸਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਦੀ ਇਕ ਮਨੁੱਖੀ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ।[1] ਰੋਜ਼ਮਰ੍ਹਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਆਈਆਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਆਈਟਮਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦਰਦ, ਅਨੰਦ, ਉਤਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਤਕਨੀਕੀ ਜਾਂ ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਵਾਦ ਦੇ ਉਲਟ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾਈ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ।[2]
ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ' ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਲੋਕ — ਜਿਹੜੇ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਅਕਾਦਮਿਕ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਸਮੀ ਸਿਖਲਾਈ ਤੋਂ ਬਿਨ l ਮਾਨਸਿਕ ਅਵਸਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਦੇਣ ਬਾਰੇ ਜਾਂਦੇ ।ਨ ਇਖੇਤਰੇਨ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਇਰਾਦਤਨ ਰਾਜਾਂ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ; ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸੰਕਲਪਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਵਿਸ਼ਵਾਸ", "ਇੱਛਾਵਾਂ", "ਡਰ", ਅਤੇ "ਉਮੀਦ" ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ।[3]
Eliminative
ਪਦਾਰਥਵਾਦ ਇਹ ਕਰਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਗਲਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਖਾਰਜ (ਜਾਂ "ਖਤਮ") ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਮੁੱਖ ਲੋਕ-ਸੰਕਲਪ ਸੋਧੋ
ਇਰਾਦਾ ਸੋਧੋ
ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖੀ ਵਤੀਰੇ ਨੂੰ ਸਮਝਣ, ਸਮਝਾਉਣ ਜਾਂ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨ ਵੇਲੇ, ਲੋਕ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਅਤੇ ਜਾਣ-ਬੁੱਝ ਕੇ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਅੰਤਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।[4] ਉਦੇਸ਼ਪੂਰਨ ਕਾਰਵਾਈ ਜਾਂ ਦੁਰਘਟਨਾਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਕਾਰਜਾਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਸਮਾਜਿਕ ਮੇਲ-ਮਿਲਾਪ ਵਿਚ ਇਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਿਰਣਾਤਾ ਹੈ। ਦੂਸਰੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਜਾਂ ਪੂਰਵ-ਬੋਧਕ ਮਾਮਲੇ ਹਨ. ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਲਈ, ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਟਿੱਪਣੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੰਦੇਸ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਤੇ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੁਖਦਾਈ ਅਪਮਾਨ ਵਜੋਂ ਵੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਜੇ ਅਣਜਾਣ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹੀ ਟਿੱਪਣੀ ਖਾਰਜ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਇਰਾਦਤਨ ਦੀ ਲੋਕ ਧਾਰਨਾ ਕਾਨੂੰਨੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਚ ਕਤਲ ਅਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਵਿਚਕਾਰ ਫ਼ਰਕ ਕਰਨ ਲਈ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਈ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਅਤੇ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦੇ ਵਤੀਰੇ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਫੌਲਾਂ ਨੂੰ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਸਮਝੇ ਜਾਣ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸਖਤ ਸਜਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਸੰਕਲਪ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਹੈ: ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਸੰਬੰਧੀ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਅਨੁਭਵ ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮਲਾਵਰਤਾ, ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੇ ਟਕਰਾਅ, ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਜਾਂ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਚੋਲੇ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਮਝੀ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਭੂਮਿਕਾ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦੀ ਹੈ।[5][6]
ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ 'ਤੇ ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਅਨੁਭਵੀ ਸਾਹਿਤ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਕਰਮਾਂ ਸੰਬੰਧੀ ਸਿਧਾਂਤ ਵਿਚ ਚਾਰ ਵੱਖਰੇ ਕਾਰਕ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼, ਇੱਛਾਵਾਂ, ਕਾਰਜ ਕਾਰਕ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਕਾਰਕ।[7]
ਇੱਥੇ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਇਰਾਦੇ ਦੀਆਂ ਲੋਕ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਕੇਂਦਰੀ ਪਰਿਵਰਤਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ।[8]
ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਮੁੱਖ ਅੰਤਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇੱਛਾਵਾਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਰਾਦੇ ਇਕ ਨਤੀਜੇ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਅਸਲ ਵਿਚ ਸਿੱਟਾ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।[8]
ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਇੱਥੇ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ ਜੋ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹਨ - ਨਤੀਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਯੋਗਤਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼। ਨਤੀਜਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਇੱਕ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਕਾਰਵਾਈ ਕਿਸੇ ਇਰਾਦੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰੇਗੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਪਹਿਰ ਖਰੀਦਣਾ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰੇਗਾ"[4]
ਯੋਗਤਾ ਵਿੱਚ ਕਾਰਜ ਕਰਨ ਦੀ ਉਸਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਦਾਕਾਰ ਦੀ ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਮੈਂ ਸਚਮੁੱਚ ਨਵੀਂ ਪਹਿਰ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।" ਇਸ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਹੀਡਰ ਨੇ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਯੋਗਤਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਟੀਚੇ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਮਨੋਰੰਜਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਜਾਣਗੇ।[9]
ਸਮਝ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਸੋਧੋ
ਪ੍ਰਸੰਗ ਸਰੂਪ ਸੋਧੋ
ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨਾਵਲ ਸੰਕਲਪਾਂ ਅਤੇ ਵਸਤੂਆਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਮਝਣ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਮੇਡਿਨ, ਅਲਟੋਮ, ਅਤੇ ਮਰਫੀ ਦੁਆਰਾ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਪ੍ਰਸੰਗ ਸਰੂਪ[10] ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰੋਟੋਟਾਈਪ ਅਤੇ ਮਿਸਾਲੀ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਾਨਸਿਕ ਮਾਡਲਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦਰਸਾਉਣ ਅਤੇ ਸਮਝਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਮਾੱਡਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪ੍ਰੋਟੋਟਾਈਪ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਮੁੱਚੀ ਸਮਾਨਤਾ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਈ ਮਾਪਾਂ (ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਆਕਾਰ, ਆਕਾਰ, ਰੰਗ) ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਰਤਾਰੇ ਦੇ ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਗੁਣਾਤਮਕ ਫੰਕਸ਼ਨ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਸੋਧੋ
ਹਿਲਟਨ(1990) ਦਾ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮਾਡਲ ਸੋਧੋ
ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਮਨ ਦੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀਕਰਨ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਕਾਰਜ-ਕਾਰਣ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਡੇਨਿਸ ਹਿਲਟਨ (1990) ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਮਾਡਲ ਇਸ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲ ਸਪੱਸ਼ਟੀਕਰਨ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦਿਆਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਾਡਲ ਖਾਸ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਹਿਲਟਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਮੂਨੇ ਨੂੰ 'ਸੰਵਾਦਵਾਦੀ' ਮਾਡਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਤੋਂ ਉਲਟ, ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਰਸ਼ਕ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ: ਜਿਸ ਨਾਲ ਵਿਅਕਤੀ ਘਟਨਾ ਜਾਂ ਕਿਰਿਆ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ।[11]
ਮਾੱਡਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਕਾਰਜ-ਕਾਰਣ ਸਪੱਸ਼ਟੀਕਰਨ ਗ੍ਰੇਸ (1975) ਦੇ ਮਾਡਲਾਂ ਤੋਂ ਦੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਉਕਤੀਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ — ਤਰੀਕਾ ਅਤੇ ਮਾਤਰਾ। ਮੈਕਸਿਮ ਗ੍ਰੀਸ ਨੇ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਉਚਿਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਗਿਆਨ ਦੇ ਪਾੜੇ ਨੂੰ ਫਿਟ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।[12]
ਇਸਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦਿਆਂ, ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਮਾਡਲ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਆਪਣੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੇ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਦੇ ਸਪਸ਼ਟੀਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਕਰਨਗੇ। ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਮਾਨਸਿਕ ਤੁਲਨਾ ਦੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹਰ ਰੋਜ ਵਿਆਖਿਆ ਵਿੱਚ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ।
ਕਾਰਜ ਅਤੇ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲ ਸੋਧੋ
ਵਿਸ਼ਵਾਸ – ਇੱਛਾ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਸੋਧੋ
ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ-ਇੱਛਾ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਇਕ ਤਰੀਕਾ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਮਾਡਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਲੋਕ ਇੱਕ ਕਿਰਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੇ ਉਹ ਨਤੀਜਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਤੁਰੰਤ ਕਾਰਵਾਈ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਨਹੀਂ ਹਨ; ਇਰਾਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ / ਇੱਛਾ ਅਤੇ ਕਿਰਿਆ ਦੇ ਵਿਚੋਲੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।[8]
ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ 'ਤੇ ਗੌਰ ਕਰੋ ਜੋ "G" ਟੀਚਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਾਰਵਾਈ "A" "G" ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰੇਗੀ; ਇਹ "A" ਕਰਨ ਦੀ ਨੀਅਤ ਵੱਲ ਖੜਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਫਿਰ ਐਕਸ਼ਨ "A" ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸ਼ੈਂਕ ਅਤੇ ਅਬੈਲਸਨ (1977) ਨੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਨਿਹਚਾ, ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿਰਿਆ '' ਸਕ੍ਰਿਪਟ '' ਵਰਗੀ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਤਹਿਤ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਅੰਤਮ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਏਗੀ ਜਾਂ ਨਹੀਂ।[13] ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਬਰਸਾਲੌ (1985) ਨੇ ਮਨ ਦੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਨੂੰ ਇੱਕ "ਆਦਰਸ਼" ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਇੱਛਾ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਇੱਕ ਇਰਾਦਾ ਸਭ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ, ਤਾਂ ਉਹ "ਨਿਰਪੱਖ" ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਕ ਦਿੱਤੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਵਰਤਾਰੇ ਨੂੰ "ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਆਦਰਸ਼" ਬਣਾਇਆ।[14]
ਟੀਚਾ-ਇਰਾਦਤਨ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਮਾਡਲ ਸੋਧੋ
ਮੌਜੂਦਾ ਸਾਹਿਤ ਨੇ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਹਾਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਲੋਕ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।[9] ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਹ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਅਭਿਨੇਤਾ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੰਮਾਂ ਪਿੱਛੇ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਮੌਜੂਦ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ।[15] ਇਹ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਭਿਨੇਤਾ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਜਾਂ ਇਨਾਮ ਦੇਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮਾਂ ਦਾ ਮਾਰਗ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਅਦਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਮੰਨੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਧਾਰਣਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧਾਈ ਗਈ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਵਿਵਹਾਰ ਸੰਬੰਧੀ ਸਬੂਤ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਇਹ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਇਰਾਦਾ ਖਿੱਚੇਗਾ।[9]
ਹਾਲਾਂਕਿ ਦੋਵੇਂ ਭਾਗ ਅਕਸਰ ਸਾਂਝੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਟੀਚਿਆਂ ਅਤੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅੰਤਰ ਹੁੰਦਾ ।ੈ ਇਹ ਅੰਤਰ ਇਸ ਤੱਥ ਵਿੱਚ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਕਾਰਜ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵੀ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਦੇਸ਼ ਵਾਲਾ ਉਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਕਿ ਕਿਰਿਆ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ੈ. ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ।
ਟੀਚਿਆਂ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵਾਸ-ਇੱਛਾ ਦੇ ਮਾਡਲ ਵਿੱਚ, ਸੰਚਾਲਨ ਵੇਰੀਏਬਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇਹ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਏਗੀ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਟੀਚੇ ਅਤੇ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਪੂਰਵ ਅਨੁਮਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇਹ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਅਭਿਨੇਤਾ ਦੀਆਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਸਲ ਕਬਜ਼ੇ ਬਾਰੇ ਅਸਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਐਕਸ਼ਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ।[16] ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਪੂਰਵ-ਅਵਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇਰਾਦਿਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਲਈ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੇ ਵੇਰੀਏਬਲ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਹੁਨਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜੋ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਆ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸ਼ੈਂਕ ਅਤੇ ਅਬੈਲਸਨ ਇਕ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਵਿਚ ਜਾਣ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਉਠਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਪੂਰਵ-ਸ਼ਰਤ ਵਿਚ ਬਿੱਲ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਅਤੇ ਸਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਕਾਰੋਬਾਰ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।[13]
ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ਤੇ, ਲੋਕ ਉਹਨਾਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਪੂਰਵ-ਸ਼ਰਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣਾ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਅਣਚਾਹੇ ਹੋਣ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਆਮ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਾ ਮਾਡਲ ਸੋਧੋ
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੇ ਅੰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਗੈਰ ਰਸਮੀ ਤਰਕ ਦੇ ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਮੂਨੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਉਹ ਸਮਝਣ ਦੇ ਸਾਡੇ ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸੰਸ਼ੋਧਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਉਦਾਹਰਣ ਲਈ, ਇਕ ਮਾਡਲ[17]
ਮਨੁੱਖੀ ਨਿੱਤ ਦੇ ਤਰਕ ਨੂੰ ਸਧਾਰਣ, ਸਿੱਧੇ ਨਿਯਮਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਨਤਾ ਅਧਾਰਤ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਸੰਜੋਗ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਧਾਰਣ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਆਪਸੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਤੋਂ, ਪ੍ਰਤੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਤਰਕ ਦੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਪੈਟਰਨ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਮਾਡਲ ਨੂੰ ਕਈ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਡੇਟਾ ਦੇ ਖਾਤੇ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਵਾਦ ਸੋਧੋ
ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਇਸ ਦੇ ਦਾਇਰੇ, ਵਿਧੀ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਕਮਿਉਨਿਟੀ ਲਈ ਇਸਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਅਕਾਦਮਿਕ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਵਿਵਾਦ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।[18] ਇਸ ਆਲੋਚਨਾ ਦਾ ਇਕ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਇਸ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਅਨਪੜ੍ਹ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਵਿਦਿਅਕ ਵਿਦਿਅਕਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ਮਰ੍ਹਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਵਟਾਂਦਰੇ ਲਈ ਰਾਖਵੀਂ ਆਰੰਭਿਕ ਪ੍ਰਥਾ ਹੈ।[19]
ਇਸ ਬਾਰੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬਹਿਸ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਅਕਾਦਮਿਕ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੈ; ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਵਿਗਿਆਨਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਡੋਮੇਨ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਉਚਿਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਮਝ, ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤੀ ਗਈ ਇਕ ਵਿਧੀ ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਧੀ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਅਯੋਗ ਹੈ।[19]
ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੇ ਸਬਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦਿਆਂ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰਾਂ ਦੇ ਗਠਨ ਵਿਚ ਇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਵਜੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਲਾਏਪਾਓਲ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਰਚਨਾ ਯੰਤਰਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਮਾਲੇ ਅਤੇ ਨੋਬੇ ਨੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਵਿਆਪਕ ਖੇਤਰ ਵੱਲ ਅਟੱਲ ਤਰੱਕੀ ਵਜੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਸਮਝ ਦੀ ਇਸ ਵਿਵਸਥਾ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ।[4] Medin et al. ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸ਼੍ਰੇਣੀਕਰਨ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਮਾਡਲ ਨਾਲ ਲੋਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਸੰਕਲਪਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਫਾਇਦਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ[20] ਇਹ ਲਾਭਕਾਰੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ "Stanford Encyclopedia of Philosophy". ato.stanford.edu. Retrieved May 13, 2020.
- ↑ Wellman, H (1990). Children's theory of mind. MA: MIT Press.
- ↑ Arico, Adam (2010). "Folk psychology, consciousness, and context effects". Review of Philosophy and Psychology.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Malle, Knobe, Betram F, Joshua (Mar 1997). "Journal of Experimental Social Psychology".
{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Karniol, Rachel (Jan 1978). "Children's use of intention cues in evaluating behaviour". Psychological Bulletin. 85 (1): 76-85. – via doi=10.1037%2F0033-2909.85.1.76.
{{cite journal}}: Missing pipe in:|via=(help) - ↑ Piaget, Oxford (1932). The Language and Thought of the Child, 1926; Judgment and Reasoning in the Child, 1928; The Child's Conception of the World, 1929; The Child's Conception of Physical Causality, 1930; The Moral Judgment of the Child, 1932. Oxford, England: Harcourt, Brace. pp. 54–93.
- ↑ Malle, Knobe, Betram F (Mar 1997). "The folk concept of intentionality". Journal of Experimental Social Psychology. 33 (2): 101–121.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 Kashima, Yoshihisa; McKintyre, Allison; Clifford, Paul (1 April 2000). "The category of the mind: Folk psychology of belief, desire, and intention. Author". Asian Journal of Social Psychology. 1 (3): 289–313 – via https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/1467-839X.00019.
{{cite journal}}: External link in|via= - ↑ 9.0 9.1 9.2 Heider, F (1958). The psychology of interpersonal relations. New York: Wiley.
- ↑ Medin, D.L.; Altom, M. W.; Murphy, T.D. (1984). "Given versus induced category representations: Use of prototype and exemplar information in classification". Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, and Cognition. 10 (333): 352 – via https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2F0278-7393.10.3.333.
{{cite journal}}: External link in|via= - ↑ Hilton, Denis J (Jan 1990). "Conversational processes and causal explanation". Psychological Bulletin. 107 (1): 65–81 – via https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2F0033-2909.107.1.65.
{{cite journal}}: External link in|via= - ↑ Grice, H Paul (1979). "Logic and Conversation". Communications. 30: 7–72 – via https://www.persee.fr/doc/comm_0588-8018_1979_num_30_1_1446.
{{cite journal}}: External link in|via= - ↑ 13.0 13.1 Schank, R. C. (1977). Scripts, plans, goals and understanding. New Jersey: Eribaum.
- ↑ Barsalou, Lawrence W (October 1985). "Ideals, central tendency, and frequency of instantiation as determinants of graded structure in categories". Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, and Cognition. 11 (4): 629–654 – via https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2F0278-7393.11.1-4.629.
{{cite journal}}: External link in|via= - ↑ Weiner, B (1986). An attributional theory of motivation and emotion. New York: Springer.
- ↑ Boonzaier, A.; McClure, J.; Sutton, R. M. (2005). "Distinguishing the effects of beliefs and preconditions: The folk psychology of goals and actions". European Journal of Social Psychology. 35 (6): 725–740 – via https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/ejsp.280.
{{cite journal}}: External link in|via= - ↑ Sun, R (1994). Integrating Rules and Connectionism for Robust Commonsense Reasoning. New York: Wiley.
- ↑ Goldenweiser, A. A. (1912). "Folk-psychology". Psychological Bulletin. 9 (10): 373–380 – via https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2Fh0074365.
{{cite journal}}: External link in|via= - ↑ 19.0 19.1 Fletcher, G (1995). The scientific credibility of folk psychology. Hilsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates Inc. ISBN 978-0805815702 – via https://www.worldcat.org/title/scientific-credibility-of-folk-psychology/oclc/476199418.
{{cite book}}: External link in|via= - ↑ Medin, D. L.; Altom, M. W.; Murphy, T.D. (1984). "Given versus induced category representations: Use of prototype and exemplar information in classification". Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, and Cognition. 10 (3): 333–352. – via https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2F0278-7393.10.3.333.
{{cite journal}}: External link in|via=